Tag archieven: sport

Herstel, Lopen, Snelheid, Sport, Training

Tweede run en al overdreven

Een reactie plaatsen

Afgelopen maandag heb ik, na een lange pauze, mijn eerste loopje afgewerkt. Het lopen ging zonder enig probleem, alhoewel ik toch wel een pijn voelde aan mijn rechter hamstring. Het is dezelfde pijn die ik zelfs zittend ook voel, maar iets erger. Op het eerste zicht lijkt dit een spierprobleem te zijn, meer bepaald iets wat lijkt op een te korte spier. Ik ben nooit een voorstander geweest van stretchen na het lopen, maar hierdoor zal ik het wel moeten.

Bovendien werk ik dagelijks een schema af dat niet alleen stretchoefeningen inhoudt, maar eveneens stabiliteits- en stevigheidsoefeningen. De komende dagen concentreer ik mij vooral op deze pijne hamstrings.  Via diverse websites en youtube-filmpjes heb je genoeg voorbeelden hoe je deze uitvoert.

Vandaag heb ik niet gelopen tijdens de lunchpauze, maar heb toch de loopschoenen aangetrokken. De batterijen van mijn hartslagband moeten vervangen worden en dus moet ik eerst nieuwe aanschaffen en kan ik daarna pas lopen. Nadat de batterij vervangen is, kan het horloge terug gekoppeld worden met de hartslagband en kan ik mij verder omkleden.
Iets over vier vertrek ik dan. De afstand mag nog niet te groot zijn en dus neem ik maar een gekend parcours van 11K dat ik voor de zomer al enkele keren gelopen heb. Op die manier kan ik achteraf een vergelijking maken en vaststellen hoe slecht mijn conditie na deze zes weken is. De eerste meters zijn bergaf waardoor de snelheid er sowieso vlug inzit. Daarna maak ik dan de eerste fout door deze snelheid te hoog te houden. Ik blijf rond de 12 km/u lopen ondanks de felle tegenwind. De hartslag gaat daardoor al vrij snel de hoogte in. In een mum van tijd zit ik al boven de 150 hs/min. In plaats van daarmee rekening te houden, blijf ik domweg het tempo zo hoog houden. Na enkele kilometer pomp mijn hart al aan een tempo boven de 160 hs/min. De tweede helft zou ik dan de wind in de rug moeten hebben, maar op dat ogenblik bewegen de bomen quasi niets meer. De wind is dan ook helemaal weggevallen en om de snelheid te behouden, wordt mijn hartslagfrequentie steeds hoger. Ik kom op dat moment al continu boven de 170 hs/min uit. Veel te hoog dus. Dit zijn al inspanningen die ik in een wedstrijd niet zou mogen tegenkomen en nu doe ik ze al op mijn tweede training!!

Morgen breng ik terug een bezoek aan GRIT Sports clinic voor een loopanalyse. Hiervan breng ik morgen een verslag uit.

Lopen, Training

Eindelijk! Eerste looptochtje sinds zes weken

Een reactie plaatsen

Met veel plezier kan ik vandaag zeggen:”Eindelijk!” Ik heb dan ook zes weken gewacht, sinds het verdict van 11 juni, om opnieuw de loopschoenen aan te trekken. Gedurende deze periode heb ik bijzonder weinig aan sport gedaan. Tijdens deze 46 dagen ‘zonder lopen’ beperkte de sportieve inspanningen zicht tot fietsend woon-werkverkeer en af en toe eens een kort uitstapje met de fiets.
In deze periode waren gelukkig enkele dagen te warm om gezond te sporten. Op die dagen vond ik het dan ook minder erg dat ik niet mocht lopen. Op andere dagen was het weer dan weer ideaal om rustig door de bossen te lopen of om langere duurlopen af te werken. De dagen zijn op zijn langst en dus is er ’s avonds meer dan voldoende tijd. Bovendien liggen de boswegen er perfect bij, als er gesnoeid is tenminste.

Vandaag kan ik dus opnieuw een traditioneel bericht schrijven en ik voelde helemaal geen pijn in mijn bovenbeen waar de stressfractuur werd vastgesteld. Anderzijds voelde ik de spierpijn in mijn rechter hamstring des te meer. Tijdens de weken ‘niets-doen’ heb ik steeds een lichte pijn gevoeld aan de achterkant van mijn rechter dijbeen. Ik voel deze pijn zelfs erger worden als ik te lang zit. Daarom wil ik geen verband leggen met het lopen, maar tijdens het lopen blijft deze pijn wel voelbaar en op hellingen nijgt dit zelfs naar echte pijn.

