Alle berichten van Administrator

My Way to Chicago (Week 1/12)

Na twee marathons (Boston en Great Breweries) en de 20km van Brussel binnen een tijdspanne van vijf weken werd er de afgelopen maanden vooral aan de basis gewerkt.

Sinds 21 juli zijn we op 12 weken van mijn volgende marathon en vangt de specifieke marathonvoorbereiding aan. Benieuwd of we een jaar na mijn PR in Berlijn nog kunnen verbeteren.

In tegenstelling tot de voorbereidingen van de vorige marathons laat ik me dit keer bijstaan door een coach, meerbepaald een coaching community: RunnersConnect. Ondanks de taal (Engels), de afstand en gebruikte technologie (Internet) doe ik alsof ze naast me staan. Ik heb nog nooit zo overtuigd een trainingsschema gevolgd.

Deze week staan er drie trainingen op het programma. Woensdag moet er een intervaltraining (10 x 800m) afgewerkt worden en in het weekend een gecombineerde twee-daagse-training.
Door de zomerse omstandigheden is het soms wat zoeken op welk moment van de dag ik de trainingen doe. Ik ben helemaal geen ochtendmens en het is daardoor niet ideaal om ’s ochtends te lopen.

Maandag

Duurloopje 11k

Dinsdag

Duurloopje 11k + str

Woensdag

Deze woensdag laat het warme weer me geen keuze. Het moet ’s morgens en wel liefst zo vroeg mogelijk. Een uur vroeger dan normaal loopt de wekker af en na een licht ontbijt en een koffie rijd ik richting Sportkot. In het bos, voorbij het Arenbergkasteel, heb ik een beschut stukje van 800m gevonden om deze training af te werken.
Net voorbij het gebouw De Nayer voel ik dat mijn darmen te actief geweest zijn en moet ik terugkeren en hopen dat het gebouw (en vooral de toiletten) open zijn. Gelukkig! Ze zijn open, weliswaar nog geen licht, maar de druk is van de ketel.
De zon zit nog laag en het grootste deel van de piste ligt nog in de schaduw, dus werk ik deze training hier af.

Door het warme weer beperk ik me tot drie kilometer lichte warming up en nog twee rondjes op de piste met korte versnellingen om de heupflexibiliteit toch al wat te stimuleren. Tijd om eraan te beginnen.

De eerste drie 800m met minder dan 1 minuut pauze worden afgelegd 2’54” (tempo 3’35” min/km). Voor de twee volgende heb ik al 2’55” nodig. Het wordt dan ook steeds zwaarder, maar ik blijf nog steeds onder het tempo van 3’40” min/km.
De maag begint weer van zich te laten horen, maar ik probeer om de volgende vijf 800tjes nog af te leggen. De twee volgende lukken nog in 2’57”, maar de voor de achtste heb ik al 2’59” nodig en tijd om te rusten is er niet echt. Doorlopen richting sanitair is de enige optie.
Na het korte, maar noodzakelijke toiletbezoek, leg ik de laatste twee dubbele ronden (volg je nog?) af in 2’58” en 2’56”.

Intussen is het al aardig warm geworden en ben ik toch blij dat ik nu kan uitlopen. Een kwartier later ben ik klaar voor een verfrissende douche en kan mijn werkdag beginnen.

Donderdag

Na een training zoals gisteren is het eerder herstel- dan duurloop. Gelukkig heb ik niet te veel ‘gevolgen’ van de training en kan de 11k vlot lopen. Ondanks het vrij vroege uur, 7:30u, is het toch al 25°C.

Vrijdag

In tegenstelling tot andere weken staat er op deze vrijdag ook een rustig duurloopje gepland, weliswaar in voorbereiding van wat me dit weekend te wachten staat. Ik kan me moeilijk inhouden en las in het midden van de duurloop een kleine tempoverhoging in, zonder te overdrijven natuurlijk.

