Tag archieven: wedstrijd

Berichten over bepaalde wedstrijden, met of zonder uitslag staan hier beschreven.

Rapper dan Rap 2016

Vandaag, vrijdag, is het weer wedstrijddag. Vanavond wordt er in Vorst-Laakdal door de Laakdalse Atletiekvrienden (laakdalav.be) een stratenloop georganiseerd. Deze atletiekclub, onderdeel van Looise AV, organiseert de jogging Rapper dan Rap – memorial Annie Van der Schueren reeds voor de 18e keer.

Een wedstrijd op vrijdagavond is niet echt ideaal. Op het einde van een werkweek zijn de meeste werkende mensen toch wel vermoeid. In mijn geval is dit zeker het geval. Na de marathon van afgelopen zondag heb ik alles behalve rust genomen. Ik heb deze week al drie keer gelopen en dit is zeker niet wat een verstandige loper doet na een marathon. Het is niet echt een grote wedstrijd, maar ik verwacht toch wel een vrij sterk deelnemersveld.

Op de middag gaan mijn collega’s hun normale rondje (Sequoia) lopen, maar dit keer pas ik toch. Stilaan besef ik dat er straks een wedstrijd om het menu staat. Er is geen voorinschrijving voorzien en heb dus nog niet moeten beslissen welke afstand ik zal lopen. Het is een wedstrijd bestaande uit ronden van 4 km. Het is dus mogelijk om in te schrijven voor 4K, 8K of 12K. Tot nu toe heb ik bij dergelijke wedstrijden (Loop zonder Dope, Linden Bosloop, …)  steeds gekozen voor de langste afstand. Vandaag slaat de twijfel toe, 8 of 12 km.

Na het werk wordt de sportzak klaargemaakt voor mij en de kids. Tibo en Tobi zullen eveneens aan de wedstrijd (4K) deelnemen. Het is ook voor hen spannend. Tobi gaat voor zijn persoonlijk record op een 4K, dat nu staat op 16′ (4’00” min/km). Tibo is minder in vorm en heeft schrik hoe hij het ervan af brengt. Zij vinden dat ik sowieso de langste afstand moet kiezen. Eénmaal bij de inschrijving schrijf ik mij zonder veel nadenken in voor de 12K. Benieuwd hoe ik het ervan breng.

Drie kwartier voor de start beginnen we samen aan onze opwarming. We lopen rustig de eerste 1,3 km van het parcours, tot waar we links de Gijperstraat moeten indraaien. Daar doen we enkele stretch-oefeningen en lopen dan terug maar dan met enkele kortere versnellingen. Tijdens de opwarming voel ik me niet echt fris. Het zal afzien worden, zoveel is duidelijk.

20160610_RapperdanRap_1900

Enkele minuten voor het startschot sta ik op mijn plaats. Bij dergelijke wedstrijden zet ik me ongeveer op de derde rij en ga ervan uit dat er snellere jongens voor me staan. Tibo en Tobi staan liever vooraan. De man met het pistool loopt intussen naar de overkant van de weg, druk aan het bellen. Opeens, zonder enig signaal, klinkt het startschot. Nadat ik vlug op start geduwd heb, zodat mijn horloge ook weet dat ik vertrokken ben, begin ik vol goede moed aan mijn wedstrijd. De eerste 200m gaan heel snel en zelfs de volledig eerste kilometer loop ik amper onder de 15km/uur.

Tibo en Tobi zijn zelfs nog sneller gestart. Na een tweetal kilometer haal ik Tibo in. Zijn ademhaling voorspelt niet veel goeds: veel te snel. Ik probeer hem nog wat raad te geven, maar hij kan het tempo niet meer aan. Ik loop zelfs van hem weg. 20160610_RapperdanRap_1926Tobi loopt op dat ogenblik een heel eindje voor me uit. Hij is heel goed op weg om onder de 4’00” Min/km te eindigen. Mijn motor draait intussen reeds op volle toeren met 173 hs/min. Ondanks mijn blijvende inspanning stijgt hij toch niet verder. Dit moet ik kunnen volhouden. 20160610_RapperdanRap_1939

Het begin van de tweede ronde verloopt vrij moeizaam, maar ik heb niet de indruk dat ik veel vertraag. De lopers van de 4km zijn er intussen niet meer bij, maar er blijven er nog veel over die maar 8 km lopen en dus nu aan hun laatste ronde bezig zijn. Toch haal ik af en toe nog iemand in. Iets over halfweg van de tweede ronde loop ik al een tijdje in de buurt van eenzelfde loper. Ik geraak er niet meer van weg en vraag hem dan of hij ook de 12 doet. Neen dus.

