Categorie archieven: Lopen

DCLA: Aflossingsuurloop

9 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Intussen zijn we weer vrijdag. De afgelopen week heb ik elke dag gelopen, al dan niet intensief. Vandaag wordt het weer een avondje DCLA, maar dit keer geen gewone training of duurloop.

Vandaag organiseert DCLA de jaarlijkse aflossingsloop. Het is de bedoeling om gedurende een uur zoveel mogelijk rondjes op de piste af te leggen met een groep van maximum 8 personen. De oorsprong ligt bij de uurloop die Gaston Roelants ooit heeft afgelegd in dit stadion dat zijn naam draagt. Hij legde op zijn eentje 20,7 km af, wat doen een Belgisch record was. De recreanten die trainen met Miel willen hier natuurlijk aan deelnemen. Na inschrijving en nog wat annulaties zijn we uiteindelijk toch met twee ploegen van 7 mannen en vrouwen om het beste van onszelf te geven gedurende een uur. De ploegen worden ongeveer gelijk verdeeld en bestaan beide uit vijf mannen en twee vrouwen. Veel tactiek komt er niet bij de pas. Net voor de start word ik als ‘neofiet’ als eerste loper aangeduid. Ik begeef me dan ook onmiddellijk met mijn stok naar de start. Als alle ploegen, 26 in totaal, vertegenwoordigd zijn, kan de start gegeven worden.

Na een verwarrend startsignaal vertrek ik zo goed en zo kwaad als het kan aan mijn 400m. De aflossing gebeurt op het rechte stuk richting start en finish, waardoor ik dus tijdens mijn eerste ronde iets minder moet lopen. Bij deze eerste ronde zijn de spieren nog niets verzuurd en gaat alles nog zeer goed.
Als ik bovenstaande grafiek bekijk en ervan uitga dat mijn horloge correct gemeten heeft, besef ik dat ik effectief sneller dan 20 km/u gelopen heb. Nooit gedacht dat ik dat ooit zou kunnen.

Na enkele minuten, terwijl mijn ploeggenoten aan het lopen zijn, voel ik mijn benen al zwaarder worden. Ik heb nog maar één keer gelopen! Ik moet dus in beweging blijven om mijn spieren warm en soepel te houden. Weinige minuten later is het terug aan mij. Toch niet, het is eerst nog aan M.; ik heb dus nog wat tijd om me terug te concentreren. Als zij haar ronde heeft afgelegd, neem ik de stok terug over. Ik probeer zo snel mogelijk het juiste ritme aan te nemen, zodat ik snel genoeg loop en dit zonder stil te vallen in de laatste bocht. Mijn snelheid ligt in deze twee ronde toch al iets lager dan

dan in de eerste ronde (1’14”).

Als ik naar de klok kijk ter hoogte van de aankomst, merk ik dat we iets minder dan tien minuten gedaan hebben over onze zeven ronden. Bij elke passage blijven we onder de 10′. Als we dit volhouden, betekent het dat ik nog zeker een zevende keer een snelle 400 uit mijn benen moet halen. Als ik aan mijn zevende ronde vertrek staat de klok op 58’40”. Als ik dus onder de 1’20” blijf kan mijn opvolger nog vertrekken en dan zien we wel hoe ver hij nog komt. Mijn vorige ronden heb ik afgelegd in de buurt van de 1’14”, dus hij kan nog zeker vertrekken. Als hij juist vertrokken is, hoor ik al het signaal wat het einde van het uur betekent.

Onze ploeg behaalt een 10e plaats op 26, met een totale afstand van 17222m. Niet onaardig voor een ploeg waar de gemiddelde leeftijd toch rond de 50jaar ligt!!

Duurloop, Lopen, Snelheid, Sport, Training

Duurloop tijdens de middag

8 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Na de intervaltraining met de collega’s van DCLA, is het vandaag waarschijnlijk best om niet te forceren. Bovendien staat er morgen een aflossingsuurloop op het programma. Dit is zeker te vergelijken met een stevige intervaltraining van 8 x 400m. Zondag staat er zelfs een wedstrijd op het programma: Loop zonder dope. Dit wordt afzien op een heuvelachtig parcours over drie ronden van vijf kilometer, 15K afzien!!