Zaterdag

Vandaag staat er een tempoloop op het programma met een specifiek doel: de glycogeenvoorraad opgebruiken. De buienradar zal bepalen wanneer ik deze training afwerk. Net na de middag is er voldoende tijd om tussen twee buien door te lopen. Na 2km inlopen schakel ik een tempo hoger (4’00”-4’30″min/km) en dit voor 12km. Dat zou voldoende moeten zijn om de voorraden in mijn spieren en lever verbruikt te hebben. Daarna loop ik natuurlijk opnieuw 2km rustig als herstel. Uiteindelijk, met hoge vochtigheid en meer dan voldoende wind, loop ik de 12km in net geen 51min (gemiddeld 4’14” min/km).

Zondag

De zondagse duurloop van 30km wordt vandaag gelopen zonder ontbijt, nuchter dus. Na de tempoloop van gisteren heb ik natuurlijk wel nog gegeten, maar in principe heeft mijn lichaam wel een tekort aan koolhydraten of glycogeen om deze inspanning te voeden. Bovendien moet er op het einde van deze langeduurloop een stuk sneller gelopen worden. Ik start met de nodige nervositeit aan deze training. Om de hellingen te vermijden rijd ik eerst richting vaart om zo de volledige afstand langs het water af te werken. Dit keer bepaalt niet de buienradar het startmoment, maar vertrek ik een niet veel na het opstaan.
30km lopen langs de vaart is niet echt iets om naar uit te kijken en op een grijze dag zoals vandaag, nog veel minder. Laten we maar beginnen met de eerste 22km rustig lopen. Net voor me vertrekt er nog iemand en na een tijdje haal ik hem (Danny) toch in en op die manier loop ik toch voor een bepaalde tijd niet alleen. Het grootste stuk loop ik rustig (zowel snelheid als omgeving) en word af en toe geprikkeld door een fietser of door mijn horloge die telkens piept bij het afronden van een kilometer.
Een kilometer voorbij het sas van Kampenhout neem ik mijn enige bocht en loop de hele weg terug richting Leuven. Nu wordt het aftellen tot aan Café Maritiem, want ik heb er voor gekozen -door het nauwgezet kiezen van mijn keerpunt- om net achter het stukje kassei te beginnen aan de 5k tempo met doeltempo 3’55” of sneller. 3’55”? Dat is echt wel snel; dat haal ik toch nooit na 22km en met een lege maag en dito spieren?
Verrassend genoeg piept de horloge de eerste keer na 3’56”, niet veel te traag dus. Net hierdoor denk ik dat het niet te moeilijk wordt, maar het volgende kilometer-signaal komt pas na 4’00”. In dit stuk liggen wel de twee omleidingen rond de draaikom en rond Cargill. Toch moet er een tandje bijgestoken worden. Gelukkig is de Garmin Forerunner 945 beter in de tempoaanduidingen dan zijn voorganger en kan ik goed volgen aan welk tempo ik loop. De drie volgende kilometers loop ik wel snel genoeg: 3’54”, 3’50” en 3’52”. Al deed ik de laatste kilometer nog zo mijn best, ik had 3’52” nodig om de kilometer af te leggen.
Na omschakeling naar rustig duurlooptempo zakt de hartslag toch relatief snel en begin ik al te genieten van deze training, waar ik toch wel enkele dagen ‘schrik’ van had.

Met deze langere duurloop komt mijn weektotaal op 107km.

Overzicht deze week:

Maandag: 11k duurloop
Dinsdag: 11k duurloop + strides
Woensdag:: interval 10 x 800 @3:35-3:45
Donderdag: 11k duurloop
Vrijdag: 11k duurloop + strides
Zaterdag: Tempoloop (2-2@4:00-4:30-2)
Zondag: LSD 30k met 22-27@3:55

PhEF + Bekkevoort Loopt 2018

Ondanks de voorbereiding voor een najaarsmarathon neem ik af en toe een wedstrijdje mee. Op zaterdagavond organiseert de sportdienst van de gemeente Bekkevoort voor de tweede keer de stratenloop: Bekkevoort Loopt. Belofte maakt schuld en dus ga ik het beste van mezelf geven, samen met Tibo.

De week voor deze wedstrijd begon al met een test. Letterlijk te nemen.  Op maandagmorgen deed ik mijn jaarlijkse evaluatie PhEF (Physical Evaluation Fitness). De helft halen om te slagen is zeker geen doel. Met minder dan 100% zou ik niet tevreden zijn. Na een linker en rechter side bridge, telkens 1’45” (voor 50+) moet er 2400m gelopen worden.

