Tag archieven: DCLA

Eerste intervaltraining met Jeroen

4 mei 2016 Werner Een reactie plaatsen

Vandaag train ik de eerste keer mee met de brokkenlopers van Jeroen. Door de Phef-testen en middagloop van gisteren enerzijds en door de hele namiddag in de Elfkamper gewerkt te hebben, voel ik me niet fris om met de training te starten. In de namiddag werd de Atletiekarena Gaston Roelants gebruikt voor de SVS atletiekmeeting.

Om 17.45u stop ik achter de toog en kleed ik mij om. Het is echt zonnig weer met af en toe een wolk. De lucht is nog niet echt opgewarmd; perfect loopweer dus. Omdat de spieren allesbehalve fris aanvoelen, loop ik eerst enkele rondjes op de piste. Amai, dat loopt stroef. Niet veel later vertrek ik dan samen met Jeroen richting het provinciaal domein voor de eigenlijke intervaltraining. Naast een korte uitleg hoe de training vandaag verloopt, geeft Jeroen ook een goede uitleg hoe een goede intervaltraining er moet uitzien. Belangrijk is dat een intervaltraining goed uitgevoerd wordt. Het is zoals lopen tegen een muur, de muur van je eigen kunnen. Je kan je te pletter lopen door te snel te willen lopen, maar daar bereik je niets mee. Het is bedoeling om elk onderdeel van de intervaltraining aan dezelfde snelheid af te leggen. Door de vermoeidheid loop je langzaam tegen de muur en kan je hem lichtjes vooruit duwen. Hierdoor verbeter je je eigen limiet wel.

De training van vandaag bestaat uit een trappentraining. Elk onderdeel wordt in drie trappen gelopen: 500m vlot duurloop-tempo, gevolgd door 500m aan 800m-tempo en afsluiten met een nog sneller stuk. Omdat we met vier nieuwkomers zitten, waaronder ikzelf, besluiten we om het 800m-tempo te vertalen naar 23s/100m. Dit komt overeen met 3’50” min/km of 15,7 km/u. Hierna lopen we 600m (rond de kleine vijver) rustig uit. De bedoeling is om dit minstens vier keer te herhalen.

Onder de deskundige begeleiding van Jeroen lopen we het afgesproken scenario. In de bovenstaande grafiek zie je het verloop van mijn hartslag en zie je heel goed hoe telkens de hartslag iets hoger eindigt na het snelste stuk, zonder effectief sneller te lopen. Van de vier nieuwkomers beschouw ik me vandaag één van de minst goede. Het lukt me wel om het groepje goed te volgen, maar het is wel degelijk met de nodige moeite. Hopelijk zitten de inspanningen van gisteren er degelijk voor iets tussen.

Om te zien wie er nog wat ‘overschot’ heeft, laat Jeroen ons bij de laatste versnelling voluit gaan. Kevin schiet echt als een pijl uit een boog weg. Hij had duidelijk nog meer dan voldoende reserves. Ik loop pas als laatste van Jeroen weg, toch aan meer dan 20km/u (!!) en kan enkel Djamal (uit Eritrea) nog bijbenen, omdat hij het niet kan volhouden tot de werkelijke eindmeet.

Lopen, Sport, Tempoloop, Training

Brokkenloper of niet?

29 april 2016 Werner Een reactie plaatsen

De laatste weken zit de conditie toch wel vrij goed. In ieder geval loop ik nu beter dan dat ik ooit gelopen heb. Een jaar geleden, 29 mei 2015, liep ik voor het eerst de vrijdagse duurloop met de joggers van DCLA. Met veel moeite kon ik toen volgen. Intussen gaat het volgen al stukken beter, zo goed zelfs dat ik vandaag probeer mee te lopen met een snellere groep: de brokkenlopers.

Onder leiding van Jeroen trainen zij op woensdag zoals de groep van Miel, maar dan heel wat sneller en heel wat meer. Op vrijdag lopen beide groepen hetzelfde parcours, gekend als de zomeromloop. In tegenstelling tot de groep van Miel, lopen de brokkenlopers (van Jeroen) niet allemaal in groep, maar maakt iedereen er zijn eigen tempoloop van. In mijn beschrijving noem ik de loop met Miel een duurloop en noem ik deze met Jeroen een tempoloop.

