Na een verdiend rustdagje gisteren, is het vandaag weer tijd om nog eens wat te hardlopen. De meteorologische condities zijn niet ideaal te noemen. Het is amper 3°C, er is vrij veel wind en het regent. De meeste mensen zouden er tegenaan zien om met zo’n weer buiten te komen. Voor lopers, als ik, komt het er enkel op neer goede keuzes van kledij te maken. Het wordt sowieso een lange broek en bovenop een T-shirt, een iets dikker shirt met lange mouwen. Omdat de natte wind echt koud kan zijn en omdat het niet de bedoeling is om heel intensief te lopen, kies ik ook voor een licht vestje met lang mouwen en zelfs voor een paar handschoenen.
Iets over twaalf vertrekken we en onmiddellijk valt op dat het tempo er goed inzit. De eerste kilometer (met afdaling) wordt afgelegd in minder dan vijf minuten. Meestal lopen we deze toch wel iets trager. De volgende kilometers worden rustig, en zeker niet te traag gelopen. In plaats van na vier kilometer rechts af te draaien richting restaurant Arenberg, kiezen we ervoor om verder rechtdoor te lopen richting Oud-Heverlee. Het stukje langs de spoorweg gaat niet alleen omhoog, we krijgen er volop de ijzig koude en natte wind in het gezicht en houden toch een snelheid van 11,9 km/u. Ondanks wat de snelheid doet vermoeden, is dit toch wel een intensief te noemen. Omgekeerd, dalend en met de wind in de rug, wordt in het begin dezelfde snelheid gelopen. Iets verder neemt de snelheid toch wel toe naar 12,6 km/u. Ook de volgende kilometers worden gelopen onder de 5′ min/km. Op de Finse piste voel je onmiddellijk de weerstand van de (te) zachte ondergrond en gaat de snelheid er wat uit.
De laatste kilometer worden we wat gehinderd door te veel leerlingen van de naburige school. De Karmelietenberg wordt dit keer niet gebruikt om eens extra de weerstand te testen.
Het is niet de bedoeling om een politieke discussie te starten over winter-/zomeruur of over globale opwarming, maar het is een fijn gevoel om de start van de wintertraining te doen bij 15°C. Na een kleine opwarming op de piste is al duidelijk dat het alles behalve winter is. Een technisch T-shirt en dunne shirt met lange mouwen blijkt na enkele minuten al te warm te zijn. Net voor het vertrek van de opwarmingsronde beslis ik om enkel met T-shirt te lopen. Het zal niet vaak gebeuren dat we eind oktober ’s avonds nog kunnen lopen in short en T-shirt.
Sinds het overschakelen naar het winteruur of beter gezegd, het uitschakelen van het zomeruur is het al donker vooraleer de training start. De opwarming kan dus niet meer plaatsvinden in het provinciaal domein omdat de wegen daar niet verlicht zijn en dus te moeilijk en te gevaarlijk om over te lopen. De opwarming moet gebeuren over verlichte wegen en dus gebruiken we de openbare weg als opwarmingsparcours. Vertrekkende vanuit de Elfkamper lopen we nu richting Linden via Kortrijkstraat en komen we terug via de Schoolbergenstraat. Ondanks de aanwezigheid van voetpaden is dit niet een ideale omloop maar het is beter dan niks. De opwarming, zoals vanaf nu geldig voor heel de winter, is langer dan het rondje van de grote vijver in het provinciaal domein. We lopen 4,8km vorraleer we in het Heuvelhofpark aankomen. Hier doen we nog enkele kleine versnellingen.
Het programma van vandaag bestaat uit drie keer 1500m. Bij de eerste 1500 wordt er eerst 800m gelopen aan een “rollend” tempo, gevolgd door 700m vlot. De tweede 1500 wordt er slechts 400m rollend gelopen en dus 1100m vlot. Bij de derde en laatste moet de volledige afstand vlot gelopen worden. Bij deze laatste zet ik mij van bij de start aan de kop van het peleton en zorg dat ik daar blijf. Zodra ik hoor dat er iemand kortbij kom, loop ik iets sneller. Daarbij probeer ik op mijn ademhaling te letten en zorg ervoor dat ik langzaam blijf ademhalen. De hartslag blijft hiermee toch onder de 170 hs/min. Het blijft natuurlijk moeilijk om een onderscheid te maken tussen vlot en snel. De gegevens van mijn horloge zeggend at ik de laatste 1500m gelopen heb aan een gemiddelde snelheid van 13,92 km/u of een tempo van 4’19” min/km.