Voor deze loopproef weet ik zelfs niet welke tijd er moet gelopen worden om het maximum van de punten te halen. Hier kijk ik enkel naar mijn persoonlijk doel. Vorig jaar liep ik 8’09” en dit jaar zou ik daar toch graag niet te veel boven gaan. De laatste weken voel ik me minder fris. Zou dit nog aan de Great Breweries kunnen liggen? Het zou niet mogen, maar een betere tijd dan vorig jaar zit er sowieso niet in. Ik start al iets minder snel en voel al dat het effectief moeizamer verloopt. Een eerste helft in 4’02” en een stevige wind die nadelig blaast zorgen ervoor dat mijn eindtijd 8’19” wordt. Nog steeds ruim voldoende voor het maximum van de punten.

De minder frisse benen zorgen er ook voor dat ik minder getraind heb de laatste weken. Zaterdagavond zou ik toch graag de wedstrijd deftig lopen en dus mag de frisheid terug komen. De intervaltraining van woensdag verliep relatief goed en na een rustig duurloopje op vrijdag, zou het toch redelijk moeten gaan in Bekkevoort.

De adrenaline zorgt voor de nodige stress en samen met Tibo warm ik me op. Tijdens de opwarming maken we al eens kennis met de zware helling in de eerste kilometer van de wedstrijd. na enkele korte versnellingen, staan we beide klaar voor onze wedstrijd van respectievelijk 10km en 5km. De boodschap is hier duidelijk, snel genoeg vertrekken, maar vooral doseren, want een podiumplaats is toch wel de ambitie.

Gezien de gezamenlijke start van de 5km en de 10 km is het toch relatief druk en voor door de onervaren lopers/kinderen die helemaal vooraan willen staan bij de start. Het zijn zeker niet de te enthousiaste kinderen die deze ‘fout’ maken. Kijk om boven- en onderstaande foto naar Nr 198. Hij vertrekt van achter mij om helemaal naar voor te sprinten, maar amper 500m verder opnieuw iedereen moet laten voorgaan. Ter info: op de 5km verliest hij nog meer dan 2 minuten op Tibo.

Na de bewuste eerste 500m is al duidelijk wie hier als eerste van de 10km over de meet gaat lopen. Het Nr 277 volgen is niet aan mij besteed en dus zal het een race tegen mezelf worden en hopen niet meer ingehaald te worden. De eerste kilometer, met de sterke helling leg ik af in 3’44”. Vanaf hier is het dus tempolopen en proberen dit tempo aan te houden. Afhankelijk van de hoogtemeters, positief en negatief, loop ik net iets trager of sneller dan deze 3’44”, ondanks de vele onverharde wegen.

De afstand met de eerste wordt steeds groter en ik moet me dus enkel focussen om de concurrentie achter me. Gedurende de hele wedstrijd voel ik de hete adem achter me, maar de afstand blijft wel constant en voldoende groot, maar niet veilig. Ik zal echt niet veel mogen verzwakken als ik niet ingehaald wil worden. Ondanks het grote leeftijdsverschil zou ik de tweede plaats ‘algemeen’ toch wel willen vasthouden. Het podium, en zeker in mijn leeftijdscategorie, zit er zeker in.

Intussen, zonder dat ik er iets van gezien heb, is Tibo als 15e over de meet gelopen.  kk

 

 

 

 

 

Opnieuw een mooie prestatie en een welverdiend resultaat. Bovendien heeft hij nog de goede reactie om zijn horloge net op tijd af te drukken.

Met een grote achterstand op de winnaar kom ik toch als fiere tweede over de finish en heb de voorsprong op de derde toch kunnen vasthouden.

Bekkevoort Loopt - aankomst

Opmerkelijk aan deze wedstrijd is de goede organisatie. Het is slechts de tweede keer dat deze wordt georganiseerd, maar van parking, inschrijving, tot seingevers, alles is perfect georganiseerd. Het is een plezier om een dergelijke wedstrijd te kunnen lopen.
Bedankt Bekkevoort !!

