Tag archieven: DCLA

DCLA interval training

Op woensdag staat er een DCLA training op mijn programma en ondanks de voorbereiding van de marathon, waar snelheid training nu echt niet meer moet, ga ik toch deelnemen aan deze training. Ik probeer om de snelste stukken niet à fond te gaan en zo niks te forceren.

Het weer is goed, maar toch met een koude wind en daarom draag ik voor alle zekerheid een fluovest. De opwarming gebeurt dit keer niet op de weg, maar in het provinciaal domein. Het is immers nog klaar genoeg om daar te gaan lopen. Spijtig genoeg zijn er werken aan de gang en moeten we het na één ronde van de grote vijver een alternatief zoeken. Omdat mijn horloge de hartslag kwijt is, duw ik deze training af en start na de opwarming een andere sessie, mét hartslag.

Het eerste deel van de training bestaat uit een rondje kleine vijver gevolgd door een rondje van het oude parcours. Dit is ongeveer 2,2 km, gelopen aan 14 à 15 km/u. De koplopers lopen iets meer dan de rest en moeten na dit stuk de anderen inhalen (11 km/u) op weg naar de atletiekpiste voor het tweede gedeelte van de training.

Op de piste lopen, vraagt om snel te lopen. De training bestaat uit een 700m snel, een 600m snel en een 500m snel. Mijn plan om de snelle stukken niet voluit te gaan, ben ik opeens ‘vergeten’. Ik vertrek nooit als eerste maar blijf in de buurt van de koploper en versnel dan nog een beetje de laatste 200 à 300m. Bij de 600m ben ik wat ingesloten en moet ik me eerst laten afzakken om dan rondom te lopen. Om dan echt te versnellen haal ik zelfs een piek van 20km/u. De laatste 500m loop ik vrij constant aan 17km/u; toch weer te snel in de voorbereiding van de marathon binnen een maand.

 

Opwarming: Movescount_logo      strava

Training: Movescount_logo      strava

DCLA duurloop (pré-meeting)

Een loopgroep zou geen loopgroep zijn indien elke activiteit niet zou worden vooraf gegaan met een loop. Zodoende ook vandaag: de lentevergadering. Op deze maandag avond staat de lentevergadering op het programma, maar de afspraak ligt iets vroeger, zodat er tijd is voor een duurloopje.

Op het uur van afspraak is het allesbehalve lenteweer; het zijn eerder winterse taferelen. Het is donker, het regent, het sneeuwt, het is allesbehalve ideaal loopweer. Rond 18.15u, het eigenlijke vertrekuur stopt het met regenen en kan er toch in vrij normale omstandigheden vertrokken worden. S. neemt de rest van het groepje op sleeptouw en gebruikt zijn uitgebreide kennis van de omgeving om ons een mooi parcours voor te schotelen.

De snelheid ligt op deze maandagavond toch wel iets lager dan op de vrijdagse duurloop. Dit is duidelijk een extra loopje met als doel om straks ‘fris’ te kunnen vergaderen. Er wordt onderweg dan ook veel meer gebabbeld dan tijdens trainingen. Met de wedstrijden (Opwijk en Dour) en de jogging (Olmen) van afgelopen weekend hebben we meer dan genoeg om over na te kaarten. Dat de regen en slechte ondergrond van beide wedstrijden centraal staat, mag geen verwondering zijn. Er vielen dan ook woorden als koud, zwaar tot crosscup-onwaardig. 2016-03-07

Wij hebben nu iets meer geluk. Net voor de start was het winter; tijdens deze loop houden we het droog. We blijven dan ook rustig verder lopen aan 11 km/u. Intussen is het wel donker geworden en koelt het toch nog wat verder af. Bovendien is lopen langs de weg in het donker toch net iets gevaarlijker. Je moet niet alleen opletten dat je omber gereden wordt; je moet goed uitkijken waar je je voeten zet. Ik concentreer me dan ook net iets meer op de plaats waar ik mijn voeten moet zetten dan op snelheid en hartslag.

