Tag archieven: middagloop

Net zoals gisteren, vertrek ik vandaag ook alleen voor een rustige duurloop. Bovendien ga ik vandaag ook naar de de sporthal om de meeting van zaterdag te bespreken.

Het bezoek aan de Nayer wordt voorafgegaan door een duurloop. Opnieuw is het mijn bedoeling om onder de 140 hs/min te blijven en opnieuw lukt het mij niet. Ik moet gewoon trager lopen, dat kan toch niet moeilijk zijn en toch …

In ieder geval loop ik rustig over vertrouwde wegen en geniet van de mooie beelden die de herfst in een bos kunnen geven. De enige personen die je hier tegenkomt, zijn andere joggers of wandelaars. Als je dan nog beseft dat je hier kan lopen tijdens je middagpauze, voel je je goed.

Na 7k draai ik terug richting Leuven en voel ik de wind veel minder. De tegenwind zat er dus voor iets tussen. In deze richting, met de wind in de rug, ligt de hartslag wel iets lager. Ik blijf nu zeker rustig lopen, want met de rugwind voelt het ook warmer aan en ik wil niet té bezweet in de Nayer aankomen.

Uiteindelijk toch iets meer dan 14k gelopen en ben tevreden, want beter gelopen met iets te hoge hartslag dan helemaal niet gelopen.

Duurloop, Lopen, Sport

We blijven rustig

21 november 2016 Werner Een reactie plaatsen

Afgelopen weekend toch een goede duurloop gelopen en op dat elan gaan we deze week verder.

Volgend weekend vindt er de indoor atletiekmeeting van DCLA plaats die ondergetekende organiseert en daarvoor wil ik nog eens aan de sporthal de Nayer passeren voor de laatste afspraken. Waarom zou ik speciaal er naartoe rijden als ik bijna dagelijks passeer al lopend? Spijtig genoeg is het secretariaat gesloten tussen 12u en 13u en dus kan ik er bij het vertrek niet terecht. Ik moet dus alvast een uur lopen en dan kan ik net na 13u opnieuw proberen.

Doel vandaag is eenvoudig: rustig lopen, een halfuurtje op en dan op dezelfde tijd terug. Na de tunnel onder de E40 sla ik vandaag dus rechtsaf, terwijl ik altijd links ga, richting spoorweg. Zonder veel nadenken loop ik rustig verder en probeer de hartslag niet te laten oplopen. Deze zou ik toch graag onder de 140 hs/min houden. Het is me zaterdag gelukt bij mijn lange duurloop en wil het vandaag ook zo houden.

Net voor de tunnel onder de E40 haal ik iemand in die ongeveer hetzelfde tempo loopt als ik. In plaats van er zo maar voorbij te lopen, blijf ik even naast hem lopen en begin een gesprek. Samen lopen we verder en draaien beide rechts na de E40. Hier kent hij de weg niet en vertel ik hem wat over de mogelijkheden aan deze kant van de autosnelweg. Aan een mooi tempo lopen samen verder richting Korbeek-Dijle. Na een half uurtje, net wat ik van plan was, draaien we rechtsomkeer en lopen aan ongeveer dezelfde snelheid terug. Het gesprek gaat gewoon verder over lopen, wedstrijden, kinderen, …

Ter hoogte van het kasteel van Arenberg splitsen onze wegen, want ik loop hier opnieuw het domein van de KULeuven op richting de Nayer. Spijtig genoeg is de verantwoordelijke atletiek niet aanwezig en mag ik morgen nog eens passeren. Natuurlijk koppel ik hier opnieuw een duurloopje aan. Als ik ook om 12u vertrek, zal ik iets verder moeten lopen en dus nog iets later na hun middagpauze langskomen. Dat vinden we helemaal niet erg.

Ondanks de gezellige loop vond ik mijn verhouding snelheid/hartslag niet goed. Ik zal dus nog meerdere duurloopjes moeten doen.

Lopen, Snelheid, Sport

Snelle middagloop op 17 dagen voor #nycmarathon

20 oktober 2016 Werner Een reactie plaatsen

In deze eerste week van de tapering voor de NYC Marathon staan er nog enkele vlotte loopjes op het programma. Vandaag(20/10) is zo een dag.

Door gebrek aan tijd wil ik vandaag een snel en pittig loopje afleggen. De eerste twee kilometer gebruik ik als opwarming. Het stadscentrum uitlopen en het stukje via de Finse piste en langs het kasteel Arenberg zijn sowieso niet geschikt om snel te lopen. Eénmaal voorbij de Celestijnenlaan zal ik de snelheid nog wat opdrijven.

Het Dijlepad nodigt altijd uit om wat sneller te lopen en dit keer geef ik aan de verleiding toe. Wetende dat ik deze snelheid nog een tijdje zal moeten volhouden, zoek ik een evenwicht in snelheid en verzuring. Dit laatste zou net niet mogen optreden, tenminste niet voelbaar. Toch kan ik boven de 15 km/u blijven. Het verbaast me dan ook net dat ik op dit stuk (begin en vervolg Dijlepad) een PR loop.

Na de tunnel komt het lastige stuk door het bos en op de weg tot aan de brug over de spoorweg. Hier blijf ik vlot lopen maar blijf, mede door de hellingen, net onder de 15 km/u. Om deze snelheid te kunnen lopen moet mijn motor wel kloppen aan 160 hs/min. Dit is zeker niet houdbaar gedurende 3 uur. Iets te snel voor de marathon.

