Tag archieven: Sequoia

Herstelloop op Sequoia(-)

12 juli 2016 Werner Een reactie plaatsen

Daags na een wedstrijd moet ik mijn lichaam de nodige rust geven. Het is is voor mij toch wel belangrijk om niet té veel te doen om overbelastingen te vermijden. Vooral sinds de SMS-Loop in Lubbeek van vorige zondag voel ik toch wel pijntjes rond de knieën.

Ik heb nog steeds de gewoonte niet om enkele minuten uit te lopen na een wedstrijd. Na een hevige of snelle training loop ik het laatste stuk wel wat rustiger als cooling down. Gisteren heb ik weliswaar geen cooling down gedaan; ik heb me wel laten masseren. Zonder echt te kunnen weten of dit goed gedaan heeft, ga ik er toch van uit dat het geen nadeel zal zijn. Het deed in ieder geval deugd!

Vandaag is het opnieuw een normale werkdag. De middagpauze zal opnieuw gebruikt worden om een herstelloop te doen. Het traditionele toertje, Sequoia, zal iets ingekort worden. Om me niet te laten verleiden om sneller te lopen dan nodig, hoop ik dat er anderen zijn om mee samen te lopen.

Zoals meestal is er altijd iemand waarmee ik kan meelopen. Mogen is soms iets anders. Met zijn tweeën lopen we een gezapig tempo zonder echt te treuzelen. De eerste kilometers verlopen echt kalm en op die manier worden de spieren rustig opgewarmd. De knieën blijven desondanks steeds voelbaar. Ik wil dus zeker niks forceren vandaag.

Na enkele kilometers lopen we iets sneller. Het treuzelen gaat over in een mooi duurlooptempo van net geen 12 km/u. De hartslag die ik hiervoor nodig heb, zit in de tweede helft van de 140 hs/min. Enkel op de kleine beklimming voor IMEC kom ik boven de 150 hs/min uit. Dit is eigenlijk iets te hoog voor deze snelheid. De vermoeidheid zal er toch wel inzitten, denk ik.

De Karmelietenberg wordt gewoon vlot opgelopen. Het stukje Naamsestraat, dat ook nog stijgend is, kom ik toevallig naast een fietser uit. Na een kort gesprekje trek ik even door en loop eventjes boven de 16km/u. Hierdoor bereik ik wel een piek hartslag van boven de 170 hs/min. Dus toch doorgetrokken, wat ik zeker niet ging doen.

Duurloop, Lopen, Sport

en op dinsdag, de Sequoia

14 juni 2016 Werner Een reactie plaatsen

Na een vrij gevulde week, begint deze week op dezelfde manier. Nadat we gisteren in Heverleebos gelopen hebben, gaan we vandaag weer op pad. Dit keer lopen we tijdens de lunchpauze ons vertrouwde parcours: Sequoia.

Ik probeer om niet te snel van start te gaan. We doen al geen opwarming voor we aan onze loop beginnen. Daarom is het aan te raden om de eerste kilometer als een opwarmer te lopen. Bovendien is, in dit geval, de eerste kilometer nog binnen de stadsring en loop via wegen, stoepen, … en kom je her en der tegenliggers of andere fietsers tegen. Eénmaal de ring onderdoor, komen we via het sportkot op rustigere (bos)wegen en kunnen we ons meer concentreren op het eigen lopen.

Het tempo ligt vrij stabiel rond de 5’06” min/km. Op die manier lopen we het grootste stuk. Op de moeilijk beloopbare stukken is het iets moeilijker om dit tempo te blijven lopen, maar het lukt vrij aardig. Ik concentreer me iets meer op mijn cadans, nu 170 rpm. Ik zou graag een iets hogere cadans lopen, ook bij deze rustige lopen.

Wanneer de snelheid iets zakt, versnellen we met zijn tweeën opnieuw iets meer. Dit hoger tempo houden we verder aan. Zelfs op de steile Karmelietenberg en het ‘dan’ zware stuk Naamsestraat blijven ver boven de 12km/u lopen.

Lopen, Snelheid, Sport, Tempoloop, Training

Laatste week voor marathon (deel 2)

2 juni 2016 Werner Een reactie plaatsen

Vervolg van Deel 1 …

En toch wordt deze week anders dan de anderen. Op woensdag pas ik voor de intervaltraining van DCLA. Ik wil zeker niet overdrijven en bovendien moet ik toch een beetje taperen.