Na een uur en een kwartier zijn we terug aan de Elfkamper en is de douche weer dik verdiend. Intussen staat er binnen al een lekker buffet op ons te wachten. De trainer heeft voor verschillende broden en meer dan voldoende beleg gezorgd, zodat we niet met een lege maag moeten vergaderen.

Movescount_logo     strava


 

Dubbele DCLA training

Een marathon voorbereiden vereist langere duurlopen. Dit weekend is er hiervoor geen tijd en dus moet de vrijdagavond gebruikt worden voor de wekelijkse langere duurloop. Op vrijdagavond staat er steevast de DCLA-duurloop met de groep van Miel op mijn agenda en deze wil ik toch ook wel doen. Hierdoor beslis ik om eerst op mijn eentje al wat kilometers af te leggen net voor deze groepsduurloop en aansluitend de normale vrijdagse duurloop mee te doen.

Een korte berekening zegt me om iets voor 17u te vertrekken voor mijn eerste gedeelte. Om het gemakkelijk te maken loop ik hetzelfde parcours als de DCLA wintertoer. Ik zorg ervoor dat ik deze afgelegd heb net voor de start van de eigenlijke training. Op die manier kan ik het beschouwen als één lange duurloop, met een korte drinkpauze.

Het is nu wel van belang om de eerste ronde rustig te lopen en goed te beseffen dat ik hierna deze nog eens moet lopen. Ik vertrek dan ook vrij rustig. Na enkele kilometers vind ik mijn hartslag toch iets te hoog en loop nog iets trager. De hartslag zakt effectief en ik kan de snelheid opnieuw iets hoger leggen. Ne enkele hellingen ben ik echt goed opgewarmd en verloopt het verder vrij rustig. Opeens komt er druk op mijn blaas en zou ik moeten plassen. Wat doe je als dit in een wedstrijd gebeurt? Ik stel het nog wat uit. Het gevoel gaat allesbehalve weg, integendeel. Ik besluit om dan toch maar om even een plaspauze in te lassen. De tijd die je daarmee verliest, zal je waarschijnlijk niet kunnen goedmaken, maar het lichaam is me dankbaar en ik loop opgelucht verder.2016-03-05-1

De tweede helft verloopt zoals met de groep iets sneller. Hier moet ik echt beseffen dat ik zo dadelijk deze afstand opnieuw ga lopen. Ik mag dus niet forceren en nog wat reserve houden daarvoor. Iets over 18u kom ik aan en heb dus nog enkele minuten om iets te drinken en de collega’s ‘dag’ te zeggen. Om 18.15u vertrek ik dan samen met hen voor de normale DCLA duurlooptraining. Er wordt beslist de ronde in omgekeerde richting te lopen. Dat zorgt dan ook voor mij voor een mooie afwisseling. Het is alsof je een volledig andere weg loopt.

De snelheid ligt net iets hoger dan de andere weken op de eerste kilometers. Op dit ogenblik voel ik niet dat ik al een ronde gelopen heb. Na een zestal kilometer ligt de snelheid nog iets hoger en lopen we telkens onder de 5′ min/km. Met nog een viertal kilometer te lopen, wordt er meer en meer versneld. Sommigen nemen dan een iets kortere weg en anderen moeten lossen. Ik begin nu wel goed de vermoeidheid te voelen. De snelheid zakt niet meer onder 13 km/u. De laatste twee kilometers heb ik echt wel moeite om de eerste te volgen. Deze twee kilometer ligt de gemiddelde snelheid ook in de buurt van 14 km/u. Na meer dan 26 km vind ik het nog behoorlijk om in de buurt van de snelste te blijven.

In ieder geval, dit was een mooie duurloop met een stevige en alnge versnelling op het einde. De spaghetti mag komen.

Movescount_logo      strava

2016-03-05-2

DCLA Training met lange snelle stukken

De hele dag al schijnt de zon. Op sociale media lees je niets anders dan hoe leuk het is om met dit weer te lopen. Voor mij is het wachten tot het (bijna) donker is vooraleer ik de loopschoenen kan aantrekken. De zware trainingsweek heeft toch wat recuperatie geëist en om geen overbodig risico te nemen, geef ik mijn lichaam de nodige rust. In het weekend staat er weer een zware inspanning (25K in Lier) te wachten, dus wil ik niet overdrijven tijdens deze training.

