Een nieuwe week, een nieuwe start. De ziekte die me vorige week enkele dagen binnen gehouden heeft, krijgt me niet verder klein; Ik heb al te veel mooie momenten laten liggen. Deze week zou eigenlijk volledig in voorbereiding van de halve marathon van komende zaterdag moeten liggen. Mijn trainingen ga ik er niet speciaal voor aanpassen. Ik loop gewoon hoe het uitkomt. Mijn voeding wil ik toch wat aanpassen, toch zeker op vrijdag, de dag voor de wedstrijd. Voor een halve marathon zal dat wel zó belangrijk niet zijn, maar ik probeer vrijdag toch wel voldoende koolhydraten binnen te spelen. Tijdens de wedstrijd heb ik nog niets voorzien, dus nu wordt het te laat om dat op zaterdag uit te proberen. De gouden regel dat je geen nieuwe dingen uitprobeert tijdens een wedstrijd, zal wel waarheid zijn. Zou ik wel met mijn nieuwe schoenen kunnen lopen?? Tot nu staan er nog steeds 0 km op die teller.
Vandaag, maandag, hebben we het zeer rustig aangepakt. Zelf ben ik nog niet helemaal hersteld van de lichte griep en dus wil ik zeker niet in de weg staan van een volledige genezing. Met een totaaltijd van 53’29” is dit de traagste ‘Seguoia’ tot nu toe; mijn vijftigste zuivere Sequioa.
Hoe blij ik gisteren was met het eerste lentezonnetje, hoe triestig ik vandaag, dinsdag, naar buiten keek. Het is duidelijk dat één zwaluw de lente niet maakt, want een half uurtje voor mijn geplande vertrek, regende het pijpenstelen. Volgens de buienradar zou het effectief voor de middag nog ophouden met regenen, zodat een droge start nog mogelijk was.
Toch was het een relatief moeilijke start. Ik had duidelijk niet de volle ‘goesting’ om erin te vliegen. Steeds met het oog op de halve marathon van zaterdag, is vandaag de enige dag deze week om nog een keer langer of sneller te lopen. Na wat aarzelen, besluit ik toch om vandaag nog eens diep te gaan. Naar aanleiding van mijn loop van 8 januari, wou ik hetzelfde nog eens herhalen: naar de finse piste lopen en er 5 snelle rondjes afleggen telkens afgewisseld met een normaal rondje.
Door de regen van net voor mijn vertrek, lag de piste er zo goed als analoog bij, dus deze tijden zijn perfect vergelijkbaar.
Mijn snelle rondetijden liggen iets beter dit keer, maar de totaal tijd van 10 ronden ligt duidelijk lager dan vorige keer.
Intussen komt de halve marathon dichterbij. Eigenlijk heb ik geen enkele reden om daar nu over te beginnen, maar iets in mij doet me steeds opnieuw aan deze wedstrijd denken. Er zijn dan ook verschillende redenen waarom ik zo vaak met deze loop in mijn hoofd zit.
Natuurlijkis het mijn eerste wedstrijd over deze afstand. Mijn ambitie om mijn PR (1:46:55) te verbeteren, klinkt opeens verder weg. Hiervoor heb ik meerdere oorzaken. Door ziekte en slecht weer heb ik niet degelijk kunnen voorbereiden, het weekeinde is echt veel te druk om ontspannen te zijn, mijn nieuwe loopschoenen heb ik niet kunnen inlopen, ik heb niets om tijdens de wedstrijd te eten, … Kortom, ik ben niet klaar om de pannen van het dak te lopen.
Vanmiddag heb ik bewust mijn lunch break niet gebruikt om wat te lopen. Ik moest en zou vandaag mijn nieuwe schoenen uittesten. Kan/mag je nieuwe schoenen testen bij nat weer? Natuurlijk kan en mag dat, maar ik wil het niet! Het regent nu al bijna de hele dag en volgens de buienradar zou het ophouden rond 16u.
Om 16u was het misschien wel opgehouden met regenen, de wegen lagen er nog steeds kletsnat bij. Op die momenten ben je blij dat je thuis een loopband hebt staan. In plaats van lange broek en regenvestje, kies ik nu voor een shortje en T-shirt én natuurlijk voor de nieuwe Saucony Omni 13.
Eénmaal de juiste muziek ingesteld en de band ingeschakeld, kan ik mijn eerste looppassen zetten met deze nieuwe schoenen. De aandacht gaat wel uit naar de schoenen, maar mijn benen zijn toch wel vermoeid na de vrij intensieve training van gisteren. Het moet dus echt wel bij een herstelloop blijven. De band rolt aan 11,5 km/u onder mij door en ik begin langzaamaan te wennen aan dit ritme. Ondanks mijn rustige hartslag van 135 hs/m, begint na een 15-tal minuten het zweet toch uit te breken. Iets meer dan 40 min na de start en met 8 km op de teller, houd ik het dit keer voor bekeken en kan ik mij klaarmaken om naar de spannende voetbalmatch van mijn zoontje gaan kijken.
Het is vrijdag, laatste dag van de werkweek en D-1 voor mijn halve marathon van zaterdag. Het weer blijft wisselvallig, maar rond 11u -we lopen iets vroeger vandaag- schijnt er toch een mooi lentezonnetje. We gaan dus toch maar een klein rondje lopen, rustig en toch wel een goede voorbereiding voor morgen.
