Lange duurlopen, je bent ervoor of ertegen: doen, moet je ze. Iedereen die zich voorbereid op een marathon of andere langere loopwedstrijd is verplicht om dit type training in zijn schema te plannen. In de afgelopen dagen en weken heb ik op internet meerdere trainingsschema’s gevonden en bekeken. Op vele websites vragen ze geld voor zogezegde aangepaste trainingsschema’s. Deze trainingsschema’s zijn allemaal gebaseerd op de overtuiging van diegene die ze opstelt. Als gebruiker kan je wel enkele voorkeuren ingeven, zoals verwachte eindtijd en aantal trainingen per week, toch mag je niet verwachten dat ze persoonlijk zijn. Echte aangepaste trainingsschema’s zijn gemaakt op maat van elk individu en houden dus rekening met de actuele conditie. Hiervoor heeft de opsteller van het schema regelmatige feedback nodig van de loper in kwestie. Na studie van enkele zogezegde aangepaste schema’s is het duidelijk dat een training moet bestaan in lange duurlopen en rust, veel rust, al dan niet relatieve rust.

Vandaag is het tijd voor een lange duurloop. Dit staat in geen enkel schema zo geschreven, maar het familieleven geeft me vandaag meerdere uren tijd om te lopen en dus moet ik ‘mijn schema’ volgen. Na de rustdag van gisteren, past dit zelfs in een ‘echt’ schema. Eergisteren heb ik op snelheid en weerstand getraind door een 11km af te leggen aan een hoog tempo en een extra versnelling van bijna een kilometer rond kilometer 9.

Het weer is schitterend. Ik wil er dan ook van genieten. Niet te warme gekleed en met muziek in de oren begin ik aan mijn langere duurloop. Graag zou ik verder lopen dan de vorige lange duurlopen en hoop dan ook om zonder problemen meer dan 25K te lopen. Een echt vooropgesteld parcours heb ik niet, maar heb ik mijn hoofd om mijn omloop via Pellenberg en Kessel-Lo uit te breiden met het stuk wintertoer van de joggersgroep van DCLA. Tijdens het lopen heb ik tijd genoeg om te rekenen of deze geplande omloop voor voldoende kilometers zorgt. 

Dit keer loop ik zoveel mogelijk op gevoel, toch wat snelheid betreft. Ik kijk wel regelmatig naar mijn hartslag en vind deze toch wel aan de hoge kant. Met een snelheid van (net) onder de 12km/u blijft mijn hartslag boven de 150 hs/min. Dit is veel te hoog!! Toch houd ik mij rustig, want ik ga er van uit dat deze na enkele kilometers wel zal dalen. Bovendien heb ik richting Pellenberg meerdere hellingen te beklimmen en ook lichte hellingen zorgen voor een verhoogde polsslag.

Na kilometer 6 is het dan eindelijk zo ver. De hartslag blijft gestaag onder de 150 en mijn snelheid ligt rond de 12km/u. De volgende kilometers blijven de cijfers in die buurt. De snelheid ligt net boven de 12km/u en de hartslag blijft in de lage 140 hs/min schommelen. Dit zou nog nog iets beter moeten en dus zullen er nog meerdere duurlopen moeten volgen. Om terug te komen op persoonlijke trainingsschema’s, een lactaattest zal moeten uitwijzen op welke snelheid en hartslag ik best mijn duurlopen afleg.

Na het provinciaal domein gaat het richting de Martellekesweg en Slangenstraat. Dit is veruit de zwaarste helling van de dag en ik voel me echt wel moe worden. Gelukkig heb ik een gelleke bij en het is dan ook hoogtijd om deze te nemen. Ik sta er zelfs even voor stil om alles eruit te krijgen. De gellekes waarbij je moet drinken zijn zo geconcentreerd dat ze moeilijk te gebruiken zijn. Met een nieuwe dosis ‘energie’ begin ik aan de reeks hellingen. In de volgende drie kilometer liggen drie vrij zware hellingen. Aan afwisseling tijdens een duurloop heb je in (Hoog-)Linden geen gebrek.

Eénmaal voorbij het Bed van Napoleon zijn er niet te veel hellingen meer en loop ik gewoon aan hetzelfde tempo verder. Alhoewel. Na een kleine controle en wat rekenwerk zie ik dat mijn gemiddelde rond de 5′ min/km ligt. Om hier zeker onder te blijven houd ik de snelheid en dus ook mijn hartslag iets hoger. Dit zorgt voor een negatieve split (tweede helft sneller dan eerste helft) en dat blijft toch wel één van mijn doelstellingen. Deze duurloop is daarmee eerder extensief te noemen dan rustig. Ik heb waarschijnlijk toch een strenge trainer nodig die me oplegt om rustiger mijn duurlopen af te leggen. Op deze manier is elke training vermoeiend én belastend voor mijn lichaam.

Morgen is er de Corrida in Leuven en na deze training ben ik verplicht om een rustdag in te lassen en zal het dus een dag worden om enkel te supporteren voor alle deelnemers, maar in het bijzonder voor Tibo en Tobi.