Intussen is het donderdag en ga ik toch opnieuw hetzelfde toertje lopen van dinsdag. De collega’s zijn om 12u reeds vertrokken en ik zal het dit keer alleen moeten doen. Mijn hartslagmeter laat ik ook thuis. Hiermee moet ik dan ook al geen rekening houden.

Bij het vertrek weet ik nog niet aan welk tempo ik deze ronde ga afleggen. Ik vertrek met de idee om dezelfde omloop van dinsdag te lopen, maar bij het terugkeren doe ik er twee rondjes Finse piste bij: één snel en daarna nog eentje rustiger. Op die manier kom ik aan 10K. Mijn idee is dan om te versnellen op het Dijlepad, net zoals gisteren, misschien nog eens een keertje op de terugweg en dan gedurende 1 km op de Finse piste.

Ik vertrek toch al aan een redelijk tempo, zonder te overdrijven. Het blijft dan wel dubbel opletten bij het kruisen van wegen en bij het in- en uitlopen van de tunnel. In het domein van het sportkot liggen toch wel iets te grote plassen. Het is moeilijk om ze te blijven ontwijken, zeker met de iets hogere loopsnelheid. Na het kasteel Arenberg schakel ik een kleine versnelling hoger. Op het Dijlepad loopt het nog vrij goed, maar wel met heel veel plassen.

Bij het rechts draaien, het bos in, blijf ik de snelheid hoog houden. Ik probeer deze snelheid aan te houden gedurende mijn volledige loop. Intussen begin ik wel te twijfelen of ik de twee rondjes over de Finse piste er nog ga bij doen. Een natte Finse piste loopt echt wel moeilijk en met het weekend in het vooruitzicht wil ik me toch niet te veel belasten. Eigenlijk is lopen aan deze snelheid (14 km/u) al niet echt goed tijdens een taperweek, maar ik ben nu toch bezig en dus houd ik het maar vol.

Uiteindelijk wordt het toch nog vrij zwaar. Na 7,5 km echt doorlopen, wordt de Karmelietenberg eerder een calvarieberg. Tempo houden op het stijgend stuk Naamsestraat is dan echt een doorbijter. Toch loop ik die laatste kilometer op 4’17” en dat is voor mij zeker niet slecht.

Nu echt rusten 🙂

Lopen, Sport

Minder warm, toch meer zweet

10 mei 2016 Werner Een reactie plaatsen

Na de uitstap naar Heverleebos van gisteren, staat er vandaag een rondje ‘Sequoia’ op het programma. Om overbelasting te vermijden, zal het een rustig loopje worden. We zijn dan ook met vier om tussen enkele regenbuien in, wat gaan hardlopen.

De eerste kilometers verlopen dan ook heel rustig. Met snelheden van 10,5 km/u kan je moeilijk spreken van een tempoloop. Bovendien blijft de hartslag zelfs onder de 130 hs/min. Dit is het ideale duurlooptempo dat ik uren zou moeten kunnen aanhouden. Zou dit mijn marathontempo kunnen zijn, zonder ziek te worden? Kortelings een uittesten??

Na iets meer dan 2,5km wordt er een kleine versnelling ingelast. De snelheid wordt opgedreven tot boven de 14 km/u (=4’16” min/km). Met een temperatuur van 20°C en een vochtigheidsgraad van 90% zorgt deze versnelling voor extra zweet. Na deze versnelling lopen we opnieuw rustig verder, maar dan toch iets sneller dan de eerste kilometers. In ieder geval blijft het zweet verder uitbreken.

(Hard)lopen: het is en blijft een perfecte tijdsbesteding van de lunchpauze. Als je dan nog eens beseft, dat je net op dat moment tussen de buien hebt gesport, maakt het je dag veel beter.

Lopen, Sport

Sequoia tijdens de middag, nieuwe routine?

18 april 2016 Werner Een reactie plaatsen

Vorige week was een echte rustweek. Het is de enige week sinds vorige zomer waarin ik slechts één keer gelopen heb. Na een marathon, als beginner, is het dan ook aangeraden om het terug rustig aan te doen. Het is bovendien niet de bedoeling om nu geblesseerd te geraken.

