Tag archieven: wedstrijd

Berichten over bepaalde wedstrijden, met of zonder uitslag staan hier beschreven.

Lopen, Snelheid, Sport, Wedstrijd

Crescendoloop Pellenberg 2016

Een reactie plaatsen

Vandaag staat de vierde manche van het criterium ‘Marathon van Lubbeek’ op het programma. Voor deze wedstrijd sta ik derde in het algemeen klassement en tweede als Lubbekenaar. Ik heb hier dus iets te verdedigen.

Vooraleer ik van start ga, is het eerst de beurt aan mijn zoon Tobi (11) op de 4K. Tibo draagt momenteel een plaaster van enkel tot lies en kan niet van start gaan. Na een zenuwachtige opwarming, begint hij samen met de lopers van de 4K én de 7K aan zijn wedstrijd. Ik zie hem met de eerste vertrekken, maar dan zijn ze uit mijn gezichtsveld en kan ik alleen maar afwachten. Ik ga hem opwachten op 400m voor de aankomst om hem nog aan te moedigen. Wie komt daar als EERSTE uit de bocht: Jawel, Tobi!! Hij wint hier de wedstrijd van de heren 4K !!

160917_crescendo-tobi1 160917_crescendo-tobi3

160917_crescendo-tobi2

Dit kan ik niet evenaren. Ik concentreer me vooral op de uitslag van het criterium. Om een plaats te stijgen moet ik voor de twee Bovyns eindigen. Het zal dus vooral uitkijken zijn naar Paul Verbeek. Hij staat net achter me, op de vierde plaats. Om 15.30u, na een korte opwarming, vertrekken we voor twee rondjes van 7K. Na 200m kasseiweg moeten we een smal, gevaarlijk padje naar beneden lopen. Dit werd door iedereen als gevaarlijk omschreven en het was dan ook goed uitkijken waar je je voeten moet zetten. Om wat snelheid te houden moet je met een heel snelle cadans lopen. Halfweg dit padje moet je rechtsaf terug omhoog lopen.

In deze bocht gaat het grondig mis. Zonder het te beseffen, smak ik met mijn gezicht op de grond! Zonder veel na te denken voel ik of ik verder kan: mijn ogen zitten er nog in, mijn tanden heb ik nog; de rest is bijzaak. Ik sta terug op en zet mijn weg verder. Ik heb nu geen idee hoeveel plaatsen ik verloren heb. De eerste tijd houd ik mij voornamelijk bezig om het bloed en zand uit mijn mond te krijgen. Overal voel ik wel ergens pijn. Straks maar eens kijken hoe erg het is. Nu moet ik eerst bij de les blijven, want ik word ingehaald door twee anderen. Eén van die twee is Paul Verbeek. Hij heeft waarschijnlijk zijn doel op mij gezet. Als hij hier voor mij kan eindigen, wordt hij waarschijnlijk derde in het criterium.

In Lubbeek had ik hem ingehaald, maar kon ik niet overnemen. Daar heeft het tot de laatste helling geduurd eer ik hem voorbij kon. Nu wil ik zeker niet van hem profiteren en probeer de snelheid hoog genoeg te houden zodat ik hem achter mij kan houden. Toch komt hij af en toe naast me. Op een dergelijk moment zeg ik hem nog dat ik gevallen ben. Bij de eerste doortocht aan de aankomst, halfweg na 7km dus, loop ik net voor hem.

Voor de tweede keer moeten we de gevaarlijke afdaling inzetten. Ik loop toch zo snel ik kan naar beneden, maar ben toch uiterst voorzichtig in de bocht naar rechts. Hier voel ik dat ik wat voorsprong genomen heb. Dit voelt goed aan. Nu is het kwestie van niet in aanraking te komen met de man met de hamer. Veel reserve heb ik niet, maar mijn ademhaling zit nog goed en ik heb er alle vertrouwen in. Iets verder zie ik er twee voor me uit lopen. Dat zijn toch niet de twee broers? De twee personen die net voor me staan? Zou ik hen kunnen inhalen? Wat als ik voor hen aankom? Terwijl deze vragen door mijn hoofd spelen, probeer ik hen langzaam in te halen. Enerzijds blijft mijn doel om voor mijn achterligger te blijven, anderzijds zou het nog beter zijn om bij hen te komen.