Lopen, Snelheid, Sport, Training

Sequoia, met versnellingen

1 augustus 2016 Werner Een reactie plaatsen

Ondanks de wedstrijd van gisteren, loop ik toch ook op maandag tijdens mijn middagpauze. Het zou eigenlijk een herstelloopje moeten worden en hoop dat ik samen met iemand kan blijven zodat ik niet onnodig ga versnellen.

De eerste collega’s zijn al vertrokken wanneer ik mij nog moet omkleden. Gelukkig blijft er nog iemand over waarmee ik kan samenlopen. Het omkleden gaat vlot, maar we zullen toch wel enkele minuten moeten goed maken als we de anderen willen inhalen.

We lopen relatief vlot, zonder echt te snel van start te gaan. Toch duurt het niet lang vooraleer we de twee vroege vogels te pakken hebben. Niet veel later loop ik met eentje van de vroegere vertrekkers iets sneller en houd zo mijn gemiddelde snelheid op peil. Als herstelloop kan dit zeker tellen. De snelheid blijft toch in de buurt van de 12 km/u liggen.

Ter hoogte van de studentenresidentie aan de expressweg hoor ik dat ik best wat doorloop. Ik trek vrij snel op en loop de volgende kilometer in 4’17”. Met nog een kleine versnelling, boven de 15 km/u, haal ik opnieuw de collega’s in die een iets kleiner toertje gelopen hebben. Opnieuw blijf ik bij hen. Ik wou eigenlijk heel rustig lopen, weet je nog?

Voorbij de tunnel voel ik me helemaal relaxed met een hartslag rond de 140 hs/min. Dit is toch wel een mooie loop geweest, met verschillende tempowissels, en dus een mooie voorbereiding om nog eens voluit te gaan op de Karmelietenberg. Tot op heden ben ik steeds blijven steken op 20s.
Juist op het moment dat ik wil versnellen, komt er een auto aan en moet ik inhouden. Onmiddellijk daarna versnel ik en loop maximaal de berg omhoog. Daarna moet ik wel rustig uitlopen tot aan het vertrekpunt.

Achteraf blijkt dat ik mijn snelste tijd gelopen heb: 19s en daarmee kom ik op een gedeelte eerste plaats.

Lopen, Sport, Tempoloop, Training

Iets sneller Sequoia-rondje

25 juli 2016 Werner Een reactie plaatsen

Vandaag mochten we een nieuwe collega op het werk verwelkomen. Hierdoor kon ik pas iets later aan mijn looptochtje beginnen en waren de andere loopcollega’s al vertrokken.

Na de aperitief ruil ik mijn uniform voor loopkledij en begin aan mijn bijna-dagelijks looprondje. Het weer is prima, vrij warm zelfs. De eerste kilometer gebruik ik dan ook om rustig op te warmen. Na de tunnel onder de Leuvense ring loop ik al vrij vlot. De hartslag ligt dan ook al snel boven de 150 hs/min.

Het is misschien raar, maar het lijkt me een saaie training te worden. Ik houd de snelheid dan ook maar iets hoger dan anders om er snel vanaf te zijn. Op de meeste stukken ligt mijn snelheid net boven de 13 km/u.

In de buurt van het IMEC-gebouw waar het wat klimmen is, versnel ik nog extra. Met 14 km/u komt mijn hartslag dan ook net boven de 160 hs/min te liggen. Vanaf hier houd ik de snelheid vrij hoog en zakt mijn hartslag ook niet meer, integendeel. In de laatste, zwaarste kilometer blijf ik alles geven, zodat ik met een hoge hartslag de Karmelietenberg oploop. Het stuk Naamsestraat is dan toch echt wel op de limiet.

Met een tijd van 40’39” is dit toch wel een snelle Sequoia-toer geworden. Sinds vorige zomer de tweede snelste zelfs. De snelste was in maart.

Lopen, Sport, Tempoloop, Training

Sequoia: NOG Hot, hotter, hottest

19 juli 2016 Werner Een reactie plaatsen

Net zoals gisteren loop ik vanmiddag, tijdens mijn lunchpauze, opnieuw hetzelfde parcours. Het is alleen vandaag nog wat warmer dan maandag. Ditmaal loop ik alleen en heb bovendien minder zin. Toch kleed ik mij om en éénmaal vertrokken is er van gebrek aan zin niets maar te merken.

Ik vetrek redelijk vlot, maar de GPS van mijn horloge heeft een iets alternatief parcours afgelegd waardoor er rare waarden af te lezen zijn. De volgende kilometers worden wel goed gemeten. Ondanks de warmte zit de snelheid er vrij goed in. Ik bekijk zo weinig mogelijk naar mijn horloge.

Op bovenstaande grafiek zie je perfect hoe deze loop verlopen is. De hartslag blijft steeds toenemen om de snelheid vast te houden. De snelheid lag dan ook iets hoger dan mijn duurlooptempo. Een tempoloop doen bij dergelijke hoge temperaturen zorgt voor een steeds hogere hartslag.

Ook al ben ik zonder veel goesting vertrokken, tijdens het lopen blijf ik met plezier het tempo zo hoog houden. Je voelt wel dat je de snelheid niet heel lang kunt volhouden. Toch doseer ik de inspanning zodat ik tot het einde de snelheid kan volhouden, wat bij deze temperatuur niet evident blijkt te zijn.

Al bij al loop ik deze 9 hete kilometers aan een gemiddeld tempo van 4’37” en dat is gepaard gegaan met heel veel zweet.

Hesy's Blog