Tag archieven: zondag

Lopen, Sport, Training

Verkenning SMS-loop

Een reactie plaatsen

Deze week nog maar één keer gelopen en gelukkig kan ik het aantal loopjes verdubbelen op zondag. Om 11u wordt er door de organisatoren van de SMS-Loop in Lubbeek een verkenningsloop georganiseerd. Met een kleine aanpassing aan de persoonlijke agenda lukt het het om hieraan deel te nemen.

Iets voor elf uur kom ik aan op de afgesproken plaats, maar zie nog niet veel beweging. Niet veel later komt er iemand aan in loopkledij en dat blijkt iemand van de organisatie te zijn. Na nog enkele extra minuten wachten blijf ik de ENIGE te zijn die het parcours wenst te verkennen op dit aangekondigde moment.

We vertrekken met zijn tweeën. Na enkele honderden meter krijgen we al een eerste helling te verwerken. Heel zwaar is deze misschien niet, maar een wedstrijd starten met een helling kan wel eens verkeerd uitpakken. Goed opwarmen is bij deze wel een vereiste. Na een kort vlak stuk lopen we terug naar beneden op een onverharde en weggespoelde weg. Hier is het echt goed uitkijken om de voeten niet om te slagen.

Na de gevaarlijke afdaling steken we de weg terug over en lopen nu opnieuw vals plat omhoog. Aan dit tempo lukt dit goed, maar ik vrees hier volgende week wel op mijn tanden te moeten bijten. Tot ik zie wat hierna komt!! Opnieuw moeten we een steile weg omhoog lopen. Gelukkig lopen we niet helemaal tot op de top, want opeens moeten we rechts het veld in. Het veldweggetje staat helemaal onder water en dus gaan we maar iets hoger lopen, door het veld, richting kalvariebos. Hier komt een nog veel steiler stuk. Echt oplopen gaat zelfs niet. Dit is kruipen. Benieuwd hoe dat volgende week gaat aflopen.

Vanuit dit bosje lopen we opnieuw naar beneden tot aan het ronde punt. Vanaf hier gaat het opnieuw omhoog richting centrum en zo lopen langs een klein weggetje opnieuw richting politiekantoor en richting aankomst. Van een pittig parcours gesproken!!.

Gezien ik nog tijd heb en sowieso van plan was om een duurloop te doen, start ik na afscheid nemen, opnieuw aan een rondje SMS-Loop. Het zijn trouwens volgende week ook twee ronden. In principe zou ik dezelfde ronde moeten lopen, maar ik slaag er toch in om af en toe nog verkeerd te lopen en maak mijn tweede rond nog iets langer. Desalniettemin loop ik deze tweede ronde iets sneller dan de eerste ronde.

Uiteindelijk loop ik bijna 16 km en heb er dus toch een mooie training van gemaakt. Deze verkenning zorgt er wel voor dat ik nu besef hoe zwaar het volgende zondag zal worden. Afzien zal ik zeker.

Movescount_logo     strava

 

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Weekend, dus lange duurloop

Een reactie plaatsen

Ondanks de al vrij drukke week mét een overdosis stress, maak ik tijd vrij voor een zondagse langere duurloop. Een ochtendmens ben ik nooit geweest en word ik waarschijnlijk niet meer, waardoor er pas in de namiddag gelopen wordt. Er staat een familiebezoek gepland en van die gelegenheid wil ik nu juist gebruik maken. Ik vertrek, al lopend, twee uur vroeger dan de rest van de familie en kom dan ongeveer gelijk aan.

Dit scenario houdt wel in dat ik van punt A naar punt B loop en niet in een lus. Er bestaat dus een risico van veel meer stijgen dan dalen of van enkel wind op kop. Dat eerste weet je op voorhand en als je de weg al éénmaal gelopen hebt, weet je dat voor altijd. Het tweede daarentegen kan telkens anders zijn. Vandaag is een dag waar de wind uit de verkeerde richting komt, waardoor ik dus de volledige afstand tegen de wind in zal moeten lopen. Ik bekijk het positief: tegenwind zorgt voor meer afkoeling dan rugwind. Het is bovendien vrij warm en zwoel en elk zuchtje wind kan dus voor verkoeling zorgen.