Deze week wordt alvast sportief ingezet. We zijn zelfs met vier om op maandagmiddag de lunchpauze al lopend in te vullen. De twee eerste vertrekken al enkele minuten eerder. In normale omstandigheden lopen zij iets minder snel en komen we elkaar onderweg wel ergens tegen.

Om 12.07u vertrekken we dan met zijn tweetjes aan een rondje via het Sportkot en de bossen rond het oude Jezuïetenklooster. Door niet te treuzelen en mede door de sterke afdaling wordt de eerste kilometer al afgeklokt na 4’52”. Daarna wordt er verder gelopen rond of net onder de 12 km/u. Door de stevige tegenwind voelt dit zeker niet aan als heel rustig. In ieder geval is mijn conditie nog vrij goed en blijft mijn hartslag rond de 140 hs/min.

Na een drietal kilometer worden de twee eerste ingehaald. Hier pikt er eentje bij ons aan, zodat we nu verder lopen met drie. De snelheid zakt niet en blijft schommelen rond de 12 km/u. Na de vierde kilometer draaien we recht en komen zo in een moeilijker beloopbaar stuk. Hier is het veel zwaarder lopen, maar mits de nodige inspanningen blijft de snelheid heel stabiel.

Zelfs met de steile Karmelietenberg op het einde ligt de gemiddelde snelheid van de hele loop op 11,8 km/u of 5’05” min/km.

Herstel, Lopen, Sport, Training

Fartlek tijdens laatste rustweek

5 april 2016 Werner Een reactie plaatsen

Na de duurloop van afgelopen zondag is de laatste week voor de marathon van Rotterdam aangebroken. Deze laatste week of tapering week dient om uit te rusten. Zware inspanningen zin uit den boze. Het belangrijkste is nu, veel slapen en voldoende koolhydraten opnemen of carbo loading. Het is voor mij een normale werkweek en dus komt er van veel slapen niet veel in huis. De koolhydraten moeten komen van vrij normale maaltijden, ook al geef ik de voorkeur van pastamaaltijden. Dit is al zeker geen opoffering, omdat ik sowieso graag pasta’s eet.

Vandaag zijn op vijf dagen van de marathon en is een foutje nog niet dramatisch. De gezondheid laat het nu toch wel afweten. Wat ik aanvoel als een griep, is hopelijk zo erg niet en zal zondag wel helemaal weg zijn. Toch vul ik mijn middagpauze met een kort loopje van een achttal kilometer. Helemaal relax lopen doe ik nu ook nog niet, het is eerder een afwisseling van rustig lopen en korte versnellingen. Er is helemaal geen schema dat de versnellingen oplegt; het is echt improvisatie van het moment en de omgeving. Deze vorm van lopen wordt ook wel fartlek genoemd.

Tijdens dit loopje test ook de schermen uit die ik geprogrammeerd heb om te kunnen gebruiken tijdens de marathon. Hieronder vind je enkele voorbeelden:

Het doel moet zijn om rustig te blijven lopen, zonder het lichaam, de spieren en de gewrichten zwaar te belasten. De korte versnellingen zorgen dat alle type spiervezels gebruikt worden, zowel de trage als de snelle. De versnellingen zijn enkel van korte duur (20 – 30sec) zodat er niet te veel belasting is. Tijdens het lopen voelde ik gelukkig niets meer aan de knieën, noch aan de kuiten. De rechter hamstring blijft me toch parten spelen. Hopelijk wordt dit niet erger bij de volgende duurloop van meer dan drie uur.

Het is allesbehalve koud, 13°C, maar met een vrij hoge vochtigheids-graad. Door het dikke loopshirt voelde het te warm aan waardoor ik meer dan genoeg gezweet heb. De juiste kledij blijft dus een belangrijke keuze. De huidige weersvoorspellingen voor zondag in Rotterdam verwachten 14°C. Het wordt dus short- en t-shirt-weer. Er is wel kans op neerslag, maar zolang het niet te veel druppels zijn, kan dat zeker geen kwaad.

Morgen staat er opnieuw NIETS gepland en donderdag zou ik nog een een loopje willen doen. Daarna start het echt laatste gedeelte van de training: de sportzak klaarmaken en zien dat we niet vergeten.
Nog iemand tips??

Hesy's Blog