Tag archieven: wedstrijd

Berichten over bepaalde wedstrijden, met of zonder uitslag staan hier beschreven.

De ultieme test staat vandaag op de agenda. In zolder wordt een wedstrijd georganiseerd die heel populair is bij al diegene die in april een marathon gepland hebben. Ik ben ook in dit geval.

De voorbereiding bestond enkel uit twee sponsoravonden. Op vrijdag was het de laatste spaghetti-avond van mijn huisclub: DCLA. Daar heb ik niet alleen mijn spaghetti gegeten, maar ook nog wat extra van enkele buren. Zaterdagavond was het Italiaanse avond van de schaatsclub en daar at ik, wat anders, een spaghetti. Ook hier werd ik geholpen door nog een extra portie. In tegenstelling tot vrijdag, drink ik de avond voor de wedstrijd geen Duvels.

Gelukkig moet ik er niet helemaal alleen naartoe. Met het volledige gezin zakken we op zondagmorgen af naar Heusden-Zolder. Om de lange tijd tijdens mijn wedstrijd te doden, beslist Tibo om de 5km mee te lopen. Tobi heeft woensdag zijn voet omgeslagen en kan niet. Met een ultra snelle start schiet hij als eerste vooruit. Toch zijn er nog heel veel die hem nooit zullen inhalen. Hij eindigt 25ste van de 102 deelnemers. (zie uitslag).

Stipt om 12u klinkt het startschot voor VijverRun33 2016. Iets meer dan 200 sportievelingen vertrekken aan de lange wedstrijd door een vijverrijk natuurgebied in Midden-Limburg. De eerste kilometers, over asfalt, kijk ik iets vaker dan normaal naar mijn horloge. Ik wil niet te snel van start gaan. Mijn gevoel zegt me dat alles goed zit, ondanks de hartslag van boven de 150 hs/min en de snelheid van 12,6 km/u. Wetende dat mijn hartslag altijd iets hoger bij het begin van een training, hoop ik dat het vandaag niet anders is. Hopelijk zakt deze dus nog na 6-8 km.

Na 4km verlaten we het verharde jaagpad langs het Albertkanaal en komen de eerste kilometers over het onverhard gedeelte, tussen de vijvers. Net voor het indraaien verhoog ik lichtjes de snelheid en omdat het op deze wegen nog goed beloopbaar is, stijgt mijn hartslag niet echt, zelfs niet als ik nog wat versnel tot 13km/u. Dit blijft zo wat de snelheid en hartslag de komende kilometers. Nadat ik de eerste bevoorrading (op 5K) overgeslagen heb, ben ik dit niet meer van plan bij de volgende, integendeel. Er wordt heel wat aangeboden bij elke bevoorrading. Er zijn drie verschillende dranken: water, AA Drink en nog iets groens. Daarnaast liggen er stukken bannaan, rozijnen en zelfs verschillende soorten chips. Stukjes banaan oprapen is vrij moeilijk, maar toch doe ik telkens de moeite er eentje te nemen, net als een bekertje AA (dat wel vakkundig wordt aangereikt.

Nadat ik de eerste kilometers door verschillende lopers werd ingehaald, denk ik dat ik halfweg ze allemaal opnieuw heb ingehaald. Ook de twee (eerste) vrouwen die me in het begin inhaalden, heb ik ver voor halfweg al terug tegen gekomen. De betere en snellere starters lopen natuurlijk nog voor me uit. Mijn snelheid ligt intussen toch wel wat hoger als in het begin en ik blijf dus andere lopers inhalen. Na kilometer 21 begint het inhalen minder vaak voor te komen. Dat ligt natuurlijk niet aan mij, maar wel dat ik intussen een plaats bereikt heb, waar iedereen ongeveer mijn snelheid loopt.

De laatste 10 kilometer is het jagen achter dezelfde loper. Ik zie hem steeds voor me uitlopen, maar de afstand neemt maar met mondjesmaat af. Het grote voordeel is wel dat ik op voorhand kan zien waar er bochten zijn. Pas helemaal op het einde kom ik echt in zijn buurt. Een echt eindspurt zit er niet meer in en omdat ik hem dan ook niet de laatste meter wil inhalen, blijf ik achter hem. Bij de aankomst zelf, blijft hij rechts van de weg lopen, terwijl het bordje ‘Finish 33K’ naar links wijst. Ik twijfel even en kies dan toch maar voor de juiste kant.

