Eindelijk vlot onder de 140

24 november 2016 Werner Een reactie plaatsen

De titel lijkt raar, maar de afgelopen dagen probeerde ik te lopen met een hartslag onder de 140 hs/min en vandaag lukte het.

Vandaag loop ik net als gisteren, hetzelfde parcours. Het grote verschil: dit keer loop ik niet alleen. Samen met een collega vertrekken we iets over 12u richting sportkot en verder. Het doel is eenvoudig: duurloop van meer dan een uur en niet te snel. Ik hoop dit keer een tragere hartslag te hebben, liefst zelfs onder de 135 hs/min.

We vertrekken vrij rustig en mijn hartslag bewijst dit. ik blijf zelfs onder de 130 hs/min. Dit is dus wat het moet zijn. Het kan dus wel. Na de tunnel onder de Leuvense ring volgen enkele kortere stukken met wat bochtenwerk, maar toch blijft het lukken. Het langere stuk langs Dijlepad en voorbij de E40, het Ormendaalpad, verloopt ook vlekkeloos. De lichte rugwind zal hier zeker een beetje bij helpen.

Na het keerpunt, ter hoogte van de Stationsstraat in Korbeek-Dijle, speelt de wind in het nadeel en voelt het ook frisser aan. Bovendien gaan we hier op zoek naar een nieuwe weg en dat zorgt altijd voor een iets hogere hartslag. Inderdaad, alle kleine dingetjes tellen mee. Na dit kleine ommetje rond het Egenhovenbos, lopen we terug naar Leuven langs dezelfde paden. Hier ligt de hartslag net boven de 130 hs/min, maar blijft toch onder de 135 hs/min, ondanks de snelheid van 11,5 km/u. De duurtrainingen beginnen stilaan hun vruchten af te werpen.

Na 75 min bereiken we terug ons vertrekpunt en ik kan alleen maar tevreden terugkijken naar deze duurloop. De rustdag van gisteren zal waarschijnlijk ook wel een positieve invloed gehad hebben.

Duurloop, Lopen, Sport

Zelfde scenario van gisteren, rustig dus

22 november 2016 Werner Een reactie plaatsen

Net zoals gisteren, vertrek ik vandaag ook alleen voor een rustige duurloop. Bovendien ga ik vandaag ook naar de de sporthal om de meeting van zaterdag te bespreken.

Het bezoek aan de Nayer wordt voorafgegaan door een duurloop. Opnieuw is het mijn bedoeling om onder de 140 hs/min te blijven en opnieuw lukt het mij niet. Ik moet gewoon trager lopen, dat kan toch niet moeilijk zijn en toch …

In ieder geval loop ik rustig over vertrouwde wegen en geniet van de mooie beelden die de herfst in een bos kunnen geven. De enige personen die je hier tegenkomt, zijn andere joggers of wandelaars. Als je dan nog beseft dat je hier kan lopen tijdens je middagpauze, voel je je goed.

Na 7k draai ik terug richting Leuven en voel ik de wind veel minder. De tegenwind zat er dus voor iets tussen. In deze richting, met de wind in de rug, ligt de hartslag wel iets lager. Ik blijf nu zeker rustig lopen, want met de rugwind voelt het ook warmer aan en ik wil niet té bezweet in de Nayer aankomen.

Uiteindelijk toch iets meer dan 14k gelopen en ben tevreden, want beter gelopen met iets te hoge hartslag dan helemaal niet gelopen.

Duurloop, Lopen, Sport

We blijven rustig

21 november 2016 Werner Een reactie plaatsen

Afgelopen weekend toch een goede duurloop gelopen en op dat elan gaan we deze week verder.

Volgend weekend vindt er de indoor atletiekmeeting van DCLA plaats die ondergetekende organiseert en daarvoor wil ik nog eens aan de sporthal de Nayer passeren voor de laatste afspraken. Waarom zou ik speciaal er naartoe rijden als ik bijna dagelijks passeer al lopend? Spijtig genoeg is het secretariaat gesloten tussen 12u en 13u en dus kan ik er bij het vertrek niet terecht. Ik moet dus alvast een uur lopen en dan kan ik net na 13u opnieuw proberen.

Doel vandaag is eenvoudig: rustig lopen, een halfuurtje op en dan op dezelfde tijd terug. Na de tunnel onder de E40 sla ik vandaag dus rechtsaf, terwijl ik altijd links ga, richting spoorweg. Zonder veel nadenken loop ik rustig verder en probeer de hartslag niet te laten oplopen. Deze zou ik toch graag onder de 140 hs/min houden. Het is me zaterdag gelukt bij mijn lange duurloop en wil het vandaag ook zo houden.