Bekkevoort Loopt - podium

Rapper dan Rap 2018

Amper vijf dagen na een zware Great Breweries Marathon sta ik opnieuw aan de start van een loopwedstrijd. Dit keer is het een kleinere wedstrijd in mijn geboortedorp: Vorst-Laakdal. Benieuwd of ik beter kan doen dan mijn tweede plaats van vorig jaar.

Toegegeven, de toppers waren vorig jaar afwezig, maar niets zegt dat ze er dit jaar wel gaan bij zijn. Het is een drukke vrijdag, met veel interessante activiteiten en toch kies ik voor deze wedstrijd. Ik verlaat dan ook iets vroeger dan gewild de Triathlon & Performance Nocturne om tijdig aan de start te kunnen staan.

Al onmiddellijk bij aankomst zie ik enkele shirts van het SQM-team en niet veel later zie ik mijn DCLA-collega Kevin. De eerste plaats is bij deze gekend en nu is het afwachten aan welke afstand de andere snelle lopers deelnemen. Ik schrijf me alvast in voor de langste afstand van 12,37 km of goed voor drie rondjes. Er heerst een gemoedelijke sfeer. De echte drukte blijft uit, maar intussen zijn de eerste wedstrijden voor de jongste lopers al gestart.

Een goed half uur voor de gezamenlijke start van de 4, 8 en 12 km-wedstrijd begin ik aan mijn opwarming. Na wat zoeken naar Kevin, begin ik er toch maar alleen aan. Tijdens de opwarming maak ik kennis met de twee ‘snelle’ lopers van het SQM-team en moet al vaststellen dat nummer 2 op de 12 km ook al gekend is. Er zit dus geen verbetering t.o.v. vorig jaar in. Anderzijds wordt hier een onderscheid gemaakt tussen de jonge seniors en de minder jonge Masters (+35) en zelfs de iets oudere Masters (+50). Mijn verjaardag is dit jaar nog niet gepasseerd en dus hoor ik nog thuis in de +35 categorie.

Net voor de start ga ik voor de derde keer naar toilet (dat blijkt mijn vast aantal te zijn) en na enkele korte versnellingen blijven er maar enkele minuten meer over vooraleer we van start moeten gaan. Perfect op tijd weerklinkt het startschot. Ondanks mijn snelle start lopen er toch heel wat lopers voor me. Dat heb je natuurlijk met die gecombineerde wedstrijden. Van al diegene die voor me lopen heb ik geen idee hoeveel daarvan effectief ingeschreven zijn in de langste afstand.

Na een tweetal minuten besef ik dat er echt heel snel gestart is. Ik wil niet meer de fout maken zoals in Betekom en begin iets sneller om het juiste tempo te kiezen. De hartslag ligt al een tijdje boven de 170 hs/min en er moeten nog drie ronden worden afgelegd. Ik heb niet direct een groepje rondom mij en zal dus zelf mijn tempo moeten bepalen. Na twee kilometer of 7’20” besef ik des te meer hoe zwaar het hier gaat worden. Op het einde van de eerste ronde zie ik Kevin als koploper terugkomen, op een redelijke afstand gevolgd door Thomas. Een derde loper zie ik niet, maar door de korte lus via de aankomst weet ik niet hoeveel er nog voor me hangen.

Achter mij hoor ik wel lopers, maar zal moeten wachten tot na de tweede ronde om zeker te zijn dat zij ook de langste afstand lopen. Het blijft dus lopen om de limiet, maar dan wel met de wetenschap dat er hierna nog een ronde volgt. Intussen begin ik al zelfs tragere lopers in te halen. Achter me blijf ik gehijg horen en dus kan ik zeker nog niet wat inhouden.