Vanaf nu ga ik naast de normale looptrainingen ook meer en meer stevigheids- en stabiliteitsoefeningen doen. Het wordt dus hoogtijd om de recenste uitgaven van Runners World boven te halen en voor mezelf enkele gepaste oefeningen te zoeken die ik al dan niet dagelijks zal moeten uitvoeren. Het lijkt me zelfs een goed idee om hierover een apart bericht te schrijven. Weldra zal je dat hier ook te lezen krijgen. Heb je zelf ook ervaring met dergelijke oefeningen, laat het me dan weten. Hoe slimmer ik de komende dagen word, hoe interessanter het desbetreffende artikel zal zijn. Ik ga dus zeker niet opnieuw het warm water uitvinden. Het beperkt zich enkel tot een korte literatuurstudie en aan de hand van de referenties weten jullie ook waar ik (en niet Abraham) de mosterd gehaald heb. Het kan dus voor iedereen van pas komen.

Kortom, na 46 lange dagen, kan ik eindelijk opnieuw beginnen lopen. Het zal de eerste weken heel rustig lopen zijn, en met telkens een relatieve rustdag, waarin nog wel kan gesport (zwemmen, fietsen) worden, maar waarin niet gelopen wordt.

Movescount_logo     strava

 

 

Fotografie, Lopen, Training

Hopelijk de laatste week zonder lopen

Een reactie plaatsen

Sinds mijn doktersbezoek van 11 juni heb ik niet meer gelopen. Het leek een eeuwigheid wanneer ik het verdict hoorde dat ik zes weken niet mocht lopen. Zoals je in mijn vorige berichten al kan lezen, weet je dat ik tijdens de jongste weken enkele kilometers op de fiets gezeten heb. Op enkele uitzonderingen na beperkte het fietsen zich tot de korte ritten tussen woon en werk en vice versa. Op dergelijke korte ritjes kan je moeilijk aan je conditie werken; het blijft eerder het aangename aan het nuttige koppelen. Tijdens dergelijke ritjes is het eerder dansen op een slappe koord. Ook al vertrek ik ruimschoots op tijd, toch probeer ik zo snel mogelijk de af te leggen afstand te overbruggen zonder te zweten. Uiteindelijk blijkt dat het moeilijkste van al. Meestal begin ik toch nog te zweten na aankomst. Ik kan het dan ook niet laten om tot het einde het tempo redelijk hoog te houden. In Leuven centrum gaat het dan ook lichtjes omhoog waardoor er iets harder getrapt moet worden. En als je weet dat verplaatsingen van en naar het werk gebeuren met een rugzak op je rug, breekt het zweet je rapper uit dan je zelf zou willen. In het naar huis rijden, heb ik het nadeel dat de laatste honderden meter klimmend zijn. Hier heb ik eveneens de gewoonte om nog iets harder op de pedalen te drukken. Eenmaal thuis breekt het zweet dan ook op verschillende plaatsen uit. De enige trainingen gedurende deze periode zijn dan ook de enkele uren die ik op de hometrainer het gezeten. Gelukkig hebben we op het werk een vrij goed uitgeruste fitnesszaal en het zou dom zijn daar geen gebruik van te maken. Tijdens dat uur, of soms iets meer, probeer ik de cadans vrij hoog te houden (>90 rpm) en enkel met de weerstand te spelen. Op die manier blijft de hartslag hoog genoeg zonder over de bovengrens uit te komen. Door het warme weer van de afgelopen weken is het wel puffen geblazen. Op een hometrainer heb je niet dat afkoelend briesje, zoals op de weg of in bos, waardoor je na tien minuutjes fietsen je afkoeling moet zoeken door te zweten en de verdamping van dit zweet.

Werner met kandidates Miss België 2016 in Brugge
De afgelopen dagen en weken was er dan wel weer tijd voor mijn andere hobby, zijnde fotografie. Zoals je kan merken in mijn online fotoalbum, ben ik voornamelijk geïnteresseerd in het fotograferen van mensen. Afgelopen zondag heb ik, samen met de kandidates Miss België 2016 van de provincies Antwerpen, Oost- en West-Vlaanderen. Het resultaat zie je hier (deel 1, deel 2 en deel 3). Twee dagen later, op dinsdag 21 juli, brachten ALLE kandidates van Miss België 2016 een bezoek aan Plopsaland, De Panne. Natuurlijk kon mijn fototoestel daar ook niet ontbreken. Het leverde dit album af, t.t.z. deel 2, deel 3, deel 4 en deel 5. Op het eerste zicht zou je denken dat dit niets met sport te maken heeft, maar een hele dag rondlopen met professioneel fototoestel en toch wel meestal geconcentreerd blijven, kruipt niet in je kleren. Zelfs zonder rekening te houden met de activiteit zelf, duid mijn horloge toch een dagelijks verbruik aan van om en bij de 4000 kcal. Daar moet je toch al een deftig tripje voor lopen.

