Tag archieven: sport

Duurloop, Herstel, Lopen, Schoenen, Sport, Training

Sportief weekend: passief en actief

Een reactie plaatsen

Dit weekend mag duidelijk gecatalogeerd worden als een weekend waar sport hoog op de agenda staat.

Zaterdag begint met ‘werken’. Er moeten wat meubelstukken verhuisd worden, oude metalen weggebracht worden en wat rommel weggebracht worden. Na het middagmaal bezoeken we de atletiekmeeting ‘Meeting voor Mon‘ van DCLA met het hele gezin. Mede uit vrees voor gebrek aan parkeerplaatsen gaan we al fietsend. We laten ons leiden via de kleinste dorpswegen, zodat iedereen goed kan volgen en het veilig blijft voor kinderen. Het valt me onmiddellijk op dat een atletiek geen populaire sport is. Deze hoogstaande meeting brengt amper volk op de been. Naast familie en vrienden van de deelnemers kan deze sport op  weinig belangstelling rekenen. Zelfs met veel goede buitenlandse atleten én VIJF Borlée’s op de affiche krijgt deze sport niet de aandacht die ze verdient. Naast enkele stadionrecords sneuvelt er zelfs een Belgisch record (discus Mannen). Sommige wedstrijden moeten afgewerkt worden in het after-programma en dat wordt echt al te laten voor een gezin met (kleine) kinderen. Het is dan ook al donker al we fietsend terug huiswaarts keren. Een attente papa had hier rekening mee gehouden en heeft gezorgd voor fluorescerende kledij, extra licht en extra vestjes. Achteraf keken ook de kinderen terug op een leuke namiddag, vooral dankzij het handtekeningen-jagen achter Kevin, Jonathan en Dylan Borlée.

Zondag staat een bezoek aan de eerste thuismatch van de lokale voetbalploeg op het programma, maar eerst wil ik toch zelf nog eens de sportkleren aantrekken. Het is zondag en er is tijd genoeg, dus na een wat later en langer ontbijt, is het na twaalf uur eer ik de deur buiten ga voor mijn looptochtje. Op het programma staat hetzelfde parcours van vorige woensdag, 11km, maar dit keer wil ik niet overdrijven, maar misschien wat uitbreiden met een tweede ronde rond het provinciaal domein. Ik houd het tempo dan ook onder controle en probeer echt te genieten van de zondagmiddaggevoel en van de omgeving. Ook al is het grijs en zou het nog kunnen regenen, het is vrij drukkend weer. Op de Finse piste in het Heuvelhofpark kom ik dan ook geen andere lopers tegen. Of zou het kunnen liggen aan het uur. Iedereen zal nu wel aan tafel zitten. In het provinciaal domein is er natuurlijk meer volk, maar voor een zondag valt het best mee. Toch zie ik links en rechts nog andere lopers. Op een bepaald moment haal ik twee lopers in (vader en schoonzoon) en we geraken aan de praat. Vermits ik toch tijd heb en alleen wat last heb van mijn knellende voeten, volg ik hen. Eigenlijk, ik volg hen, en zijn breiden hun toer ook wat uit zodat we toch wel een heel eindje samen gelopen hebben. Op kilometer 12.4 splitsen onze wegen en voel ik me nog vrij goed. Ik loop nog wat verder via het Bed van Napoleon en neem dan het omgekeerde parcours zoals ik vroeger vaak vertrok. Langs de smalle wegeltjes door de velden is het toch wel wat klimmen geblazen en voel ik duidelijk dat de beste pijlen verschoten zijn. Mijn hart moet al wat sneller kloppen, maar ik heb er nog steeds deugd in en mist een klein extra stukje kom ik thuis na 18 kilometer gelopen te hebben. De eerste ‘echte’ duurloop is terug een feit. Nu enkel nog de hartslag naar beneden krijgen en ik mag terug beginnen dromen van …

Movescount_logo   strava

 

 

Lopen, Training

Toch nog een derde deze week

Een reactie plaatsen

Ondanks ik deze week al twee keer gelopen heb, wil ik toch nog wel eens een derde keer rustig lopen.
Vrijdagmiddag zijn we vaker met meerdere om de middagpauze al lopend door te brengen. Vanmiddag staan er frietjes op het menu, dus kan er niet gelopen worden. 🙂
Er wordt afgesproken om wat vroeger te vertrekken. Mede door het warme weer, wordt de start al gepland om 8.30u.  Zelfs op dit uur zijn we met vier om onze vertrouwde omloop te lopen. Met vier is het al wat moeilijker om allemaal naast elkaar te lopen, maar per twee is perfect doenbaar.
Ligt het tempo iets te hoog of voelt er eentje zich wat minder, toch blijft R. iets achter en zelfs na enkele pogingen om me te laten afzakken, blijft hij steeds verder achter. Na drie kilometer zien we hem al niet meer wanneer we rechts afdraaien in het bos. Iedereen blijft stil; er wordt quasi niet gesproken. Het tempo gaat heel lichtjes de hoogte in, maar blijft rustig. Op kilometer 5 keert B. om zodat hij R. kan vergezellen; met twee lopen we dit tempo verder om uiteindelijk terug ‘binnen’ te lopen met een gemiddelde van 10,8 km/u of 5’33” min/km.

