Hamstringsparend bosloopje

26 januari 2016 Werner 1 reactie

Na de lange duurloop van afgelopen zondag (eergisteren) heb ik gisteren een dagje rust genomen. Het heeft me echt deugd gedaan. Meer zelfs, de pijn in de rechter hamstring was zelden te voelen. Ik besluit hier voorlopig uit dat een rustige duurloop, zonder hellingen en versnellingen, niet verder schadelijk zijn voor mijn hamstring-probleem.

In plaats van een tempoloop, kies ik vandaag ook voor een rustig en kort duurloopje en hoop dat de pijn wegblijft. Samen met een collega vertrekken voor een tochtje van 8 kilometer. Voor het vertrek wordt afgesproken om elkaar niet op te jagen en een rustig tempo aan te houden. Ik mag het tempo zelf bepalen en loop dus ongeveer dezelfde snelheid van zondag, zijnde 11,5 km/u. Dit keer loop ik enkel op gevoel en zonder hartslagmeter. De enige test is de spreektest. Zolang je met volzinnen kan spreken, loop je aan een voldoende rustig tempo. Hoe korter de zinnen worden, hoe intensiever je loopt. Kan je enkel nog zuchtend antwoorden, wordt het hoogtijd om het rustiger aan te doen. In ons geval is een normaal gesprek mogelijk, dus zijn we goed bezig.

Gedurende de volledige loop en zelfs achteraf, voel ik weinig tot niets van mijn ‘pijne’ hamstring. Ik hoop dat ik hiermee op het goede of herstellende spoor zit. Morgen ga ik de intervaltraining toch maar overslaan. Na de gemeenschappelijke opwarming, blijf ik rustig rondjes draaien op de Finse piste.

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Langere duurloop op een grijze zondag

24 januari 2016 Werner 1 reactie

Wat een weekje. Weinig gelopen, zonder te luieren. Vrijdag stond er een prioritaire nieuwjaarsreceptie op mijn programma waardoor ik de duurloop met de collega’s van DCLA heb moeten missen. Op zaterdag kon ik evenmin lopen, omdat mijn andere hobby, fotografie, de hele dag voor zich nam. De enige duurloop van deze week moest dus vandaag gebeuren. Eventjes heb ik eraan gedacht om deze duurloop een dag uit te stellen, wachtend op mooier weer. Morgen is er wel de verhoopte zon, maar heb ik geen uren vrij; het moet dus echt vandaag gebeuren.

Een marathon vraagt een heel specifieke voorbereiding met koolhydraten stapelen en taperen, maar voor een gewone lange duurloop doe ik niets. Mijn ontbijt bestaat dan ook niet echt uit krachtvoer, tenzij je peperkoeken met pindakaas en koffie als het ideale ontbijt beschouwt.Het weer is vrij fris (7°C), een beetje wind, maar grijs en vochtig (99%). In plaats van drank mee te nemen, drink ik enkel wat isotone drank voor ik vertrek. Uiteindelijk is het half twee eer ik de deur uit ga.

Zonder echt te weten welk parcours en hoeveel kilometer ik ga lopen, probeer ik wel niet te veel hellingen te beklimmen. Ik heb nog steeds wat last van mijn rechter hamstring en hellingen zijn dus niet aan te raden. Het is dus noodzakelijk om Linden en Pellenberg te vermijden; juist de twee gemeenten waar ik het meeste loop. Bovendien probeer ik het rustig te houden en nergens te forceren, ook niet op de onvermijdelijke hellingen.

De eerste duurlopen, een jaar geleden verliepen via het kasteel van Horst en langs Kessel-Lo. Vandaag gebruik ik datzelfde parcours en breid het uit via Nieuwrode. De eerste kilometers verlopen vlot en zonder problemen. Voorbij het kasteel van Horst, richting Kessel-Lo merk ik waarom. Ik heb de afgelopen kilometers de wind in het voordeel gehad. Nu wordt het niet alleen iets zwaarder, maar ook veel frisser. De kilometers passeren op heel regelmatige tijdstippen; de snelheid blijft dus vrij constant.

Door enkel te drinken voor de start krijg ik niet alleen dorst onderweg. Ik zou best een toilet opzoeken. Alsof mijn gebeden verhoord worden, zie ik opeens een Dixi (chemisch toilet) op een bouwwerf. Hier maak ik dan ook gretig gebruik van. En ja, met een lege blaas loopt het veel beter! Veel valt er onderweg niet te beleven. Ik draag geen muziek en onderweg is er weinig te beleven.