De 33K zitten erop en ondanks het onverhard parcours dat op sommige plaatsen iets moeilijker beloopbaar was, ben ik heel tevreden van mijn eindtijd en mijn gemiddelde snelheid. Vooraf had ik gezegd dat ik hoopte om na 2u45min binnen te zijn en was het al na 2u30min. Mijn supporters zaten op dat moment nog rustig binnen in de cafetaria. Ik had hen duidelijk verrast!

Uitslag SQMTime

Duurloop, Lopen, Sport, Tempoloop, Training, Wedstrijd

Natuurloop Lier 25K #MR16 #roadtorotterdam

27 februari 2016 Werner Een reactie plaatsen

Op deze laatste zaterdag van de maand staat er weer een Natuurloop van Lier geprogrammeerd. Dit keer is het geen halve marathon, maar iets meer: een 25 kilometer. Dergelijke lange afstanden zijn ideaal om je uithouding en conditie eens te testen. Bovendien is het niet alleen voor mij, maar voor velen, een goede test voor de voorjaarsmarathon. Het is een mooie wedstrijd om het geplande marathontempo te testen. Het parcours is voornamelijk vlak en verhard en komt hiermee goed overeen met de meeste marathons.

Voor de start blijft het twijfelen over de juiste kledij. De zon schijnt wel, maar het blijft amper 6°C. Mijn eerste keuze was om enkel met een relatief dunne loopshirt met lange mouwen te lopen. Net voor de start beslis ik om er toch een T-shirt onder te dragen. Op dergelijke lange afstand ben ik niet van plan om echt heel intensief te lopen en dus kan een tweede laagje zeker geen kwaad. Ook omdat de eerste 10 kilometer voornamelijk tegen de NO-wind in zijn, is een tweede laagje toch wel te verantwoorden.

Net voor het startuur begeef ik mij richting de startplaats en loop enkele minuutjes warm. De eerste meters loop ik echt te snel, maar snel probeer ik een rustig tempo aan te nemen. Toch loop ik de eerste kilometer aan 4’35”. Dit is toch wat te snel. Bovendien had ik afgesproken om samen met B. te lopen en dus houd ik mijn snelheid verder in en wacht. De eerste kilometers verlopen met de nodige afwisseling en dus ook met wisselend tempo. De tussentijd na 5K bedraagt 23’24” wat een gemiddelde snelheid van 12,8 km/u inhoudt.

Van kilometer 5 tot 10 is het steeds rechtdoor tegen de koude wind in. Het voelt noch te koud, noch te warm aan. De kledij was voor dit stuk dan toch een goede keuze. Hier lopen we met drie een bijna constante snelheid van 12,2 km/u. Dat zou zeker ook mijn aanvangssnelheid op de marathon moeten worden. De hartslag bedraagt dan rond de 152 hs/min. Net voor de brug die ons naar de andere kant van het kanaal brengt, begin ik al lichtjes te versnellen.

In de andere richting speelt de wind meer in het voordeel en verhoog ik lichtjes mijn snelheid. Ik stroop onmiddellijk de mouwen op en wacht niet tot het te warm zou worden. Mijn hartslag houd ik zo in de buurt van de 155 hs/min. Vanaf dan begin ik aan een serieus inhaalmanoeuvre. Het geeft een bijkomend goed gevoel als je telkens naar iemand kunt lopen zonder dat de hartslag toeneemt. Tot en met kilometer 21 loop ik rond de 13km/u met een gemiddelde hartslag rond de 155 hs/min.

De laatste kilometers verhoog ik mijn snelheid nog wat en kan ik anderen blijven inhalen. De twee eerste vrouwen, die heel de wedstrijd samen gelopen hebben en mij inhaalde na één kilometer, zie ik dan voor mij lopen. Niet veel later laat ik die ook achter mij. Tot en met de laatste meters blijf ik anderen inhalen. De laatste kilometer loop ik nog aan 4’06”.

De conditie zit dus vrij goed. Als nu de pijntjes van de achillespees en hamstring geen roet in het eten gooien, komt op 10 april alles goed!

Duurloop, Lopen, Sport, Wedstrijd

CISM Day Run

18 februari 2016 Werner Een reactie plaatsen

Het moet ooit de eerste keer zijn. Geen idee de hoeveelste editie het is van de CISM Day Run, maar voor mij is het dit jaar de eerste deelname. Het stond nochtans niet op mijn agenda, maar een verandering in de werkagenda heeft het toch mogelijk gemaakt.