Ik blijf op mijn rustige ademhaling letten en check ook regelmatig mijn hartslag. Alles zit nog goed, maar ik voel toch dat ik niet veel overschot heb. Op de Oudebaan, net voor we de grotere weg opdraaien, loop ik net achter hen. Vanaf hier gaat het ononder-broken omhoog tot aan de finish. Ik kan nog een tijdje bij heb blijven, maar dan kies ik voor de zekerheid en moet hen laten gaan. Niet veel later blijven zij ook niet samen en kan ik iets goed maken op de tweede. Toch eindigt hij een goede 5 seconden voor me. Ik heb mijn derde plaats algemeen kunnen vasthouden.

160917_crescendo-werner1

Vermits de winnaar niet meer in Lubbeek woont, stijgt iedereen één plaatsje en ziet het podium voor de Lubbekenaren er als volgt uit.

160917_crescendo-werner2

Naast de eeuwige roem, houd ik er toch enkele aankoopbonnen aan over.

Movescount_logo     strava

Uitslagen
Artikel op LeuvenActueel

 

Lopen, Snelheid, Sport, Tempoloop, Wedstrijd

Sint-Rochus Stratenloop Binkom 2016

Een reactie plaatsen

Vandaag staat de derde manche van de marathon van Lubbeek op het programma. Ondanks het veel te warme weer, onderbreek ik mijn vakantie om hieraan deel te nemen. Tibo en Tobi komen met plezier mee en nemen de kortere afstand voor hun rekening.

De afgelopen dagen hoor je niets anders dan spreken over een hittegolf op het einde van de schoolvakantie. Gelukkig zijn we nog aan zee waar deze temperaturen draaglijker zijn. Toch beperk ik de laatste dagen het sporten tot wandelen door het zand of door het water. Zonder het goed te beseffen hoe warm het is in het binnenland, vertrekken we iets na de middag huiswaarts. Thuis is er alleen maar tijd om snel om te kleden, iets te drinken en dan rijden we richting Binkom.

Er is nog parking op de vooropgestelde parking, zoals tijdens de verkenning vastgesteld. De inschrijving verloopt vrij vlot en dan beseffen we pas hoe warm het eigenlijk is. In de tent is het zelfs niet uit te houden en buiten is het ook een plekje in de schaduw opzoeken. Na enkele minuten opwarmen beseffen Tibo en Tobi hoe warm het echt is. Enkel wat lichte oefeningen en heel korte versnellingen moeten voldoende zijn.

Met iets meer dan 50 zijn ze; de deelnemers aan de 5K. Er zijn maar twee echt jonge kinderen bij en de oudste deelnemer is maar liefst 83 jaar oud. Iets over 18u vertrekken zij aan hun twee rondjes. Na één ronde is er al een grote afscheiding en na twee ronden zie je pas hoe zwaar 5K kan zijn. De sprint voor de derde plaats is nog wat spannend, maar de winnaar hiervan heeft te veel gegeven van zichzelf en valt, van uitputting, neer. Slechts een halve minuut na de derde komt Tobi als zesde over de meet. Iets later (1’40”) passeert Tibo als achtste de finish. Een prachtprestatie is het om zo ver vooraan te eindigen.

Een uur na de start van de 5k is het mijn beurt om te starten aan de 14K. Heel veel opwarmen is er niet bij. Voor de start bedraagt mijn hartslag al meer dan 100hs/min. Dit is enkel om de temperatuur van het lichaam onder controle te houden. De speaker, met een pak ervaring, wijst er alle lopers op dat voldoende drinken noodzakelijk is. Onderweg is er één bevoorradingspost en die passeer je na 5K en dus ook na 12K en aan de aankomst is er ook water. Hier passeer je halfweg ook eens en kan je dus ook al iets drinken.

