DCLA-duurloop richting Korbeek-Lo

Op vrijdag staat er steeds een duurloop op de DCLA-kalender. Onder de deskundige begeleiding (met de fiets) van Miel leggen we elke vrijdag een parcours van een 14-tal kilometer af. Deze week heeft Dirk eens een andere omloop uitgedokterd. In plaats van onze vaste wintertour, staat er vandaag dus een andere richting op het programma. Net als vorige week bestaat mijn voorbereiding op deze duurloop uit een feestactiviteit. Dit keer heb ik minder gegeten en kan dus iets comfortabeler aan de start verschijnen.

De start tijdig halen was dan weer deze week de moeilijkheid. Gelukkig werden Tibo & Tobi al door de mama naar de training gebracht en waren zij wel goed op tijd. Door de extreme drukte op de Diestsesteenweg vanuit Leuven arriveerde ik toch wel meerdere minuten na 18u. Gezien de geplande verrassing, met een nieuwe omloop richting Korbeek-Lo, was het heel belangrijk om tijdig te verschijnen. De start missen betekent in dergelijk geval, de volledige loop missen. 2015-12-04

Gewoontegetrouw worden de eerste kilometers niet te snel afgelegd. Gelukkig maar. Anders zou ik zelfs moeten opwarmen vooraleer te starten. Als ik tijdig aangekomen zou zijn, had ik dat effectief ook gedaan. Dit keer was ik net op tijd en kon zelfs nog iedereen ‘goededag’ zeggen. Tijdens de kilometer 4 en 5 moeten er ook stevig geklommen worden. Daarna gaat de snelheid iets omhoog, maar het blijft vlot gaan voor mij. Ik voel wel dat ik te warm ben aangekleed. Het is toch wel van belang om je kledij goed te kennen. De shirt (van Nike) die ik vandaag draag is toch wel eentje voor koudere dagen. Deze is vandaag (8°C) toch wel te warm en dan moet er nog aan de versnelling begonnen worden. Zoals het er nu voor staat, denk ik toch te passen voor de eindversnelling.

Natuurlijk, als de laatste kilometers naderen, begin ik me alsmaar meer te concentreren op de koplopers. Ik houd ze iets beter in de gaten en kijk vooral WIE er op kop loopt. Zodra de neuzen in de richting van de atletiekarena staan wordt het parcours gekend voor de meeste en is de gids niet meer nodig. Vanaf dan wordt er echt wel een wedstrijd van gemaakt. Ik blijf die smalle paadjes vrij gevaarlijk vinden in het donker en positioneer me in de tweede rij en blijf de twee eerste lopers op de voet volgen.

Movescount_logo     strava


 

Rustig lopend in koude zon

Gisteren was het een vrij zware DCLA-training, of beter gezegd: heb ik er een zware training van gemaakt. Vandaag moet er dus hersteld worden. Stil zitten is natuurlijk ook een manier van rusten, maar met dit mooie herfstzonnetje is stilzitten te moeilijk. Gelukkig vind ik een collega en beslissen we in extremis om onze lunchpauze al lopend door te brengen. Zonder te overdrijven spreken we voor het vertrek al af om rustig te lopen en het aantal kilometers te beperken. Voor de ingewijden betekent dit de midden-Sequoia, een goede 8 km.

2015-12-03

Rond 12.15u vertrekken we met zijn tweeën. Andere collega’s waren dan al terug van hun looptochtje. Ook al schijnt de zon volop in ons gezicht, echt warm durf ik het toch wel niet noemen. Ik heb enkel een loopshirt aan en ondanks de 12°C en het mooie zonnetje, blijft de wind toch wel vrij fris. Het tempo ligt niet echt hoog, maar toch wel steeds boven de 11km/u en mijn hartslag blijft rond de 130 hs/min. Deze hartslag zou ik graag zien bij 12 km/u, maar hiervoor zal er nog vaak gelopen moeten worden, als ik dat überhaupt ooit kan halen.

De volgende kilometers lopen ongeveer analoog. Toch ligt de verhouding van snelheid/hartslag iets lager in de tweede helft. In ieder geval is dit een loop waar we beide kunnen blijven praten en we ons dus zeker niet aan ’t forceren zijn. Op de laatste helling komt nog een korte versnelling, maar een hartslagpiek van 158 hs/min bewijst dat zelfs op deze helling niet overdreven wordt.

