Tag archieven: zondag

Duurloop, Herstel, Lopen, Sport, Training

Rustige week, van moeten?

Een reactie plaatsen

Van een rustige week gesproken. Ook al voel ik links en rechts wel iets, toch is het niet echt uit schrik van een blessure dat ik minder loop.

Midden deze week stond er een halve marathon op het programma en hierdoor moest ik dus passen voor mijn midweekse intervaltraining. Hiervoor had ik twee dagen rust genomen, ook al omdat mijn benen niet echt fris aanvoelden. Op woensdag voelden ze wel normaal aan waardoor de halve marathon wel liep zoals gepland, met een PR tot gevolg. Na de marathon maakte ik de fout door geen cooling down te doen en de benen hadden het echt wel nodig.

Daags nadien voelden de benen wel opnieuw ok, maar voel ik toch enkele kleine pijntjes. Voorlopig zeker niets om mij zorgen over te maken. Op vrijdagavond moest ik opnieuw passen voor de training wegens oudercontact in de school van de kids. Overdag lopen op het werk lukte ook al niet. Zaterdag zou een oplossing geweest zijn, ware het niet dat het gezinsleven mij dit verhinderde.

Gelukkig lukte het zondag wel. Op zondag, net na de middag, kon ik wel tijd vrijmaken om mijn duurloop af te werken. De pijntjes waarvan sprake waren voor de start nog wel voelbaar, maar tijdens het lopen verdwenen ze als sneeuw voor de zon. Het goede weer van de afgelopen weken is enkel nog een herinnering, maar toch komt de zon nog steeds vanachter de wolken. Het probleem van de kledijkeuze begint dus ook weer. Ik vertrek toch met korte short, maar met twee T-shirts: eentje met korte en daarboven eentje met lange mouwen.

Het eerste deel voel ik weinig wind, maar zie aan het gras en de bomen dat deze toch aanwezig is, maar van rechts in mijn rug blaast. Door de zon en door de afwezigheid van luchtkoeling lijkt het alsof het zomer is. Toch houd ik mijn dubbele t-shirt aan. Niet veel verder draai ik in de tegenovergestelde richting en zal ik deze waarschijnlijk nodig hebben.

Na 7k draai ik links en loop vanaf hier een 10-tal km in westelijke richting, recht tegen de wind in. En of ik het verschil voel. Het zijn niet alleen de lichte hellingen die me doen vertragen. De zon houdt me hier niet voldoende opgewarmd en dus moet mijn lichaam voor extra warmte zorgen. Het tempo houden is alles wat ik nu nog doe. De hartslag blijft dan niet meer onder de 140 hs/min.

Na 17k wordt het zelfs niet meer evident om deze onder de 150 hs/min te houden. Het wordt dus toch meer dan een rustig duurloopje. Toch gaat de hartslag minder de hoogte in dan vorige week. Er is dan toch wel een verbetering merkbaar. Vorige week had ik waarschijnlijk wel veel te weinig gegeten om 22K te lopen. Vandaag maar een beetje te weinig.

Toch wil ik deze duurlopen in het weekend blijven doen, maar dan liefst met een lagere hartslag, zonder in snelheid te moeten toegeven. Er moet nog veel aan de basis gewerkt worden, dat is zeker.

Duurloop vandaag (22/10):   

zelfde duurloop op 15/10:   

 

Duurloop, Lopen, Sport

Het weekend van de social runs

Een reactie plaatsen

Het afgelopen weekend stond echt in het teken van groepslopen. Op zaterdag met enkele joggers van DCLA en op zondag met een jogginggroep in eigen dorp.

Na de intensieve dag van vrijdag, zou ik het dit weekend rustig houden. Dit betekent niet dat ik dat er weinig gelopen gaat worden. Toch voelde ik op zaterdag dat het beter was om niet te veel te doen. Ik paste mijn “schema” aan. In plaats van een LSD van een 30-tal km, houd ik het echt heel rustig en besluit om enkel het loopje mee te doen met een aantal joggers van DCLA. Het weer op zaterdag is echt schitterend en ik heb hier misschien wel een mooie kans laten liggen.