Na de tweede passage hoor ik nog steeds dezelfde loper volgen. Shit, ik zal dus nog stevig moeten verder lopen, om niet ingehaald te worden. Toch neem ik een bekertje water, maar zonder er te veel van te drinken, gebruik ik een deel van het water om af te koelen. Nu zal het alles op alles zetten zijn om mijn plaats te verdedigen. Nog steeds weet ik niet hoeveel lopers er voor me lopen. Ik weet alleen dat er iemand niet ver achter me hangt en ik hoop dat hij niet nog korter komt. De voorlaatste kilometer probeer ik nog iets te versnellen. Ik begin ook meer en meer lopers in te halen, zowel deelnemers van de 8km als lopers die over het parcours wat uitlopen. Van één van deze hoor ik dat ik op een podiumplaats hang. Is dit dan algemeen of bij de Masters? Nog steeds geen idee. Er is maar één doel en dat is het tempo hoog houden, zodat het niet tot een sprint moet komen, want ik vrees hier geen reserve meer voor te hebben.

De laatste 500m is het echt met te kort aan adem, het onderste uit de kan halen. Op het gras is dat echt nog moeilijker. Echt sprinten lukt niet meer, maar ik pers er toch nog een mini versnelling uit en houd zo een minuscule voorsprong over. Bij het passeren over de meet hoor ik dat ik de winnaar ben van de masters en derde algemeen. Net achter me hangt Ivo, de winnaar van vorig jaar. Ondanks mijn iets minder snelheid t.o.v. vorig jaar ben ik dit jaar toch net voor hem. De derde, Tom, is dezelfde van vorig jaar, waardoor dezelfde personen op het podium staan, maar in een licht gewijzigde volgorde.

Podium Rapper dan Rap 2018
Podium Rapper dan Rap 2018

 

Great Breweries Marathon 2018

Zoals de jonge traditie het wil staat de tweede marathon van het jaar geprogrammeerd in juni. Sinds 2016, de eerste editie, neem ik deel aan de Great Breweries Marathon. Dit is een marathon met als uitvalsbasis de brouwerij Duvel en die een mooi parcours doorloopt via Palm en de brouwerij Bosteels, gekend van de Triple Karmeliet.

Als Duvel-liefhebben nam ik in 2016 deel aan de eerste editie en was enorm gecharmeerd door de combinatie van de kleinschaligheid en de toch professionele organisatie. Natuurlijk speelt een aankomst en ‘afterparty’ binnen de muren van Duvel ook wel parten in deze charme. Na een 125e plaats in 2016 en een 18e plaats in 2017 heb ik hier wel iets te verdedigen. Bovendien heb ik de laatste twee marathons onder de 3 uur gelopen en ik zou maar al te graag dit hier herhalen, ook al zijn de weersomstandigheden niet ideaal.

Over het weer gesproken, het is deze zondag opnieuw vrij warm en zwoel. Ook schijnt de zon niet volop in vergelijking van de extreem warme editie van 2017, het blijft een zeer zwoele zondag, vergelijkbaar met vorige week met de 20km door Brussel. Het zal dus van belang zijn om voldoende te drinken.

Voor de start heb ik alvast voldoende gedronken én ook voldoende naar toilet geweest. Na een korte opwarming ga ik na de startzone en begin wat te praten met de personen rond mij. Ik zet me zeker niet helemaal vooraan, maar ook niet te ver achteraan. We zien wel na enkele kilometers waar we uitkomen.

Great Breweries Marathon   Great Breweries Marathon   Great Breweries Marathon

Met een kleine vertraging wordt het startschot gegeven en kunnen we vertrekken voor onze 42km-lange ‘calvarietocht’. Omdat ik mijn positie nog ongeveer kan tellen, probeer ik dat ook. Er zijn er ongeveer een zevental personen voor ons weg en met ‘ons’ bedoel ik het groepje dat zich gevormd heeft en waar ik middenin zit. Virtueel loop ik dus een top-10 plaats.

Great Breweries Marathon    Great Breweries Marathon

Na een vijftal kilometer kom ik, zonder het zelf af te dwingen, op kop van het kleine groepje. Het tempo van de laatste kilometers blijf ik aanhouden en mijn hartslag blijft toch wel vrij vlot onder de 160 hs/min. Dit is weliswaar iets sneller dan gepland, maar zolang het gevoel goed is, blijf ik dit tempo wel aanhouden. Intussen zijn er van de snellere starters al enkele terug opgeraapt en ze worden ook gelost uit ‘ons’ groepje. Op die manier is een top 10 plaats nu echt wel binnen handbereik.

