Sneeuw en te glad, maar zo mooi

De week wordt dan toch nog lopend afgesloten. Het klinkt alsof het verrassend is en dat is het eigenlijk ook. De week is zeer sportief begonnen met twee duurlopen, maar de knieën zagen dit niet echt zitten. Ik heb dan toch maar wijselijk besloten om het wat rustiger aan te doen. Woensdag heb ik de intervaltraining van DCLA links laten liggen. Op donderdag heb ik voor een alternatieve zwemtraining gekozen en ga dit in de toekomst nog meer doen. Vrijdag heeft het zoveel gesneeuwd dat lopen niet meer mogelijk was. Op zaterdag heb ik enkel een hal uurtje gelopen op de loopband.

Athlete woman is running during winter training outside in cold snow weather.

Zondagmorgen had het opnieuw goed gevroren en lagen er echt veel rijmplekken. Ik besluit om een groepsloop aan mij te laten voorbij gaan. Ik wil echt geen risico lopen om er met de auto naartoe te rijden. Rond de middag was ik toch niet meer te houden. Het zonnetje scheen schitterend over het witte landschap en het zag er vanuit de woonkamer veel te mooi uit. Vlug kleed ik mij om en na een korte twijfel of ik een vestje zou aandoen of niet, trek ik de deur achter mij dicht.

Vlug wordt duidelijk dat de wegen er nog steeds gevaarlijk glad bijliggen. Over de voetpaden lopen is helemaal niet mogelijk en op de weg zelf is het echt opletten geblazen. Op plaatsen waar lang schaduw blijft hangen ligt nog steeds een gladde ijsplek. Op sommige plaatsen is het meer glijden dan lopen. De enige manier is lopen zonder echt de voeten te heffen. Het is duidelijk dat ik uitgerust ben, want zonder veel moeite blijft de snelheid boven de 12km/u te liggen. Rekening houdend met het ultra voorzichtig lopen, moet en mag ik hier blij mee zijn. De knieën laten zich niet voelen. Dit maakt me nog iets gelukkiger. Anderzijds blijf ik wel last hebben van de rechter hamstring. Toch wil ik het tempo niet echt laten dalen. Het voelt gewoonweg goed aan.

Door dit goede gevoel breid ik mijn geplande omloop nog een beetje uit en daardoor kom ik vandaag toch aan 15km op een uur en elf minuten. Een jaar geleden was 12 km/u een verhoopte streefsnelheid en vandaag loop ik dit zonder veel moeite én met meer dan 100 hoogtemeters. Als nu de pijn in de hamstring verdwijnt, voel ik me nog beter.

Movescount_logo     strava


 

(102 keer bezocht, waarvan 1 vandaag)

Comments

comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.