Het is zondag en ik heb gisteren niet gelopen, dus is het vandaag tijd voor een langere duurloop. Het is nog steeds veel te warm voor de tijd van het jaar, 17°C in november! In de late namiddag staat er familiebezoek in Rijmenam op het programma en dat is dan de ideale gelegenheid om dit traject lopend af te leggen.

Het traject, van Linden naar Rijmenam, bedraagt 25 kilometer. Om een eerste zware helling te vermijden, vertrek ik niet echt voor de deur, maar ga ik eerst door het bos, steil naar omhoog naar het begin van de Prinsendreef. Van daaruit heb ik enkel nog een kleine klim van de Chartreuzenberg te doen en de lange afdaling richting Holsbeek. De rest van het parcours is vrij vlak.

Het traject bestaat eigenlijk uit twee delen. Het eerste deel, tot in Werchter (11 km) is een quasi altijd rechtdoor langs de rand van een vrij drukke weg. Echt aangenaam lopen is dat zeker niet. Vanaf Werchter volg ik de noordkant van de Dijle tot mijn bestemming, dat is ongeveer 14 km. Dat deel loopt over een onverharde ondergrond in zo goed al alle richtingen. Door de kronkelingen van de Dijle loop je zowel met wind in de rug als wind op kop. In minder gunstige omstandigheden kan dit voor een grote temperatuurswissel zorgen. Vandaag is het warm genoeg en zorgt de kopwind voor een fris briesje in het gezicht.

Voor het vertrek had ik even gekeken naar de segmenten op Strava die ik zou tegenkomen. Eén segment had ik uitgekozen waar ik tijdens deze duurloop zou versnellen. Tot nu toe had ik daar de 20ste tijd (van de 50). Van aan het bruggetje over de Dijle, wat ongeveer de start van het segment betekent, schakelde ik op een hogere versnelling. Het stuk is ongeveer 2,4 km. Het komt er dus op aan om niet te hevig van start te gaan. Bovendien moet ik er rekening mee houden dat na afloop van dit segment er nog 10K moet gelopen worden. Eventjes kijken op mijn horloge zegt me dat ik iets sneller loop dan 13km/u. Dit zou ik moeten volhouden. Ondanks de hogere snelheid blijft mijn ademhaling vrij rustig. Dit is voor mij toch een teken dat ik de resterende 10K nog wel zal halen.

Na het snelle stuk schakel ik terug over op de snelheid ervoor, zijnde +/- 12km/u. De 25km lopen in twee uur zou heel mooi zijn, maar daarvoor heb ik de eerste kilometers waarschijnlijk iets te traag gelopen. Het komt er nu gewoon op aan om de snelheid boven de 12km/u te houden. We zien dan wel waar we uitkomen. De laatste vier kilometer blijf ik onder de 4’50” min/km en de vijfentwintigste kilometer wordt afgerond net onder de 2u02’min. Hiermee kan ik alleen maar tevreden zijn.

Het is weleen vrij intensieve loop geweest. De komende dagen zal er rust moeten ingepland worden, want de schenen en de rechter hamstring laten van zich horen.