Na iets meer dan 22km voel ik toch de vermoeidheid toenemen. De hartslag liegt er niet om. Mijn motor gaat steeds sneller kloppen. In plaats van trager te lopen, drijf ik de snelheid lichtjes op. De waarde op mijn horloge blijft dan ook steeds verder stijgen. Heeft dit te maken met een gebrek aan conditie of komt dit door zo lang te lopen zonder bij te drinken? In ieder geval, op deze manier wordt het geen plezant einde van de marathon. Er is nog werk aan de winkel.

Na afloop heb ik toch wel meer en meer last van de hamstring. Ik vrees dat deze pijn niet vanzelf gaat verdwijnen.

Sport, Zwemmen

Nog maar eens gaan zwemmen

21 januari 2016 Werner Een reactie plaatsen

In navolging van vorige week, ben ik vandaag nog maar eens mee gaan zwemmen. Door het grote risico op overbelasting van gewrichten, spieren en …, moet ik meer alternatieve trainingen doen. Zwemmen is daar zeker eentje van. Vorige week ben ik met 4 collega’s gaan zwemmen. Het is me zelfs gelukt om min of meer continu te blijven zwemmen. Vandaag wou ik dit zeker kunnen herhalen.

Zwemmen heeft nog niet de routine die lopen heeft. Het water ingaan blijft een ‘moeilijk’ moment. Het eerste baantje zwemmen verloopt nog niet zoals het hoort. Het blijft eerder wat aftasten. Het duurt toch enkele lengtes eer het zwemmen zonder nadenken kan gebeuren. De conditie is gelukkig wel van die aard dat het baantjes trekken zonder ademhalingsproblemen kan verlopen. Het belangrijkste voor mij is in de eerste plaats zo economisch mogelijk zwemmen. Ik probeer dan ook om rustige armslagen te doen en toch de snelheid redelijk te houden.

Het is zeker niet de bedoeling om een goede zwemmer te worden. Het blijft wel degelijk een crosstraining voor het lopen. Dit houdt natuurlijk niet in dat ik niet graag beter wil leren zwemmen. Op donderdagmiddag zwem ik dus tijdens mijn middagpauze. Hierdoor kan ik maximaal 50min zwemmen. Voorlopig is dit voldoende, maar toch denk ik dat het beter is dat ik langer zou kunnen zwemmen.

Lopen, Sport, Training

Sneeuw, koud maar gezellig mooi

19 januari 2016 Werner Een reactie plaatsen

Soms laat het werk het niet toe om te gaan lopen en dan moet je die dag maar als rustdag classificeren. Zodra er tijd is, probeer ik toch te profiteren van de zon om te trainen. Zo ook vandaag. In de namiddag staat er een trip naar Parijs op het programma, maar tijdens de lunchpauze is er nog voldoende tijd om een toertje door het bos te gaan lopen met enkele collega’s.

Vandaag zijn we dan ook met drie om de gladde plekken te vermijden en rustig de sneeuw al lopend te trotseren. Op de weg verloopt alles prima. Het tempo blijft rustig, zonder te treuzelen. De snelheid ligt doorgaans rond de 11 km/u en meestal er zelfs iets boven. Uiteindelijk blijken de bospaden overal goed beloopbaar te zijn. Op sommige plaatsen wordt er dan ook 12 km/u gelopen.

De sequoia(-), zijnde 8 km, wordt afgelegd in iets meer dan 42 min en dat is helemaal niet slecht, gezien de omstandigheden en het rustige karakter waarmee deze loop werd afgelegd.

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Sneeuw en te glad, maar zo mooi

17 januari 2016 Werner Een reactie plaatsen

De week wordt dan toch nog lopend afgesloten. Het klinkt alsof het verrassend is en dat is het eigenlijk ook. De week is zeer sportief begonnen met twee duurlopen, maar de knieën zagen dit niet echt zitten. Ik heb dan toch maar wijselijk besloten om het wat rustiger aan te doen. Woensdag heb ik de intervaltraining van DCLA links laten liggen. Op donderdag heb ik voor een alternatieve zwemtraining gekozen en ga dit in de toekomst nog meer doen. Vrijdag heeft het zoveel gesneeuwd dat lopen niet meer mogelijk was. Op zaterdag heb ik enkel een hal uurtje gelopen op de loopband.

