Categorie archieven: Lopen

DCLA duurloop (pré-meeting)

7 maart 2016 Werner 1 reactie

Een loopgroep zou geen loopgroep zijn indien elke activiteit niet zou worden vooraf gegaan met een loop. Zodoende ook vandaag: de lentevergadering. Op deze maandag avond staat de lentevergadering op het programma, maar de afspraak ligt iets vroeger, zodat er tijd is voor een duurloopje.

Op het uur van afspraak is het allesbehalve lenteweer; het zijn eerder winterse taferelen. Het is donker, het regent, het sneeuwt, het is allesbehalve ideaal loopweer. Rond 18.15u, het eigenlijke vertrekuur stopt het met regenen en kan er toch in vrij normale omstandigheden vertrokken worden. S. neemt de rest van het groepje op sleeptouw en gebruikt zijn uitgebreide kennis van de omgeving om ons een mooi parcours voor te schotelen.

De snelheid ligt op deze maandagavond toch wel iets lager dan op de vrijdagse duurloop. Dit is duidelijk een extra loopje met als doel om straks ‘fris’ te kunnen vergaderen. Er wordt onderweg dan ook veel meer gebabbeld dan tijdens trainingen. Met de wedstrijden (Opwijk en Dour) en de jogging (Olmen) van afgelopen weekend hebben we meer dan genoeg om over na te kaarten. Dat de regen en slechte ondergrond van beide wedstrijden centraal staat, mag geen verwondering zijn. Er vielen dan ook woorden als koud, zwaar tot crosscup-onwaardig.

Wij hebben nu iets meer geluk. Net voor de start was het winter; tijdens deze loop houden we het droog. We blijven dan ook rustig verder lopen aan 11 km/u. Intussen is het wel donker geworden en koelt het toch nog wat verder af. Bovendien is lopen langs de weg in het donker toch net iets gevaarlijker. Je moet niet alleen opletten dat je omber gereden wordt; je moet goed uitkijken waar je je voeten zet. Ik concentreer me dan ook net iets meer op de plaats waar ik mijn voeten moet zetten dan op snelheid en hartslag.

Na een uur en een kwartier zijn we terug aan de Elfkamper en is de douche weer dik verdiend. Intussen staat er binnen al een lekker buffet op ons te wachten. De trainer heeft voor verschillende broden en meer dan voldoende beleg gezorgd, zodat we niet met een lege maag moeten vergaderen.

Duurloop, Lopen, Sport

ZooRun 2016

6 maart 2016 Werner Een reactie plaatsen

Na de langere duurloop van afgelopen vrijdag, was het zaterdag wedstrijddag in Opwijk. Vandaag staat de ZooRun van de Olmense Zoo op het programma. DCLA maakt van deze kindvriendelijke jogging een georganiseerde uitstap voor het ganse gezin. Er is voor ieder wat wils. Er is geen vast startuur en ook geen tijdsaanduiding. Er kan dus over de verschillende afstanden (5, 10 of 15km) gewandeld, gejogd of gelopen worden. In de groep van DCLA wordt elke discipline beoefend.

Bij aankomst valt onmiddellijk de populariteit op van dit evenement. Twee grote parkings staan helemaal vol. Parkeerwachters begeleiden elke auto naar een geschikte plaats. Op een medewerker wordt niet gekeken; overal word je de weg gewezen en de inschrijving verloopt supervlot. Na de groepsfoto rond 10.15u vertrekt iedereen van onze groep voor zijn omloop. Ik kies de 15km en de kids mogen de 5km lopen. Zij vertrekken dan ook als een pijl uit een boog voor hun parcours door het bos. Achteraf blijkt dat ze dit toch te weinig vonden en besluiten om deze omloop nog maar eens te lopen.

Ik kies voor de langste afstand en vertrek heel rustig. Het is zeker geen wedstrijd, maar te rustig lopen is ook mijn ding niet en dus loop ik iets sneller zonder te forceren. De smalle weggetjes tussen de bomen zijn perfect aangeduid. Bij het inhalen van enkele andere lopers wacht ik rustig af tot ik er zonder problemen voorbij kan. De langste afstand bestaat eigenlijk uit een combinatie van de omlopen van de 5km, gevolgd door de omloop van de 10km. Deze laatste omloop bestaat uit bredere wegen waar inhalen gemakkelijker gaat en waar ook veel minder bochten in voorkomen. Hier ligt mijn snelheid dan ook nog wat hoger.