Net voor de tunnel onder de E40 haal ik iemand in die ongeveer hetzelfde tempo loopt als ik. In plaats van er zo maar voorbij te lopen, blijf ik even naast hem lopen en begin een gesprek. Samen lopen we verder en draaien beide rechts na de E40. Hier kent hij de weg niet en vertel ik hem wat over de mogelijkheden aan deze kant van de autosnelweg. Aan een mooi tempo lopen samen verder richting Korbeek-Dijle. Na een half uurtje, net wat ik van plan was, draaien we rechtsomkeer en lopen aan ongeveer dezelfde snelheid terug. Het gesprek gaat gewoon verder over lopen, wedstrijden, kinderen, …

Ter hoogte van het kasteel van Arenberg splitsen onze wegen, want ik loop hier opnieuw het domein van de KULeuven op richting de Nayer. Spijtig genoeg is de verantwoordelijke atletiek niet aanwezig en mag ik morgen nog eens passeren. Natuurlijk koppel ik hier opnieuw een duurloopje aan. Als ik ook om 12u vertrek, zal ik iets verder moeten lopen en dus nog iets later na hun middagpauze langskomen. Dat vinden we helemaal niet erg.

Ondanks de gezellige loop vond ik mijn verhouding snelheid/hartslag niet goed. Ik zal dus nog meerdere duurloopjes moeten doen.

Duurloop, Lopen, Sport, Training

LSD – geen drugs, wel noodzakelijk

19 november 2016 Werner Een reactie plaatsen

Na een marathon en lang voor een volgende marathon is het ideaal om de basis aan te pakken. Nu is het tijd om me te focussen om de langere trage duurlopen, ook wel LSD (long, slow, distance) genoemd.

Na de intervaltraining was een dag rust echt wel nodig. Vrijdagavond moest ik de training aan me laten passeren wegens administratief werk bij DCLA. Zaterdag is het dan hoog tijd om opnieuw de loopschoenen aan te trekken. Vandaag wil ik een langere en heel rustige duurloop doen, want morgen worden hevige stormen verwacht. Heel veel wedstrijden (veldcross Kortenberg, cyclocross Koksijde, …) worden afgelast.

Na een laat ontbijt, stel ik het middagmaal uit tot ’s avonds. Kort na de middag maak ik mij klaar voor deze duurloop. De temperatuur ligt onder de 10°C en dus kies ik voor een lange, dunne, loopbroek en zelfs voor een dun regen/wind-jasje en zelfs handschoenen. Deze laatste doe ik na enkele km opnieuw uit, maar ben toch blij dat ik ze in de tweede helft, met wat tegenwind, opnieuw kan aantrekken.

Het is niet alleen de start van een nieuwe trainingsperiode, maar bovendien de maidentrip met een nieuw paar loopschoenen. Na meer dan 1000km tevreden gelopen te hebben met een paar Saucony Omni, koos ik dit keer opnieuw voor Saucony’s, maar met iets minder demping: Saucony Guide. Ik weet niet of het verstandig is om onmiddellijk meer dan 20km te lopen met nieuwe schoenen, maar ik heb er alle vertrouwen in. Quasi volledig in het nieuw:
– Horloge: Suunto Spartan Ultra All Black Titanium HR
– Loopshirt: Under Armour CoolSwitch Run
– Schoenen: Saucony Guide 9
begin ik onder een prachtige zon aan mijn duurloop.

Door te starten met een beklimming gaat mijn hartslag onmiddellijk de hoogte in. Na 200m bedraagt deze al 150 hs/min. Dat is allesbehalve wat ik voor ogen heb. Ik wil toch wel onder de 140 hs/min blijven. Gelukkig lukt me dit niet veel later. Met de zon aan de hemel en met de wind schuin achter me voelt het zelfs warm aan. De handschoenen gaan uit en alleen al om niet té warm te krijgen, houd ik de snelheid voldoende laag. Met een snelheid van 12 km/u of er net onder kan ik de hartslag net onder de 140 hs/min houden. Om goed te zijn, zou ik nog trager moeten lopen.

Ter hoogte van het kasteel van Horst draai ik terug richting Leuven en blaast de wind wel inmijn gezicht. Hierdoor daalt de gevoelstemperatuur en ben ik blij dat ik min handschoenen opnieuw kan aantrekken. Ik heb de indruk dat door de vele trainingen ik niet alleen slanker word, maar ook minder resistent tegen de koude. Gelukkig bestaat er goede kledij en kan ik me tijdens het lopen goed warm houden. De loopshirt van Under Armour doet perfect wat het moet doen. Ondanks het zweet, blijf ik het warm hebben en voelt het niet aan dat alles nat wordt.

Tijdens de lange weg van Holsbeek naar Kessel-Lo begint het toch lang te worden. is het de vermoeidheid of is traag lopen te saai? Intussen is de zon verdwenen en loop ik maar onder een grijze wolkenmassa. Gelukkig blijft de regen weg. Opeens, t.h.v. km 17,5 word ik aangereden door een fietser. Gelukkig niet al te erg, maar hierdoor ben ik wal wat geagiteerd en komt de hartslag boven mijn symbolische grens van 140 hs/min te liggen. Daarna lukt het me niet meer om deze terug onder de 140 hs/min te brengen. De snelheid doen dalen; zou geholpen hebben, maar deze tracht ik toch aan te houden.

Uiteindelijk kom ik na 22,5K en 1u54′ thuis aan. Ondanks de opkomende vermoeidheid, voel ik me nog vrij goed. De komende weken zou dit het scenario moeten zijn voor de langere duurlopen, maar dan toch nog iets trager, zeker wat de hartslag betreft.