Eénmaal klaar om te vertrekken, blijkt dat we dit keer met twee zijn. S. en ik besluiten al vrij vlug om er een duurloop van te maken, iets verder dan onze standaard omloop van 8 à 9 km. Al van bij de start zit het tempo er vrij snel in. We lopen al vanaf de eerste kilometer aan een tempo van 5’15” – 5’20” of ongeveer 11,3 km/u. Zonder hindernissen, zoals tunnels en wegen oversteken, blijven we deze snelheid goed aanhouden. Ondertussen kunnen we blijven praten, wat betekent dat we zeker niet aan het overdrijven zijn. De ademhaling blijft rustig.

In tegenstelling tot andere keren lopen we na vier kilometer rechtdoor en draaien we aan de Sequoia-bomen niet rechtsaf om terug te keren naar Leuven. We blijven het Dijlepad volgen en na de E40 gekruist te hebben en een saaie lus om de spoorweg te kruisen, komen we aan in Heverleebos. Hier hebben we ontzettend veel mogelijkheden. We lopen zonder veel nadenken over de brede bospaden, zodat we aangenaam met twee naast elkaar kunnen verder lopen. De snelheid wordt mooi aangehouden. Waar de ondergrond goed beloopbaar is, blijven we sneller dan 11 km/u lopen.

De laatste kilometers zijn spijtig genoeg langs en op asfaltwegen. We zoeken nog een klein omweggetje op langs de abdij van ’t Park om via de Philipssite terug Leuven Centrum binnen te lopen. Deze afwijkende toer opens perspectieven om meer richting Heverleebos te lopen. Het volstaat om een iets ‘groenere’ terugweg te vinden en ik denk dat we wel meermaals in die richting zullen lopen. Het hangt natuurlijk allemaal af van wie er meeloopt en welke afstand we bereid zijn om te lopen.

Ondanks de stelling dat ik niet wou forceren, hebben we er toch mooi tempo op zitten. Gelukkig heb ik niet moeten forceren en kan ik morgen zonder te zware benen aan de aflossingsuurloop deelnemen.

Interval, Kledij, Lopen, Sport, Training

DCLA: Triple 1500m

7 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

De trainingsloop van gisteren was toch wel vrij zwaar. Als je ’s avonds na een half uurtje in de zetel, niet meer kunt wakker blijven, ben je moe. De 14K met een intensieve tweede helft heeft duidelijk energie gekost. Het wordt dus een avond waar ik vroeger dan anders in bed ga.

Vandaag is het weer tijd voor een training van DCLA. Er wordt dus niet gelopen tijdens de middag, althans niet voor mij. Gelukkig, want vandaag is het grijs en nat, niet aangenaam om zo te vertrekken. Na het werk, tijdens de rit naar huis, voel ik me opnieuw vrij moe. Hopelijk wordt het vanavond geen te zware training. Een koffie en wat koekjes later, voel ik me terug goed en maak me klaar om naar DCLA te vertrekken. Het regent al niet, maar het blijft toch wel fris en vochtig. Ik kies dus toch voor een dunne shirt met lange mouwen.

Om stipt 18.15u vertrekken we in groep voor de opwarming van onze training. Tijdens de opwarming wordt door enkele het initiatief genomen om korte versnellingen in te lassen? Als we na 3 km aankomen voor verdere richtlijnen van onze trainer, heb ik het niet alleen warm genoeg; het zweet breekt al goed uit. Een gewoon T-shirt zou dus zeker warm genoeg zijn. Gelukkig is mijn shirt echt wel dun en goed doorlatend.

De opdracht voor vandaag is heel eenvoudig: drie keer 1500m, twee keer hier in het provinciaal domein, daarna een derde 1500m in het Heuvelhofpark waar de Finse piste verlicht is. De twee vlotte 1500 in het provinciaal domein worden vrij perfect gelopen in 6’30”. Tijdens de tweede 1500m lopen er twee iets voorop en tijdens de laatste 500m versnel ik een beetje zodat ik tegen het einde net achter hen eindig. Daarna lopen we rustig naar het park Heuvelhof voor de derde 1500m van de avond. Deze wordt zelfs nog een beetje sneller gelopen dan de vorige, ondanks het heuvelachtig karakter ervan.