Fout lopen is hier echt onmogelijk. Er staan echt meer dan genoeg wegwijzers. Bovendien werden de natste stukken toch beloopbaar gemaakt met behulp van stro en boomschors. Dit is echt perfect voorbereid. Ook al loop ik de afstand alleen, nooit voelde ik me alleen. Er waren meer dan genoeg deelnemers zodat ik van het ene groepje naar het andere kon lopen. Een praatje kon er niet echt af, daarvoor bleef ik niet lang genoeg in hun buurt.

Kortom, de ZooRun van de Olmense Zoo is een perfecte jogging die je met het hele gezin kan doen en waar je achteraf nog ‘gratis’ de dierentuin kan bezoeken. Om het helemaal compleet te maken, zorgen ze voor douches en heeft het restaurant voldoende capaciteit om iedereen van eten te voorzien.

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Dubbele DCLA training

4 maart 2016 Werner Een reactie plaatsen

Een marathon voorbereiden vereist langere duurlopen. Dit weekend is er hiervoor geen tijd en dus moet de vrijdagavond gebruikt worden voor de wekelijkse langere duurloop. Op vrijdagavond staat er steevast de DCLA-duurloop met de groep van Miel op mijn agenda en deze wil ik toch ook wel doen. Hierdoor beslis ik om eerst op mijn eentje al wat kilometers af te leggen net voor deze groepsduurloop en aansluitend de normale vrijdagse duurloop mee te doen.

Een korte berekening zegt me om iets voor 17u te vertrekken voor mijn eerste gedeelte. Om het gemakkelijk te maken loop ik hetzelfde parcours als de DCLA wintertoer. Ik zorg ervoor dat ik deze afgelegd heb net voor de start van de eigenlijke training. Op die manier kan ik het beschouwen als één lange duurloop, met een korte drinkpauze.

Het is nu wel van belang om de eerste ronde rustig te lopen en goed te beseffen dat ik hierna deze nog eens moet lopen. Ik vertrek dan ook vrij rustig. Na enkele kilometers vind ik mijn hartslag toch iets te hoog en loop nog iets trager. De hartslag zakt effectief en ik kan de snelheid opnieuw iets hoger leggen. Ne enkele hellingen ben ik echt goed opgewarmd en verloopt het verder vrij rustig. Opeens komt er druk op mijn blaas en zou ik moeten plassen. Wat doe je als dit in een wedstrijd gebeurt? Ik stel het nog wat uit. Het gevoel gaat allesbehalve weg, integendeel. Ik besluit om dan toch maar om even een plaspauze in te lassen. De tijd die je daarmee verliest, zal je waarschijnlijk niet kunnen goedmaken, maar het lichaam is me dankbaar en ik loop opgelucht verder.

De tweede helft verloopt zoals met de groep iets sneller. Hier moet ik echt beseffen dat ik zo dadelijk deze afstand opnieuw ga lopen. Ik mag dus niet forceren en nog wat reserve houden daarvoor. Iets over 18u kom ik aan en heb dus nog enkele minuten om iets te drinken en de collega’s ‘dag’ te zeggen. Om 18.15u vertrek ik dan samen met hen voor de normale DCLA duurlooptraining. Er wordt beslist de ronde in omgekeerde richting te lopen. Dat zorgt dan ook voor mij voor een mooie afwisseling. Het is alsof je een volledig andere weg loopt.

De snelheid ligt net iets hoger dan de andere weken op de eerste kilometers. Op dit ogenblik voel ik niet dat ik al een ronde gelopen heb. Na een zestal kilometer ligt de snelheid nog iets hoger en lopen we telkens onder de 5′ min/km. Met nog een viertal kilometer te lopen, wordt er meer en meer versneld. Sommigen nemen dan een iets kortere weg en anderen moeten lossen. Ik begin nu wel goed de vermoeidheid te voelen. De snelheid zakt niet meer onder 13 km/u. De laatste twee kilometers heb ik echt wel moeite om de eerste te volgen. Deze twee kilometer ligt de gemiddelde snelheid ook in de buurt van 14 km/u. Na meer dan 26 km vind ik het nog behoorlijk om in de buurt van de snelste te blijven.

In ieder geval, dit was een mooie duurloop met een stevige en alnge versnelling op het einde. De spaghetti mag komen.