Het wordt voor mij dus een primeur om met de groep van Jeroen mee te lopen. Velen van deze groep lopen echt wel véél te snel; het is voor mij de bedoeling om het tempo van Jeroen te volgen. Ik hoop dat hij een iets gelijkmatiger tempo loopt. Na de fietstocht van huis naar de atletiekarena en ook na enkele rondjes opwarming, hoop ik er klaar voor te zijn. Op hetzelfde vertrekuur als de groep van Miel vertrekt ook deze groep. Na 600m ligt de snelheid al boven de 13km/u. Ik dacht nochtans dat ook zij iets rustiger startte. In ieder geval dit is de te verwachte snelheid en dat moet ik dus kunnen volhouden. Hopelijk lukt dit met een hartslag boven de 160 hs/min.

De eerste hellingen komen eraan. Hier wordt er effectief iets rustiger gelopen; het eerste deel dan toch. Het verder verloop in het bos wordt het tempo opnieuw opgetrokken. Eénmaal op de Prinsendreef, richting Kortrijkstraat, ligt de snelheid vrij hoog, maar dankzij de lichte afdaling zakt mijn hartslag naar 160 hs/min. Nog steeds vrij hoog en de nieuwe hellingen kondigen zich aan. De hellingen zijn dan nog het minste probleem. De snelheid gaat nu echt wel de hoogte in, net als mijn hartslag. Op de bosweg naar en de weg boven op de Chartreuzenberg ligt de snelheid echt wel hoog. Dit houd ik nooit vol tot op het einde!! (hartslag > 170hs/min)

Gelukkig blijkt het voor de anderen ook snel te gaan en op de smalle en drassige bospaden lopen we iets minder snel (13 à 13,7 km/u). Dit ligt wel terug binnen mijn mogelijkheden. De laatste kilometers kan er terug een gesprekje met Jeroen van af. Bij aankomst ben ik dan ook niet helemaal uitgeput en voel ik me opperbest. De doop met de brokkenlopers beschouw ik als geslaagd. Het blijft toch nog een beetje afwachten of ik ’s woendags ook met hen de intervaltraining mee train.

Interval, Lopen, Sport, Training

DCLA Training, van traag naar snel

27 april 2016 Werner Een reactie plaatsen

Van geluk gesproken. Na enkele dagen met regen en zelfs hagel, schijnt opeens de zon op het moment van de DCLA-training. Geen enkel excuus dus om niet met volle goesting de sportkledij aan te trekken. Het blijft vrij fris en het zal dus wel lopen worden met lange broek en lange mouwen.

De voorziene opwarming vind ik vrij kort en daarom loop ik eerst enkele (drie dit keer) rondjes op de atletiekpiste. Op die manier kan ik mij rustig opwarmen en dat is bij koud weer geen overbodige luxe. Deze eerste opwarming doe ik nog met een vest. Om 18.15u vertrekken we dan in groep voor de eigenlijke opwarming van een goede drie kilometer. Na analyse blijkt zelfs dat ik sneller gelopen heb tijdens de pré-opwarming op de piste dan tijdens de loop naar het provinciaal domein. Ik kan hier enkel uit besluiten dat het veel beter loopt op een piste dan in groep langs de weg.

De wind blijft wel echt koud en dus krijgen we enkel een korte uitleg over het verloop van de training. Het eerste stuk is alvast nog vrij rustig: een 1500m aan rollend tempo. Wetende dat er daarna nog wel snellere stukken aankomen, gebruik ik deze als extra opwarming. De volgende opdracht luidt: twee maal 700m aan een vlot tempo. Hier blijf ik wel bij de snellere lopers, maar houd mij wel aan het opgelegde tempo en maak er dus geen wedstrijd van. Voor mij (en dus ook voor hen) is 14km/u al een heel vlot tempo. 🙂

Het tweede grote deel van de training bestaat eerst opnieuw uit een 1500m, maar dan 800m rollend (13,4km/u) en 700m vlot (14,3 km/u). Hierna komen er nog twee snelle stukken van 600m, met telkens 400m uitlopen. De eerst 600m (15,6 km/u) blijf ik bij twee collega’s, maar bij de laatste 600m wil ik wel zien wat ik nog kan en loop na 100m van hen weg. Op dit stuk loop ik 16,5 km/u gemiddeld, waarvan het grootste deel aan 17 km/u. Nooit gedacht dat ik dat ooit zou kunnen. Je ziet waartoe een training al niet in staat is. Of is dit nu ook een typisch voorbeeld van “haantjesgedrag”?

