De herfst is nu echt in het land. Het zijn dan ook donkere dagen met veel regen en wind. Gisteren heeft het de hele dag onophoudelijk geregend. De wegen, en zeker de onverharde bospaden, liggen er vettig bij. Vandaag is het eigenlijk niet anders. Het is een grijze, donkere dag, maar vanmiddag regent het niet. Alvast niet op het moment waarop we met enkele collega’s klaar staan om te vertrekken aan ons looptochtje. De kledijkeuze is vrij moeilijk. Er is veel wind en het is zeer vochtig, maar de temperatuur ligt wel boven de 10°C. Ik kies voor een halflange tight en een shirt met lange mouwen. Uiteindelijk bljkt dit al meer dan warm genoeg te zijn.
De eerste kilometers worden vrij rustig gelopen. Omdat we geen eigenlijke opwarming doen, is dit een heel verstandige keuze. Vanaf het Dijlepad, na meer dan 2km, ligt de snelheid rond de 11,5 km/u. Met de strakke tegenwind is dit al een aardig vlot tempo. Na de tunnel onder de autosnelweg, ligt het zwaarste stuk van deze tocht. Net op dat stuk, berg op en wind op, wordt er zelfs gelopen aan 11,9 km/u. Daarna speelt de wind meer in het voordeel, tenzij je op het koelend effect rekent en ligt de snelheid soms zelfs boven de 12 km/u. In ieder geval liggen de kilometertijden maar net boven de 5′ min.
Op de karmelietenberg kan ik het niet laten en houd het tempo vrij hoog met zelfs een kleine versnelling net voor de top. Op de Naamsestraat probeer ik om mijn hartslag te laten dalen zonder echt te traag te lopen. Toch mag ik voor dit loopje, met een gemiddeld tempo van 5’18” min/km, tevreden zijn.