Tijdens de opwarming babbel ik wat met de anderen, maar de rechter achillespees laat zich toch steeds voelen. De pijn wordt niet erger en dus loop ik rustig verder. Intussen is de zon verdwenen en is het flink afgekoeld. Ik ben zeker niet te warm aangekleed. De opwarming is dus niet enkel om mijn spieren op te warmen. Na de opwarming legt Miel uit wat ons verder te wachten staat.

2016-02-24-1Starten doen we met een 1400m ‘rollen’, onmiddellijk gevolgd met 700m snel. Deze begrippen (rollen, vlot en snel) zijn voor iedereen verschillend, maar kortweg komt het hierop neer: rollen = 12km/u, vlot=13km/u en snel is >14 km/u. De eerste 1400m worden afgelegd net boven de 12 km/u en de 700m snel loop ik gemiddeld net boven de 16 km/u. Voor een eerste versnelling is dit al vrij goed doorgelopen. Het is nu belangrijk om dit bij de volgende snelle stukken te kunnen herhalen.

2016-02-24-2Het tweede gedeelte verloopt analoog maar met de afstanden 800m rollen en 700m snel. Het rollen komt iets trager op gang, maar toch wordt er een goede 12 km/u gelopen. Het snelle stuk loop ik net iets onder de 16 km/u, maar dat komt voornamelijk door de minder vlakke parcours. Door de slechte staat van de eigenlijke Finse piste, lopen we op een alternatief parcours en bovendien is het Heuvelhofpark niet overal vlak.

2016-02-24-3Het derde stuk bevat een kortere inloopstrook. Na 200m rollen, moet er al versneld worden. Het rollen gebeurt duidelijk met de nodige reserve. Het snelle stuk loop ik ook iets minder snel dan bij de voorgaande stukken. Toch ligt op het einde mijn hartslag opnieuw kort bij de 180 hs/min.

2016-02-24-4Bij het laatste deel wordt er niet meer ingelopen en wordt er enkel snel gelopen. Het wordt dan onmiddellijk met al zware benen versnellen en dit 700m volhouden. Ik start al onmiddellijk vrij snel en moet de opgebouwde voorsprong nu proberen vol te houden. Het wordt dan ook alles geven om de snelheid zo hoog te houden. Hierdoor krijg ik mijn hartslag zelfs net boven de 180 hs/min.

Hierna blijft er niets anders over dan nog twee rondjes uitlopen. Bij de opwarming voelde ik mijn achillespees al en tijdens de snelle stukken leek het alsof de pijn verdwenen was. Niets is minder waar, de pijn is sinds de training toch wel erger dan er voor. Was dit de training te veel?? De volgende vraag is nu of het wel een goed idee is om zaterdag in Lier de 25km te lopen.

Movescount_logo     strava


 

 

DCLA duurloop met versnellingen

Een werkweek wordt steevast afgesloten met de DCLA duurloop op vrijdagavond. De zon staat al de hele dag mooi te schijnen en wanneer ga ik lopen? Juist, als de zon weg is. Ik kijk dan ook verlangend uit naar de duurloop met de collega’s van de loopgroep van Miel. Ondanks de vele kilometers deze week en de wedstrijdsimulatie van gisteren, voel ik me goed om vanavond te lopen. Het komende weekend, waarschijnlijk op zondag, staat er nog een lange trage duurloop op het programma en dus wil ik me vandaag niet forceren.