20160610_RapperdanRap_2012

De laatste ronde wordt eenzaam. Ik dubbel een aantal lopers van de 8 km, maar ik zie niemand voor me die ik moet inhalen om een plaats te winnen, maar achter mij hoor ik eveneens niets wat op concurrentie lijkt. Ik trek me dus op aan de tragere lopers die voor me uit lopen en op karakter. Ook al zit een plaats winst er niet meer in, toch blijf ik de snelheid even hoog houden. De laatste ronde loop ik zelfs nog sneller dan de vorige ronde!

20160610_RapperdanRap_2088

Uiteindelijk (12,37 km) passeer ik de finish na 50’53” wat betekent dat ik een gemiddelde snelheid van 14,6 km/u of 4’07” min/km!! Hiermee kan ik alleen maar tevreden zijn. Bovendien stel ik achteraf vast dat ik hiermee een 8ste plaats algemeen behaald heb.

Movescount_logo     strava  

Great Breweries Marathon 2016

Nog geen twee maanden na mijn vorig marathon avontuur sta ik vandaag opnieuw aan de start van een marathon. Ondanks de 3u38min in Rotterdam was het voor mij geen geslaagd avontuur. Mijn maag gooide iets te veel roet in mijn eten. Een mogelijke oorzaak is stress. Om dit dit keer te vermijden heb ik heel weinig mensen ingelicht en dan nog heel laat.

Mijn dag start vrij vroeg. Om 6u30 ga ik al naar beneden om te ontbijten. Eerste vraag van de dag: wat eet een mens enkele uren voor een marathon? Dit keer wil ik niet met braakneigingen aan de start verschijnen. Ik houd het op twee boterhammen (wit brood), eentje met Luikse stroop en eentje met confituur, vergezeld met een tas koffie.

Na dit ontbijt maak ik twee drinkbussen klaar met isotone drank. Deze drink ik onderweg naar de start rustig op. Ik luister zeer goed naar mijn maag en zodra ik iets voel stop ik met drinken. De voorziene parking voor diegene dia vanuit Brussel komen is de Carré in Willebroek en dan verder te voet naar de start. Ik kies toch voor de andere parkings ter hoogte van de N16 (Pfizer, …) waar je met een shuttlebus naar de start gebracht wordt. Ik vrees dat de wandeling na de aankomst, terug naar de Carré, te zwaar gaat worden.

Een uur voor de start ben ik toch aan de brouwerij Moortgat en kan dan beginnen aan mijn voorbereiding:eerste sanitaire stop, startpakket afhalen, nummer opsteken, t-shirt afhalen, sportzak afgeven, plaats innemen in een startblok, tweede sanitaire stop, wachten op het startschot. Ik sta achter de pacers van 3u30 en voor deze van 3u45. Ik hoop echt dat ik deze laatste niet meer ga zien.

Na passeren van de startlijn probeer ik onmiddellijk het goed ritme te vinden. Het lukt vrijwel onmiddellijk om een goede snelheid te lopen. Hier is natuurlijk bijlange niet zoveel volk als vorige week in Brussel. De pacers van 3u30′ lopen toch iets verder uit. Ik check mijn horloge en zie dat ik elke kilometer mooi onder de 5 min blijf en houd me dan ook aan mijn tempo. Intussen passeren we de eerste bevoorrading en jawel, dit keer lukt het me wel om iets te drinken zonder mijn maag opwerpt. Het vertrouwen neemt toe.