Na deze derde versnelling kiezen sommige er nog voor om een vierde keer deze afstand te lopen, maar ik besluit met enkelen om enkel nog rustig wat uit te lopen en al joggend terug te keren naar de atletiek Arena waar de kinderen ook bijna gedaan hebben met hun training. Het is weer een gezellige training geworden. Intussen kan ik me al psychologisch voorbereiden op de wedstrijd van zondag. Eerst is er nog de aflossingsuurloop op vrijdag, gevolgd door een taartenfestijn. Ik ben ervan overtuigd dat het een leuke avond gaat worden.

Lopen, Snelheid, Sport, Training

Eerste werkdag en snelle Sequoia

6 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Na het loopje van gisteren met mijn zoontje van 10, Tibo, is het vandaag weer tijd voor routine. Met uitgesteld relais (het is al dinsdag) is het vandaag mijn eerste werkdag van de week. Na een korte rondvraag in de voormiddag zijn er toch enkele collega’s die ook zin hebben om vanmiddag een toertje te gaan lopen. In tegenstelling tot de voorbije periode begint het nu wel net te regenen als we vertrekken. Gelukkig regent het niet echt fel, dus we kunnen rustig opwarmen, zonder te nat te worden.

De eerste drie kilometers worden rustig gelopen. Na de splitsing waar R. rechts weg draait, gaat het tempo iets de hoogte in. G. zet zich op kop en brengt ons op een snelheid van iets onder de 12 km/u. Op dat ogenblik wordt er al heel wat minder gepraat. Ik bengel steeds aan het staartje blijf me vrij goed voelen. Reeds voor het vertrek had ik het plan om er een tweede ronde aan te knopen. Ik had natuurlijk geen idee welk tempo er zou gelopen worden. Deze snelheid doet me wel twijfelen of ik er nog een tweede rondje zou aan toevoegen. Als de beslissing moet genomen worden, ga ik toch voor een tweede rondje en vraag aan de rest of er nog iemand zin heeft in een tweede rondje. Weinig interesse, zo blijkt.

Ik draai op het gepaste tijdstip rechts in plaats van links richting start. Onmiddellijk versnel ik wat. Het is de bedoeling om niks te forceren, dus geen segmenten van Strava aanvallen vandaag. Zonder hartslagmeter weet ik wel niet wanneer ik té snel zou lopen, maar ik probeer naar mijn lichaam en ademhaling te luisteren. De snelheid blijft er goed inzitten en het is nu toch wel de bedoeling om deze snelheid aan te houden tot waar ik me afgezonderd heb.

Ondanks de toenemende regenval en de daarbij horende modderige wegen heb ik plezier in het lopen. Het blijft goed gaan en een controle achteraf bewijst het ook. Mijn snelheid blijft aanhouden, beter zelfs, de kilometertijden dalen stelselmatig van 4’38 tot 4’31”. Elke kilometer loop ik 1 à 2 seconde sneller. Dat is pas een voorbeeld van tempo lopen. Het lopen heeft me vandaag echt wel deugd gedaan.

Lopen, Sport, Training

Bosloop met Tibo

5 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Op maandag begint voor de meeste een normale werkweek. Vandaag is het geen routine, want ik ben een dag thuis met de kids. De school blijft een dagje dicht wegens pedagogische studiedag.

Na enkele uren saai werken voor school en wat spelletjes spelen, vraagt Tibo zelf om een toertje te gaan lopen. Het is buiten te goed weer en dus verkiest hij om buiten te lopen in plaats van enkele kilometers op de loopband. In de namiddag trekken we beide onze loopkleren aan en gaan op pad. Zijn voorkeur is om in het bos te gaan lopen, dus lopen we in het bos. In de bossen van Linden lopen, betekent wel dat er weinig paden vlak zijn. Het zal dus klimmen of dalen worden.

