Tag archieven: snelheid

DCLA duurloop met snel einde

Geen verrassing: het is vrijdag en dan loop ik samen met de joggers van Miel een duurloop. Het weer is echt goed, helemaal niet koud en het regent eens niet. Toch kies ik voor een T-shirt en dun loopshirt. Voor de start gaan we met enkele een kleine opwarming doen op de piste. Op die manier weet ik of de kledij goed is en of alles in orde is om te starten met de eigenlijke duurloop. Alles zit goed, de schoenen zijn goed geknoopt, toiletbezoek afgelegd, …

Enkele minuten later starten we dan met onze duurloop. Het is toch een vrij omvangrijke groep vandaag. Wat nog meer opvalt, is het aantal vrouwen. Het blijkt dat onze groep vandaag bestaat uit evenveel vrouwen als mannen. De vrouwen zetten zich aan de kop en bepalen het tempo. Ik houd mij gedeisd achteraan en babbel wat met diegene die naast mij loopt. Zo kom ik o.a. te weten hoe B. de Meerdaalwoudtrail heeft afgelegd, hoe hij zich heeft voorbereid en wat hij nog allemaal op zijn agenda heeft staan.

De start en zelfs de eerste kilometers verlopen echt rustig. Met een snelheid van 11 km/u en een hartslag onder de 140 hs/min mag dit een rustige duurloop genoemd worden. De tweede helft daarentegen is dit niet. De snelheid wordt stilaan opgetrokken richting 12 km/u. In het begin van de Steenveldstraat zie ik vooraan een kleine afscheuring en krijg ik zin om me te vervoegen met hen. Na een kleine versnelling kom ik erbij. Met zijn vieren trekken we de snelheid nog wat op. Na de afdaling door het centrum van Linden blijven we nog met twee over. Met een snelheid van 14 km/u lopen we richting Kessel-Lo en de Kastaar. Als ik de snelheid nog wat verhoog, naar 14,4 km/u, loop ik alleen voorop. 2016-02-05-2

De eigenlijke versnelling, van de Kastaar tot aan de abdij van Vlierbeek, moet nu beginnen, maar ik loop intussen al 2 kilometer aan 4’10” min/km!! Mijn eerste achtervolger hoor ik nu niet meer, maar toch wil ik de snelheid hoog houden tot aan de Molenstraat, ter hoogte van de abdij van Vlierbeek. Het lukt me zelfs om de snelheid nog wat op te drijven. De laatste halve kilometer loop ik steeds sneller van 15,8 tot zelfs 16,6 km/u. De hartslag moet op dat ogenblik wel kloppen aan 180 hs/min.

Over een negatieve split gesproken; dit was zeker eentje.

Movescount_logo     strava

Een keertje doortrekken

Dankzij het perfecte loopweertje heb ik me vandaag weer laten verleiden tot een intensieve training. Na de training van DCLA van gisteren is het vandaag eerder tijd om het rustig aan te doen. Het is 24 december, Kerstavond, en voor een lange duurloop is er geen tijd meer. Ik houd me dan maar aan het vertrouwde parcours via het Heuvelhofpark en rond de vijvers van het provinciaal domein.

Na de afdaling tijdens de eerste meters zit de snelheid er al van in het begin goed in. Een eerste kilometer aan 4’32” (=13,3km/u) is niet uitzonderlijk, maar is toch al een mooi tempo. Mede door de felle tegenwind is het houden van dit tempo geen sinecure. De hartslag laag houden is geen prioriteit meer. Toch blijft het hartslagscherm op mijn horloge staan en bekijk ik dit regelmatig. Aan dit tempo wordt het steeds moeilijker om deze onder de 160 hs/min te houden. Toch kan ik de snelheid boven de 13,5 km/u houden. 2015-12-24-1 2015-12-24-2

Na de ronde in het provinciaal domein probeer ik de wind in mijn voordeel te gebruiken op het Negenbunderpad. Zonder de snelheid de laten zakken, bereid ik mij al voor op een persoonlijk record op dit 900m smalle paadje. Op dit stuk loop ik dan ook 16 km/u!! Ik denk niet dat dit me ooit al eerder gelukt is. De hartslag komt dan ook ver boven de 180 hs/min uit. Het laatste gedeelte is zwaarder dan gedacht; het is echt doorbijten om de snelheid hoog te houden. Na een kleine recuperatie probeer ik de snelheid er terug in te krijgen en vol te houden tot thuis.