Om 16.30u, onder een prachtige zon, vertrekken we voor onze groepsloop, maar wat blijkt? We zijn maar met twee die voor de 15K @12km/u kiezen. Dat is niet de bedoeling en dus wachten we voor de tweede groep, die van 10k @10km/u. Het is natuurlijk niet de duurloop die ik echt wou doen, maar het is dan toch een dag die eigenlijk rust verdient. Ondanks de lage snelheid, wordt het toch af en toe een pittig loopje. Richting (Hoog-)Linden lopen zorgt steevast voor de nodige hoogtemeters.

     

Tijdens het etentje dat volgde op de gezamenlijke loop, beloof ik iemand om op zondag in Linden mee te lopen met het groepje dat wekelijks vertrekt om 10.15u vanop de parking aan de Kasteeldreef. Iets over 10u vertrek ik al joggend naar de afgesproken plek. Op mijn weg naar de parking kom ik al veel lopers tegen in omgekeerde richting. Er is dus nog zeker een groot potentieel om de loopgroep uit te breiden. Op het afgesproken tijdstip zijn we zelfs met zijn achten.

Niet veel na het vertrek komt er al een opsplitsing. Met zijn vieren lopen we door de verschillende bossen van Linden, Kessel-Lo en Holsbeek. Om extra training in te lassen, lopen we met zijn tweeën een klein omwegje om op die manier de Chartreuzenberg mee te pakken. Uiteindelijk bereiken we na 14,5K op nieuw de parking.

Met zijn tweeën lopen we dan nog een stukje verder en uiteindelijk loop ik nog alleen verder naar huis. Deze laatste kilometers zijn dan nog de snelste van de dag, en zelfs van het weekend.  🙂

     

 

Duurloop, Lopen, Sport

Zondagavondloop: Houwaartse-Horst-Gobbelsrode

Een reactie plaatsen

Het weekend dient voor de langere duurlopen. Toch is het weer pas op zondagavond eer het er van komt.

Eerder op de dag hebben Tibo en Tobi hun veldcross gelopen in Herentals. Als Vlaams-Brabantse club is het in een andere provincie altijd een verrassing wat de tegenstand betreft. Het aantal deelnemers viel best mee. In hun wedstrijd (Min °2005) stonden een 60-tal lopers aan de start. Na een goede 500m hing Tobi al derde en was Tibo niet veel achter hem; ik schat elfde. In de tweede ronde hing Tobi stevig tweede, net achter de eerste. Bij de aankomst was de eerste duidelijk iets te sterk, maar kon hij zijn tweede plaats toch verzilveren.

Door een prijsuitreiking waarop je vrij lang moet wachten en een verre verplaatsing is de dag al ver gevorderd eer je terug thuis bent. Het is dan ook al bijna donker eer ik zelf mijn sportschoenen kan aantrekken voor mijn langere duurloop. Door tijdsgebrek kan ik er gaan al te lange duurloop van maken; het zal dan maar iets steviger worden.

De eerste helft houd ik het nog vrij rustig. Met kilometertijden variërend tussen 4’30” en 4’50” kan ik mijn hartslag nog binnen de perken houden. De tweede helft ga ik toch nog wat sneller lopen. Ik probeer, zonder te forceren, mijn beoogde marathontempo te lopen. Het lukt me wel op het juiste tempo (4’15”) te lopen, maar wel met een hartslag van 160-165 hs/min. Als je de hoogtegrafiek (gele lijn) bekijkt, is het duidelijk waarom de hartslag iets te hoog ligt.

De tweede helft is bijna volledig klimmend.

Ik mag dus tevreden terugkijken naar deze donkere tempoloop.

     

 

 

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Donkere 120min duurloop

Een reactie plaatsen

Amper twee dagen na mijn snelste wintertoer heb ik opnieuw zin in een langere duurloop. Het is dan wel al zondagavond.

De dag na een intensieve tempoloop verplicht ik mezelf om wat rust in te lassen. Op zondag staat er een veldloop van de kids gepland, dus dat krijgt een hoogste prioriteit. Het duurt dan ook tot in de late namiddag eer het aan mij is om wat sport te doen. De klok duidt bijna 17u aan eer ik effectief klaar ben om te vertrekken. Het is dan bijna donker en moet dan ook zorgen voor voldoende verlichting.