Met enkele collega’s vertrekken we richting Duisburg voor een bosloop van 10km waar alle lopers (en wandelaars) van Defensie kunnen aan deelnemen. Deze loop heeft een gezamenlijke start, maar zonder registratie van deelnemers, noch tijd aan de aankomst. Toch wil ik er een stevige loop van maken; een wedstrijdsimulatie zeg maar.

Op het moment van het startschot sta ik nog rustig te babbelen en ben dus al op achtervolgen aangewezen van voor de start. Eerste les: de concentratie moet er zijn vóór de start. Gelukkig had ik een korte opwarming achter de rug en zou deze extra versnelling me toch niet té zuur opbreken. Het is natuurlijk al een weg zoeken om tussen de tragere deelnemers snel te kunnen lopen. Uiteindelijk, door te starten aan 16 à 17 km/u, geraak ik toch vrij snel op een plaats waar ik vrij kan lopen. Na de snelle start is het een beetje zoeken om een snelheid te lopen die niet onder mijn kunnen ligt, maar die ik wel 10km kan volhouden. Ik laat enkele snellere lopers , waaronder één vrouw, nog passeren, maar houd ze wel binnen bereik om ze later terug in te halen. Ik vind een evenwicht met een snelheid van 14,4 km/u of 4’10” min/km.

Na iets meer dan 4km verlaten we de brede vlakke wegen en ruilen deze in voor bospaden, waar niet alleen meer hoogteverschileln zijn, maar ook meer bochten en modder. Al bij al is het goed loopbaar en vooral, blijf ik mijn hartslag onder controle houden, ook al klopt het op dat ogenblik meer dan 165 keer per minuut. Hier haal ik diegene die me nog voorbij liepen op de eerste kilometer opnieuw in. Dit betekent helemaal niet dat ik een betere loper ben: sommige (van de militaire ploeg) beschouwen het echt als een jogging en zijn nog rustig aan het praten.

De laatste twee kilometer zijn licht stijgend, maar kan ik toch blijven lopen aan 4’10” min/km, weliswaar met een hartslag van bijna 170 hs/min. Toch kijk ik met een tevreden gevoel terug naar deze loop. Ook al was het net geen 10km, toch loop ik hier mijn tweede beste tijd op 10K.

Lopen, Sport, Wedstrijd

Eindejaarscorrida Leuven 2015

27 december 2015 Werner 2 reacties

De eindejaarscorrida in Leuven vindt steevast plaats op de laatste zondag van het jaar. Dit jaar zijn de weersomstandigheden perfect. Het is fris. Voor een 27ste december is het eerder heel zacht te noemen. Er staat een mooi zonnetje aan de hemel en er is niet te veel wind.

Vorig jaar heb we, ikzelf en de kinderen Tibo en Tobi, deelgenomen aan de 8km. Door een slechte startpositie zat een goede tijd er niet in en hebben we er toen een prettig en plezierig loopje van gemaakt. Dit jaar is het menens. Ik ben niet ingeschreven en door de lange en intensieve duurloop zal ik mij ook niet ter plaatse inschrijven. Alle aandacht gaat dit jaar naar de kids. Door hun lidmaatschap van DCLA zijn ze ingeschreven voor de 4km dit jaar. De ingeschreven jeugd warmt in groep op vanaf half tien en vanaf dan heb ik ze ook niet meer gezien. Net voor de start kan ik ze ook niet vinden en ik hoop dan maar dat ze er ergens tussen staan.

Na het startschot schieten de eerste lopers met een grote snelheid weg. Ook op dat moment zie ik Tibo en Tobi niet passeren. Ik vrees dat ze weer ingesloten zijn en dus niet echt kunnen doorlopen. Ik verplaats me richting het Ladeuzeplein waar ze na ongeveer twee kilometer een eerste keer passeren. Natuurlijk heb ik niet geteld, maar mijn eerste indruk is toch dat deze twee tienjarigen aardig meekunnen met de grote jongens. Veel langer kan ik hier niet wachten om naar de rest te kijken, want 4km duurt niet lang en ik wil tijdig aan de aankomst zijn om de eerste te zien toekomen en deze te fotograferen.

Voor de twaalfde minuut is de eerste al aan de aankomst. Vanaf dan is het eigenlijk uitkijken naar Tibo en Tobi. Net voorbij de zestiende minuut is Tobi al in zicht en komt als 77ste over de finish in een nettotijd van 16’01”. Dit betekent dat hij de 4K heeft gelopen aan 15km/u.

17″ later passert Tibo de eindmeet. Ook hij loopt dus maar net boven de 4′ min/km.

Als vader kan ik alleen maar supertrots zijn op hun prestatie.
CHAPEAU !!

