Een rustig loopje tijdens de lunchpauze kan deugd doen. Na de intervaltraining van gisteren, waar ik de laatste versnelling toch wel doorgelopen heb en rekening houdend met de duurloop van morgen, komt een rustig loopje als geroepen.
Met zijn vieren vertrekken voor een loopje langs het sportkot. Hopelijk begint niemand te hard te trekken en blijven we rustig lopen. Ik moet echt leren om ook alleen aan een rustig tempo te blijven lopen. Alleen op die manier kan ik meerdere kilometers lopen zonder last te krijgen van overbelasting.
Als er eentje een andere weg neemt, gaat opeens het tempo de hoogte in. Gelukkig niet al te hoog. Toch gaat mijn hartslag enkele slagen per minuut sneller kloppen. Ik doe nochtans mijn best om deze zo laag mogelijk te houden. Zolang ik rond en onder de 135 hs/min blijf, zit ik goed.
Het blijft een rustig rondje, met zelfs op de Karmelietenberg een piek van 150 hs/min.