Lopen, Training

week 5 van het niet-lopen

1 reactie

Gelukkig staat de klok niet stil. Op die manier loopt de teller gestadig op en kan ik zelf beginnen aftellen tot ik weer mag lopen. De voorbije periode zijn al wel de mooiste stratenlopen (zoals The Classic, …) gepasseerd en moet ik de komende weken nog enkele mooie recreatieve wedstrijden (Bosloop, …) links laten liggen. Bovendien komt het tweede gedeelte van het jaarlijks marathon hoogtepunt te dichtbij om er eentje uit te kiezen. Op mijn wenslijstje stonden diverse mooie wedstrijden gaande van Amsterdam, Eindhoven, … Allemaal mooie en vlakke stadsmarathons die toch niet te ver zijn. Als ik dit jaar nog eens een marathon wil lopen, zal het in de eerste plaats korter bij de winter moeten zijn en zal de voorbereiding vlekkeloos moeten verlopen. Vlekkeloos betekent dat je je schema moet kunnen afwerken zoals gepland en dat niet alleen geen blessures je daarvan doen afwijken, maar vooral dat ook de nodige beschikbare tijd voor handen moet zijn. In de voorbereiding van een lange afstandswedstrijd zitten regelmatige langere duurlopen en die vragen dan ook de nodige tijd. Bovendien worden de avonden steeds korter, tenzij je in het donker verder wil lopen. Uit het verleden weet ik dat zelfs in de weekends, die daar doorgaans geschikter voor zijn, niet altijd de nodige tijd daarvoor beschikbaar is. Het vraagt niet alleen voor de loper de nodige inspanningen; het is vooral de familie die eronder te lijden heeft. De loper heeft plezier aan deze duurlopen van enkele uren, maar tijdens die periode ben je niet beschikbaar voor je familie.

In ieder geval ben ik mijn nieuwe loopseizoen aan het voorbereiden. De eerste weken zullen voornamelijk bestaan uit korte en trage duurlopen, afgewisseld met wat zwemmen en fietsen. Het is zeker de bedoeling om de eerste weken geen twee dagen achter elkaar te lopen. In de tweede helft van augustus is het mijn beurt om de buitenlandse zon te gaan opzoeken. Het is zeker de bedoeling om ook daar regelmatig te gaan lopen. Ondanks ik van nature uit een avondmens ben, en bijgevolg niet goed vroeg kan opstaan, probeer ik toch ’s morgens eerst te gaan lopen en daarna samen met de rest van het gezin samen gaan ontbijten.

Paloma-Grida-Village-Fitness-Center
Als het dan ook al té warm mocht zijn, kan ik nog altijd in de gekoelde fitnesszaal op de loopband gaan trainen. En als ik bovenstaand fotootje bekijk zal ik moeten lopen als het al donker is, want dan kan ik ook achter mij kijken, door het raam als spiegel te gebruiken. 🙂 😛

Het blijft toch afwachten hoe ik deze té lange pauze zal verteren. Ik hoop echt dat ik snel terug plezier vind in het lopen en vooral dat ik terug de conditie opbouw die me toelaat om nog mooie wedstrijden te lopen, ook al is het voor mij niet de bedoeling om hoog in het klassement te eindigen. Het is en blijft een individuele sport en ik beschouw elke wedstrijd vooral als een wedstrijd tegen mezelf of tegen mijn eigen PR’s. Het blijft toch een doel om in de (nabije) toekomst deel te nemen aan een marathon en liefst eentje (of meer) van de World Marathon Majors.

Fiets, Fietsen, Fietsmaterieel, Sport

Fietsen, niets voor mij??

Een reactie plaatsen

Of was het gewoon mijn dagje niet?

Nog steeds omdat het lopen niet mag, probeer ik me  verder te verdiepen in het fietsen. Na de aanschaf van een relatief goede mountainbike, blijf ik verder investeren in allerlei uitrusting. Wat begon met de nodige schoenen, heb ik intussen toch al een klein assortiment aan fietskledij liggen. Vandaag wou ik nog eens wat meer fietsen dan enkel woon-werk. Aanhoudende tandpijn genoodzaakt me om in allerijl een afspraak te maken bij een tandarts. uiteindelijk is het gelukt in Heverlee, vanavond om 18u. Ik heb dan ongeveer twee uur tijd om na het werk te gaan fietsen en me om te kleden. Gisterenavond heb ik dan ook alles mooi klaargelegd. In de garage staat mijn fiets vertrekkensklaar, de schoenen, handschoenen en helm liggen er eveneens uitnodigend te wachten om gebruikt te worden. In de badkamer ligt een pas aangeschafte fietstenue te wachten om gedragen te worden. Voor ’s morgens ligt er ook een mouwloos wind/regenvestje bij. Kortom? na het werk ben ik klaar om nog eens wat te gaan crossen in de Heverleese bossen.