Deze week heb ik dus dit zelfde rondje drie keer afgelegd. Hopelijk niet te veel als tweede week na een stille periode van zes weken. Als niets in de weg ligt, loop ik het komende weekend toch ook nog eens.

Movescount_logo   strava

 

Lopen, Training

Toch een tweede dag op rij

Een reactie plaatsen

Nochtans had ik mij voorgenomen om de eerste weken geen twee dagen opeenvolgend te lopen. Zoals je gisteren kon lezen, heb ik maandag niet gelopen en dus op dinsdag de ‘schade’ ingehaald. Het stond niet in mijn planning, maar vandaag heb ik toch opnieuw gelopen. Gisteren liep ik op hartslag. Ik wou onder de 150 hs/min blijven en het lukte, door op de snelheid te letten.

Ondanks het goede voornemen, heb ik dus vandaag al gezondigd. Door de beperkte inspanning, dacht ik, zou het toch geen kwaad kunnen om vandaag dezelfde afstand af te leggen en dit aan hetzelfde rustige tempo. Na enkele honderden meters voel ik toch al dat de spieren niet volledig hersteld zijn.

Saucony PowerGrid Triumph 9
Saucony PowerGrid Triumph 9

Bovendien loop ik vandaag met andere schoenen (Saucony Triumph 9). Deze schoenen hebben nooit aan mijn verwachtingen voldaan. Ze voelen heel licht aan, maar ze bieden te weinig steun. Ik draag ze dan ook heel weinig en enkel op afstanden < 10K. Al heel snel voel ik dat ik blaren zal hebben wanneer ik dit loopje beëindigd ga hebben. Het zou natuurlijk ook aan de kousen kunnen liggen, maar het gevoel is niet wat het zou moeten zijn. Misschien mede door de lichte pijn van opkomende blaren en strammende spieren door onvoldoende herstel, verloopt dit tochtje niet zo aangenaam. Het weer is dan weer perfect. De zon schijnt volop, er is weinig wind, maar onder de bomen is het niet te warm. In de zon daarentegen, …

Het doel is om toch onder de 150 hs/min te blijven, maar ik geef mezelf enkele slagen respijt en de hartslag blijft dan ook rond de 150-151 hs/min. Ik zou natuurlijk moeten vertragen, maar deze snelheid ligt mij het beste en zolang ik de 151 niet passeer, vind ik het niet te erg. Ik steek het dan maar op de hogere temperatuur waarom de hartslag iets hoger ligt dan gisteren.

Uiteindelijk ligt de gemiddelde snelheid heel kort bij deze van gisteren, met name 11 km/u, met een gemiddelde hartslag van +3 t.o.v. gisteren. Ik zal maar niet vragen of ik hier tevreden moet mee zijn.

Movescount_logo     strava

 

 

Lopen, Training

Eén dagje vertraging

Een reactie plaatsen

Met één dagje vertraging toch de week opnieuw sportief ingezet. Gisteren, maandag, waren er verscheidene redenen waarom ik niet gelopen heb, maar vandaag is geen enkel excuus goed genoeg.
Het regent al de volledige voormiddag, maar toch gebruik ik mijn lunchpauze om wat te lopen. De temperatuur bedraagt 16°C en er is niet te veel wind, ideaal dus. Vandaag zijn er geen collega’s die me vergezellen en dus moet ik op mezelf letten. In het verleden is vaak gebleken dat ik telkens veel te snel loop als ik alleen ben. Afgelopen week was het opnieuw het geval. Het wordt dus opletten en de hartslagmeter regelmatig controleren.
Na enkele honderden meters is het een vrij stevige bergaf (op het einde is dit een steile klim) en als ik beneden kom, zie ik al 140 hs/min staan. Om deze waarde zo snel te zien staan, moet ik mij al vrij vroeg inhouden, anders zal ik heel snel een te hoge hartslag hebben. Bij het uitkomen van de tunnel zit ik boven de 150 hs/min en moet het afremproces beginnen. Ik wil vermijden om boven deze waarde te lopen en dus moet ik rustiger, trager lopen.
De rest van de afstand blijft het flirten met de grens van 150 hs/min en door me in te houden lukt het me toch om eronder te blijven. Het is enkel bij het terugkeren in het stadscentrum en de Karmelietenberg, waarvan hiervoor al sprake, dat mijn hart veel sneller dan 150 keer per minuut moet pompen. Om binnen enkele weken langere duurlopen aan te vatten, zal ik toch moeten leren om nog trager te lopen, ook als ik alleen ben.