Zondagmorgen had het opnieuw goed gevroren en lagen er echt veel rijmplekken. Ik besluit om een groepsloop aan mij te laten voorbij gaan. Ik wil echt geen risico lopen om er met de auto naartoe te rijden. Rond de middag was ik toch niet meer te houden. Het zonnetje scheen schitterend over het witte landschap en het zag er vanuit de woonkamer veel te mooi uit. Vlug kleed ik mij om en na een korte twijfel of ik een vestje zou aandoen of niet, trek ik de deur achter mij dicht.

Vlug wordt duidelijk dat de wegen er nog steeds gevaarlijk glad bijliggen. Over de voetpaden lopen is helemaal niet mogelijk en op de weg zelf is het echt opletten geblazen. Op plaatsen waar lang schaduw blijft hangen ligt nog steeds een gladde ijsplek. Op sommige plaatsen is het meer glijden dan lopen. De enige manier is lopen zonder echt de voeten te heffen. Het is duidelijk dat ik uitgerust ben, want zonder veel moeite blijft de snelheid boven de 12km/u te liggen. Rekening houdend met het ultra voorzichtig lopen, moet en mag ik hier blij mee zijn. De knieën laten zich niet voelen. Dit maakt me nog iets gelukkiger. Anderzijds blijf ik wel last hebben van de rechter hamstring. Toch wil ik het tempo niet echt laten dalen. Het voelt gewoonweg goed aan.

Door dit goede gevoel breid ik mijn geplande omloop nog een beetje uit en daardoor kom ik vandaag toch aan 15km op een uur en elf minuten. Een jaar geleden was 12 km/u een verhoopte streefsnelheid en vandaag loop ik dit zonder veel moeite én met meer dan 100 hoogtemeters. Als nu de pijn in de hamstring verdwijnt, voel ik me nog beter.

Sport, Zwemmen

Crosstraining: zwemmen

14 januari 2016 Werner 1 reactie

Het moest er eens van komen. Vandaag ben ik dan eindelijk gaan zwemmen. Gisteren heb ik dan toch wijselijk besloten om niet te gaan lopen, omdat mijn benen echt wel wat rust konden gebruiken. Op één dag zijn ze nog duidelijk niet hersteld en dus kan ik ze beter vandaag ook niet forceren.

Op het werk zijn er enkele collega’s die op donderdag de lunchpauze gebruiken om te gaan zwemmen. Al vaker heb ik het idee gehad om hen te vergezellen naar het zwembad. Tot voor vandaag heb ik telkens gekozen om toch te gaan hardlopen in plaats van baantjes trekken in het zwembad. Vandaag kies ik resoluut voor het zwembad.

Het is intussen al jaren geleden dat ik nog meerdere lengtes gezwommen heb. Ik vrees dan ook het ergste. Onderweg naar het zwembad broed ik op een plan om om de tien lengtes (250m) een korte rustpauze in te lassen. Op die manier kan ik het hopelijk een uurtje volhouden.

Na het kiezen van de juiste baan begin ik aan mijn eerste 10 lengtes. Al vlug geraak ik de tel kwijt. Na een kleine tiental minuten besef ik dat ik mijn horloge nog aan heb en die kan ook de lengtes bijhouden. Pas op dat ogenblik schakel ik de Suunto in zwemmodus en kan zij aan het tellen beginnen. Na vier lengtes check ik even en, ja hoor, er verschijnt 100m bovenaan het schermpje. In het midden staat 2’00”. Ik zwem dus aan een snelheid van 100m op 2 min.

Na jaren niet meer ‘echt’ gezwommen te hebben, blijf ik het goed volhouden. Ik pauzeer niet om de tien lengtes. Ik leg de prioriteit dan ook volledig in de ademhaling en zorg ervoor dat ik rustig blijf zwemmen met een regelmatige luchtinname.

Tegen alle verwachtingen in kan ik zo blijven zwemmen tot het tijd is om het zwembad te verlaten zodat de schoolkinderen het water kunnen overnemen. Het is duidelijk dat mijn algemene conditie sterk verbeterd is dankzij het lopen. Nu is het aan mij om het zwemmen regelmatig op te nemen in mijn trainingskalender.

Hesy's Blog

Maandelijks archief: januari 2016