In navolging van mijn kids heb ik mij ook aangesloten bij een atletiekclub. We hebben het geluk om een heel goede club kort in de buurt te hebben. De kinderen krijgen met de pupillen een algemene training op spelenderwijze, als lange voorbereiding op enkele wedstrijden.Ik heb mezelf ingeschreven als recreant; dit is eerder aan een atletiekclub verbonden joggingclub.
Vandaag staat voor mij de eerste training op het programma. Op woensdag wordt er meestal een specifieke training georganiseerd en op vrijdag wordt een duurloop van 15K gelopen, tenminste de groep waar ik voor gekozen heb. Als je op de website kijkt, zie je dat er voor elk wat wils is. Het is dan ook van belang om de juiste groep te kiezen. Ik heb gekozen voor de groep van Miel. Dit is de groep van 12km/u en sneller met afstanden tot de marathon. Op dit ogenblik is 12km/u of 5’00” min/km al een vrij intensief tempo. De duurloop van 15K aan die snelheid, meestal toch iets sneller dan 12 km/u, komt te dicht in de buurt van wedstrijdsnelheid. De duurlopen zijn dus eigenlijk té intensief om als training te dienen. Het wordt dus nog wat afwachten hoe ik die ga verteren. Deze week kan ik er niet aan deelnemen, maar dat excuus heb ik niet elke week.
Vandaag is het woensdag en dan lopen we naar het provinciaal domein van Kessel-Lo, waar Miel al op ons staat te wachten. De verplaatsing vanuit de Atletiek Arena Gaston Roelants dient als opwarming. Je kan bijna zeggen dat, zoals vroeger in het leger, elke verplaatsing in looppas gebeurt. In dit geval wordt er nog een extra lus rond de vijver gelopen, om toch voldoende opgewarmd te zijn vooraleer de ‘echte’ training aan te vatten. De inleiding is heel kort: Je gaat deze training voelen. Vandaag staat er een 4 x 2000 meter op het programma. Begin er maar aan.
De eerste start wil ik mezelf niet helemaal forceren, maar als de groep vertrekt, splitst deze zich al vrij snel op. Ik blijf eigenlijk kort in de buurt van de eerste groep hangen, maar ik vrees dat dit iets te snel voor mij is. We moeten hierna nog drie keer deze afstand lopen. Bij gebrek aan ervaring op deze intervalafstand, speel ik op zeker en doe geen moeite om deze kopgroep te volgen. Mijn hartslag zit al vrij ver in de 160 hs/min en ik weet niet of ik dit kan blijven volhouden. Op die manier loop ik wel alleen.
De tweede snelle 2K verloopt volledig gelijkaardig. Tijdens het lopen maak ik me de bedenking dat ik weer alleen loop en dat ik niet daarom bij een club aansluit. Na de tweede run wacht ik iets langer en sluit me aan bij een tweede groepje. Hier ligt de snelheid iets trager maar slaagt mijn hart al wel 170 keer per minuut. De invloed van de twee vorige keren, wordt al duidelijk voelbaar. Is dit een goed idee geweest om iets trager te lopen, of had ik toch moeten proberen om even snel te lopen? De vierde keer is de eerste groep al vertrokken eer ik terug aan de start kom en ik loop dan ook met het overgebleven groepje mee. Intussen waren al enkele andere lopers gestopt wegens tijdsgebrek. Bij dit laatste rondje ligt de snelheid nog iets lager dan bij het vorige. De tweede kilometer versnel ik zachtjes, maar gestaag. Eén iemand volgt nog net en daardoor blijf ik tot het einde versnellen. Op het einde van deze ‘snelle’ ronde bereik ik dan ook een hartslag van 180 hs/min, toch heel intensief dus. Na afloop loop ik nog met iemand een extra rondje rond de grote vijver om tegen 19.45u toe te komen aan de Elfkamper waar ze al een kwartier op me aan ’t wachten zijn.