Movescount_logo     strava

 

Fietsen, Fietsmaterieel, Sport

Toch nog eens op de fiets

Een reactie plaatsen

Door allerlei omstandigheden staat de fiets al een week werkloos in de garage. Het is hoog tijd om deze  nog eens van stal te halen. In de afgelopen week is ook mijn nieuwe outfit toegekomen. Ik heb deze besteld vanuit een ver land en het was niet alleen aan de prijs te merken, maar vooral ook aan de levertijd. Deze bedroeg maar liefst zes weken. Een mens zou voor minder ongeduldig worden. Al bij al ben ik tevreden met de bestelling. Vanaf vandaag kan ik volledig assorti met mijn fiets rondrijden.

Scott fietskledij
Scott fietskledij

Het is vandaag natuurlijk niet de bedoeling om de kledij te showen aan het -niet opgekomen- publiek. Het is enkel de bedoeling om nog eens wat te fietsen in de omgeving en hier in de buurt wat hellingen te doen. Het bewijs is er snel: fietsen vergt toch heel wat training. Ook na vandaag zullen er nog veel rondjes getrapt moeten worden om van enige fietsconditie te spreken.

Is het toeval of niet, maar vandaag heb ik al via twee totaal verschillende bronnen gehoord dat trainen voor triatlon echt wel goed is. Het zorgt niet alleen voor een aangename afwisseling in de trainingen; het zorgt eveneens voor de training van verschillende spiergroepen en dus ook voor relatieve rust van de verschillende spieren en gewrichten. Het is zeker niet de bedoeling om op korte, noch lange termijn aan triatlon te doen, maar dit neemt niet niet weg dat ik in de toekomst naast het lopen ook zal zwemmen en fietsen.

 

Lopen, Training

Week afsluiten met rustige herstelloop

Een reactie plaatsen

Afgelopen woensdag moest ik alweer overdrijven. Het begint afgezaagd te worden, maar telkens ik alleen loop, maak ik er wedstrijd van. Ik weet maar al te goed dat dit geen goede manier van trainen is en toch doe ik het. Na woensdag heb ik nog twee dagen lichte stijfheid gevoeld in de quadriceps.
Vandaag loop ik terug met enkele collega’s tijdens de middagpauze en dan kan ik het wel: rustig lopen. Het tempo tijdens deze loop ligt rond de 10 km/u en dat is een ideale trainingssnelheid. Het is dan ook een snelheid die elke min of meer geoefende lopen lang kan volhouden. Bovendien blijft de hartslag dan vrij laag. Op die manier kan je gemakkelijk blijven praten. Het is mogelijk om met volle zinnen te spreken. Zolang je een normaal gesprek met deftige zinnen kan aangaan, loop je aeroob en train je je uithouding en dit zonder te forceren. Na een lange pauze is dit de enige gezonde manier om terug wat basisconditie op te bouwen. Bovendien ga je aan een heel rustig tempo de gewrichten en de spieren veel minder belasten en minimaliseer je de kans op overbelasting of andere blessures.

Deze week, de eerste na een verplichte break van zes weken, heb ik toch alweer drie keer (8km – 11km- 8km) gelopen. Ik kijk dan ook met een tevreden gevoel terug. Woensdag heb ik, door wat sneller te willen lopen, wel beseft dat de conditie meer dan een beetje weg is. Toch blijft het de ambitie om opnieuw op te bouwen naar de lange afstand. Een marathon blijft voor mij toch wel iets dat ik opnieuw wil doen. De 42km moeten op een aangename manier kunnen afgelegd worden en dan ook nog liefst niet te ver achteraan. De meeste stadsmarathons (Brussel, Amsterdam, Eindhoven, …) van het najaar vallen in oktober, maar hiervoor kan ik mij nu niet meer voorbereiden. Later op het jaar wordt het hier in België en omgeving wat te koud, dus wordt het moeilijk om in 2015 nog eentje te doen. We bereiden ons in ieder geval verder voor en hopen in eerste instantie om blessurevrij het aantal kilometers op te bouwen.

Movescount_logo     strava