Wat de nieuwigheden betreft kan ik alleen maar tevreden zijn. De horloge doet perfect wat ze moet doen en zo ook het nieuwe shirt én de loopschoenen.

Interval, Lopen, Sport, Training

DCLA – intervaltraining

16 november 2016 Werner Een reactie plaatsen

Na meerdere weken op mijn eentje getraind te hebben, train ik vandaag opnieuw mee met de brokkenlopers. Op het programma staat een intervaltraining met 600m en 400m.

We zijn november en intussen hebben de meeste brokkenlopers in de afgelopen weken een marathon gelopen. Met mijn 3:14′ ben ik zeker niet van de rapste, integendeel. Anderzijds ben ik ook niet van de jongste.

WU 5k + 4x(600-200R) + 4 heuvelsprintjes + 3x(400-200R) + 3x(400-400R) + CD

Vandaag staat er een pittige training op het programma. Natuurlijk loopt iedereen op zijn niveau en maak je het zelf zo zwaar als je zelf wilt, maar dergelijke trainingen kan je moeilijk afwerken zonder je limiet op te zoeken. Daarvoor dienen deze trainingen dan ook. Reeds tijdens de gezamenlijke opwarming wordt er boven de 13 km/u gelopen. Hierdoor ben ik meer dan behoorlijk opgewarmd. Ondanks het slechte weer, blijkt het alles behalve koud te zijn. Gelukkig is er vlug wat tijd om een laagje uit te trekken, vooraleer we op de piste verder opwarmen met enkele korte versnellingen.

Onmiddellijk hierna volgt de eerste reeks bestaande uit 4 x 600m aan 23s/100m (=15,7 km/h of 3:50 min/km). Op het einde van elke 600m bereik ik al een hartslag van 170 hs/min. Dit is eigenlijk te hoog. De training is nog zeker niet gedaan. Hopelijk recupereer ik voldoende vooraleer we aan de 400tjes beginnen. Maar voor we zover zijn, gaan we eerst enkele heuvelsprintjes doen. We nemen de heuvel 4 keer, telkens iets sneller. De laatste moet bijna à fond zijn.

Zonder pauze schakelen we terug over naar de piste en lopen drie rondjes van 400m @ 22″/100m met slechts 200m recuploop. Alsof dat nog niet genoeg is, doen we er nog drie snellere rondjes (@21″) bij, maar dan wel met 400m recup. Met een hartslag na elk rondje van respectievelijk 175, 179 en 182 hs/min heb ik zeker mijn doel bereikt. Op deze training liep ik enkele keren net tegen de limiet en heb hem daardoor hopelijk iets kunnen verschuiven. Met dank aan Jeroen om me elk rondje op sleeptouw te nemen.

Herstel, Lopen, Sport, Training

Sequioa-rondje, mooi begin van de week

14 november 2016 Werner Een reactie plaatsen

In voorbereiding van de marathon van NewYork heb ik me meer toegelegd op de langere afstanden, zowel de duurlopen als de intervaltrainingen. Met deze nieuwe werkweek, een week na de bewuste marathon, beginnen we “helemaal” opnieuw.

De afgelopen weken liep ik niet alleen langere afstanden, maar lag ook mijn snelheid hoger dan anders. Nu we nog vijf maanden verwijderd zijn van de volgende marathon, wil ik opnieuw met de basis beginnen. Bovendien wil ik de eerste weken na de marathon heel rustig lopen. Het blijft belangrijk om niets te veel te belasten. Het lichaam, en zeker dat van een 48-jarige, heeft voldoende herstel nodig. Helemaal stil liggen, wil ik niet. Toch wil ik de eerste weken vooral heel rustige duurloopjes doen. Vandaag is er zo eentje.

Met enkele collega’s lopen we regelmatig tijdens de middagpauze een rondje via het sportkot en het kasteel van Arenberg rond het jezuïetenklooster.

In deze winterse periode is het niet altijd ideaal om langs dit parcours te lopen, maar vandaag is het weer toch vrij goed. Door een last-minute toiletbezoek zijn mijn ‘collega’s’ al vertrokken zonder mij. Ik ben dus al op achtervolgen aangewezen. Zonder te snel van start te gaan, probeer ik hen toch vlot in te halen. Gelukkig zijn zij ook traag vertrokken en heb ik snel te pakken. Daarna lopen we heel rustig verder en zakt mijn hartslag enorm. Ik had nooit verwacht dat ik ooit zou kunnen lopen met een hartslag van 110 hs/min, zelfs niet aan gelijk welke snelheid. Toch blijkt het te kunnen.

Eénmaal op het goed te lopen Dijlepad drijven we de snelheid een beetje op, maar het blijft een rustige duurloop. Mijn hartslag blijft in de lage 130 hs/min hangen. Dit zijn dus de rustige duurlopen waar er zoveel over geschreven wordt. Na een half uurtje gaat er toch eentje wat sneller lopen. Na wat aarzelen, ga ik er toch achteraan en lopen we rustig terug naar ons werk.

We hebben de eerste middagpauze van de week alvast sportief ingezet.

Hesy's Blog