Uitslag

Lopen, Sport, Tempoloop, Wedstrijd

Loop zonder Dope 2015

12 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Een jaar na mijn ‘eerste’ wedstrijd nemen ik en de kids op zondag 11 oktober 2015 opnieuw deel aan de Loop zonder Dope. Ingeschreven op de laatst mogelijke dag van de voorinschrijving, zit er niets anders op dan aan de start verschijnen.

De laatste voorbereiding is, in tegenstelling met vorig jaar, niet goed geweest. In de afgelopen weken heb ik voldoende gelopen en getraind, waardoor de conditie wel voldoende is om deze recreatieve loop tot een goed einde te brengen. Op vrijdagavond hebben we alledrie deelgenomen aan de aflossingsloop van DCLA. De kinderen hebben gedurende een half uur telkens 200m aflossing gedaan. Dit zijn dus sprintjes van 200m. De anderen, gaande van jongvolwassenen tot minder jong-volwassenen, liepen gedurende een uur rondjes van 400m. Deze korte afstanden zijn eerder abnormaal te noemen, zeker voor de sporters in mijn leeftijdscategorie die eerder rond de 50 jaar ligt dan rond de 20. Op zaterdag was er dan wel de verplichte rust. In tegenstelling tot een verstandig sporter lag ik niet vroeg in mijn bed. Door een verplichting was ik zaterdagavond aanwezig op het jaarlijks bal van LC De Lakenpoortse in Herentals waar ik veel te veel recht gestaan heb.

Na een verschoven nacht en een minder goede slaap, voel ik meer spierpijn dan gisteren na de sprintjes van 400m. Dit voorspelt niets goeds voor vanmiddag. Het is nu duidelijk dat een opwarming van levensbelang is voor de stijve spieren. Gelukkig is het mooi weer en heeft een mens sowieso zin om te lopen. Een klein uur voor de start komen we aan de inschrijvingsbalie waar we de klaargemaakte enveloppen met nummer en bonnetje voor een T-shirt in ontvangst nemen. Vooraleer de nummer op te spelden, gaan we ons gratis katoenen T-shirt afhalen. Dit jaar zijn het zwarte. Ook al zijn het katoenen shirts, deze vind ik wel mooier dan de purperen van vorig jaar en wie weet draag ik deze wel af en toe.

Na het opspelden van de nummers zijn de kinderen al moeilijk rustig te houden en zij zijn al volop aan het springen op het springkasteel. Het is dus hoogtijd om de beentjes los te gooien en aan de opwarming te beginnen. Samen met de Tibo en Tobi lopen we enkele kilometers aan 11 km/u en lopen we toch al eens het eerste stuk van de Vertommensberg, door mij de Spiegelberg genoemd, omdat deze leidt naar het gebouw van VZW De Spiegel, de organisator van deze wedstrijd. Vanaf nu is het enkel nog wachten op het startsignaal.

Met enkele minuten vertraging volgt dan toch het signaal dat iedereen in beweging zet. Vanop de derde rij begin ik aan mijn eerste ronde en dus ook aan de eerste beklimming van de fameuze Spiegelberg. De professionele omroeper verwittigt alle lopers om niet te snel van start te gaan; hij kent dus duidelijk ook het gevaar van een beklimming na amper 300m wedstrijd. De snelste lopers schieten als een pijl vanachter de startlijn tot aan de bocht naar links waar we beginnen aan de beklimming. Ik loop de aanloop ook iets te snel, maar op die manier zit ik vrij snel in een goede positie en is er een kleine kans dat er tragere lopers voor mij lopen. na iets meer dan 500m bedraagt mijn hartslag al 170 hs/min. Het is opletten om niet te forceren. Ik probeer dan ook om de hartslag niet te veel te laten oplopen. Het is nog ver en ik weet niet of diegene die me inhalen gestart zijn voor 5km, 10km of net zoals ik 15km en dus ook drie keer deze berg op moeten. Zonder te veel reserve te houden, maar toch zonder te verzuren, houd ik mijn tempo. Ik ben dan ook al blij dat ik mijn keerpunt genomen heb vooraleer Tibo en Tobi er zijn. Zij hebben hun 5K erop zitten na 22 min. Super gelopen van hen!!