Doel van de dag: duurloop van om en bij de 16K. In deze donkere en mistige omstandigheden kies ik om gewoon richting Horst te lopen via de Houwaartsebaan en dan zie ik wel hoe ik terugkeer. Zoals bij duurlopen wenselijk is, probeer ik nu ook om mijn snelheid en hartslag laag genoeg te houden. Op die manier wordt het lichaam het minst belast. Het is en blijft mijn belangrijkste prioriteit: marathonvoorbereiding zonder overbelastingen of andere ongemakken. LSD (long/slow/distance) is het toverwoord.

De laatste maanden spreek ik bijna over niets anders, maar de uitvoering blijkt toch een karwei. Hoe kan het toch mogelijk zijn dat traag lopen moeilijker is dan sneller lopen? Vandaag is het niets anders; ik loop nog steeds te snel. Ondanks te hoge snelheid, kan ik mijn hartslag in de zogezegde zone 1 houden. Hij schommelt dan ook rond de 135 hs/min. Enkel op de hellingen gaat hij wat hoger liggen.

Intussen blijf ik maar stappen zetten in het vochtige donkere landschap. De weg van Horst naar Holsbeek is nog nooit zo saai geweest. Met een snelheid van net geen 12 km/u leg ik de ene kilometer na de andere af. Ondanks het saaie en eentonige karakter van deze loop, besluit ik toch om verder te lopen naar Kessel-Lo en op die manier de 20K vol te maken. De wegen zijn gelukkig niet onbekend en op die manier kan ik ontspannend blijven lopen.

Nog voor ik aan het provinciaal domein ben, kies ik ervoor om het parcours van de Horstroute verder te volgen, ook al zal ik dan boven de 21K uitkomen. Het ‘loopt’ allemaal nog vlot en dit keer heb ik niet echt een tijdsdruk. Tot mijn verbazing blijkt het provinciaal domein nog open en kan ik de weg erdoor nemen. Om het Negenbunderpad te nemen, is het wat te donker geworden en dus neem ik maar een kleine omweg via de Kortrijksestraat. Op die manier ga ik zelfs boven de 22K uitkomen. 22K of 23K, wat maakt het uit. Er zit nu geen doel of uitdaging meer in. Opeens kies ik voor een nieuwe invalshoek: ik ga voor de 120 minuten.

Als ik bijna thuis ben, moet ik dan wel een kleine omweg maken om de 120 min vol te maken. Net voor ik thuis ben, staat de klok op 2 uur en zonder de eerstvolgende minuut vol te maken, klok ik af op 2u00’52”. De laatste meters jog ik nog wat verder, zonder klok.

Ondanks het saaie en eentonige karakter van deze loop, ben ik tevreden dat ik het gedaan heb.

     

 

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Zondagnamiddag lange duurloop

Een reactie plaatsen

Ondanks de lange kasteelloop van vrijdagavond en de korte nacht erop, blijft de zondag de beste dag om een langere duurloop te doen. Het weer (zon of regen) maag daarbij geen spelbreker zijn.

Het tweede gedeelte van de kasteelloop verliepen vrij moeizaam en met stijve kuitspieren. Tijdens de korte nacht die erop volgde ben ik zelfs nog twee keer wakker geworden van krampen. Na iets meer dan drie uur in bed stond ik opnieuw paraat. Op zaterdag staat de beker van Vlaanderen voor pupillen en miniemen op het programma. De jongens van DCLA zijn hier bij en dus brengen we met zijn allen een dagje door langs de atletiekpiste van Sint-Niklaas. Een mooi verslag hiervan vind je op de website van DCLA. Voor zij die het niet lezen: DCLA wint de Beker van Vlaanderen !!

Zondag gebruik ik toch om uit te slapen en dat is vandaag niet anders. Na een rustig ontbijt begin ik te denken aan mijn duurloopje. Na de 30K van vrijdagavond wil ik niet héél veel doen, maar het moeten er toch minstens 15K worden. Zonder er lang over te willen nadenken, kies ik voor mijn parcours richting Pellenberg. Ik neem geen drank mee voor onderweg en maar drink wel extra koolhydraten voor mijn start.