Great Breweries Marathon   Great Breweries Marathon   Great Breweries Marathon

Vanaf 19km moet ik zelf het groepje lossen. Op dat moment bleven we nog met vier over. Halfweg (1u27′) loop ik nog steeds vlak achter de andere drie, maar aansluiten is niet mogelijk. Het zal dus nog een zware tweede helft worden.  Niet veel later zie ik Ruben halt houden voor een sanitaire stop waardoor ik een plaats opschuif. Op welke plaats ik nu hang is niet echt duidelijk. Van het groepje zijn er twee voor mij, maar hoeveel blijven er over van de snellere starters?

Great Breweries Marathon   Great Breweries Marathon   Great Breweries Marathon

Vanaf 28km wordt het echt moeilijk. De kuitspieren staan al op scherp en kunnen elk moment in kramp schieten. Dit is ongeveer dezelfde situatie als vorige jaar, maar toen was het nog warmer. Het lopen gaat steeds moeizamer. Het plezier is nu echt wel ver te zoeken. Zou ik niet beter wandelen? Gelukkig worden de kilometers nog gelopen aan 4’15”. Het is telkens uitkijken naar dat verlossend geluidje van de horloge bij het beëindigen van een kilometer om te zien welk tempo ik nog loop. Het gevoel is alsof ik strompel en de kilometers mijlen geworden zijn. Gelukkig blijf ik nog kilometertijden zien die redelijk zijn. Wanneer zou ik ingehaald worden?

Een vijftal kilometer voor het einde hoor ik dat ik op de vijfde plaats hang. Ook al loop je een marathon voor je individuele tijd, toch wil ik deze vijfde plaats echt wel behouden. De zenuwen nemen toe, maar de snelheid gaat en eerder op achteruit. Af en toe, na een bocht probeer ik achter me te kijken, maar voorlopig zie ik niemand. Er zit dus niets anders op dan de pijn te verbijten en door te lopen. Hier besef je wat het belang is van de lange duurlopen: de mentale sterkte om niet op te geven en vol te houden tot het bittere einde. Waarom zijn die kilometers toch zo lang??

De voorlaatste kilometer is langs dezelfde weg als de start en dan besef je dat de aankomst echt niet ver meer is. Uiteindelijk zie je de poort van de brouwerij en weet je dat je het gehaald hebt.

Great Breweries Marathon   Great Breweries Marathon   Great Breweries Marathon

Great Breweries Marathon   Great Breweries Marathon

Het feit dat ik onder de 3 uur ga finishen besef ik amper; het feit dat ik vandaag vijfde word des te meer. Achter mij zie en hoor ik niet onmiddellijk gevaar en dus kan ik met een brede glimlach (deels van de pijn) de laatste honderden meters afleggen.

Great Breweries Marathon   Great Breweries Marathon   Great Breweries Marathon

Great Breweries Marathon   Great Breweries Marathon  

Het mooie stuk langs de muur met het glas Duvel loop je over gras en dat maakt het niet echt gemakkelijk. De rode loper aan de aankomst daarentegen …

Great Breweries Marathon   Great Breweries Marathon  Great Breweries Marathon

Great Breweries MarathonNa de aankomst begeef ik mij richting de banken en tafels waar ik mij ook voor de start bevond waardoor ik andere lopers zie binnen komen. Zitten lukt niet! Telkens ik ga zitten krijg ik krampen. Na een half uur wat rond wandelen, zoek ik mij een plaatsje richting de parasols en ligzetels, maar hoe verleidelijk ook, ik kan nog steeds niet zitten. De krampen blijven opkomen, zowel in de kuiten als net boven de knieën. Zelfs een uur na aankomst heb ik er last van!

Als ik dan uiteindelijk wel krampenvrij kan zitten, geniet ik van de drankbonnetjes en geniet van een Duvel, een Triple Karmeliet en een Palm.