160605_GBM_IMG_3210

Net voorbij de achtste kilometer ga ik toch voor mijn derde sanitaire stop (eerste na de start). Tijdens dat minuutje passeren er toch wel vrij veel lopers. Hopelijk heb ik niet al te veel verloren en blijven die pacers van 3u45′ nog ver achter me. Nadat ik mijn weg herneem, voel ik me toch wel opnieuw iets beter. Het is dus van belang om toe te geven aan de druk in de blaas. Trouwens, niet veel later zie ik de pacers van 3u30′ opnieuw voor me uit en het duurt dan ook niet lang dat ik ze zelfs voorbij loop. Ik besef dat ze zelf ook voorlopen op het schema, maar het is daar veel te druk en ik kies om mijn tempo nog wat langer aan te houden en voor hen uit te lopen.2016-06-05-10-1

Er is meer dan genoeg bevoorrading, zowel met water in bekertjes als AA Drink in flesjes. Ik vergeet bijna om mijn energiegels te nemen. Toch met wat schrik of de maag dat aan kan, neem ik mijn eerste gelleke. Ik drink het dan ook met kleine slokjes. Bij de volgende bevoorrading kies ik enkel water en het blijkt zonder problemen te verlopen.

2016-06-05-21-2
Halfweg Great Breweries Marathon

De eerste helft leg ik af in 1u43′. 2016-06-05-21-1Dit zit inderdaad onder het schema van de 3u30′, maar dan toch met niet te veel reserve. Veel verval mag er dan toch niet zijn. Intussen is de mist die gelukkig de zon voor een groot stuk blokkeert, opgetrokken. De enige beschutting die dan beschikbaar is, zijn de bomen. Gelukkig lopen we toch wel enkele kilometer door de mooie Buggenhoutse bossen. In het centrum van Buggenhout lopen we over de terreinen van de brouwerij Bosteels, gekend van de Triple Karmeliet. Hier is geen tijd voor wat lekker bier, ook al zijn er vele supporters die daar wel tijd voor hebben. Bovendien is het nu echt wel warm en zou een koel biertje wel smaken. Het zal wachten worden tot na de aankomst.

2016-06-05-30-1
30 km Great Breweries Marathon

Na 30km begin ik toch wel wat schrik te krijgen. Hier begint volgens de kenners de marathon pas echt. Of het psychologisch is of niet, weet ik niet, maar ik voel intussen mijn kuiten toch ook al wat harder worden. Krampen zijn vanaf nu nooit meer ver weg. Ik vrees dat ik mijn tempo wat moet laten zakken. Tot 35km blijf ik toch onder de 5 min/km lopen, maar het wordt steeds moeilijker.

Ik probeer zo goed mogelijk die 12 km/u te blijven lopen, maar de 36ste km komt toch boven de 5 min uit. Een vlugge berekening wijst uit dat ik nog wat reserve heb om onder de 3,5 uur te blijven. DIt moet vandaag lukken! Bij de laatste drinkpost neem ik nog een flesje AA, maar dat is veel te warm. Daar neem ik slechts enkele slokjes van. Vanaf nu is het op karakter. Ik loop nu alleen. Ik wil deze positie, welke het ook is, behouden. Zolang ik mijn voorganger kan blijven zien en niemand achter mij hoor zit ik goed.

De laatste kilometer over de terreinen van de brouwerij Moortgat (Duvel) zijn echt wel zwaar. Het blijft zo snel mogelijk lopen en net geen krampen krijgen. De linker voet is nu de grootste boosdoener. Ik ben dan ook zeer tevreden als ik de rode loper van de finish voor mij zie opduiken. Het is nu nog volhouden tot ik echt over de meet, of eigenlijk de mat van de tijdsregistratie, passeer.

Na de aankomst krijgen we als afwisseling opnieuw een AA Drink. Ik had nu toch wel graag iets anders gehad en neen, geen Duvel, nog niet. Eerst wat bekomen en dan ga ik eerst mijn deelnamepakket afhalen. Aansluiten ga ik mijn sporttas opnieuw afhalen en kan beginnen met de natste kledingstukken te wisselen voor een droog t-shirt, natuurlijk dat van deze wedstrijd. Al de rest, hartslagband, medaille, … steek ik zorgvuldig weg.

13327434_10208381259622630_280785195757719777_nBij de massagestand staat niet al te veel volk en die kans laat ik toch niet aan me voorbijgaan. Ik laat vooral mijn kuitspieren wat losmaken, maar krijg achteraf toch als raad mee om nog veel te drinken. Ik denk niet dat hij Duvel of Karmeliet bedoelt, maar dat worden toch mijn eerstvolgende dranken! Ik houd het dan ook bij deze twee lekkernijen.