De eerste twee kilometer blijf ik heel rustig. Toch vind ik de hartslag iets te hoog. Hopelijk zakt hij later weer. Na iets meer dan twee kilometer ga ik toch wat versnellen en houd de snelheid boven de 12 km/u. De hartslag blijft zich dan vrij normaal gedragen. Lopen richting Pellenberg houdt natuurlijk in dat er verschillende stijgende stukken bij zijn. Op deze stukken kijk ik niet meer naar de hartslag, maar mag deze wel stijgen. Elke helling is een extra training en wordt als dusdanig ook gebruikt. De snelheid op de hellingen mag niet zakken, eerder nog toenemen. De eerste 8K, net op het hoogste punt, heb ik toch afgelegd binnen de 40 min. Vanaf hier kan het alleen maar beter gaan.

De tweede helft wordt dan ook iets sneller gelopen. Toch kan ik de hartslag onder de 150 hs/min houden. Het gevoel is nog steeds goed. In plaats van na 14K stilaan richting huiswaarts te lopen, kies ik ervoor om het Jan Vranckxpad volledig uit te lopen en dit aan een stevig tempo. Op het einde van dit pad heb ik  15K gelopen en toch leg ik deze laatste 2K af in een tempo van 4’30” min/km.

Vanaf hier ga ik opnieuw iets rustiger lopen en zorg ervoor dat ik zeker nog 5K loop. Op die manier heb ik er toch weer 20 gedaan, wie weet loop ik verder tot 21,1. Afsluiten wil ik sowieso doen met de laatste helling die ik normaal niet meer doe. Dit keer wil ik die zelfs nog verlengen door rond te lopen en via ‘boven’ mijn straat in te lopen.

 

 

Duurloop, Lopen, Sport

Er moet gelopen worden, ook op zondag als het regent

Een reactie plaatsen

Afgelopen vrijdag heb ik het rustig aan gedaan, omdat ik mijn been en knieën wou sparen. Anderzijds komt de New York Marathon steeds dichterbij en moet er dringend meer getraind worden.

Op zaterdag stond ik een volledige dag naast de atletiekbaan met de kinderen. Met een medaille, een gouden zelfs, rond de nek keert een mens tevreden terug. Op zondag is het opnieuw mijn beurt om sportief te zijn. Er moet dringend met langere duurlopen gestart worden. Net na het ontbijt zie ik buiten een aangenaam zonnetje. Zonder lang te twijfelen, kleed ik mij om. Zonder echte oorzaak, voel ik me alsof ik een kater heb. In plaats van een lange duurloop, ga ik het iets korter houden. Plan: rondje Finse piste en één of meerdere keren rond de grote vijver in het provinciaal domein.

Na een rustige start, ga ik toch alweer iets sneller lopen. Het wordt sowieso geen lange rustige loop en dus moet het maar iets intensiever. De tweede en derde kilometer gaan al iets sneller. Net voor ik aan de Finse piste kom, zie ik katleen tegen. Zij is net vertrokken om in de Lindense bossen te lopen. In plaats van het saaie rondje Finse piste en vijver, kies ik ervoor om met haar mee te lopen. Het tempo ligt dan iets lager, maar eigenlijk is dat voor mij eens goed. Meestal doe ik mijn lange duurlopen te snel en nu loop ik wel rustig.

We lopen rustig, maar toch niet te traag het zomerparcours van de DCLA-joggers. Net op de weg aan het Bed van Napoleon komen we een ander groepje tegen met o.a. Marijke. Zij is niet met het groepje vertrokken en loopt dus vanaf hier met ons mee. Beter gezegd: wij lopen met haar mee. We lopen nog steeds op een heel rustig tempo, maar wel via nieuwe wegen en zelfs langs een wei met poortjes. Tot km 17 loop ik samen met Katleen. Opnieuw ter hoogte van de Finse piste, draai ik richting huis.

Ondanks de 17K die reeds afgelegd zijn, neem ik niet de kortste weg naar huis. Het weer is intussen weer zonnig en ik heb er opnieuw zin in gekregen. Het wordt dus toch een langere loop. Ik drijf zelfs mijn snelheid op naar 13 km/u. Op twee stukken loop ik echt intensief: Vlierbeekpad en Veeweidestraat. Op beide stukken loop ik een PR, en dit na 20K.

Met weinig goesting vertrokken en toch een mooie lange duurloop gelopen. Met dank aan de collega’s waarmee ik kon en mocht meelopen.

Movescount_logo     strava