Tag archieven: Sequoia

Aperitiefloopje

10 november 2015 Werner Een reactie plaatsen

Na de intensieve duurloop van afgelopen zondag heb ik gisteren een dagje rust ingelast. De benen hebben helemaal geen last van deze twee uur durende loop, maar om zeker niets te forceren, is dit toch een wijze beslissing. Vandaag ‘mag’ er dus wel gelopen worden, maar door een goed gevulde agenda blijft er weinig tijd over.

Letterlijk net voor een uitgebreide maaltijd, blijft er een uurtje over om vlug een loopje in te lassen. Na de maaltijd staan er nog twee activiteiten gepland waar gegeten en/of gedronken wordt, dus een loopje vooraf komt als geroepen. Rond 10.30u vertrekken we met zijn drieën aan ons gekende tochtje via het sportkot en het bos langs de Boudewijnlaan in Heverlee.

Het is vooraf beslist om het rustig te houden en het lukt ons nog ook. We starten aan een snelheid van om en bij de 10 km/u en we blijven deze snelheid lopen gedurende onze volledige omloop. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de hartslag vrij rustig blijft. Met een gemiddelde hartslag van 130 hs/min mag deze loop een rustig loopje genoemd worden, ook al had ik deze graag nóg lager gezien bij deze snelheid.

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Start met dubbele Sequoia

26 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Na een rustig weekend met slechts één kort loopje op zondag is het deze week terug tijd om wat meer kilometers te lopen. De nadruk ligt enkel op afstand en zeker niet op intensiteit of snelheid. Het is dan ook de bedoeling om met enkele collega’s samen te lopen en daarna loop ik hetzelfde rondje nog eens. Vandaag is het 12°C à 13°C en schijnt er een mooi zonnetje. Het is dus weer moeilijk om de juiste kledij te kiezen. Het wordt sowieso een korte tight, maar loop ik in een shirt met korte of lange mouwen. Uiteindelijk kies ik voor een shirt met lange mouwen omdat dit toch wel iets dikker is dan een T-shirt en ik toch van plan ben om niet helemaal door te lopen.

Op de middag staan we met vier klaar om onze vertrouwde omloop aan te vatten. Het heeft al enkele dagen niet meer geregend, dus het parcours moet nu wel goed beloopbaar zijn. Zonder concrete afspraken wordt er geopteerd om de volledige Sequoia te lopen. Deze omloop bedraagt iets minder dan 9km en dus perfect af te leggen tijdens de middagpauze. Reeds vanaf de start ligt de snelheid op een mooi ritme. We lopen iets sneller dan 10 km/u en houden die snelheid alle vier zonder problemen aan.

Na een twintigtal minuten gaat de snelheid iets de hoogte in en wordt er, dan nog met drie, 11km/u gelopen. Er wordt op dat ogenblik iets minder gebabbeld, maar ieder loopt toch zonder zich te forceren. Ik hoor niemand zwaar ademen. Nadatik voorstel om er nog een rondje bij te doen, draai ik toch als enige rechtsaf in plaats van links. Vanaf nu loop ik alleen verder en werk het grootste deel van onze dagelijkse toer af. Het is, zoals eerder gezegd, niet de bedoeling om er een zware training van te maken. Toch trek ik iets de snelheid op naar 12 km/u en blijf vanaf dan toch wat op mijn hartslag letten. Zolang deze laatste niet te hoog oploopt, blijf ik deze snelheid aanhouden. Ik blijf, op de vlakke stukken, dan ook schommelen vooraan in de 140. Met die hartslag aan 12 km/u kan ik goed leven. Op de lichte helling ter hoogte van de IMEC-toren, gaat mijn hartslag wel lichtjes omhoog tot boven de 150 hs/min, maar mijn snelheid blijkt dan ook iets hoger te liggen, zijnde 12,6 km/u. Onmiddellijk daarna zakt de hartslag terug naar 144 hs/min bij dezelfde snelheid.

Vanaf IMEC is het iets moeilijker om een vast tempo te lopen wegens het kruisen van wegen, drukte aan de ALMA en allerhande fietsers. Op de Karmelietenberg probeer ik, zoals steeds, niet te vertragen, eerder iets te versnellen en daarna op de stijgende Naamsestraat niet stil te vallen. Mede dankzij het goede weer en dankzij de rustige start is dit weer een mooie en goede training geweest.