 

Uitslag: mijn plaats/aantal aangekomen
Algemeen: 125/932
M45: 17/150

Movescount_logo     strava

2016-06-05-1

 


 

Linden Bosloop 2016

Deze zondag is er de tweede editie van de Linden Bosloop. Deze loop maakt deel uit van de Marathon van Lubbeek. Na de 2-dorpenloop van afgelopen vrijdag (12/132) staan de verwachtingen toch wel hoog gespannen. Net als dit jaar liep ik een marathon in april, maar vorig jaar had  ik er wel wat last van en behaalde een 50ste plaats met een gemiddeld tempo van 4’37”. Beter doen dan vorig jaar is dus wel het minste.

Dit jaar is het parcours aangepast, waardoor het niet alleen langer is (van 13,1 km naar 14 km) , maar ook zwaarder, lees: meer hoogtemeters (van 177m naar 220m). Gelukkig heb ik helemaal geen last gehad van de wedstrijd van afgelopen vrijdag. Gisteren heb ik niet alleen een hele dag recht gestaan tijdens een Lacrosse-tornooi in Machelen. ’s Avonds was ik op een verjaardagsfeestje waar ik niet alleen genoeg gegeten heb, maar zeker ook genoeg gedronken. Sinds mijn ervaring in Rotterdam, doe ik voor een wedstrijd zo normaal mogelijk.

Op zondag, wedstrijddag, was echt uitslapen geen optie. Hopelijk heb ik toch voldoende nachtrust gehad. ’s Middags eet ik alvast niet al te veel om niet met een opgeblazen gevoel aan de start te staan. De start is op slechts enkele 100m van de deur en dus moet er niet geen auto of fiets gebruikt worden; we gaan gewoon in de juiste loopkledij te voet naar de start. Hiervoor gebruiken we zelfs een stukje van het parcours en worden ingehaald door enkele trailrunners. Zij zijn respectievelijke om 10u (45K) en om 12u (25K) vertrokken en komen nu volop aan.

De sfeer rond de start en finish is optimaal. De organisatie is goed voorbereid. Er kan vlot ingeschreven worden en diegene die vooringeschreven zijn kunnen hun nummer onmiddellijk afhalen. Na de drie nummers op de juiste shirts te hangen, kan Tobi zich gaan opwarmen. Hij loopt de 4 km, in tegenstelling tot zijn tweelingbroer Tibo die gekozen heeft voor de 7 km. Samen met Tibo warm ik mij op langs de eerste kilometers van het parcours. Na 3 km en enkele versnellingen zijn we klaar voor onze wedstrijd. Net op dat moment komt de eerste (Wouter Lammens) aan als overwinnaar van de 4 km. Niet veel later komt Tobi ook al aan. Hij is 6de. Als 11-jarige is dat helemaal niet slecht. Hij heeft zijn heuvelachtige 4K afgelegd in 17’54” of 13,4 km/u.

Intussen begeven Tibo en ik ons naar de start. Ik zet me op de tweede of derde rij; Tibo zet zich helemaal vooraan. Na de start duurt het zelfs een hele tijd eer ik hem inhaal, ondanks een eerste kilometer aan 3’55”!! Mijn hartslag bereikt al heel snel de 160 hs/min, maar blijft daar toch wel hangen. Het is echt proberen om de snelheid aan te houden zonder te forceren. Voor mij lopen enkele bekenden en die wil ik zeker niet te ver voor me laten uitlopen. De eerste ronde kan ik zelfs regelmatig iemand inhalen. De motivatie om me niet opnieuw te laten inhalen is dan ook groot.

De tweede ronde kan ik het tempo vrij goed aanhouden. Je voelt dat je echt uitgeput bent, maar toch blijft de snelheid houdbaar. Een hele tijd loop ik precies alleen. Ik hoor of zie niemand. Pas in het tweede deel van de tweede ronde zie ik een geel t-shirt voor me. Opnieuw een doel !! Het lukt me om hem net voor het verlaten van het bos in te halen. In de Kortrijkstraat en Prinsendreef blijft hij vlak achter mij hangen. Er staat een stevige wind en beschutting zoeken, is zeker geen slecht idee. Het einde van de Prinsendreef is vrij steil en daar moet hij toch lossen. Intussen zie ik opnieuw iemand voor me uitlopen, maar die zijn te ver. Ondanks een heel stevig einde lukt het me niet om ze nog in te halen.