Veel deelnemers zijn er niet. Ik wil niet té snel vertrekken, maar zie er net na de start al een deel voor me uitlopen. Ik probeer vlug te tellen in welke positie ik zit en dit bij te houden tijdens de wedstrijd. Na 500m loop ik in achtste stek en word ingehaald door iemand (RD) die ik moet kunnen voorblijven. Na één kilometer en dit is reeds na 4’03” besef ik dat ik toch te snel vertrokken ben. Echt veel vertragen wil ik toch niet doen, waardoor de tweede kilometer ook in 4’05” wordt afgelegd. Dan hoor ik RD opeens zeggen dat het wat te snel gaat. ik moet sowieso ook vertragen, maar loop toch gestaag van hem weg.

Na 3K voel ik me al heel moe worden en verlang naar water. Voor de start was er gezegd dat er bevoorrading is tussen de 4de en 5de kilometer. Op die kilometer, waar je heen en terug op dezelfde weg loopt, staat niets! Het duurde tot net voorbij de 5K eer er water stond. Gelukkig kunnen we er twee bekertjes nemen, zodat ik twee keer iets kan drinken en dus ook twee keer water over mijn hoofd kan kappen. Ik kook! Ik ben echt kapot. Het worden nog twee lange kilometers eer we voor de eerste keer de aankomst passeren. Ik kan maar aan één ding denken: stoppen. Het heeft geen zin meer. Dit kan ik geen tweede ronde volhouden. Ook al is het tempo gezakt, het blijft ondoenbaar.

Bij de aankomst doe ik dan ook teken dat ik kapot zit, maar aan opgeven mag ik niet denken. Iedereen zit kapot; dat is zeker. Ne voorbij de passage hoor ik de speaker zeggen dat je beter kan opgeven, als het niet meer gaat. Het is gewoonweg te warm om te lopen. Ik hoor dat ik toch wel wat voorsprong heb op mijn eerste achtervolger en hang intussen op de zesde plaats. Dit moet ik kunnen volhouden. De tweede ronde wordt een echte lijdensweg. De hartslag blijft constant in de buurt van de 180 hs/min hangen. Mijn snelheid blijft zakken en ligt al in de buurt van de 12 km/u. Een plaats winnen zit er niet meer in. Zolang ik niemand vlak achter me hoor, ben ik veilig. Net voorbij het laatste stuk onverhard hoor ik helemaal niets meer. De persoon in kwestie is minstens zoveel aan’t zwoegen als ik. De persoon voor mij zie ik al een tijdje niet meer en dus hoef ik enkel te blijven lopen en liefst aan dit tempo. Hiervoor heb ik wel een hartslag nodig die zelfs de 190 hs/min passeert!!

Net voor de laatste bocht zie ik Tibo en Tobi op me wachten. Ik zou moeten blij zijn, maar ben veel te moe. Gelukkig blijven ze mooi naast mij. We zijn er. Nu moet ik water en cola hebben. Ik vraag hen dan ook om een cola te gaan halen voor mij. Met water alleen herstel ik hier niet van. Zelfs na een half uur en twee waters en twee cola’s, blijf ik zweten. Een goed bier, dat is wat ik nu nodig heb!

Wat de marathon van Lubbeek betreft, blijf ik zeker derde staan. De twee die voor mij staan in het klassement, zijn hier ook voor mij geëindigd. Eén van hen is ook van Lubbeek, dus beste Lubbekenaar zit er ook niet in.

Movescount_logo     strava

 

Lopen, Sport, Wedstrijd

Bosloop Tessenderlo 2016

Een reactie plaatsen

Op de laatste zondag van juli staat er elk jaar een wedstrijd geprogrammeerd in de bossen van Tessenderlo, in de buurt van de VVV-toren. Vandaag lopen Tibo, Tobi en ik hier een wedstrijd van respectievelijk 4,2K voor hen en 13,7K voor mij.

In de 2009 heb ik ook af en toe gelopen en heb dat jaar ook deelgenomen aan deze wedstrijd. In die tijd liep ik met moeite onder de 5′ min/km. In the Classic dat jaar liep ik 4’48” min/km en in de bosloop haalde ik de 5′ zelfs niet. Vandaag hoop ik een pak beter te doen. De afstand ben ik nu echt wel gewoon en door elke week een wedstrijd te lopen, heb ik ook al een beetje ervaring.