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Nieuwe maand, nieuwe uitdagingen #MR16

1 maart 2016 Werner Een reactie plaatsen

Na de kortere duurloop van gisteren moet er vandaag wat meer gelopen worden. De pijn aan de achillespees wordt niet echt erger en dus staat niets in de weg voor een langere duurloop. Ik heb geen vaste omloop in gedachte en zelfs geen afstand of tijd. Ik vertrek dan ook samen met enkele collega’s voor een middagloopje. Het is wel de bedoeling dat ik daarna wat extra kilometers ga lopen. Op Strava zijn er elke maand nieuwe uitdagingen, zoals loop 10K of een halve marathon. Het is nu de eerste van de maand en dus kan er een nieuwe uitdaging afgewerkt worden. Als ik vandaag 21,1 km loop, telt dat dan ook automatisch als 10K?

Met een rustig tempo lopen we de eerste kilometers. De wind is duidelijk gedraaid t.o.v. gisteren. Wegens opkomende blessure bij mijn collega, besluit hij wijselijk om iets vlugger huiswaarts te keren. Ik, daarentegen, besluit om vandaag de Strava-uitdaging van de halve marathon aan te gaan. Er volgen waarschijnlijk nog meerdere lopen van deze afstand en hopelijk nog enkele langere gedurende de maand maart.

De snelheid probeer ik te houden, zoals we vertrokken zijn, namelijk om en bij de 11,5 km/u. Intussen ben ik meer bezig met de af te leggen weg dan met het aanhouden van deze snelheid. Als ik verder loop naar de Zoete Waters zal ik waarschijnlijk wel in de buurt van de geplande 21km komen. Intussen heb ik al enkele keren naar de Zoete Waters gelopen en telkens via een iets of wat andere weg. Vandaag probeer ik opnieuw een andere weg te vinden en wel eentje dat ik nu probeer te onthouden, zodat deze meerdere keren kan gelopen worden. Net voor de tunnel ‘Herendreef’ van de E40 loop ik dit keer wel de goede weg, tenminste de geplande weg.

Op het lange stuk zuidwaarts kom ik nog Jesse Stroobants tegen. Hij liep dan wel aan een véél hogere snelheid en niet alleen omdat hij de wind in de rug had en waarschijnlijk lichtjes dalend. Hij is duidelijk goed aan het trainen. Ik loop zolang de wind me eerder hindert dan helpt aan dezelfde snelheid van 11,5 km/u. Zodra ik een bocht naar rechts maak en in westelijke richting loop, versnel ik tot 12 km/u. Na de zware helling en opnieuw een bocht naar rechts, loop ik in oostelijke richting en blijf aan 12 km/u aanhouden tot aan de Naamsesteenweg. Als ik opnieuw in westelijke richting loop, ligt de snelheid terug iets lager en heb zelfs iets meer moeite om de 11,5 km/u te houden.

Vanaf km 16 probeer ik de snelheid nog iets op te drijven en blijf dan lopen aan 12,5 km/u. Op dat ogenblik begin nog het meest last te hebben met koude handen. Ik draag nochtans handschoenen, maar door de regen, helpen deze niet veel, vrees ik.Toch blijf ik deze snelheid aanhouden tot ik aankom. De gemiddelde snelheid bedraagt uiteindelijk 11,9 km/u of 5’02” min/km. Helemaal niet slecht met deze koude en wind.

Lopen, Sport, Training

Sequoia als start van nieuwe trainingsweek

29 februari 2016 Werner Een reactie plaatsen

Na een week met wat minder kilometers en met nog zes weken voor de boeg, is het nu opnieuw een opbouwweek. Alvorens aan tapering te denken, moet er eerst nog enkele weken goed getraind worden. Anderzijds voelen mijn benen, knieën, spieren en pezen toch wel vermoeiend aan. De pijn onderaan de kuit (of bovenaan achillespees) blijft me parten spelen. Anderzijds is het afgelopen zaterdag in Lier goed verlopen. Echt panikeren doe ik niet, maar ik moet toch de nodige voorzichtigheid aan de dag leggen.

Vandaag, maandag, eerste dag van de week, houd ik het relatief rustig. Met enkele collega’s vertrekken we om een duurloopje af te leggen tijdens de middagpauze. Het weer is vrij goed; er staat een zonnetje aan de hemel, maar het is nog steeds winter en er staat een frisse bries.