De trainingsloop van gisteren was toch wel vrij zwaar. Als je ’s avonds na een half uurtje in de zetel, niet meer kunt wakker blijven, ben je moe. De 14K met een intensieve tweede helft heeft duidelijk energie gekost. Het wordt dus een avond waar ik vroeger dan anders in bed ga.
Vandaag is het weer tijd voor een training van DCLA. Er wordt dus niet gelopen tijdens de middag, althans niet voor mij. Gelukkig, want vandaag is het grijs en nat, niet aangenaam om zo te vertrekken. Na het werk, tijdens de rit naar huis, voel ik me opnieuw vrij moe. Hopelijk wordt het vanavond geen te zware training. Een koffie en wat koekjes later, voel ik me terug goed en maak me klaar om naar DCLA te vertrekken. Het regent al niet, maar het blijft toch wel fris en vochtig. Ik kies dus toch voor een dunne shirt met lange mouwen.
Om stipt 18.15u vertrekken we in groep voor de opwarming van onze training. Tijdens de opwarming wordt door enkele het initiatief genomen om korte versnellingen in te lassen? Als we na 3 km aankomen voor verdere richtlijnen van onze trainer, heb ik het niet alleen warm genoeg; het zweet breekt al goed uit. Een gewoon T-shirt zou dus zeker warm genoeg zijn. Gelukkig is mijn shirt echt wel dun en goed doorlatend.
De opdracht voor vandaag is heel eenvoudig: drie keer 1500m, twee keer hier in het provinciaal domein, daarna een derde 1500m in het Heuvelhofpark waar de Finse piste verlicht is. De twee vlotte 1500 in het provinciaal domein worden vrij perfect gelopen in 6’30”. Tijdens de tweede 1500m lopen er twee iets voorop en tijdens de laatste 500m versnel ik een beetje zodat ik tegen het einde net achter hen eindig. Daarna lopen we rustig naar het park Heuvelhof voor de derde 1500m van de avond. Deze wordt zelfs nog een beetje sneller gelopen dan de vorige, ondanks het heuvelachtig karakter ervan.
Na deze derde versnelling kiezen sommige er nog voor om een vierde keer deze afstand te lopen, maar ik besluit met enkelen om enkel nog rustig wat uit te lopen en al joggend terug te keren naar de atletiek Arena waar de kinderen ook bijna gedaan hebben met hun training. Het is weer een gezellige training geworden. Intussen kan ik me al psychologisch voorbereiden op de wedstrijd van zondag. Eerst is er nog de aflossingsuurloop op vrijdag, gevolgd door een taartenfestijn. Ik ben ervan overtuigd dat het een leuke avond gaat worden.
Dit weekeinde moet pure ontspaning worden. Afgelopen vrijdag heb ik nog eens doorgetraind. Een intervaltraining rond de vijvers van het provinciaal domein waren een goede test van mijn kunnen, of niet-kunnen. Eigenlijk moet ik tevreden zijn met het resultaat. Het is trouwens amper een jaar geleden dat ik regelmatig begon te lopen. Intussen heb ik 1.900km lopend afgelegd. Tegen eind van deze maand zal ik de kaap van de 2000km afgelegd hebben. Niet slecht voor iemand die nooit een ‘echte loper’ geweest is. Toch is het zo dat alles wat ik adem met lopen te maken heeft. Een beetje overdrijven mag toch.
Dit weekeinde zijn mijn vrouw en ik kinderloos en dus gingen wij eens een weekeindje genieten en hebben een tweedaags arrangement geboekt in een saunacomplex. Na de zware interval van vrijdag past dit perfect in mijn planning. Na twee dagen zweten zonder te bewegen begon het al opnieuw te knagen om te gaan lopen. Toch wou ik nog eerst Parijs-Roubaix zien.
De weersvoorspellingen voor de komende dagen zien er goed uit en mede door de beelden te bekijken van de marathons van Parijs en Rotterdam drong het tot me door dat ik geen kort loopshortje meer heb. De laatste maanden loop ik steeds me aansluitende lange broek of broek tot net boven de knie. Als ik de marathon van Antwerpen wil lopen met een korter en losser loopshortje dan moet ik dat zeker eerst kunnen testen. Maandag, na het werk, heb ik een lange duurloop gepland, dus dat zou de ultieme test worden met een dergelijke loopshort. De enige mogelijkheid om op zondag eentje aan te schaffen is onmiddellijk na de aankomst in Roubaix vertrekken naar het Gouden Kruispunt. Daar zijn een aantal sportwinkels open op zondag. Bovendien kan ik van daaruit naar huis lopen en dan heb ik in één moeite ook nog eens wat gelopen.