     

Een kwartier voor mijn start, vertrekken de deelnemers van de 4,2K, waaronder Tibo en Tobi. Dit keer lopen ze samen dezelfde afstand. Omdat ze maar net voor mijn wedstrijd starten, kan ik ze niet zien aankomen. Manuela Soccol, deelneemster aan de Olympische marathon in Rio, zie ik nog wel aankomen van haar wedstrijd en onmiddellijk loopt ze door naar de start van de 13,7K. Zij loopt beide wedstrijden en wint ze beide met heel veel overwicht. Niet veel later passeert Tobi over de meet als 27ste met een tijd van 16’38” of 15,1km/u. Tibo haalt de eindmeet na 17’34” wat neerkomt op een gemiddelde snelheid van 14,3km/u.

Ik ben dan al eventjes aan mijn wedstrijd begonnen. De eerste kilometer loop ik net onder de 4′ min en toch houd ik mijn hartslag in de gaten. Voorlopig blijft hij hangen rond de 165 hs/min. Op die manier zou ik mij niet mogen verbranden. Uit het verleden weet ik dat er ook enkele stijgende stukken bij zijn, maar ik heb geen flauw idee waar of wanneer. De tweede kilometer ligt het tempo (4’07”) een beetje lager, maar toch nog steeds vrij goed. Toch gaan er hier een deel mij voorbij.

Vanaf nu is het positiebepaling. Ik kijk dan minder naar mijn horloge, maar baseer me vooral op de lopers rondom mij. Ik kijk dan alleen nog naar de lopers voor me en probeer telkens eentje in te halen, zonder zelf ingehaald te worden. Het lijkt me aardig te lukken. Velen die me de tweede (en ook eerste) kilometer ingehaald hebben, passeer ik later opnieuw. Ondanks de twee hellingen blijft mijn tempo liggen onder de 4’10” min/km. Na een groepje ingehaald te hebben, zie ik opeens niemand meer voor me. Vanaf dan is het zelf zoeken waar de afpijling hangt en moet je zelf de bochten inschatten. Het is toch wel veel ontspannender lopen als je de lopers voor je ziet links of rechts draaien, zodat je perfect weet waar de bocht is en hoe scherp die is.

Misschien is dat de reden wel waarom ik de twaalfde en dertiende kilometer iets langzamer loop. Of is het gebrek aan concentratie? Het is in ieder geval wel een feit dat deze twee kilometer mijn gemiddelde sterk naar beneden halen. De laatste halve kilometer, nadat ik net zelf werd ingehaald, loop ik toch opnieuw iets sneller. Dit heeft hoogstwaarschijnlijk te maken omdat het einde echt wel kortbij is, de ondergrond verhard is én omdat er dan veel volk aan de kant staat.

Met een 33ste plaats mag en moet ik tevreden zijn. Als ik zie hoeveel deelnemers er zijn van het snelle SQM-team en als ik zie dat mijn gemiddelde snelheid 14,5km/u is, dan kijk ik tevreden terug.

Movescount_logo     strava

Lopen, Sport, Wedstrijd

7de Kiezegemse stratenloop

Een reactie plaatsen

Amper vier dagen na The Classic staat er vandaag weer een wedstrijd op het programma. Vanavond wordt er in Meensel-Kiezegem, aan de kerk van Kiezegem de 7de Kiezegemse Stratenloop georganiseerd. Deze stratenloop wordt mede-georganiseerd door de onze zuster-club: DCLA Halen.

Vandaag ga ik naar een wedstrijd zonder de kids. Er is nochtans ook een 3K wedstrijd, maar omdat ze ’s woensdags al niet kunnen trainen, moeten ze op vrijdag wel naar DCLA. Alleen naar een wedstrijd rijden, heeft het nadeel dat je zelf ook op je tas moet letten. Ondanks het vriendelijke antwoord dat je je tas kon achterlaten in de witte tent, kies ik er toch voor om mijn tas in mijn auto te zetten. Met de fiets naar een wedstrijd rijden zou zelfs deze optie niet mogelijk maken.

Gelukkig hebben de meeste nieuwe loopshorts een klein, afsluitbaar, opbergvakje, zodat ik mijn autosleutel veilig kan bijhouden. Met de sleutel op zak, begin ik aan mijn opwarming. Ik loop op het traject de eerste kilometer en merk op die manier dat de eerste 700m al klimmend moeten afgelegd worden. Daarna volgt gelukkig een lange, zachte afdaling. De gesprekken erna leren me wel dat op het stuk Kerkstraat opnieuw stevig geklommen moet worden. Zoal s de laatste dagen al het geval is, loopt de opwarming niet echt soepel. Het zal de adrenaline van de wedstrijd zijn die me voluit zal doen gaan.