Duurloop, Lopen, Sport, Tempoloop

DCLA afvallingsduurloop

22 april 2016 Werner Een reactie plaatsen

Na een zonnige dag, met stevig middagmaal, kunnen we alle overtollige energie en calorieën kwijt op de vrijdagse duurloop met de collega’s van DCLA. Sinds we de zomertoer lopen, is de groep van Miel opgesplitst in twee. Eén deel loopt in de bossen van Heverlee; het andere deel blijft lopen vanuit Kessel-Lo richting Hoog-Linden. Vandaag zijn we dan toch met negen om, na twee rondjes piste als opwarming, de omloop van 15K aan te vatten.

De eerste kilometers wordt er relatief rustig gelopen. De vierde en vijfde kilometer moeten er heel wat positieve hoogtemeters genomen worden. Hier krijg je dan ook al de eerste pieken in de hartslaggrafiek. Na deze hellingen beginnen we de eerste medelopers te “verliezen”. Sommigen gaan iets langzamer lopen; anderen kiezen een iets andere, lees: kortere, route.

Halfweg zijn we nog met vier over. De snelheid gaan dan fors de hoogte in. Ik blijf dan in tweede stelling lopen om twee redenen. Na de intensieve training van de afgelopen maanden bevind ik mij in een topconditie en wil dus zeker niet het tempo bepalen. Anderzijds blijf ik het laatste stuk van deze omloop moeilijk vinden en wil dus zeker niet een verkeerd weggetje indraaien.

Na enkele kilometers sneller lopen, worden de tussenafstanden tussen de vier ‘overgeblevenen’ heel wat groter. Mijn conditie is duidelijk nog steeds vrij goed, want zonder veel problemen kan ik de snelheidsmaker goed volgen. Intussen groeit er een plan in mijn hoofd om de laatste twee kilometer een extra versnelling te plaatsen. De derde laatste kilometer lopen we nog met twee voorop. Vier kilometer lopen onder de 4’30” min/km begint duidelijk zijn sporen achter te laten.

Voor het provinciaal domein voel ik al dat mijn koptrekkende collega het moeilijk krijgt. De ademhaling laat zich zeer goed horen en aan dit ademhalingstempo kan je het volgens mij niet lang meer volhouden. Bij het binnendraaien van het provinciaal domein neem ik de koppositie over en ga over op een versnelling hoger. Vanaf hier loop ik een kilometer op 4’05” min/km. De laatste kilometer bevat een lang stuk ‘vals plat’ en met als doel de hartslag niet verder te laten stijgen, probeer ik toch 14 km/uur te blijven lopen.

Net zoals voor de eigenlijke start, loop ik nu samen met B. nog enkele rondjes van de piste als cooling down. Hij heeft echt de inspanning hoog gehouden tot helemaal aan de piste.

De rechter knie blijft vrij gevoelig. Ik zal het zondag (Levensloop) toch rustig moeten houden. Dit wordt niet alleen een week met veel kilometers, maar ook met veel intensieve kilometers. Volgende week best iets rustiger lopen.

Interval, Lopen, Sport, Training

DCLA Training 4 x 1500m

20 april 2016 Werner Een reactie plaatsen

Het is woensdag en het is mooi weer; alle ingrediënten zijn aanwezig om er een mooie training van te maken. Voor de de aanvang van de opwarming heb ik natuurlijk enkele keren mogen uitleggen waarom ik niet tevreden ben met een tijd van 3u38min op mijn recentste marathon-avontuur. Het is nooit leuk om uitleg te geven over een minder goede prestatie, maar een atletiekvereniging zou geen ‘sportclub’ zijn als je daarnaast geen extra tips krijgt hoe je het volgende keer beter kan doen.

Vooraleer aan de eigenlijke opwarming (3km) te starten, loop ik enkele rondjes rond de piste. Door de intensieve training van gisteren, voel ik een lichte pijn aan de patella (knieschijf). Een kleine rustige opwarming kan zeker geen kwaad. Tijdens de opwarming richting het provinciaal domein worden al enkele korte versnellingen ingelast, zodat we vrij snel kunnen starten met het opgelegd trainingsschema.