Na 59:45″, binnen het uur (!) loop ik over de finish. Het ging uiteindelijk vrij goed en zelfs onmiddellijk bij aankomst kan ik nog normaal praten. Het is ooit anders geweest. Twee wedstrijden lopen op één weekend heb ik nog nooit eerder gedaan, maar zelfs dat is meegevallen. Kortom: een geslaagd sportief weekend.

Uitslag 4K (Tobi, 6/96)
Uitslag 7K (Tibo, 20,126)
Uitslag 14K (Werner, 14/108)

Movescount_logo     strava

 

2-dorpenloop Waanrode

Deze vrijdag is toch wel iets anders dan de andere vrijdagen. Niet dat er deze week niet gelopen wordt, integendeel. Het is wedstrijddag. De laatste weken loop ik mijn wekelijkse duurloop samen met de brokkenlopers en dit is telkens al heel intensief geweest; het is dus eigenlijk een wedstrijdsimulatie. Vandaag een wedstrijd lopen op ongeveer hetzelfde uur, zou geen probleem mogen zijn.

Om 17.45u vertrekken we samen met de kids naar Waanrode, deelgemeente van Kortenaken. Hier organiseren de  vrienden van DCLA Halen de jaarlijkse tweedorpenloop. Er is voor elk wat wils. Tibo en Tobi kiezen hier beide voor de 5K. Dit zijn twee rondjes van elk 2,5km. Spijtig genoeg kan ik hier niet naar blijven kijken.

Gezien het een twee-dorpenloop is, worden de lopers eerst met bussen naar het andere dorp gebracht: Glabbeek. De wedstrijd is een loop van iets meer dan 10K, gaande via kleine wegen, van de sporthal van Glabbeek naar de sporthal van Waanrode. De voornaamste richting is naar het noorden. Spijtig genoeg komt de wind uit het noordoosten en zal deze de wedstrijd iets zwaarder maken, om nog maar te zwijgen van het glooiend landschap.

Zoals een echte atleet, begin ik tijdig aan mijn opwarming. Een vlug geïmproviseerd plaatselijk rondje zal hiervoor gebruikt worden. Ik ben hier duidelijk de enige niet. Tijdens dit kort loopje (2,5km) doe ik een aantal versnellingen, zodat de hartslag regelmatig wat hoger komt en het lichaam en spieren goed opgewarmd zijn. Het zweet heeft zijn weg naar buiten al goed gevonden. Er blijft nog net genoeg tijd over om vlug wat te verfrissen en een beetje water te drinken.

Na het verrassende fluitsignaal beginnen we aan de loopwedstrijd. Na minder dan 300m bedraagt mijn hartslag al meer dan 160 hs/min. Het wordt dus opletten om niet te vlug van stapel te lopen en me te pletter te lopen. Ben, ook een brokkenloper, loopt iets voor me en hem probeer ik toch niet te ver vooruit te laten lopen. Ik zou zelfs graag voor hem eindigen. Na één kilometer bedraagt mijn tussentijd 4’10” en dat op een licht stijgende weg. Als dat maar niet te snel is?

Ik probeer de inspanning op dit niveau aan te houden. Ik blijf in ieder geval in de buurt van Ben. Na enkele kilometer passeer ik hem zelfs. Nu is het van belang om de rest van de wedstrijd voor hem te blijven. Voor mij loopt er dan iemand met een blauw t-shirt en hem probeer ik in het vizier te houden. Het voelt wel al heel snel aan dat hij deze snelheid ook gaat aanhouden. Inhalen zal dus moeilijk zijn.

Enkele kilometer voor het einde zie ik in de verte nog iemand lopen. Onmiddellijk ben ik ervan overtuigd dat ik mij moet focussen om deze laatste en niet meer op de persoon met het blauwe t-shirt. Stilaan komen we effectief korter, zonder dat ik korter kom bij de persoon net voor me. In de laatste kilometer haalt de loper met het blauwe t-shirt zijn voorganger in. Nu zou ik nog dezelfde klus moeten kunnen klaren. Spijtig genoeg lukt me dit niet meer. De twee personen voor me blijven samen en dus ook voor me.

Mijn (zelf gemeten) eindtijd bedraagt 43’16” voor de 10,4 km. Niet slecht voor mij, al moet ik het zelf zeggen.

Movescount_logo     strava


Zodra de uitslag ergens beschikbaar is, wordt hier een link geplaatst.