Na de opwarming loop ik opnieuw tot aan de wagen om nog extra te drinken. Het is echt wel warm en nu (-20 min) mag er zeker nog gedronken worden. Hiervoor gebruik ik een wegwerpflesje water. Dit kan ik meenemen tot aan de start en daar nog vlug in de juiste vuilbak gooien. Een duurdere drinkbus gooi ik zo graag niet weg. Net voor de start word ik herkend door een andere Strava-atleet. Tijdens dit kennismakingsgesprek horen we eens het startsein en starten we, samen met alle anderen natuurlijk, voor onze wedstrijd. Voor mij staan er vier rondjes van iets meer dan drie kilometer gepland; hij loopt vandaag de kortere afstand en moet dus ‘slechts’ twee rondjes afleggen.

Na enkele honderden meter is de eerste drukte al wat weg en is het vooral positie houden geblazen. Vanaf nu concentreer ik me meer op de andere lopers en probeer niet meer ingehaald te worden. Ik loop de eerste ronde steeds in de buurt van een jongere deelnemer, afkomstig van de club ACKO. De snelheid ligt om en bij de 15 km/u. Mijn hartslag ligt al vrij snel boven de 170 hs/min, maar het lukt me toch om bij hem in de buurt te blijven. Op de helling in de Kerkstraat neemt hij wat afstand, maar in het veld naar de aankomst kom ik opnieuw naast hem.

De tweede ronde loop ik naast hem en hoor dat hij toch wel diep is gegaan, net als ik trouwens. Na een vlugge check van zijn nummer, ben ik toch zeker dat hij ook de 12K moet doen. Het is dus ook voor hem maar de tweede ronde en niet al de tweede ronde; er volgen hierna nog twee ronden. In de afdaling naar de Kerkstraat neem ik een beetje voorsprong en op de fameuze helling die volgt, kan hij niet blijven aanklampen. Vanaf nu concentreer ik me op mijn voorliggers en probeer hem zonder te forceren in te halen.

Vanaf de derde ronde weet je dat iedereen nog in koers ook voor de volle afstand gaat. De eerste die ik inhaal, is natuurlijk nog iemand van de 6K. Er volgen nog vrij veel lopers van de 6K die ik mag inhalen. Gelukkig kom ik ook korter op iemand van de 12K, maar dat gaat zo vlot niet natuurlijk. Net voor we voor de derde keer de Kerkstraat opdraaien, word ik op mijn beurt ingehaald en wel door een veel snellere loper. Amaai, die zit nog goed.

2016-07-15-1De vierde ronde wordt er eentje om nog meer af te zien. De voorraden zijn opgebruikt. De bevoorrading met water komt dan ook als geroepen. Veel drinken doe ik niet, maar ik neem toch een bekertje, drink een klein beetje en spoel mijn mond nog twee keer. Daarna begin ik voor de vierde en laatste keer aan de eerste klim. Ik kom dan opnieuw korter bij diegene die me daarstraks zo vlot voorbij stak. Ik kan hem zelfs inhalen en zo net voor hem de laatste kilometer aanvatten. Vanaf dan heb ik maar één doel: alles geven en niet meer ingehaald worden. Ik dubbel nog enkele deelnemers en voel dat mijn huidige positie veilig is. Op dit ogenblik heb ik geen enkel idee waar ik ergens in de uitslag terecht ga komen.

Het pakket aan de aankomst maakt de inspanning meer dan waard. In tegenstelling tot afgelopen maandag waar ik 18 euro betaalde en enkel één flesje AA Drink kreeg, betaalde ik hier slechts 6 euro en krijg na de aankomst vier flesjes, een chips en nog wat leuke dingetjes.

