Na de duurloop van gisterenavond, loop ik vanmiddag opnieuw een rustig loopje. Taperen is de boodschap!
Tag archieven: Sequoia
Sequoia, als brugdag
Vandaag loop ik samen met een collega het standaardrondje: Sequoia.
Op tempo van de collega, loop ik met hem mee. Het is voor mij enkel de bedoeling om met een zo rustig mogelijke hartslag te kunnen lopen. Met een piek van 138 hs/min en een gemiddelde van 129 hs/min kan ik dit als een geslaagde test beschouwen.
Rustige herstelloop, Sequoia
Minder dan 24u na de stevige duur-tempo-loop loop ik met enkele collega’s een rustige middagloop.
Geen grote nieuwigheden, we lopen langs onze vertrouwde omloop: Sequoia. Deze 8,8K brengt ons vanuit Leuven-centrum via het sportkot en het kasteel van Arenberg, langs het Dijlepad door de bossen rond het oude jezuïetenklooster. Hierdoor lopen we over zowel verharde wegen als over drassige bospaden.
Dit keer lopen we met zijn drieën en blijven de volledige afstand samen. Samen uit, samen thuis. Door de verschillende niveaus van training schommelen de gemiddelde hartslagen van 132 tot 165.
Na een relatieve rustweek, ben ik deze week echt rustig begonnen. Morgen zal er iets meer moeten gelopen worden.
Sequoia(+)
De vorige looptraining is nog geen 24 uur geleden en ik trek opnieuw de loopschoenen aan voor een middagloopje.
Zonder al teveel nadenken vul ik mijn lunchpauze al lopend in. Ik draag dit keer geen hartslagmeter, noch powermeter.
Het wordt dus een gewoon rustig middagloopje, maar toch laat ik me af toe verleiden om iets sneller te lopen. Bovendien doe ik een stukje extra. In plats van na 4K rechts af te draaien, loop ik rechtdoor tot aan de tunnel van de E40 en keer dan terug.
Het teruglopen doe ik wel via het normale Sequoia-traject. Door het extra stukje kom ik dit keer wel aan 10K.
Eerste werkdag, en met een loopje
Op de eerste werkdag van het kalenderjaar moet er gewerkt, gelopen en gefeest worden. Het zou slechter kunnen starten.
De eerste werkdag van het jaar valt vroeg. Op 2 januari roept de plicht al. Na een week verlof is het altijd iets moeilijker om opnieuw wat vroeger op te staan. Bovendien rijdt mijn bus zelfs niet. Gelukkig zijn er andere bussen en/of mogelijkheden om te gaan werken en geraken we tijdig op het werk.
Reeds voor het eindejaarsverlof is er afgesproken om op de eerste werkdag de loopschoenen aan te trekken en een toertje te lopen.
In de namiddag staat er reeds een receptie op het programma en daar willen we niet ontbreken. Het vertrekuur zal iets vroeger moeten liggen. Iets over half twaalf zijn we met enkele klaar om het vertrouwde rondje langs sportkot en kasteel Arenberg te lopen.
De collega-lopers hebben allemaal stiekem getraind tijdens het verlof, maar toch houden we het vrij rustig en maken we het ook niet al te ver. We kiezen ervoor om de “middelste” ronde te lopen, waardoor we zullen uitkomen op een kleine 8K. Niet slecht om het jaar te beginnen. Ik heb gisteren al vrij intensief gelopen en ben dus meer dan tevreden met deze beslissing.
Na het lopen wordt er opnieuw gewerkt tot het tijd is voor de trimestriële plechtigheid en tevens nieuwjaarsreceptie.
Sequoia, met stevige versnelling
Vandaag loop ik nog maar eens de Sequoia-ronde; de volledige dit keer.
We lopen met verschillende collega’s van het werk en we houden het echt wel rustig dit keer, heel rustig zelfs. De eerste kilometers worden afgelegd onder de 10 km/u.
Na 2,5 km worden we ingehaald door Paul Verbeek. Het is alweer een tijdje geleden dat ik hem zag en dus loop ik verder met hem mee. De snelheid ligt dan natuurlijk een stuk hoger. Ondanks de hogere snelheid kunnen we toch wat bijpraten.
Na 4 km draai ik rechtsaf en schakel dan nog een versnelling hoger. Ik ga ervan uit dat de anderen een vroegere ‘afslag’ genomen hebben en dat ik hen opnieuw kan inhalen. Mijn snelheid komt dan ook boven de 15 km/u te liggen. Het duurt natuurlijk wel een tijdje eer ik ze opnieuw zie. Ze hebben toch wel die ‘afslag’ genomen?
Pas bij het verlaten van het bos, ter hoogte van residentie Groenveld zie ik ze in de verte voor me uitlopen. Op dat ogenblik versnel ik nog wat extra, ondanks de weg hier voor positieve hoogtemeters zorgt. Net aan de ingang vand e IMEC-toren haal ik ze effectief in. Met een hartslag boven de 180 hs/min wordt het tijd om opnieuw wat rustiger te lopen, opnieuw aan 10 km/u.
Voorbij de tunnel is het nog een 700m en lopen we minder traag met zelfs een vrij stevige beklimming van de Karmelietenberg.