De eerste kilometer is er al direct eentje waar enkel bergop gelopen wordt. We zijn dus onmiddellijk opgewarmd en bij deze vrij warme temperaturen en hoge vochtigheid komen de eerste zweetdruppels al snel op de proppen. Wanneer er minder moet geklommen worden, komt mijn hartslag toch naar beneden. Het tempo ligt nooit echt hoog, maar echt traag loopt mijn partner van 10 jaar toch ook niet. Enkele hellingen verder en met wat meer kilometers op de teller begint hij toch enkele tekenen van vermoeidheid te tonen. Hij vraagt dan ook om niet te veel omweg meer te maken en stilaan huiswaarts te lopen. Met nog één omweg door het Lindenbos komt de teller toch op bijna 7,5 km te staan.
Knap gedaan van hem.

Duurloop, Lopen, Sport, Training

21K in het weekend, nog eens

4 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Afgelopen vrijdag eindigde de DCLA-duurloop nogal pittig. Ik heb de laatste twee kilometers sneller gelopen dan ik eigenlijk voor mogelijk hield. Kortom, deze week heb ik al meer getraind op snelheid dan de hele vorige maand.

Gisteren, zaterdag, heb ik een rustdag ingelast. Vandaag is het dan tijd om het langer, maar rustig aan te doen. In elk trainingsschema en zeker in dat voor langeafstandslopers, horen voldoende trage kilometers. Deze week bestond voor een groot deel uit snelheid en daarom is het nu hoogtijd voor een duurloop. In het verleden is al duidelijk gebleken dat ik vaak te snel loop tijdens mijn duurlopen. Om mijn hartslag tijdens het lopen naar beneden te krijgen, zijn dus rustige en langere trainingen vereist. Hoogtijd om eraan te beginnen.

Een uurtje na het zondag-ontbijt sta ik klaar in short en T-shirt. Toch nog vlug eens checken wat de temperatuur is en gaat worden. Voorlopig is het nog vrij fris, maar de zon schijnt volop, dus bij 13°C en wat zon moet deze kledij volstaan. Effectief, na enkele honderden meters heb ik al echt warm genoeg. De kledij is alvast geen reden om vroeger te stoppen. Het is alleen maar te hopen dat de zon van de partij blijft. Na de eerste kilometer en dus ook na enkele licht stijgende wegen, voel ik het zweet al uitbreken. De volgende kilometer en dus na nog meer en iets zwaardere hellingen, kan ik al het zweet uit mijn ogen wrijven. Zou ik dan toch iets te veel pintjes gedronken hebben tijdens de voetbalwedstrijd van OHL??

Tot aan het centrum van Pellenberg en dat is ongeveer na 8K, zijn er voornamelijk stijgende hoogtemeters. Tot daar blijft het dan ook iets meer letten op de hartslag. Ik ben duidelijk iemand die bij de aanvang van een loop moet uitkijken om niet met een te hoge hartslag te lopen. Daarna blijft de hartslag wel binnen de perken. Het is ook vanaf daar dat de snelheid omhoog gaat, zonder grote toename van de hartslag. Tot daar ligt mijn gemiddelde snelheid rond de 11 km/u. De grote tweede helft loop ik aan een gemiddelde snelheid van om en bij de 12 km/u. Toegegeven, hier zitten veel minder stijgende hoogtemeters in, zelfs meer dalende.

Ter hoogte van de Diestsesteenweg moet ik me beginnen afvragen of ik wil de omloop wil uitbreiden. Als ik de ‘normale weg naar huis loop, kom ik aan ongeveer 18km. Als ik dus 20 of meer kilometer wil lopen, moet ik dus eerst wat extra kilometers doen. Ik besluit om vandaag toch ook minimum 21K te lopen. en ga dus een extra ronde van het provinciaal domein doen. In het provinciaal domein loop ik altijd iets sneller dan gepland. Dit keer is dat niet anders. De snelheid blijft weliswaar schommelen rond de 12 km/u. Het is er vrij druk en het is dan ook goed uitkijken om iedereen te ontwijken. De ondergrond van de weg rond de grote vijver zou eens een onderhoudsbeurt kunnen verdragen. De stenen die uitsteken vergemakkelijken het lopen zeker niet, integendeel.

Voor de laatste drie kilometer houd ik me aan de routine en loop dus via het Negenbunderpad en de Nachtegalenstraat terug huiswaarts. Het tempo blijft er goed inzitten, ondanks de tegenwind. De eerste halve marathon van de maand oktober zit erop. Strava laat me er mooi aan herinneren.

Hesy's Blog