Met een totaal gemiddelde snelheid van 11 km/u of een tempo van 5’25” min/km mag dit toch wel een mooie hersteltraining genoemd worden. Ik ben zelfs tevreden zijn om een loop met deze gegevens als een herstelloopje te kunnen catalogeren.

Movescount_logo     strava

DCLA -crosstraining

Het is weer woensdag en het weer is perfect om te lopen. Het is allesbehalve koud en weinig wind. Als ik op tijd thuis ben van het werk kan ik mij nog eens uitleven op de wekelijkse training van DCLA. Voor de aanvang van de training is het steeds een onbekende wat Miel voor ons in petto heeft, maar de trainingen zijn steeds pittig of worden toch zo uitgevoerd. Dit keer start ik de opwarming van thuis. Na wat rekenwerk kom ik aan een vertrekuur van 18.10u en dan zou ik de collega’s moeten tegenkomen op de Kortijksestraat, halfweg de Kastaar en de abdij van Vlierbeek. Perfect gerekend, want na een klein kwartiertje bots ik op het juiste groepje lopers en zet samen met hen mijn opwarming verder. Na een klein half uurtje arriveren we aan het oud-gemeentehuis en luisteren we aandachtig naar onze trainer, Miel.2015-12-02b

Movescount_logo     strava

Ongeacht de afgelasting van de cross afgelopen weekend, gaan we vandaag een cross “light” doen. Na enkele déboulé’kes (=korte versnellinkjes) starten we aan onze cross. Het komende half uurtje gaan we continu lopen. We starten snel en na een eerste fluitsignaal schakelen we over op joggingtempo en kan er gerecupereerd worden. Bij het volgende fluitsignaal moet er terug snel gelopen worden. De grote onbekende is de tijdsduur of de afstand waarop snel gelopen moet worden. Het hoge tempo moet je natuurlijk kunnen aanhouden. Al vrij snel lopen we met drie voorop en houden er een vrij hoge snelheid op na. De snelle stukken blijken korter te worden en met dien verstande wordt er op de kortere stukken ook sneller gelopen. Zoals ik vorige week al schreef wordt ook vandaag elk snel stuk beschouwd als een miniwedstrijd. Ondanks de intensieve training houd ik er een goed gevoel aan over. Hopelijk hebben de spieren niet al te veel tijd nodig om volledig te herstellen.2015-12-02

Movescount_logo     strava


 

Middagloop met collega’s

De herfst is nu echt in het land. Het zijn dan ook donkere dagen met veel regen en wind. Gisteren heeft het de hele dag onophoudelijk geregend. De wegen, en zeker de onverharde bospaden, liggen er vettig bij. Vandaag is het eigenlijk niet anders. Het is een grijze, donkere dag, maar vanmiddag regent het niet. Alvast niet op het moment waarop we met enkele collega’s klaar staan om te vertrekken aan ons looptochtje. De kledijkeuze is vrij moeilijk. Er is veel wind en het is zeer vochtig, maar de temperatuur ligt wel boven de 10°C. Ik kies voor een halflange tight en een shirt met lange mouwen. Uiteindelijk bljkt dit al meer dan warm genoeg te zijn.

De eerste kilometers worden vrij rustig gelopen. Omdat we geen eigenlijke opwarming doen, is dit een heel verstandige keuze. Vanaf het Dijlepad, na meer dan 2km, ligt de snelheid rond de 11,5 km/u. Met de strakke tegenwind is dit al een aardig vlot tempo. Na de tunnel onder de autosnelweg, ligt het zwaarste stuk van deze tocht. Net op dat stuk, berg op en wind op, wordt er zelfs gelopen aan 11,9 km/u. Daarna speelt de wind meer in het voordeel, tenzij je op het koelend effect rekent en ligt de snelheid soms zelfs boven de 12 km/u. In ieder geval liggen de kilometertijden maar net boven de 5′ min.

Op de karmelietenberg kan ik het niet laten en houd het tempo vrij hoog met zelfs een kleine versnelling net voor de top. Op de Naamsestraat probeer ik om mijn hartslag te laten dalen zonder echt te traag te lopen. Toch mag ik voor dit loopje, met een gemiddeld tempo van 5’18” min/km, tevreden zijn.

Movescount_logo     strava