 

 

20 km door Brussel

20km van Brussel
20km van Brussel

Zoals elk jaar, of toch zoals de laatste, ben ik dit jaar ook ingeschreven voor de 20 km door Brussel. Dit massa-evenement is ook gekend voor deelname via en voor de vele goede doelen. In mijn geval is dat enigszins anders. Ik neem deel via mijn werkgever.  Hier is het niet het doel om geld in te zamelen, maar wel om Defensie op een sportieve en positieve manier in de kijker te zetten.

Enkele maanden voor de wedstrijd had ik me al opgegeven om te kunnen deelnemen aan deze 20 km door Brussel. Om tussen de tienduizenden lopers toch zichtbaar te zijn, wordt er gevraagd om in groep te lopen. Eén groep vormen blijkt niet te werken. Zelfs drie groepen (1u30′, 1u45′ en 2u) vormen, was geen succes en daarom werd er dit jaar geopteerd om in vier groepen te lopen, gaande van 1u20′ tot 2u00′. Omdat ik vorig jaar de groep van 1u30′ vlot kon volgen, koos ik dit jaar voor de nieuwe, snelste groep: die van 1u20′. Hiermee moest ik dan wel een gemiddelde van 4′ min/km of 15km/u kunnen lopen op het niet vlakke parcours. In principe en met een goede voorbereiding zou dit net kunnen lukken.

Met de Great Breweries Marathon in aantocht heb ik meer dan voldoende motivatie om te blijven trainen. Anderzijds lijkt me 1u20′ iets te optimistisch om dit te lopen op slechts één week voor een marathon. Sommigen spreken al van drie weken taperen voor een marathon en ik zou één week voordien nog een intensieve 20 km doen. Geen goed plan, mijn gedacht.

Door omstandigheden waren er geen T-shirts voorzien!! Hierdoor is het hele idee om in groep te lopen zinloos geworden. Ik kan dus mijn eigen tempo lopen en ben dat dan ook van plan. Het wordt dus de bedoeling om niet te snel te starten en puur op gevoel te blijven lopen. De weersomstandigheden zijn ons iets te gunstig gezind en zorgen voor een heel warme en zwoele zondag. Enkele minuten voor de start vallen er enkele druppels, maar je moet al geluk hebben om er veel te voelen. Of ben ik dan toch zo mager dat de druppels steeds naast me vallen? In ieder geval, het blijft vrij warm en extreem zwoel, ook al houden de wolken de zon deels van ons weg.

Start 20km van Brussel
Start 20km van Brussel

Start 20km van Brussel
Start 20km van Brussel

Bij massa-loopwedstrijden, zoals deze, is het de eerste kilometers uitkijken naar een gaatje om toch min of meer te kunnen lopen. Té snel starten was sowieso niet mogelijk. Ik stond weliswaar in het eerste startvak, maar niet echt vooraan. Zonder echt snel te starten blijkt toch dat mijn geplande snelheid veel hoger lag dan de meeste lopers voor mij. Sommigen, eigenlijk wel velen, beseffen niet waarvoor die startvakken dienen gaan rustig joggend van start vanuit dit eerste vak, waar toch wel heel velen er wel een wedstrijd van willen maken. Ondanks mijn hoofddoel, laatste deftige trainingsloop voor de marathon van volgende week, is het zigzaggen, stoeplopen, springen, … om toch normaal vooruit te geraken.

Half 20km van Brussel
Half 20km van Brussel

Door de voorspellingen van het heel warme weer zijn er ook extra drankposten voorzien. De eerste passeren we reeds na 2,5km. Ik zeg ‘passeren’ want door de drukte is het te moeilijk om er en flesje te bemachtigen en loop ik maar in het midden van de weg verder richting tunnel van de Louizalaan.

Park 20km van Brussel

Vanaf hier is er iets meer plaats en kan ik helemaal op mijn gevoel lopen. Het blijft echt wel uitkijken naar medelopers en opletten om niet ten val te komen.

Tijdens het lopen, nog steeds op gevoel, valt het mij op hoeveel toeschouwers er staan. Deze wedstrijd is niet alleen populair bij lopers, maar duidelijk ook bij Brusselaars, supporters, … Er zijn maar weinig plaatsen waar het stil is. Bovendien zie ik ook hoeveel groepjes er zijn die een rolstoel of verbeterde versie ervan, voortduwen. Zowel de lopers als de ‘passagiers’ worden terecht heel veel aangemoedigd.