De snelheid zit er van bij de start al vrij goed in. Na één kilometer staan er amper iets meer dan 5 minuten op de klok. De volgende kilometers blijven we lopen aan deze snelheid. De vijfde kilometer moet er gelopen worden op modderige ondergrond en blaast de wind meer en meer in het nadeel. Toch wordt deze kilometer afgelegd aan 5′ min rond. De gemiddelde hartslag komt hierdoor wel in de buurt van de 145 hs/min te liggen. Dit is vrij hoog en ligt volledig aan de snelheid in deze omstandigheden. Daarna zakt de hartslag terug wat, ondanks de snelheid behouden blijft en de wind recht in het gezicht blaast.

Op de Karmelietenberg laten we de snelheid niet te veel zakken. De gemiddelde snelheid over de volledige loop bedraagt 11,8 km/u en dat is helemaal niet slecht als eerste loopje van de week en na de 25K van zaterdag.

Duurloop, Lopen, Sport, Wedstrijd

Natuurloop Lier 25K #MR16 #roadtorotterdam

27 februari 2016 Werner Een reactie plaatsen

Op deze laatste zaterdag van de maand staat er weer een Natuurloop van Lier geprogrammeerd. Dit keer is het geen halve marathon, maar iets meer: een 25 kilometer. Dergelijke lange afstanden zijn ideaal om je uithouding en conditie eens te testen. Bovendien is het niet alleen voor mij, maar voor velen, een goede test voor de voorjaarsmarathon. Het is een mooie wedstrijd om het geplande marathontempo te testen. Het parcours is voornamelijk vlak en verhard en komt hiermee goed overeen met de meeste marathons.

Voor de start blijft het twijfelen over de juiste kledij. De zon schijnt wel, maar het blijft amper 6°C. Mijn eerste keuze was om enkel met een relatief dunne loopshirt met lange mouwen te lopen. Net voor de start beslis ik om er toch een T-shirt onder te dragen. Op dergelijke lange afstand ben ik niet van plan om echt heel intensief te lopen en dus kan een tweede laagje zeker geen kwaad. Ook omdat de eerste 10 kilometer voornamelijk tegen de NO-wind in zijn, is een tweede laagje toch wel te verantwoorden.

Net voor het startuur begeef ik mij richting de startplaats en loop enkele minuutjes warm. De eerste meters loop ik echt te snel, maar snel probeer ik een rustig tempo aan te nemen. Toch loop ik de eerste kilometer aan 4’35”. Dit is toch wat te snel. Bovendien had ik afgesproken om samen met B. te lopen en dus houd ik mijn snelheid verder in en wacht. De eerste kilometers verlopen met de nodige afwisseling en dus ook met wisselend tempo. De tussentijd na 5K bedraagt 23’24” wat een gemiddelde snelheid van 12,8 km/u inhoudt.

Van kilometer 5 tot 10 is het steeds rechtdoor tegen de koude wind in. Het voelt noch te koud, noch te warm aan. De kledij was voor dit stuk dan toch een goede keuze. Hier lopen we met drie een bijna constante snelheid van 12,2 km/u. Dat zou zeker ook mijn aanvangssnelheid op de marathon moeten worden. De hartslag bedraagt dan rond de 152 hs/min. Net voor de brug die ons naar de andere kant van het kanaal brengt, begin ik al lichtjes te versnellen.

In de andere richting speelt de wind meer in het voordeel en verhoog ik lichtjes mijn snelheid. Ik stroop onmiddellijk de mouwen op en wacht niet tot het te warm zou worden. Mijn hartslag houd ik zo in de buurt van de 155 hs/min. Vanaf dan begin ik aan een serieus inhaalmanoeuvre. Het geeft een bijkomend goed gevoel als je telkens naar iemand kunt lopen zonder dat de hartslag toeneemt. Tot en met kilometer 21 loop ik rond de 13km/u met een gemiddelde hartslag rond de 155 hs/min.

De laatste kilometers verhoog ik mijn snelheid nog wat en kan ik anderen blijven inhalen. De twee eerste vrouwen, die heel de wedstrijd samen gelopen hebben en mij inhaalde na één kilometer, zie ik dan voor mij lopen. Niet veel later laat ik die ook achter mij. Tot en met de laatste meters blijf ik anderen inhalen. De laatste kilometer loop ik nog aan 4’06”.
De conditie zit dus vrij goed. Als nu de pijntjes van de achillespees en hamstring geen roet in het eten gooien, komt op 10 april alles goed!

Hesy's Blog