Movescount_logo     strava
Stratenlopen.be: Uitslag

Lopen, Sport, Wedstrijd

The (Nike) Classic 2016

Een reactie plaatsen

De vorige wedstrijd is nog niet verteerd en vandaag staat er al opnieuw een stratenloop op de agenda. De plaatselijke (Tessenderlo) feestdag (kermis, braderie, vuurwerk) is voor de 31e keer het decor van The Classic. Naast een Chiquita Kids Run is er een heuse wedstrijd over 4K en over 10K.

Ondanks ik nooit echt getraind heb, sta ik toch al meerdere keren in de uitslag van de de (Nike) Classic. Deze wedstrijd ging ooit van start als ‘The Nike Classic’ waar zelfs wereldtoppers (Kenianen, …) aan de start kwamen. Ui t de streek afkomstig, liep ik er toen als jogger ergens diep verscholen in het pak lopers. Mijn laatste deelname dateert van 2009 en ik zat nog net in de eerste helft (981/2114).

Ondanks deze wedstrijd al lang in mijn agenda staat, heb ik mij toch pas de dag zelf ingeschreven, net als mijn twee zoontjes van 11: Tibo en Tobi, maar zij dan wel voor de 4K. Goed op tijd rijden we naar Tessenderlo en hebben zelfs de mogelijkheid om parking van het sportcomplex te parkeren, idealer kan niet. Nadat de kinderen al de hele dag gespeeld en gevoetbald hebben, gaan ze zelfs hier nog eerst op de plaatselijke speeltuin zich wat uitleven. Ik houd me in ieder geval wel rustig en zal mijn energie straks nog wel kunnen gebruiken. Een uur voor de start hebben ze opeens reuzehonger en moeten ze nog iets eten. Veel te laat eten ze nog een wrap. Als ze er tijdens de wedstrijd last van hebben, weten ze waarom.

Een kwartiertje voor de start, begeven ze zich met zijn tweetjes richting de start. Vanaf nu moeten ze hun plan trekken. Ik begin zelf aan mijn opwarming en zal ze dus enkel zien passeren, niet zien aankomen. Het wordt dus afwachten hoe ze het ervan af gebracht hebben. Bovendien krijgt Het Belang van Limburg de primeur en moeten we nog een dag extra wachten eer we de uitslag te zien krijgen.

Tijdens mijn opwarming voel ik onmiddellijk waarom ik de afgelopen dagen zo weinig gelopen heb: mijn knieën. Rond de knieën blijft het toch wel pijn doen. Hopelijk heb ik er straks én de komende dagen niet te veel last van. Een tiental minuten voor de start begeef ik mij in de startzone. Er is een aparte startbox voor 250 snellere lopers. Als ik me mag baseren op de uitslag van  vorig jaar, zou ik toch graag in de top 200 eindigen en ik durf zelfs hopen op top 150. Het duurt tot amper 30″ voor de eigenlijke start eer ze de nadarhekken voor ons verwijderen. Onmiddellijk probeer ik wat naar voor te wandelen zodat ik toch iets beter sta om te vertrekken. Of sta ik nu te ver vooraan en ga ik anderen ophouden??

Er is geen ontkomen meer aan, de starter begint af te tellen en enkele seconden later weerklinkt iets als een startschot en vrij snel kunnen we beginnen lopen. Ter hoogte van de startmat, waar de tijd effectief begint te lopen, kan ik echt al lopen. Het is toch nog twee bochten vrij druk en daarna is het lopen op de limiet. Ik heb na 200m al een hartslag van 170hs/min en net voor het einde van de eerste kilometer flirtte ik al met de grens van de 180hs/min. Zonder echt te weten waar mijn overslag ligt, weet ik dat dit te veel is. Vanaf hier is het een evenwicht zoeken tussen snelheid houden en de hartslag niet verder laten stijgen, als dat nog tenminste. De eerste kilometer en dit is een eindje voorbij het bordje ‘1’ loop ik in 3’57”. Dit zou ik willen volhouden.

De tweede kilometer verloopt analoog, maar dan toch in veel minder druk ‘verkeer’. Intussen heeft iedereen al wat meer plaats om te lopen. Vanaf nu is het eerder proberen om de positie te verbeteren. Dit kan je alleen doen door zo weinig mogelijk te vertragen. Versnellen zit er echt niet meer in. Toch kan ik regelmatig iemand inhalen. Zelf word ik maar heel af en toe ingehaald. De snelheid blijft vrij constant, net boven de 15km/u, maar de hartslag ligt te kort en af en toe boven de 180hs/min. Dit kan ik niet volhouden.