Na deze stevige training is het tijd om het kerstmaal voor te bereiden.

Movescount_logo     strava


 

Geen Warmathon, toch duurloop

Al enkele weken hoor je niets anders dan publiciteit voor de Warmathon. Dit is een loop-evenement in de verschillende provinciehoofdsteden om zoveel mogelijk kilometers te lopen om zo geld in te zamelen voor het goede doel. Leuven is als eerste stad aan de beurt en moet dus de trend zetten. De warmste week is een initiatief van Studio Brussel om heel veel goede doelen zoveel mogelijk te steunen. Toevallig lijkt dit letterlijk de warmste winterweek te worden. Met een temperatuur van 15°C op minder dan een week voor Kerstmis had niemand gerekend. Je hebt dus geen jeneverkes nodig om je op te warmen. Integendeel, je moet vandaag in short en T-shirt lopen, om niet oververhit te raken.

Door allerlei prioriteiten, door anderen voor mij vastgelegd, was het al een tijdje voorbij de middag eer ik mijn loopkleren kan aantrekken. Ik besluit om niet meer af te zakken naar Heverlee en hier ter plaatse een rondje te gaan lopen. Het is zeker niet de bedoeling om, zoals vorige week, er een intensieve training van te maken. Het gevoel is de hele dag al slecht. Het gewoon blijven lopen, zal al een voldoende inspanning zijn. Het weer is nochtans ideaal. Er schijnt een flauw zonnetje en er is niet te veel wind. Op zijn zomers begin ik aan mijn loopje. In tegenstelling tot de vorige keren, loop ik dit keer wel met muziek (Studio Brussel op radio). Op die manier ben ik toch een beetje verbonden met de Warmste Week.

Vandaag loop ik nog maar eens via de Finse piste en rond de grote vijver in het provinciaal domein. 2015-12-19Reeds van bij de start voel ik dat mijn maag niet echt mee wil. De verschillende kerstrecepties van gisteren eisen toch hun tol. Ik start zonder te overdrijven, maar loop toch net boven de 12 km/u. De tweede kilometer loop ik al sneller en de volgende kilometers worden toch telkens afgelegd ver onder de 5 min. Het tempo zit er duidelijk in. Zowel op de Finse piste, als in het provinciaal domein houd ik de snelheid er goed in. De laatste kilometers, richting huis, loop ik zelfs nog wat sneller. De hartslag gaat daarmee ook wat hoger liggen.

Deze extensieve duurloop loopt daarmee eigenlijk uit in een intensieve duurloop. Of dit volgens de regels van de trainingkunst is, weet ik niet, maar het doet toch deugd om af en toe eens wat sneller te lopen.

DCLA Training op piste

Geen woensdag zonder DCLA training en dat is deze week niet anders. De vraag of ik wel naar de training ga, stelt zich al niet meer. Het is zo geprogrammeerd. Een korte blik op de weerApp’s leert me dat het 13°C is en blijft, ondanks de kalender zegt dat we half december zijn. De natuur wordt er misschien gek van, ik niet. Ik vind het helemaal niet erg om in de winter met short en T-shirt te lopen. Door de hoge vochtigheid is het niet overdreven warm, maar na de opwarming denk ik daar al helemaal anders over.

De opwarming verloopt zoals steeds. De snelheid loopt na een kilometer op richting 12 km/u of blijft er net onder. Mijn hartslag blijft dan hangen rond de 141 hs/min. Dit zou ik bij deze snelheid toch graag nog iets lager krijgen. Anderzijds ligt mijn hartslag nu al zeker 10 hs/min lager bij dezelfde snelheid of ligt mijn snelheid meer dan 1,5 km/u hoger bij dezelfde hartslag. Hopelijk trekt deze evolutie zich nog wat door.

Na de opwarming ligt de afspraak dit keer op de atletiekpiste en niet aan het oud-gemeentehuis. Voorspelt dit een zwaardere training? We krijgen nog niet echt te horen. Miel zegt enkel dat we 6 keer een 700m gaan lopen, met 100m rust. De rustpauze neemt wel toe naarmate we vorderen, maar dat zal de intensiteit van het lopen hoogstwaarschijnlijk ook wel doen. De eerste 700m bestaan uit 400m rollen en 300m vlot; vertaald naar snelheden komt dit neer op 400m @ 12,6km/u gevolgd door 300m @ 13,5km/u. De snelheden worden echt wel constant gelopen, dankzij enkele ‘professionele’ gangmakers. De volgende 700m verloopt duidelijk sneller: 200m rollen @ 13,5 km/u en 500m vlot @ 15 à 14,8 km/u. De derde run is 700m vlot @ 14,8 km/u. Ook al kon ik deze snelheid goed aanhouden; toch kom ik aan een hartslag van 170 hs/min.