We lopen vandaag rond de grote vijver. De training bestaat uit 4 keer een 1500m, iets meer dan een eigenlijke ronde. De terugkeer van dat extra stukje (140m) zal gebruikt worden als recuperatie. De eerste ronde wordt er eentje dat rollend gelopen wordt. Uit ervaring weet ik dat er altijd iets sneller gelopen wordt dan opgelegd. Ik vertrek dan ook niet helemaal vooraan en probeer de gevraagde snelheid te lopen. Ons groepje, niet iedereen dus, lopen exact 7min over deze eerste 1500m wat neerkomt op 4’40” min/km.
De tweede 1500m moet gelopen worden aan 700m rollend en 800m vlot. Logischerwijze is vlot een beetje sneller dan rollend. Zoals je hierboven kan zien wordt er vrij snel gestart, maar dat wordt al vrij snel gecorrigeerd. Deze ronde wordt 10″ sneller afgelegd als de eerste, 4’30” min/km (gemiddeld).

De derde keer we dit rondje afleggen lopen we de eerste 800m rollend, gevolgd door 700m snel. Net als vorige keer laat ik de “wedstrijdlopers” of zij die dit zien als een wedstrijdje voor me uit lopen en houd me met enkele anderen min of meer aan het opgelegde schema. Toch lopen we deze 1500m aan gemiddeld sneller dan 14 km/u (4’16” min/km). Die snelle 700m worden gelopen aan 15,3 km/u. Ik blijf mijn knie voelen en loop dan ook super voorzichtig. De laatste ronde wordt opnieuw vlot gelopen, maar dan over de volledige afstand. Dit keer blijf ik wel in de buurt van de ‘snellere’ lopers. Na exact 6 min bereiken we de ingebeelde eindmeet ter hoogte van de derde vuilbak. Dit vlotte gedeelte was voor de meeste dus echt wel snel. Ik heb de hele ronde op mijn ademhaling gelet en heb me nergens willen forceren.

Na deze training loop ik nog een extra rondje en de weg naar de piste als cooling down aan een echt rustig tempo zodat we een normaal gesprek kunnen voeren. Ook uit dit gesprek haal ik extra motivatie om opnieuw aan een marathon te denken, zonder te wachten op de marathon der marathons op 6 november in New York.

Sport, Wedstrijd

Sportief weekend voor Tobi en Tibo

17 april 2016 Werner 1 reactie

Na mijn duurloop van vrijdagavond met de collega’s van DCLA, stond ook de rest van het weekend volledig in het teken van sport. Dit keer zijn het de kinderen die actief waren. Zij hebben op vrijdagavond een normale training bij DCLA gehad. Deze stond natuurlijk volledig in het teken van de wedstrijd van zondag, meer bepaald techniek in de spring- en werpnummers.

Kriebelcross te Laakdal

Op zaterdag zijn ze door de grootmoeder ingeschreven in de plaatselijk Kriebelcross. In een weinig bezette wedstrijd werden Tobi en Tibo dan ook respectievelijk eerste en derde.

Atletiek Beker van België Pup en Min jongens

Zondag staat volledig in het teken van de wedstrijd voor de beker van België voor de pupillen en miniemen, georganiseerd door Duffel Atletiek Club. Het weer is echt wisselvallig, maar uiteindelijk worden we niet te veel gestoord door de druppels. Tibo is ingeschreven voor hockeybal werpen, hoogspringen en 1000m. Tobi mag aantreden bij het verspringen, hoogspringen en eveneens de 1000m. Als slot lopen zij beide in de eerste reeks van de aflossing 4 x 60m. Het hockebal werpen en verspringen is duidelijk niet het sterkste nummer van DCLA. Het hoogspringen is duidelijk nog technischer, maar hier heeft DCLA wel enkele uitblinkers waardoor er hier wel wat meer punten verdiend worden.

In de 1000m doet DCLA het eveneens goed, met in de eerste reeks drie atleten van DCLA bij de eerste vijf. Tobi wordt hierin zelfs tweede, Tibo vierde. De afsluitende 4 x 60m verloopt ook schitterend, met een derde plaats tot gevolg.

Rekening houdend met alle onderdelen van de dag worden de pupillen derde in het totaal met 69 punten; slechts één punt minder dan de tweede en 16 punten minder dan de eerste.

De miniemen doen het zelfs nog beter en eindigen als tweede met 105 punten, slechts 5 punten achter de eerste. Als club doet DCLA het zelfs beter dan verwacht en sluit als eindwinnaar deze meeting af, waardoor ze op 10 september in Sint-Niklaas mogen deelnemen aan de finale van de beker van Vlaanderen.

Foto’s vind je hier

Met dank aan alle begeleiders en trainers van DCLA !!

Hesy's Blog