Op een vrije dag slaapt een mens al wat langer, tenminste ik toch. Onmiddellijk bij het wakker worden, komt het idee bij me op om een ochtendloop te doen. Op die manier voldoe ik aan één van de trainingen, zijnde de nuchtere ochtendloop. Dit type loop bevordert de vetverbranding tijdens het lopen. Mijn ontbijt neem ik dan na het lopen, samen met de rest van het gezin. Recent onderzoek heeft uitgewezen dat mannen niets mogen eten voor ze een nuchtere ochtendloop doen, terwijl vrouwen best wel eerst iets eten.
Met enkel een glas water, vertrek ik voor een rustig loopje over een vertrouwde omloop. Het is zeker de bedoeling om het rustig te houden omdat het lichaam zijn energie moet halen uit vetverbranding. Het blijft voor mij een moeilijke uitdaging om rustiger te lopen. De eerste kilometers worden relatief rustig gelopen, maar toch nog steeds met een hartslag boven de 130 hs/min. Het feit dat de regen en de wind er voor iets tussen zitten, mag geen reden zijn. Vetverbranding gebeurt beter bij een lagere inspanning en dito hartslag.
Om wat afwisseling te hebben loop ik een extra rondje van de grote vijver in het provinciaal domein aan een iets hoger tempo. Hierdoor heb ik een iets hoger snelheid in de benen en houd deze ook (bijna) verder aan richting huiswaarts. De drie kilometer die ik dan nog doe verlopen met een hartslag net boven de 140 hs/min.
Ondanks de regen en de wind heeft dit ochtendloopje deugd gedaan. Nu ben ik wel benieuwd of ik er vanavond nog iets van zal voelen bij de wekelijkse training van DCLA.