De af te leggen afstand bestaat uit twee grote stukken. Het eerste deel verloopt via de weg van thuis naar Werchter. De eerste kilometers zijn heuvelachtig (Charteuzen- en Meesberg) en goed beschut door bomen. Van 3,5 tot 10,5 km is het steeds rechtdoor lopen langs een vrij grote weg. Gelukkig zijn op de meeste plaatsen een fietspad voorzien en hoef ik dus enkel beter uit te kijken op de verschillende kruispunten, al dan niet met verkeerslichten. Dit stuk van het traject wordt vrij rustig gelopen aan 5′ min/km met een hartslag die gemakkelijk onder de 140 hs/min blijft.

2016-06-19-1Het tweede deel van mijn traject ziet er totaal anders uit. Hier loop ik over onverharde weg, langs de noordoever van de Dijle. Deze weg volgt perfect het verloop van de Dijle en kronkelt evenveel. Hierdoor voel je een keer de wind wat meer van links komen en iets later wat meer van rechts. In deze prachtige omgeving kun je niet anders dan te genieten van de mooie omgeving. Ondanks het goede weer, zie je niet al te veel wandelaars. De weg langs de zuidoever is verhard en daar zie je wel meer ‘zondagmensen’, maar dan vooral al fietsend.

Deze eenzame looptocht doet een mens toch wel deugd. Ik loop nog steeds op duurlooptempo en probeer zo de stress van de afgelopen weken van me af te lopen. Ik probeer hierbij niet te veel te versnellen. Stilaan gaat de snelheid en hartslag iets hoger liggen. De laatste kilometers worden hierdoor toch wel wat intensiever, met een hartslag in de buurt van de 150 hs/min. Uiteindelijk kom ik na iets meer dan twee uur aan op mijn bestemming.

Een gemiddelde snelheid van 12,2 km/u en hartslag van 138 hs/min vind ik al zeker niet slecht. Dit is ooit heel anders geweest. De week wordt dan ook afgesloten met meer dan 70km op de teller. Ook dat is ooit heel anders geweest.

Movescount_logo     strava

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Toch een duurloop op zondag

Een reactie plaatsen

Er wordt wel vaker gezegd dat sporter af en toe moet rusten. De meeste schema’s zijn opgebouwd naar een wedstrijd toe, maar weinig schema’s hebben het over de rustperiode. Is het voldoende om het weekvolume te verminderen, is het voldoende om het aantal intensieve trainingen in te perken?

Na de marathon van afgelopen weekend en dit slechts acht weken na de vorige marathon is het voor een beginnend hardloper waarschijnlijk echt wel tijd om te rusten. Als dit het geval is, heb ik deze week echt wel gezondigd. De dag na de marathon liep ik een lichte training, maar de dag nadien was het alweer vrij intensief. Gelukkig voel ik nog steeds geen negatieve gevolgen. Het verstand zal dus de nodige rustpauzes moeten inlassen.

Met een wedstrijd zoals vrijdag worden de spieren en gewrichten extra zwaar belast. Dit vereist extra rust. Zaterdag stond er een culturele uitstap op het programma en kon er niet gelopen worden, zelfs geen herstelloopje. Is een herstelloopje echt belangrijk of is gewoon niks doen even goed. Bovendien wordt er nergens gesproken van leeftijd en ervaring. Een dertiger die al vijftien jaar intensief loopt, zal een ander recuperatieschema hebben dan een vijftiger die pas gestart is met wedstrijden.

Op zondag voel ik toch al opnieuw een behoefte om te gaan hardlopen. Enerzijds heb ik geen specifiek doel (de volgende marathon is nog ver weg) en anderzijds kan mijn lichaam wel wat rust gebruiken; toch trek ik in de late namiddag mijn loopschoenen aan. Zonder echt na te denken langs waar ik ga lopen en voor hoelang, vertrek ik op automatische piloot. De eerste kilometers loop ik langs het standaard zomerparcours van de brokkenlopers en van de groep van Miel.

Ook al heb ik dit parcours al meermaals gelopen, toch draai ik een weg te vroeg af en moet daardoor een extra ommetje maken, en natuurlijk met een toch wel zware helling. Deze (nieuwe) helling gebruik ik om iets intensiever te lopen. (Achteraf blijkt dat ik hier de tweede snelste tijd van Strava-gebruikers gelopen heb). Daarna pik ik terug in op het normale parcours. Ter hoogte van het provinciaal domein draai ik weliswaar in omgekeerde richting rond de vijver. Na het verlaten van dit domein, vervolg ik het DCLA-zomerparcours tot aan de kassei van de Kortrijksestraat.