Phef 2016

Vandaag staan de jaarlijkse Phef’s (Physical Evaluations Fitness) op het programma. Het is dit jaar voor de tweede keer dat we deze in de nieuwe vorm uitvoeren, in vervanging van de gekende MTLG’s (Militaire testen voor Lichamelijke Geschiktheid).

core strength side bridge
core strength side bridge

De aerobe test, zijnde 2400m lopen is niet veranderd. In het verleden bestond de anaerobe proef uit een dynamische gedeelte, zijnde sit-ups en opdrukken (ook wel pompen genoemd). Sinds 2015 bestaat het anaeroob gedeelte uit een statisch gedeelte, meer bepaald de Left- and Right Sidebridge, om de core stability te testen.

 

In de afgelopen maanden heb ik natuurlijk genoeg gelopen. Dit was nooit een effectieve training voor deze test, maar het brengt natuurlijk wel de nodige conditie en efficiëntie bij om hier vlot te slagen. Voor de side bridge daarentegen, heb ik niet geoefend. In de maand maart heb ik het wel enkele keren geprobeerd en daaruit kon ik enkel besluiten dat het niet eenvoudig is om deze houding lang genoeg te kunnen aanhouden. Met lang genoeg bedoel ik 1’50” wat overeenkomt op het maximum van de punten. De helft halen is niet het doel, ik mik op meer. Gelukkig begeleidt de sportmonitor ons met de opwarming. Het is me vorig jaar niet volledig gelukt, maar ik hoop echt dat het dit keer wel lukt, al vrees ik ervoor. Alles wordt streng geregeld. We moeten dan ook met de linkerkant beginnen. Na 40″ krijg ik het al moeilijk, doel is 1’50”. Vorig jaar lukte me de linkerkant, dus moet het dit jaar ook lukken. Na veel puffen, hoor ik opeens 1’33”. Nog 17″, dat moet toch nog lukken; toch met veel moeite. Gelukkig zijn we met een grote groep en kunnen we even rusten terwijl de andere groep aan de beurt is. Er is geen ontkomen aan, de rechterkant nu. Vorig jaar heb ik hier echt afgezien en werd ik na 1,5 min afgevlagd. Geslaagd, maar niet dat verhoopte maximum. Steunend op mijn rechter elleboog, hoop ik alleen maar snel die 1’50” te horen. Het duurt echt wel lang. Door met mijn hoofd wat te bewegen probeer ik me wat af te leiden. Uiteindelijk hoor ik de verwachte tijd en moet ik niet langer op mijn elleboog blijven steunen. Eerste doel van de dag bereikt.

Na deze anaerobe proef in zaal, gaan we naar buiten voor de loopproef. In het verleden werd deze proef afgenomen op de atletiekpiste van het sportkot in Heverlee. Nu vindt deze proef plaats op betonbaan tussen de bomen. Eén rondje over deze omloop bedraagt 1200m, exact de halve afstand dus. Het is dus de bedoeling om deze zo snel mogelijk af te leggen. Om iedereen goed te begeleiden wordt de tussentijd na 400m individueel vermeld. Hiermee heb je onmiddellijk een idee hoe snel je vertrokken bent en kan je nog tijdig corrigeren.

Ik krijg de melding na 200m dat ik snel gestart ben. Het klopt wel, na 200m heb ik een tussentijd van 40s en dat is inderdaad een snelheid die ik niet ga volhouden.  Bovendien ligt mijn hartslag dan al boven de 170 hs/min! Intussen heb ik niemand meer in mijn buurt en hoor ik zelfs niemand meer achter me. Daarvoor is mijn voorsprong op de tweede al iets te groot. Na 400m kom ik door op 1’24” en zelfs dat is voor mij vrij snel. Dit is volledig te danken aan de snelle start van de eerste 200m. Na één ronde, halfweg dus, kom ik door op 4’22”. Mijn doel dat ik mezelf opgelegd heb, bedraagt 9 minuten rond. Ik zit er dus onder. Nu nog hopen dat ik deze snelheid kan aanhouden met een hartslag die al opgelopen is tot 180 hs/min.