De derde kilometer kan ik de snelheid nog in de buurt van de 4′ min/km houden, maar de hartslag liegt niet: te hoog! De vierde en vijfde kilometer verlopen dan ook iets trager, behalve voor mijn hartslag, die blijft 178 hs/min. Het zijn dan ook twee moeilijke kilometer. Na vijf kilometer ben ik echt zo goed als uitgeteld en we zijn nog maar halfweg. In ieder geval voel ik dat de anderen in mijn omgeving het ook moeilijk hebben. We tappen allen uit hetzelfde vaatje: reserve en karakter.

De zesde en zevende kilometer bevatten beide een stuk van het zwaarste deel van het parcours: de Russelberg of Gerhagenstraat. Hier loop ik dan ook mijn laagste snelheid van deze wedstrijd, zijnde 4’30” min/km of 13,5km/u. In de bergaf die logischerwijze volgt, loop ik niet meer onder de 4′ min/km of boven de 15 km/u. Gelukkig zakt de hartslag dan toch even naar 176 hs/min. De laatste kilometers blijft het tempo liggen rond de  4’05 min/km of 14,6 km/u.

De allerlaatste kilometer doe ik er alles aan om nog enkele plaatsen te winnen, maar het is duidelijk dat niemand die zomaar zal afgeven. Het wordt dan ook knokken tot het einde. Zelfs met een snelheid van terug boven de 15 km/u win ik niet veel plaatsen, maar toch enkele. Tot de laatste bocht, van de piste naar het gras in het midden, geef ik alles. De laatste meters zie ik de meeste bijna stilstaan net voorbij de eindmeet en ik vertraag dan ook al wat. Tot ik zie dat dan mij nog iemand opnieuw wil inhalen. Dan toch nog even opnieuw optrekken …

Eindresultaten:
Tobi: 36/629
Tibo: 81/629
Werner: 132/1593

Movescount_logo      strava

 

Lopen, Sport, Wedstrijd

SMS-Loop Lubbeek 2016

Een reactie plaatsen

Vandaag staat de tweede manche van de marathon van Lubbeek op het programma, zijnde de SMS-Loop in Lubbeek zelf. Net zoals de andere manches is dit ook een wedstrijd over 14 km. Tobi en Tibo zijn eveneens van de partij. Zij lopen respectievelijk de 4K en de 7K.

Door de verkenning van vorige week weet ik hoe zwaar de omloop is. Het belang van de opwarming zal hier nog groter zijn. Na enkele honderden meter moet er al geklommen worden en dit is voor alle afstanden het geval.  Tobi en Tibo beginnen dan ook vroeger als ik aan hun opwarming. Door de veelvuldige trainingen van DCLA en hun wedstrijdarvaring weten zij beter dan wie ook hoe er moet opgewarmd worden. Ondanks hun jonge leeftijd trekken ze helemaal alleen op uit om op te warmen. Zij werken hun hele programma dan ook zorgvuldig af, bestaande uit rustig inlopen, dynamische stretchoefeningen en korte versnellingen. Ondanks de toch wel lange afstand, zeker de 7K voor Tibo, nemen ze voldoende tijd voor de opwarming. Nadien hebben ze zelfs nog tijd om wat te voetballen!!

Om half drie vertrekken zij voor hun wedstrijd en start ik met mijn opwarming. Ik loop richting Lubbeek-centrum en neem de helling richting Binkom, deel van het parcours, als opwarmingszone. Dan versnel ik terug naar beneden, om zeker op tijd te zijn aan de splitsing van de 4 en de 7 km zodat ik beide nog even kan aanmoedigen. Tobi passeert als vierde, maar net achter de derde en ook net voor de vijfde!! Tibo komt iets later voorbij, maar hij moet dan nog drie kilometer lopen, waaronder het steilste stuk.

Wanneer ik aan de aankomst aankom, zie ik een wenende Tobi; hij is vierde gebleven. Hij werd vakkundig de toegang ontnomen om derde te worden en eindigt amper een halve seconde achter de derde, een ondankbare plaats, maar een schitterende prestatie voor een 11-jarige!!