NIKE 12.5CM RACING
Een kort loopshortje vinden, was duidelijk geen gemakkelijke opdracht.Het is duidelijk dat dergelijke shortjs uit de mode zijn. Uiteindelijk vind ik eentje in de A.S. Adventure. Het is nog niet echt eentje zoals ik het wilde maar het kon er toch mee door. Het is in ieder geval een zeer lichte stof en waarschijnlijk ideaal bij warmer weer. Nu is het enkel uittesten dat het goed aanvoelt en nergens schuurt. Intussen was het bijna 18u en de winkels gaan allemaal sluiten. Ik ging dus met mijn loopkleren vlug een winkel binnen en gebruikte een paskamertje om mij vlug om te kleden zodat ik iets over 18u klaar was om de tochtte voet naar huis in te zetten. Voor het vertrek had ik even op Google Maps gekeken zodat ik toch niet de grote baan moest volgen om terug in Linden te geraken.
Na enkele minuten was het eigenlijk al duidelijk dat dit geen licht pleziertochtje zou worden. Ik wist niet dat twee dagen sauna vermoeiend kon zijn. Mijn spieren voelden zwaar aan. Bovendien stond er een stevige bries recht in mijn gezicht. Doordat de volledige afstand richting west gaat, betekent dit dat ik dus over de volledige lengte wind op kop zou hebben. Als je dan nog weet dat Linden iets hoger ligt, heb je alles wat ook maar enigszins kan tegenwerken: stramme spieren, tegenwind en hellingen. Als ik dan nog het verstand zou gebruiken om rustig te lopen, was het zeer zeker minder zwaar geworden. Ik wou er echt niet te lang over doen en dus zette ik er onmiddellijk een stevig tempo in, iets boven de 12km/uur. In de gegeven omstandigheden vind ik het helemaal niet slecht. Ik had geen hartslagmeter aan, dus ik weet niet hoe snel mijn motor op dat moment klopte. Toch voelde ik enkele pijnen (bovenkant rechtervoet en rechter quadriceps), zowel onderweg als achteraf. Dit voorspelt niets goed voor mijn geplande duurloop van morgen.
Nu eerst een restaurantje doen.
Na mijn training van gisteren, die toch wel iets intensiever was dan de meeste, voel ik ietwat zware benen. Het is dus aangewezen om vandaag een relatieve rustdag in te lassen. Het zal dus een rustige jogging worden langs mijn ‘vast’ parcours en dan zeker met een heel rustige start, zodat mijn spieren toch wel de tijd krijgen om los te komen. Het weer ziet er prachtig uit, maar de thermometer staat, een half uurtje voor de start, niet hoger dan 8°C. Dit is nog zeker geen lente te noemen. Dit zou wel overeenkomen met wat ik zondag van plan ben. Zondag loop ik een wedstrijd (VijverRun) over 33km. Volgens de weerberichten zou het zondagmiddag ook een 8°C worden, maar dan zelfs zonder zon. Loopkledij, het lijkt iets bijkomstig, maar het is en blijft toch wel belangrijk om de juiste combinatie te kiezen. Tijdens een wedstrijd loop je doorgaans wat sneller dan op training (alvast dat is de bedoeling) maar je té warm kleden is nefast voor een goede snelheid. Vandaag kies ik toch voor een iets dikker loopshirt met lange mouwen boven een technische T-shirt.
Zoals vooraf beschreven heb ik mij gehouden aan de planning om rustig te starten en daarna ook rustig te blijven lopen. Het was toch niet echt traag, maar het bleef bij een mooi tempo (5’33” min/km) en op die manier konden we gewoon blijven praten. Toch zal ik de marathon iets sneller moeten lopen. Aan dit tempo kom je aan een eindtijd van 3u53min en eigenlijk ligt mijn doel toch iets sneller.
Ondanks dit gezapige tempo voel ik toch wel een zeer lichte pijn in mijn scheenbenen. Dit duidt op overbelasting. De komende dagen zullen dus rustig moeten blijven. Afwachten hoe ik mij morgen voel en dan beslissen of ik zondag de VijverRun meeloop of niet.
Vandaag is het dus wedstrijddag. Het begon al niet bijster goed. Door omstandigheden was ik om 4 uur al wakker en kan moeilijk de slaap hervatten en daar ligt een mens dan wakker van. Anderzijds had ik gisteren mijn best gedaan om zo koolhydraatrijk mogelijk te eten. Ik weet, het is maar een halve marathon, maar ik wil deze dag ook gebruiken als voorbereiding/training voor de volledige marathon. Bovendien heb ik energy gels gekocht. Het wordt ten stelligste afgeraden om te experimenteren tijdens een wedstrijd, toch wil ik deze recreatieve wedstrijd gebruiken om eens een gel uit te proberen. Om alle risico’s te beperken, zal ik enkel eentje uitproberen waar je niet moet bij drinken en al maar goed: er was geen drankpost halfweg.