Lopen, Sport, Training

Sequoia met vier

20 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Na een rustdagje op maandag , nodig na de langere duurloop van zondag, is het vandaag weer tijd voor een loopje tijdens de lunchbreak.

Met vijf aangekondigd, maar door een valse start met ongeveer 10 minuten, verschijnen we toch met vier voor een sportieve invulling van de lunchpauze. Met dit viertal is de kans groot dat er iets sneller gelopen wordt en daarom kiest er eentje het hazenpad en vertrekt opzettelijk vroeger om niet met ons mee te lopen, maar vooral dat wij niet met hem zouden meelopen. De eerste kilometers wordt er voorzichtig gelopen en lopen we gemiddeld aan een snelheid van 11 km/u.

Eenmaal uit de drukte van het stadscentrum en de studenten-werkzaamheden voor de 24-uren-loop, wordt er een kleine versnelling hoger geschakeld. Er wordt vanaf dan een vrij constante snelheid gelopen van 11,9 km/u, een niet-onaardige snelheid. Ik heb geen hartslagmeter aangedaan en heb dus ook geen idee hoe hoog mijn hartslag is, maar ik blijf gedurende de volledige loop een goed gevoel hebben. Ik mag dus niet ontevreden zijn over mijn huidige conditie.

Morgenmiddag loop ik alvast niet, maar in de avond staat er wel een training DCLA op het programma.

Lopen, Snelheid, Sport, Training

Eerste werkdag en snelle Sequoia

6 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Na het loopje van gisteren met mijn zoontje van 10, Tibo, is het vandaag weer tijd voor routine. Met uitgesteld relais (het is al dinsdag) is het vandaag mijn eerste werkdag van de week. Na een korte rondvraag in de voormiddag zijn er toch enkele collega’s die ook zin hebben om vanmiddag een toertje te gaan lopen. In tegenstelling tot de voorbije periode begint het nu wel net te regenen als we vertrekken. Gelukkig regent het niet echt fel, dus we kunnen rustig opwarmen, zonder te nat te worden.

De eerste drie kilometers worden rustig gelopen. Na de splitsing waar R. rechts weg draait, gaat het tempo iets de hoogte in. G. zet zich op kop en brengt ons op een snelheid van iets onder de 12 km/u. Op dat ogenblik wordt er al heel wat minder gepraat. Ik bengel steeds aan het staartje blijf me vrij goed voelen. Reeds voor het vertrek had ik het plan om er een tweede ronde aan te knopen. Ik had natuurlijk geen idee welk tempo er zou gelopen worden. Deze snelheid doet me wel twijfelen of ik er nog een tweede rondje zou aan toevoegen. Als de beslissing moet genomen worden, ga ik toch voor een tweede rondje en vraag aan de rest of er nog iemand zin heeft in een tweede rondje. Weinig interesse, zo blijkt.

Ik draai op het gepaste tijdstip rechts in plaats van links richting start. Onmiddellijk versnel ik wat. Het is de bedoeling om niks te forceren, dus geen segmenten van Strava aanvallen vandaag. Zonder hartslagmeter weet ik wel niet wanneer ik té snel zou lopen, maar ik probeer naar mijn lichaam en ademhaling te luisteren. De snelheid blijft er goed inzitten en het is nu toch wel de bedoeling om deze snelheid aan te houden tot waar ik me afgezonderd heb.

Ondanks de toenemende regenval en de daarbij horende modderige wegen heb ik plezier in het lopen. Het blijft goed gaan en een controle achteraf bewijst het ook. Mijn snelheid blijft aanhouden, beter zelfs, de kilometertijden dalen stelselmatig van 4’38 tot 4’31”. Elke kilometer loop ik 1 à 2 seconde sneller. Dat is pas een voorbeeld van tempo lopen. Het lopen heeft me vandaag echt wel deugd gedaan.

Herstel, Lopen, Sport, Training

Toch vandaag, een herstelloop

24 september 2015 Werner Een reactie plaatsen

Het is al een vrij drukke week. Tot nu heb ik al elke dag gelopen, telkens met een intensief stukje. Maandag heb ik echt doorgetrokken op de Poggio in Heverleebos, dinsdag heb ik er, alleen, nog een extra rondje bij gedaan met een snel stuk langs het Dijlepad en woensdag heb ik een vrij intensieve training bij DCLA opzitten.