De tweede ronde loopt gelijkaardig, met dat verschil dat het ook meteen de laatste is. Veel reserve moet je nu niet meer overhouden. Ik probeer de snelheid minstens zo te houden. Met een cadans van 180 passen per minuut zit ik zeker hoger dan anders. Na twee kilometer kijk ik toch nog eens naar mijn horloge en zie een kilometertijd van 3’41”. Dat is effectief minstens even snel dan de eerste kilometer. Het volstaat om dit tempo vol te houden tijdens de laatste 400m en eventueel nog wat te versnellen na de laatste bocht, wat nog lukt ook. Mijn eindtijd luidt: 8’42”. Als ik mij niet vergis is dat zelfs een halve minuut sneller dan vorig jaar.

Trainen wordt dus zeker beloond.

Movescount_logo     strava


Officiële tijd: 8’42”

NN Marathon Rotterdam #MR16

Het relaas van een marathon vertel je niet in twee of drie woorden. De sportieve voorbereidingen heb je de afgelopen weken en maanden hier al kunnen lezen. De verwachtingen zijn dan ook hoog gespannen. Ik durfde luidop zeggen dat 3u30′ het eerste doel is, maar dat ik toch hoop op een tijd van 3u20′ en met een beetje geluk zelfs 3u15′. De 33K van de VijverRun in Zolder heeft aangetoond dat zoiets mogelijk is.

De laatste week bestond meer uit de psychologische voorbereiding en het koolhydraten stapelen. Als pasta-liefhebber is spaghetti eten zeker geen straf en dus stond er de afgelopen week meermaals pasta op het menu. Het aantal koolhydraten in lever en spieren moet dus zeker op niveau staan. Het parcours werd bijna dagelijks bekeken en zat ongeveer in mijn hoofd. Er zijn geen echte hellingen en bevoorrading is er om de vijf kilometer. Dus, hierover moeten er weinig zorgen gemaakt worden.  Het weer ziet er goed uit. Het is enkel oppassen voor de koele ochtend. Om me het laatste uur nog warm te houden, had ik in de Action een regenvest gekocht van nog géén euro.

Mijn vrouw en kinderen konden ten vroegste op zaterdagavond naar

160409_Rotterdam_1-afhalennummer2
De Wall of Fame, met de naam van alle deelnemers

Rotterdam komen, waardoor ik zaterdagmiddag alleen met de Thalys naar Rotterdam reisde, om in alle rust mijn startnummer af te halen en langs de sportbeurs te lopen.

160409_Rotterdam_1-afhalennummer1
.. ook de mijne
160409_Rotterdam_1-afhalennummer
Met deze nummer zou het moeten lukken
160409_Rotterdam_2-city
Het KPN-gebouw

Op de beurs heb ik mij enkel laten verleiden om twee extra energierepen van Powerbar te kopen. Die zouden op zondagmorgen nog goed van pas komen. Intussen vond ik het tijd om mijn hotel op te zoeken en wat te relaxen.
Rond 18u is het tijd om iets te eten en hiervoor heb ik een klein en leuk Italiaans restaurantje gekozen. Gelukkig ben ik vroeg genoeg, want zonder reservatie zou het anders onmogelijk geweest zijn. Tijdens het wandelen naar en van het restaurant valt op hoe de stad zich aanpast aan dit uitzonderlijk evenement. Het KPN-gebouw wenst alle deelnemers veel succes.
Om 19u, na een korte wandeling via Hotel New York en het nieuwe Luxor theater, ben ik al terug op mijn hotelkamer en kan ik beginnen wachten op de rest van mijn gezin. 160409_Rotterdam_1-hotel

Door slecht weer, files, … komen deze supporters pas rond 23u aan. De kids had ik al meer dan een week niet gezien en na een weekje Tenerife hadden ze nog heel veel te vertellen.

Op zondagmorgen, de wedstrijddag, heb ik duidelijk geen wekker nodig. Ik start toch al onmiddellijk met mijn ontbijt: peperkoeken met pindakaas en enkele bananen. Als drank staan de drinkbussen met isotone sportdrank al klaar. Rond half negen is iedereen klaar en wandelen we richting start. 160410_Rotterdam_1-voor1De zon is dan al van de partij en het is gelukkig alles behalve koud. Ter hoogte van de kleedruimten eet ik nog een tweede energiereep en dito banaan. Aan de toiletten (Dixi’s) is dan al volop aanschuiven, maar voor de urinoirs is er helemaal geen wachttijd. Rond 9.30u begeef ik mij richting het startvak van Wave 2. Deze staat al aardig vol en ik doe dan ook verder geen moeite om meer naar voor te gaan. In het startvak zelf staan ook nog Dixi’s en urinoirs, dus een laatste stressplasje kan hier nog juist.