De dag begon zonnig, maar het was echt wel koud. Door gebrek aan wedstrijdervaring vind ik het extreem moeilijk om de juiste kledij te kiezen. Als liefhebber van Netatmo, geloof ik toch in een stijging van de temperatuur. Ik vertrok dus met een (iets dikkere) loopshort tot boven de knie, een T-shirt onder een dun loopshirt met lange mouwen. Bij de inschrijving zag ik bijna iedereen met een lange broek en zelfs met een windvestje bovenaan. Zou ik dan te ‘dun’ aangekleed’ zijn? Twijfel alom. Opeens begon ik aan alles te twijfelen: heb ik wel de goede schoenkeuze gemaakt? Zijn de sokken goed genoeg? Zet ik mijn sportzak terug in de auto of laat ik hem achter in de voorziene vrachtwagen? Twintig minuten voor de start stond mijn sportzak in de auto en had ik een plaatsje gevonden voor mijn sleutel, maar vond ik het toch wel koud. Ik had me vergist, ik ben te koud aangekleed !! En nu is het té laat om nog te gaan wisselen. Wat nu??
Net voor de start had ik al een hartslag van 90 hs/min; veel te veel om gewoon stil te staan. Ik was dus echt wel zenuwachtig !! Wie had dat gedacht? Na de start klom de hartslag veel sneller dan gepland. Ik wou echt wel 12km/uur lopen aan 150 hs/min, maar ik zat onmiddellijk in de buurt van de 160 !! Ondanks de wind in de rug liep ik maar net onder de 5’00 min/km. Ik werd door enkele ingehaald, maar eigenlijk bleven ze allemaal in het vizier. Dit tempo moet ik dus zeker aanhouden. na 10km zat ik aan 49’15”. Doel 1 is bereikt; ik zit onder de 5’00 min/km. Tijd voor mijn energy gel. Naast mij zag ik ook iemand een gel nemen, dus begon ik ook maar aan mijn experiment. Ik wist amper hoe ik deze moest openen !! Gelukkig heb ik een gel genomen waarbij drinken niet vereist is. Er staat geen drankpost halfweg, ook al stond deze aangeduid op het plannetje van het parcours. Tip van de dag: neem enkel een gel waarbij je moet drinken, als je de bevoorrading in het vizier hebt.
Het keerpunt is echt wel een moeilijk stuk. Doordat je de brug over moet, loop je eerst weg van de dijk naar de weg, licht bergop en daarna moet je, na een bocht van 180°, aan de helling van de brug beginnen. Vermits ik vaak lichte hellingen loop en probeer om daar niet te vertragen, doe ik dat hier ook en begin dus automatisch iets te versnellen t.o.v. de rest althans.
De tweede helft, in zuidwestelijke richting, verloopt met enorm veel tegenwind. Op sommige momenten is het zelfs moeilijk om normaal te ademen. Ondanks deze tegenwind loop ik toch sneller dan in de eerste helft. Eén iemand heeft dit snel in de gaten en plaatst zich net achter mij. Dit motiveert me zodat ik het tempo zeker niet laat zakken. Eigenlijk zou ik hem zelfs graag uit ‘het wiel’ lopen, maar dit blijkt niet te lukken. Hij heeft zijn haak stevig vastgehangen en volgt me vanop korte afstand. Bij de bevoorrading krijg ik een bekertje met heel weinig water en ik neem snel een tweede en kap deze bij elkaar. Hierdoor neemt hij de leiding over, iets te veel zelfs, want er ontstaat een gat. Ik gooi mijn bekertje na enkele slokken weg en neem nu zelf plaats in net achter hem. Hij houdt gelukkig het tempo vrij hoog en we blijven anderen inhalen. In deze tweede helft haalt niemand ons in en wij passeren heel regelmatig anderen. De laatste 10km leg ik dan ook af in 48 min, meer dan een minuut sneller dan de eerste 10 km (49’15”).
Aankomst 1/2 Marathon van 28/02/15
Mijn eindtijd (niet officieel) bedraagt 1u44’56” over 21,62km en heb dus mijn eerste doel van 5’00 min/km bereikt. Bovendien loop ik de tweede helft sneller (mét tegenwind) en voel ik me nog gelukkig na de aankomst.