Vandaag ben ik niet echt van plan om te lopen. Ik moet nog noodzakelijke aankopen doen en zal dus mijn lunchpauze niet kunnen gebruiken om te gaan lopen. Door toeval of hulp van collega’s valt de behoefte om te gaan winkelen weg en gaat mijn vaste looppartner iets vroeger lopen, alle puzzelstukjes vallen goed en dan kan ik ook maar beter wat gaan joggen. Het is echt de bedoeling om rustig te lopen, zonder ook maar één meter te forceren.

Vanaf het begin lopen we ons vast tempo en dit wordt tot het einde vrij stabiel aangehouden. Mijn collega liep de afgelopen weken steeds iets trager dan 10 km/u, maar vandaag lukt het hem zonder problemen om sneller dan 10 km/u te lopen. Zijn ademhaling is normaal, dit in tegenstelling tot zijn zware ademhaling van vorige week. Voor mij is dit de snelheid die ik zou moeten lopen tijdens lange duurlopen. Mijn hartslag blijft dan ook lang in de buurt van de 130 hs/min. Op het einde komt hij toch af en toe in de buurt van de 140 hs/min. Op de karmelietenberg loop ik een klein beetje sneller. Het is dan ook enkel op dat klein stukje dat ik boven de 160 hs/min uitkom en dan nog slechts gedurende 18 s.

Morgen ga ik ook wat aan sport doen, maar zonder te veel te bewegen: initiatie golf.

Lopen, Snelheid, Sport, Training

Een tweede rondje in hoger toerental

22 september 2015 Werner Een reactie plaatsen

Vandaag staat er eigenlijk geen training op het programma, maar omdat ik niets meer voel van de training van gisteren heb ik toch alweer zin om opnieuw te gaan lopen. Morgen, woensdag, staat er een training van DCLA op het programma, dus eigenlijk moet/mag ik het vandaag niet te zwaar maken.

Rik is altijd bereid om te gaan meelopen. Hij is nochtans niet van plan om te lopen vandaag, maar een eenvoudig vraagje of hij mee gaat, wordt positief beantwoord. Zijn tempo ligt in principe iets lager als het mijne, maar ik moet echt leren om dat tempo te lopen op de langere duurlopen. Het is dus niet slecht om samen met hem te lopen. Bovendien is dit een dag van (relatieve) rust en is het veel beter om enkel wat rustig te lopen. We lopen dan ook aan een gemiddelde snelheid van 10 km/u.

Op de terugweg besluit ik om er nog wat kilometers bij te doen en doe de lus van 3,8K die we net gelopen hebben, nog eens te doen, maar dan iets sneller. Door de hernieuwing van het academiejaar is het overal vrij druk. Ter hoogte van het kasteel van Arenberg geraak ik zelfs niet door en moet mijn best doen om niemand omver te lopen. Eenmaal de Celestijnenlaan voorbij is de kust helemaal vrij en kan ik ongehinderd lopen. Op dat moment schiet me het segment van Strava te binnen. Het is nu misschien een uitgelezen moment om het begin Dijlepad of de climb Egenhoven forest aan te vallen, t.t.z. mijn persoonlijke besttijd. Het is geen goed idee om ze beide op hetzelfde moment proberen te verbeteren, maar ik weet niet waar de tweede exact aanvangt, dus doe ik het toch maar.

Tijdens het lopen is het moeilijk om op de juiste plaats te versnellen. Ik versnel gestaag tot de snelheid die ik hoop te kunnen volhouden. In de huidige omstandigheden kom ik uit op 15km/u of 4’00” Min/km. Volgende week moet ik trouwens mijn jaarlijkse fysische testen afleggen en daar hoop ik ook om deze snelheid gedurende 2400m vol te houden. Nu komt het moeilijkste stuk op het laatste, omdat daar het korte klimmetje van de climb Egenhoven forest nog te beklimmen valt. Het eerste vermelde segment heeft volgens Strava toch de prioriteit gekregen, want daar verbeter ik mijn eigen PR met 11″ en kom nu uit op de 47e plaats (van de 448). Niet slecht voor een amateurke van mijn leeftijd.

Na deze extra lus loop ik rustig verder en klok uiteindelijk af net binnen het uur voor de afgelegde 11,3 km. Rekening houdend met de rustige eerste helft, is dit nog een vrij snel gemiddelde.

Hesy's Blog