   Half 20km van Brussel  Eind 20km van Brussel  Eind 20km van Brussel

Gelukkig heb ik de andere drankposten niet meer zomaar gepasseerd en heb overal een flesje gekregen/genomen. Dit water werd zowel gebruikt om te drinken als voor extra afkoeling. Voorzichtig bracht ik steeds met mijn hand wat water naar mijn hoofd en gezicht. Ondanks de iets minder warme temperaturen dan gevreesd, was het echt wel heel zwaar weer om te lopen.

Eind 20km van Brussel  Eind 20km van Brussel   Eind 20km van Brussel

 

Hieronder nog eens alle foto’s:

Meetshovenloop in Betekom

De vorige marathon is verteerd en de volgende laat nog even op zich wachten. Tijd om nog eens wat stratenlopen (=wedstrijden) te doen.

Op vrijdag 27 april is er nog eentje kortbij dat deel uitmaakt van het Aarschots Joggingcriterium. Hier vind ik zeker wat bekenden terug en dat maakt het dan net nog plezanter.

Voor de start heerst er een ontspannende drukte, toch voor mij omdat ik goed op tijd ben en mijn administratieve taken (inschrijven) en mijn voorbereiding (borstnummer aanbrengen) reeds achter de rug heb. Er blijft enkel nog wat te drinken en op te warmen. Door de gezellige sfeer en het babbelen, begin ik iets te laat aan mijn opwarming. En dan is een mens goed op tijd! 

Het wordt dan maar een iets kortere opwarming van om en bij de 2km. Om 19.15u wordt het startschot gegeven van de 5k en de 10k. Door de gezamenlijke start wordt er razendsnel vertrokken. Wetende dat ik niet té snel mag vertrekken en door de snelste lopers weg et zien lopen, merk ik toch dat ik ook vrij snel vertrokken ben. Na wat tempo zoeken piept mijn horloge al na 3’19” om de eerste kilometer aan te duiden. Dat is niet gewoon té snel; dat is overdreven snel!

Vanaf hier ligt het tempo op 3’40″/km en dat zakt in het bos naar 3’50″/km. Het schuldgevoel komt op, maar toch blijf ik moeite doen om het tempo vast te houden. In een wedstrijd vertaalt zich dat naar positiebehoud. Na 18 min h eb ik mijn eerste ronde van bijna 5k afgelegd en zie ik toch enkele afdraaien richting finish. Vanaf nu zijn enkel de deelnemers van de 10k aan hun tweede ronde begonnen.

Een plaats winnen wordt zeer moeilijk, want mijn voorligger heeft echt wel een grote voorsprong en bovendien lopen ze nog met twee samen wat toch wel een (psychologisch) voordeel oplevert. Het wordt dus uitkijken of er niemand meer uit de achtergrond komt opduiken. Onderweg heeft gelukkig één van de toeschouwers de tel bij gehouden en zegt me dat ik als achtste loop. Dit lijkt me helemaal niet slecht op dit soort wedstrijden, met meer dan 200 deelnemers, georganiseerd door een atletiekvereniging.

Zoals verwacht wordt de tweede ronde echt wel zwaar. De twee voorliggers lopen niet meer zij aan zij en misschien heeft één van de twee zich wat vergaloppeerd en kan ik nog een plaatsje winnen. Bij mij is het ook het meeste kruit al verschoten en ik zal blij moeten zijn als ik mijn huidige voorsprong op mijn achterligger kan behouden. Hij denkt waarschijnlijk hetzelfde als ik en blijft achter mij jagen. Ik kijk steevast niet achterom en ga enkel voort op mijn gehoor. Zolang ik geen voetstappen of gehijg hoor, is het goed. Bovendien kan je aan de supporters of toeschouwers horen welke voorsprong je ongeveer hebt. Voorlopig zit het goed en moet ik niets anders doen dan blijven lopen en liefst aan het huidig tempo.

De laatste kilometer is echt wel zwaar, maar toch kan ik mijn tempo redelijk in stand houden, ondanks de hoge hartslag in de buurt van de 180 hs/min.