Eentje vertrok enkele minuten vroeger, met het excuus:”Jullie halen mij toch in.” Ik wil echt wel langzaam lopen vandaag en heb eigenlijk niet veel zin om iemand in te halen. Iets later vertrokken we met zijn tweeên aan ons inhaalmanoeuvre. Na exact 3,5km waren we terug met zijn drieën. Het tempo zakte lichtjes, van 5’33 min/km naar 5’45 min/km; iets later zakte dit zelfs verder naar 6’00 min/km. Het was dan toch een rustig loopje geworden.
Dankzij het echt rustig lopen de laatste kilometers, kon ik niet aan de verleiding weerstaan om nog eens een sprintje eruit te halen op de Karmelietenberg. Nu moet ik dus klaar zijn voor de Natuurlopen van Lier, een wedstrijd over 21,6km.
Zaterdag = halve marathon dag
Vandaag is het dus wedstrijddag. Het begon al niet bijster goed. Door omstandigheden was ik om 4 uur al wakker en kan moeilijk de slaap hervatten en daar ligt een mens dan wakker van. Anderzijds had ik gisteren mijn best gedaan om zo koolhydraatrijk mogelijk te eten. Ik weet, het is maar een halve marathon, maar ik wil deze dag ook gebruiken als voorbereiding/training voor de volledige marathon. Bovendien heb ik energy gels gekocht. Het wordt ten stelligste afgeraden om te experimenteren tijdens een wedstrijd, toch wil ik deze recreatieve wedstrijd gebruiken om eens een gel uit te proberen. Om alle risico’s te beperken, zal ik enkel eentje uitproberen waar je niet moet bij drinken en al maar goed: er was geen drankpost halfweg.
De dag begon zonnig, maar het was echt wel koud. Door gebrek aan wedstrijdervaring vind ik het extreem moeilijk om de juiste kledij te kiezen. Als liefhebber van Netatmo, geloof ik toch in een stijging van de temperatuur. Ik vertrok dus met een (iets dikkere) loopshort tot boven de knie, een T-shirt onder een dun loopshirt met lange mouwen. Bij de inschrijving zag ik bijna iedereen met een lange broek en zelfs met een windvestje bovenaan. Zou ik dan te ‘dun’ aangekleed’ zijn? Twijfel alom. Opeens begon ik aan alles te twijfelen: heb ik wel de goede schoenkeuze gemaakt? Zijn de sokken goed genoeg? Zet ik mijn sportzak terug in de auto of laat ik hem achter in de voorziene vrachtwagen? Twintig minuten voor de start stond mijn sportzak in de auto en had ik een plaatsje gevonden voor mijn sleutel, maar vond ik het toch wel koud. Ik had me vergist, ik ben te koud aangekleed !! En nu is het té laat om nog te gaan wisselen. Wat nu??
Net voor de start had ik al een hartslag van 90 hs/min; veel te veel om gewoon stil te staan. Ik was dus echt wel zenuwachtig !! Wie had dat gedacht? Na de start klom de hartslag veel sneller dan gepland. Ik wou echt wel 12km/uur lopen aan 150 hs/min, maar ik zat onmiddellijk in de buurt van de 160 !! Ondanks de wind in de rug liep ik maar net onder de 5’00 min/km. Ik werd door enkele ingehaald, maar eigenlijk bleven ze allemaal in het vizier. Dit tempo moet ik dus zeker aanhouden. na 10km zat ik aan 49’15”. Doel 1 is bereikt; ik zit onder de 5’00 min/km. Tijd voor mijn energy gel. Naast zag ik ook iemand een gel nemen, dus begon ik ook maar aan mijn experiment. Ik wist amper hoe ik deze moest openen !! Gelukkig heb ik een gel genomen waarbij drinken niet vereist is. Er staat geen drankpost halfweg, ook al stond deze aangeduid op het plannetje van het parcours. Tip van de dag: neem enkel een gel waarbij je moet drinken, als je de bevoorrading in het vizier hebt.
Het keerpunt is echt wel een moeilijk stuk. Doordat je de brug over moet, loop je eerst weg van de dijk naar de weg, licht bergop en daarna moet je, na een bocht van 180°, aan de helling van de brug beginnen. Vermits ik vaak lichte hellingen loop en probeer om daar niet te vertragen, doe ik dat hier ook en begin dus automatisch iets te versnellen t.o.v. de rest althans.
De tweede helft, in zuidwestelijke richting, verloopt met enorm veel tegenwind. Op sommige momenten is het zelfs moeilijk om normaal te ademen. Ondanks deze tegenwind loop ik toch sneller dan in de eerste helft. Eén iemand heeft dit snel in de gaten en plaatst zich net achter mij. Dit motiveert me zodat ik het tempo zeker niet laat zakken. Eigenlijk zou ik hem zelfs graag uit ‘het wiel’ lopen, maar dit blijkt niet te lukken. Hij heeft zijn haak stevig vastgehangen en volgt me vanop korte afstand. Bij de bevoorrading krijg ik een bekertje met heel weinig water en ik neem snel een tweede en kap deze bij elkaar. Hierdoor neemt hij de leiding over, iets te veel zelfs, want er ontstaat een gat. Ik gooi mijn bekertje na enkele slokken weg en neem nu zelf plaats in net achter hem. Hij houdt gelukkig het tempo vrij hoog en we blijven anderen inhalen. In deze tweede helft haalt niemand ons in en wij passeren heel regelmatig anderen. De laatste 10km leg ik dan ook af in 48 min, meer dan een minuut sneller dan de eerste 10 km (49’15”).
Mijn eindtijd (niet officieel) bedraagt 1u44’56” over 21,62km en heb dus mijn eerste doel van 5’00 min/km bereikt. Bovendien loop ik de tweede helft sneller (mét tegenwind) en voel ik me nog gelukkig na de aankomst.