De volgende 3 sessies van 700m verlopen analoog maar dan met de combinatie van vlot en snel. De eerste wordt gelopen aan 400m vlot @ 14,5 km/u en 200m snel @ 16,5 km/u. De tweede bestaat uit 200m vlot @ 14,5 à 15 km/u en 500m snel @ 16,6 km/u. Bij de laatste 700m wil ik mij niet meer sparen en probeer dan ook mijn snelste ronde “Piste DCLA” af te leggen. Na de ronde moet er nog 200m gelopen worden en die mag er natuurlijk niet vertraagd worden. Zoals je hieronder kan zien, start ik snel en blijf dan toch lopen @17 km/u met de laatste rechte lijn @ 18 km/u.2015-12-17-1

Hierna volgen nog enkele rondjes als cooling down en zit de training er weer op. Tijdens deze rondjes wordt er gelopen aan 10 km/u en blijft mijn hartslag toch goed onder controle, zijnde 135 hs/min.

Het heeft weer deugd gedaan.

Movescount_logo     strava

Intensieve duurloop met alle PR’s

Met veel tegenzin heb ik gisteren, vrijdag, moeten passen voor de wekelijkse duurloop met de collega’s van DCLA. Er zijn van die familiale prioriteiten waar je niet onderuit kunt of wilt. Het weer was alles behalve en waarschijnlijk zou er weinig plezier te rapen zijn tijdens het deze duurloop. Het is al minder leuk om een volledige omloop in het donker te lopen en als het dan nog continu regent, is het plezier helemaal ver te zoeken.

Vandaag zaterdag zal er toch wel moeten gelopen worden. Twee dagen complete rust is meer dan voldoende. Bovendien is het weer vandaag veel loop-vriendelijker. Gelukkig is er in de namiddag wat tijd om wat te gaan lopen. Op de middag was er een mooi zonnetje zichtbaar, maar om twee uur is het al terug grijs. Een kleine controle op de bestaande weer-App’s leert me dat het de komende uren nog zal opwarmen! Optimistisch als ik ben, laat ik mijn regenvestje thuis en kies enkel voor een lange tight en bovenaan een dun T-shirt en een dunne shirt met lange mouwen. Deze zijn al fluo-geel, dus een bijkomende hesje is dit keer niet nodig.

Na twee dagen zonder te lopen voel ik dat het vrij vlot gaat.Na mijn start bergaf blijft de snelheid er vrij goed inzitten. De eerste kilometer ligt ver onder de 5′ min. Dit ziet er goed uit, want ik voel ik niet echt dat ik mij hiervoor extra moet inspannen. Dit doet me denken aan het segment in het stukje weg aan het kasteel van Linden. Ook al ligt dit slechts na anderhalve kilometer en moet ik daarna nog wel een eindje door lopen. Ik versnel dan ook op dit wegje ook al ligt het modderig en is het moeilijk om recht te blijven. Na aankomst zie ik op Strava dat ik er zelfs een CR gelopen heb!

Na deze korte versnelling loop ik verder aan een tempo boven de 13 km/u. Als ik dit 10 km kan volhouden, heb ik goed gelopen. Het gaat me nog steeds goed af zonder op mijn adem te trappen. Ik probeer dit tempo toch vol te houden op deze omloop die ik al vaker gelopen heb. Na een rondje over de Finse piste gaat het verder richting provinciaal domein. Daar kies ik een volledige ronde van de grote vijver, zodat ik achteraf, via Strava, kan vergelijken hoe snel ik vandaag loop. Ik versnel dus niet echt gedurende deze ronde, maar probeer mijn snelheid ook niet te laten zakken.