Het is nu nog wat wachten op Tibo. Eigenlijk is 7K veel te ver voor een pupil, maar hij blijft het vragen en af en toe mag hij een dergelijke afstand lopen. Niet veel achter de top van zijn wedstrijd komt hij als 12de over de eindmeet. Hij heeft het echt schitterend gedaan. Toch zal hij in de toekomst zich terug moeten concentreren op de kindvriendelijke afstanden.

Intussen praat ik nog wat met andere lopers van de 14km waardoor het sneller tijd is om naar de start te gaan dan ik dacht. Een bijkomende opwarming komt er niet meer van. Nog vlug mijn horloge klaarzetten, ondanks ze maar 21% batterij meer heeft en hopen dat ze het de hele wedstrijd vol houdt. (Update: na een uur wedstrijd nog zelfs 16% over)

De oud-burgemeester mag de start aankondigen en maakt er niet te veel woorden aan vuil: START! ik sta op de derde startrij en vertrek dan ook niet al te snel. Toch loop ik mijn tempo zonder te veel gehinderd te worden. Op de eerste helling kom ik in mijn ritme en amper 400m na de start bedraagt mijn hartslag al 170 hs/min. Het wordt dus toch wel oppassen om niet te verbranden. Ik blijf aan het tempo van onder de 5′ min/km de helling oplopen waardoor ik al enkele plaatsen kan goedmaken.

Ik heb geen idee op welke plaats ik nu hang, maar ik herken iemand waar ik bij de Linden Bosloop en voor eindigde, na een zware eindinspanning. Als ik hem in het vizier houd, zal ik wel goed zitten. Toch houd ik steeds in het achterhoofd om hem in de tweede ronde voorbij te kunnen lopen. De snelheid zakt nooit. Ik kom enkele kilometer verder korter in zijn spoor, maar het lukt me niet hem ook effectief in te halen. Het zal nog zwaar worden, heel zwaar zelfs. Op de hellingen kom ik telkens iets korter, maar daarna loopt hij opnieuw iets verder van me weg.

In de tweede ronde blijf ik letterlijk in zijn spoor. Ik loop echt amper een meter achter hem. Ik besef dat het voor hem een lastig gevoel is, maar ook al zou ik willen overnemen, het lukt me niet. Intussen komen we beide iets korter op een voorligger, vooral op de hellingen. Op de lange, zware helling richting Binkom, lopen we echt met drie op een zakdoek. Hier zou ik moeten kunnen voorbijsteken. Het heeft al een enorme inspanning gekost om samen te komen en meer zit er echt niet in. Net voor we rechts draaien, richting Kalvariebos, haal ik alles uit de kast en op vijf meter haal ik beide lopers in en draai als eerste het veld in.

Het gras ligt er extreem glad bij en ik kan me amper recht houden. Nu wil ik me niet meer laten voorbijsteken. Op het extreem steile stuk kies ik ervoor om rechts van de modder te proberen te lopen, maar het lukt amper. Met een hartslag van 183 hs/min kom ik boven. Ik durf niet omkijken en echt zonder reserve begin ik aan de afdaling. Er is maar één doel, het tempo hoog houden zodat ze me niet meer kunnen inhalen. Ik hoor niet onmiddellijk gehijg achter me, dus voorlopig lijkt mijn opzet gelukt. De helling richting Lubbeek-centrum is eigenlijk de laatste hindernis.

Als we het smalle paadje opdraaien zie ik Tobi voor me uitlopen en vraag hem hoeveel voorsprong ik heb: amper 20m. Ik moet echt het laatste uit de kast halen om deze plaats te kunnen houden. Met een hartslag van zelfs 188(!!) hs/min haal ik de eindmeet. Amper 5″ achter de vijfde, word ik zelf zesde, met ook maar 5″ voorsprong.

Dat korte inhaalmanoeuvre heeft me van acht naar zes gebracht. Nooit gedacht. Voor mij is dit het beste resultaat ooit. Hier kan ik alleen maar tevreden zijn.

Movescount_logo     strava

160703_Uitslag-SMS-Loop-4km
160703_Uitslag-SMS-Loop-7km
160703_Uitslag-SMS-Loop-14km