Om 10u10, tien minuten na de start van wave 1, klinkt het tweede startschot en zet het pak zich in beweging. Na iets meer dan twee minuten passeer ik de startlijn en begint mijn tijd te lopen. De eerste kilometers zit ik echt opgesloten. De snelheid ligt iets te laag, maar op die manier kan ik mezelf ook niet opblazen. Waarschijnlijk ga ik hier achteraf geen spijt van hebben. Het probleem niet te kunnen doorlopen blijft echter maar duren. Pas na vijf kilometer kan ik een tempo onder de vijf minuten lopen, maar enkel door constant te zoeken waarlangs ik kan passeren, en dan nog met af en toe wat gevloek tot gevolg. Bij de eerste drankpost werd al duidelijk dat het drinken mij niet afgaat. Water drink is sowieso niet graag tijdens het lopen. Hopelijk lukt dit beter bij de volgende bevoorrading.

Een eerste zware opdoffer komt na meer dan tien kilometer. Na het blijven inhalen over de voetpaden en grasperken zie ik opeens de pacers van 3.45 (!!) voor mij. Hoe kan dit? Ik moet dus helemaal fout gestaan hebben in mijn startvak. Gelukkig wijst mijn horloge aan dat ik perfect op schema zit voor 3u30min. Bij de tweede drankenstand loop ik verder naar het einde en neem een bekertje AA Drink. Ik drink er wel iets van, maar echt niet veel.

Eindelijk zit ik tussen snelheidsgenoten en heb ik voldoende plaats om te lopen met kilometertijden onder de 5 min/km en met een hartslag rond de 150 hs/min. Ondanks de warmte en het niet kunnen drinken zit ik perfect op schema. Omdat ik weet dat mijn vochtverlies tot een minimum beperkt moet blijven, gebruik ik elke verfrissing, drank en sponsjes, om af te koelen.

Enkele kilometers voorbij halfweg voel ik dat de snelheid naar beneden moet. Met tegenzin geef ik toch snel toe aan dit gevoel. Het is snel duidelijk dat het nog moeilijk zal worden. Toch blijft de snelheid maar net onder de 12km/u. Niet veel later voel ik dat de quadriceps beginnen tegen te strubbelen. Het is noodzakelijk om de snelheid nog wat te laten zakken en ervoor te zorgen dat krampen uitblijven. Op dat ogenblik, net na 30km, zie je al heel velen met dezelfde problemen, maar dan net iets erger. Opeens hoor ik iemand uit het publiek tegen een ‘wandelaar’ roepen: “Blijven dribbelen!” En dat is inderdaad het enige wat ik dan ook nog kan doen. Het is echt op de tanden bijten om niet te wandelen. Af en toe moet ik wel blijven stilstaan, maar dat is alleen omdat mijn maag haar inhoud naar buiten duwt. Veel genieten is er dan al lang niet meer bij.

Na de aankomst kan er nog steeds niet onmiddellijk genoten worden. Het flesje AA Drink dat we krijgen, drink ik rustig leeg, maar moet ik al heel snel opnieuw achter laten. Gelukkig ben ik nog steeds in de aankomstzone en kan ik opnieuw een flesje nemen. Daarna start de zoektocht naar vrouw en kinderen. Zij stonden te supporteren op 38km en moeten ook nog aan de aankomst geraken. Gelukkig vind ik ze niet veel later op de afgesproken plaats en kan ik mijn warme trainingsbroek en -vest aantrekken, want ondanks de zon, heb ik het echt wel koud.

160410_Rotterdam_1-na1Daarna is het hoog tijd om een plaatsje zoeken op een terras om iets te eten of te drinken. Het heeft geduurd tot aan een ijssalon eer ik terug kan gaan zitten. Na het eten van een lekker ijsje voel ik me terug helemaal in orde. Helemaal is misschien wat euforisch uitgedrukt, maar het wandelen via de Erasmusbrug richting hotel, gaat dan al prima.
Het wrang gevoel om de verwachte eindtijd van 3u30min niet gehaald te hebben, zal toch lang door mijn hoofd spelen.

Volgende keer beter??

 

Movescount_logo     strava