Na dit uitstapje in het provinciaal domein beslis ik om mijn loopje wat te verlengen en te kiezen voor de omloop die ik gisteren had moeten lopen met de collega’s van DCLA. Hierdoor schat ik dat ik aan 15km kom en met dit tempo zou ik wel eens mijn snelste 15K kunnen lopen. Richting Hoog-Linden kan je natuurlijk niet lopen zonder de noodzakelijke hellingen. Het begint met de Martellekensweg en het verlengde, de Groddeweg. Een tijdje gelden heb ik dit eens gelopen om mijn PR te verbeteren, dus dat moet ik vandaag zeker niet aanvallen. Toch blijkt dat ik vandaag mijn PR’s (er zijn twee segmenten) nog verbeter op deze helling. Vanaf hier blijft het zwaar. Er volgen enkele kilometers met nog verschillende hellingen.

Na 16km loop ik richting huis en voel me nog vrij goed. De snelheid zit er nog steeds goed in en ik ga proberen om dit 20km vol te houden. Ik besluit dan ook om er nog enkele kilometers bij te doen en mijn PR van de 20K aan te vallen. In deze extra lus beginnen de hellingen toch wel steeds zwaarder te worden, maar een korte blik op mijn Suunto-horloge leert me dat het verval nog niet echt merkbaar is. Intussen voel ik het wel al kouder worden en dat kan ook met vermoeidheid te maken hebben. Na kilometer 18 besef ik dat de halve marathon-afstand niet veel meer is dan de 20K en dus probeer ik het vol te houden tot voorbij de 21K. Als ik bijna thuis ben, zie ik 20,5 op de teller staan, dus moet ik er nog een klein stukje bij lopen. Nu wordt het toch wel zwaar om het tempo hoog te houden. Nieuwsgierig toch wat de gemiddelde snelheid zal zijn en misschien nog meer wat de geschatte prestatie voor de halve marathon zal zijn.

Na afloop blijkt dat ik ALLE PR’s vanaf 5K verbeterd heb.2015-12-12-pr

En naast de vermelde CR in het begin, ook nog andere PR met een top 10 plaats.
2015-12-12-ss

Movescount_logo     strava

Verlofdag is trainingsdag

Na het rustig aperitiefloopje en de copieuze maaltijd achteraf, moet er vandaag gelopen worden. Door het feestelijk karakter is er geen jeugdtraining en blijft de kantine van DCLA gesloten. Door familiale omstandigheden wordt een deelname aan de training, als er al een is, moeilijk en dus moet ik wel op mijn eentje lopen.

Voor het vertrek had ik nochtans een rustig loopje in mijn hoofd, maar al na enkele meters (!!) was al duidelijk dat het een stevige loop zou worden. De eerste kilometer blijf ik desondanks nog vrij rustig. Tijdens deze rustige aanloop denk ik aan het Vlierbeekpad. Vandaag zou wel eens het uitgelezen moment zijn om hier een PR neer te zetten. De aanvang hiervan ligt al na 2km, dus heel veel opwarming is er niet bij. De snelheid tijdens dit Strava-segment neemt dan ook verder toe naargelang ik korter bij het einde kom. Toevallig past het hele segment net binnen kilometer 3 en daarom besluit ik om deze kilometer verder af te maken aan een (voor mij) hoge snelheid. Dit is dan nog een extra beetje training, om op het einde van de versnelling de snelheid relatief hoog te houden.

Na deze versnelling heb ik amper 3 km gelopen. Er moeten dus nog heel wat kilometers gelopen worden. Ik heb vanmorgen een bericht gelezen van Running.be om op 11/11 11km te lopen. Het is dus de bedoeling om minstens 11km te lopen. En nu ik toch al vrij snel vertrokken ben, moet ik er wel een snelle loop van maken. Na het Vlierbeekpad volgt een rondje Finse piste en een ronde rond de grote vijver in het provinciaal domein. Hier blijf ik gewoon het tempo hoog houden erop lettend dat de ademhaling rustig blijft en ik dus niks forceer.

In de terugweg naar huis plan ik nog een versnelling op het Negenbunderspad. Dit 800m lange stuk loopt niet echt ideaal, maar hier wil ik nog eens ‘alles’ geven. Het is dan ook geen verwondering dat ik mijn PR verbeter en op de derde plaats kom volgens Strava. Vanaf nu is het gewoon uitlopen aan 13 km/u om de 11K volledig te maken. Achteraf heb ik dan ook via sociale media, zoals Twitter en Facebook deze loop gedeeld met hashtag #runningbe11k.

Movescount_logo      strava