Op dit lastige (klimmende) stuk kasseiweg blijf ik verder door lopen en schakel zo automatisch over op de omloop van de Linden Bosloop. Ondanks het zware parcours houd ik mijn snelheid voldoende hoog, maar zorg er wel voor dat de hartslag niet te hoog oploopt. Het is en moet een rustige duurloop blijven.

Door dit extra, niet-geplande, stukje bosloop kom ik aan 18 km waardoor mijn weektotaal toch weer boven de 60 km uitkomt. Het is dus duidelijk geen rustweek geworden. Bovendien zitten er in die 60km ook heel intensieve kilometers bij.

Volgende week wat rustiger dan?

Movescount_logo     strava

Lopen, Snelheid, Sport, Training

Vermoeiend en ontspannend tegelijk

Een reactie plaatsen

Het weekend stond aangestipt in de agenda als zijnde ‘goed gevuld’. Op vrijdagavond heb ik, net zoals Tibo en Tobi, mijn training bij DCLA afgewerkt. Zoals je hier kon lezen, heb ik mezelf daar maar gedeeltelijk gespaard. Zaterdag stond volledig in het teken van een huwelijk. Als fotograaf was ik vanaf ’s morgens van de partij en heb het volgehouden tot lang na de openingsdans en het weggooien van het bruidsboeket. Op zondag was er van uitslapen geen sprake. Er moest nog verhuisd worden. Bij het thuiskomen, na de verhuis, voel je de vermoeidheid opkomen. Op dit moment is het in de zetel gaan zitten gelijk met een middagdutje doen. Toch kies ik ervoor om op 1 november, maar met een temperatuur van 18°C, de loopschoenen aan te trekken.

Voor, en zelfs ook bij, het vertrek was ik ervan overtuigd om er een rustig ‘wandelingetje’ van te maken. De eerste kilometer verloopt dan ook heel rustig. Mede dankzij de felle zon en het warme weer was ik vrij snel opgewarmd en laat ik mijn benen wat vlotter ronddraaien. De tweede kilometer wordt dan ook al afgelegd in 4’45” min/km. Voor mij is dit vrij snel en toch blijf ik mij goed voelen. Beter nog, ik krijg er nog meer zin en besluit van dit najaarszomers weertje te profiteren en stevig door te lopen. Strava zal me straks wel vertellen hoe snel ik over de gekende en niet-gekende segmenten gelopen heb. Ik concentreer me niet echt op de segmenten, maar probeer over de ganse omloop het tempo aan te houden. De derde (4’42”) en de vierde (4’35”) kilometer loop ik weliswaar nog sneller.

Vanaf hier komen er enkele hellingen te verwerken dus de snelheid zal hier wel wat zakken ondanks de stijgende hartslag. Toch probeer ik mijn snelheid op niveau van de dag te houden en laat het zweet maar zorgen voor voldoende afkoeling. Op de steilste stukken van de Martellekensweg blijf ik toch boven de 11 km/u. Eénmaal boven is het de bedoeling om terug een deftige snelheid (13km/u) aan te houden en toch voldoende te recupereren om mij voor te bereiden op de volgende hellingen. De twee volgende korte hellinkjes blijf ik zelfs boven de 12 km/u.Daarna volgt de Kortrijkstraat, richting het Bed van Napoleon. Ook hier probeer ik mijn tempo niet te veel te laten zakken. Helemaal ‘boven’ haal ik zelfs mijn hoogste snelheid van de dag, weliswaar met ook mijn hoogste hartslag. Op dat ogenblik heb ik 9km op de teller staan. Het doel van de dag was om 10K te lopen en dus mag ik van hieruit richting huiswaarts lopen.

Met deze niet geplande, maar toch intensieve loop, is mijn vermoeidheid volledig verdwenen. Na het uitzweten en de douche ben ik klaar om naar het kerkhof te vertrekken en om daarna de innerlijke mens te versterken en iets lekkers te gaan eten.

Movescount_logo     strava