Vermoeiend en ontspannend tegelijk

Het weekend stond aangestipt in de agenda als zijnde ‘goed gevuld’. Op vrijdagavond heb ik, net zoals Tibo en Tobi, mijn training bij DCLA afgewerkt. Zoals je hier kon lezen, heb ik mezelf daar maar gedeeltelijk gespaard. Zaterdag stond volledig in het teken van een huwelijk. Als fotograaf was ik vanaf ‘s morgens van de partij en heb het volgehouden tot lang na de openingsdans en het weggooien van het bruidsboeket. Op zondag was er van uitslapen geen sprake. Er moest nog verhuisd worden. Bij het thuiskomen, na de verhuis, voel je de vermoeidheid opkomen. Op dit moment is het in de zetel gaan zitten gelijk met een middagdutje doen. Toch kies ik ervoor om op 1 november, maar met een temperatuur van 18°C, de loopschoenen aan te trekken.

Voor, en zelfs ook bij, het vertrek was ik ervan overtuigd om er een rustig ‘wandelingetje’ van te maken. De eerste kilometer verloopt dan ook heel rustig. Mede dankzij de felle zon en het warme weer was ik vrij snel opgewarmd en laat ik mijn benen wat vlotter ronddraaien. De tweede kilometer wordt dan ook al afgelegd in 4’45” min/km. Voor mij is dit vrij snel en toch blijf ik mij goed voelen. Beter nog, ik krijg er nog meer zin en besluit van dit najaarszomers weertje te profiteren en stevig door te lopen. Strava zal me straks wel vertellen hoe snel ik over de gekende en niet-gekende segmenten gelopen heb. Ik concentreer me niet echt op de segmenten, maar probeer over de ganse omloop het tempo aan te houden. De derde (4’42”) en de vierde (4’35”) kilometer loop ik weliswaar nog sneller.

Vanaf hier komen er enkele hellingen te verwerken dus de snelheid zal hier wel wat zakken ondanks de stijgende hartslag. Toch probeer ik mijn snelheid op niveau van de dag te houden en laat het zweet maar zorgen voor voldoende afkoeling. Op de steilste stukken van de Martellekensweg blijf ik toch boven de 11 km/u. Eénmaal boven is het de bedoeling om terug een deftige snelheid (13km/u) aan te houden en toch voldoende te recupereren om mij voor te bereiden op de volgende hellingen. De twee volgende korte hellinkjes blijf ik zelfs boven de 12 km/u.Daarna volgt de Kortrijkstraat, richting het Bed van Napoleon. Ook hier probeer ik mijn tempo niet te veel te laten zakken. Helemaal ‘boven’ haal ik zelfs mijn hoogste snelheid van de dag, weliswaar met ook mijn hoogste hartslag. Op dat ogenblik heb ik 9km op de teller staan. Het doel van de dag was om 10K te lopen en dus mag ik van hieruit richting huiswaarts lopen.

Met deze niet geplande, maar toch intensieve loop, is mijn vermoeidheid volledig verdwenen. Na het uitzweten en de douche ben ik klaar om naar het kerkhof te vertrekken en om daarna de innerlijke mens te versterken en iets lekkers te gaan eten.

Movescount_logo     strava

(33 keer bezocht, waarvan 1 vandaag)

Comments

comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.