De tweede en derde ronde verlopen analoog. ik word door niemand meer ingehaald. Zelf haal ik nog twee personen in die ook aan hun derde ronde bezig zijn en voor de rest passeer ik nog verscheidene lopers van de 10km. Vorig jaar waren er echt niet veel 10km-lopers achter me na aankomst van de 15km. Dit jaar zijn er dit duidelijk meer. Het blijft afwachten op welke plaats ik geëindigd ben en wat mijn officiële tijd is. Mijn laatste, min of meer vlakke kilometer loop ik toch nog in 4 min. Dat was vorig jaar zeker niet het geval (4’25”).

Nieuwsblad

Uitslag op Stratenlopen.be

Lopen, Wedstrijd

Linden Bosloop

17 mei 2015 Werner Een reactie plaatsen

Vandaag staat de eerste Lindense bosloop op het programma. In de afgelopen week heb ik dit parcours al enkele keren verkend en er mag dus geen verrassing meer inzitten. Toch zal het een onbekende blijven, tot na de start, hoe ik het er zal vanaf brengen tijdens de wedstrijd.
De afgelopen weken blijf ik last hebben van mijn rechter dijbeen. Na wat internet-lectuur kan ik alleen maar besluiten dat ik een spierverrekking heb en deze dus moet laten genezen. Deze week ga ik het nog heel rustig aan doen, maar als de pijn volgend weekend niet weg is, zoek ik professionele hulp.
Tijdens de opwarming is de pijn echt wel erg. Mijn rechterbeen voelt echt niet goed. Het hinkelen op één (rechter) been lukt zelfs niet. Een normaal mens, een niet-sporter, zou helemaal niet starten. Ik start natuurlijk wel en, omdat het moet, met wat minder opwarming dan maar. Op die manier sta ik helemaal niet stressloos aan de start, wetende dat de eerste kilometer met pijn gaat zijn. Normaal gaat dan de pijn weg of, beter gezegd, heb ik er minder last van. Zolang het enkel bij spierpijn blijft, maak ik mij nog niet te veel zorgen.
Met een half uur vertraging klinkt het startschot in de Linden. Meer dan 350 lopers zetten zich in beweging voor de 7 en 14 kilometer door de Lindense bossen. Na een kleine helling krijgen we een mooie afdaling onder de loopschoenen. Hierdoor gaat voor iedereen het tempo ferm de hoogte in. Toch heb ik na vijfhonderd meter al een hartslag van 175 hs/min. Is dat niet wat (veel) te hoog? Ik vrees dat ik me nu al aan het forceren ben. Er moet nog een uur gelopen worden!! Ik houd me vanaf dan al iets in, waardoor meerdere me passeren. Na iets meer dan een kilometer beginnen we aan de eerste helling en vanaf dan probeer ik mijn positie toch wat te behouden. Dit belet me niet om hier nog enkele plaatsen te verliezen. Na de eerste helling volgen er nog vele, maar ik kan vanaf nu mijn positie redelijk behouden. Bij de eerste ronde passeer ik aan de aankomst van de 7km op 31,38″. Dit zou een 27e plaats betekenen op deze afstand.
Ondanks de vermoeidheid die nu echt wel begint te wegen, start ik vol goede moed aan de tweede ronde. Ik geniet volop van de aanwezige supporters en het geeft je toch weer die extra energie om door te gaan. De aanloop naar de eerste helling is toch wel zwaar door de hevige tegenwind. Op de helling heeft iedereen het moeilijk, ook ik. Toch verlies ik hier vaak iets minder dan mijn (op dat moment) nabije collega’s. Tijdens de tussentijdse afdalingen komt er soms eentje terug, maar op de volgende helling zit ik dat weer recht. In de verte zie ik voor mij pas iemand lopen en zet toch stevig de achtervolging in. het lukt me niet meer om haar in te halen, maar het zorgt er wel voor dat ik niet meer ingehaald wordt. Integendeel, ik strand op ‘maar’ zes seconden en met een voorsprong van veertig seconden op de eerste achterligger.

Aankomst Linden Bosloop — Linden Bosloop

Aan de aankomst ben ik tevreden van de neergezette prestatie. Als de eerste Leffe binnen is en de eerste straffe verhalen verteld zijn, besef ik wie er allemaal voor mij is en dan begint het weer te knagen. Moet ik harder trainen? Moet ik er toch meer voor gaan leven? In de eerste plaats, moet ik van de spierpijn verlost worden en dan durf ik weer aan stevigere trainingen denken. Voorlopig relatieve rust, enkel wat herstelloopjes tijdens de middagpauze. Op maandag neem ik complete rust. Ik ga niet met de fiets werken en loop ook niet tijdens de middag. Dinsdag zou ik toch wel graag nog eens gaan lopen.

Uitslag 7km
Uitslag 14km

Hesy's Blog