Stipt om kwart over zes vertrekken we aan onze wintertoer. Het is nog niet volledig donker en voor een keer is het prachtig weer, droog, maar met een fris windje. Bij de start heb ik het vrij fris, maar dat komt, hopelijk, wel in orde tijdens het lopen. De eerste kilometers verlopen, zoals meestal, niet al te snel. Ik heb dan ook tijd om wat met Miel te praten over de voorbereiding van een marathon. Na vier kilometer splitst de groep zich net als vorige week. De meeste lopen een iets korter traject en met vier lopen we het originele traject. Dit stukje is niet alleen 400m langer, maar bevat ook nog eens een extra helling. Het is dan ook noodzakelijk om de snelheid op te drijven als we de groep nog willen inhalen. De snelheid neemt stelselmatig toe tot zelfs 15,5 km/u om de groep in te halen. Op de helling naar het Bed van Napoleon houden we de snelheid op 14 km/u. De groep zelf had zelf ook de snelheid wat verhoogd waardoor een nog hogere snelheid en een grotere afstand vereist was om ze terug in te halen.

Intussen bedraagt de snelheid van de groep 12,5 km/u. Mijn hartslag blijft dan ook hangen rond de 150 hs/min. Dit zou iets lager moeten zijn bij deze snelheid, maar ik zal er maar van uit gaan dat de versnelling er voor iets tussen zit. De eindversnelling begon vorige week vrij vroeg; dit keer zie ik een de eerste weglopen net voorbij het centrum van Linden. Met een kort sprintje sluit ik bij de eerste aan en ben ik klaar voor de eindsprint. Tot net voorbij de Kastaar, waar echt de laatste rechte lijn begint, wordt er gelopen aan 14 km/u. Daarna zet ik de echte versnelling in. Ik blijf de snelheid opdrijven tot een piek van boven de 17 km/u de laatste meters.

Na deze eindrush blijft er nog een kilometer over om de anderen te laten terugkomen en om iets rustiger uit te lopen, zodat de spieren niet te veel verzuren door onmiddellijk na de sprint helemaal stil te staan. Toch blijkt dit voor mij de snelste afgelegde wintertoer te zijn, met een gemiddeld tempo van 4’45” min/km of 12,6 km/u.

Movescount_logo     strava 


 

DCLA duurloop met stevige stukken

Ook tijdens de schoolverloven lopen de trainingen van DCLA gewoon door. Bovendien is slecht weer nooit een reden om een training af te gelasten. Vandaag valt de regen weer mat bakken uit de lucht en is het amper 4°C. Samen met één van de kids worden we netjes op tijd afgezet aan de Leuvense atletiekarena. Om 18.15u, het uur waarop de meeste loopgroepen effectief vertrekken, regent het niet meer. We kunnen dus in ‘goede’ omstandigheden onze duurloop van 14km aanvatten.

Vorige week lag het tempo de eerste kilometers lager dan normaal en hebben we met enkelen de laatste twee kilometer vrij snel gelopen. Vandaag is dat niet echt anders. De eerste kilometers worden gelopen aan bijna 11km/u. op de helling van de Martellekensweg loop ik iets sneller naar boven, maar éénmaal boven wacht ik terug op de rest. Iets verder neemt de groep een iets kortere weg via de Leming en lopen we met twee het normale parcours. Het tempo wordt dan wel stevig opgetrokken om de groep zo snel mogelijk opnieuw in te halen, gaande van 12,5 km/u tot zelfs 14km/u. Ondanks de twee hellingen  en de 400m extra halen we de groep 2km verder opnieuw in. De hartslag flirt dan wel al met de grens van 170 hs/min.

Terug in de groep lopen we iets trager dan 12 km/u en zakt de hartslag ook terug naar +/- 140 hs/min. Na het verste punt gaat er opnieuw eentje wat sneller lopen en hierin krijg ik ook wel zin. Ik haal hem snel in en samen verhogen we de snelheid naar 12,5-13 km/u. Na de afdaling van Steenveld en de kerk van Linden lopen we nog wat sneller, zijnde 13,7 km/u. Voorbij de Kastaar verhoog ik stelselmatig de snelheid, van 14, naar 15 en verder tot zelfs 16 km/u. Op dat ogenblik loop ik opnieuw alleen en haal zelfs nog iemand in van een andere (snellere!) groep.

Daarna is het enkel nog één kilometertje uitlopen. Deze duurloop met afwisselend tempo heeft echt wel deugd gedaan. De hamstring was nauwelijks voelbaar en andere pijnen bleven uit. De #roadtorotterdam is open.

Movescount_logo     strava