Niet veel later ben ik al op weg naar het werk. Voor de eerste keer in volledige fietsuitrusting, helm inclusief, Ondanks het licht regent, voel ik er weinig van of eerder gezegd, het stoort me helemaal niet. De westenwind die me in het gezicht blaast, stoort me veel meer. 🙂

Juist voorbij de brug onder de spoorweg, zag ik dat de auto’s rood hebben en ik dus veilig door het groen kan oversteken. Juist op dat moment, in het midden van het kruispunt, hoor en voel ik dat mijn ketting eraf gaat. Aan de overkant houd ik halt om de ketting er terug op te leggen, maar er is geen ketting meer te bespeuren. Ze is er gewoon af !! Gelukkig was het nog steeds rood voor de auto’s en kon ik mijn ketting nog oprapen. Er zit nu maar één ding meer op en dat is te voet verder. Natuurlijk nét vandaag dat ik een afspraak heb. Na een twintigtal minuten stappen met de fiets in de hand kom ik aan op het werk.

Gelukkig is er iemand op het werk met kennis van zaken en kan de ketting terug aan mekaar gezet worden, zij het iets korter. In ieder geval kan ik terug met mijn eigen fiets naar huis rijden. Na het werk trek ik terug mijn fietstenue aan en zet de weg in naar huis, om van daaruit met de auto naar de tandarts te rijden. Onderweg kan ik goed doorrijden en de ketting lijkt het dus terug goed te doen.

Tot ik op het laatste klimmetje van de dag kom: de Bovenstraat. Door de iets kortere ketting vermijd het bet grootste achtertandwiel en duw dus een iets grotere versnelling dan anders. Maar er kom ik niet, Amper halfweg breekt de ketting opnieuw en ik kan me nog juist recht houden en tijdig een voet aan de grond zetten. De gebroken ketting hang nog aan de cassette achteraan. Het heeft dus niet mogen zijn. Het zal dus een nieuwe ketting worden.

Als klap op de vuurpijl, heeft de tandarts één tand bijgewerkt, maar is mijn tandpijn nog steeds niet verdwenen. Hopelijk kan ik morgen snel opnieuw gaan. Het is welletjes geweest.

Dat ik maat snel terug mag en kan lopen. Na vier weken zonder lopen, blijf ik pijn voelen in mijn rechter hamstring

Fietsen, Fietstrainingen, Sport

week van de hometrainer

Een reactie plaatsen

Elke sporter zal nu zeggen dat het weer ideaal is. Het is niet te warm, geen regen, niet al te veel wind, kortom het is buiten perfect om te sporten.

Toch heb ik de afgelopen week meer op de hometrainer gezeten dan op mijn echte fiets. Het woon-werk traject is te kort om dit als sport te definiëren en bovendien is het parcours niet echt ideaal om wat sneller te fietsen. Op het fietspad gaat nog redelijk, ook al moet je goed oppassen ter hoogte van elke zijweg, maar in het stadscentrum is het helemaal al niet te doen en heb je daarenboven nog verkeerslichten waar je moet stoppen. Om dus echt een betere basis al fietsend op te bouwen, gebruik ik de mogelijkheden die de werkgever heeft voorzien. In de rijk uitgeruste fitnesszaal staan ook enkele hometrainers. Ik gebruik dan ook met veel plezier mijn lunchpauze (en zelfs iets meer) om me in het zweet te trappen.

Een hometrainer is helemaal geen vervanger van het fietsen, maar is eerder een toestel om wat cardiovasculaire oefeningen te doen. Omdat mijn fietsconditie en -spieren nog weinig weerstand hebben, is een sessie op een hometrainer nog een welgekomen training. Het vergt dan ook wat gewenning om een uur te “fietsen” zonder vooruit te komen. Tot enkele dagen geleden reed ik op de hometrainer zonder enige afleiding van muziek en/of beeld. Intussen gebruik ik mijn iPad wél en bekijk tijdens het fietsen naar een serie: Real Humans. Deze afleveringen duren een uur en zijn dus volledig uit te kijken tijdens een ritje. Wie weet probeer ik in één van de komende weken om eens twee afleveringen te fietsen. Mijn middagpauze is hiervoor wel te kort, maar na de diensturen is het ook niet verboden om eerst twee uur te fietsen alvorens naar huis te gaan. 🙂

Buiten fietsen is natuurlijk, net als lopen, veel plezanter. In mijn geval probeer ik voornamelijk aan mijn basis te werken en buiten op de fiets steek ik voorlopig nog te veel energie in het uitzoeken van parcours en moet ik nog veel gewenning opdoen zodat ik meer dan een uur kan blijven rijden, zonder ongemak aan polsen, achterwerk en zonder verloren te rijden. Maar, maak je maar geen zorgen, het komt er zeker van dat ik meer buiten fiets dan binnen.