Categorie archieven: Training

Afscheid Rik met bubbels

Na een dagje rust, staan er vandaag een training in twee delen op het programma. We beginnen met een afscheidsloopje van Rik. Aansluitend loop ik alleen nog wat extra kilometers.

Zoals de meeste wordt een lange loopbaan gevolgd door een (hopelijk lange) periode verdiende rust. Op het werk is er iemand die zijn loopbaan stilaan afsluit. Gedurende zijn volledige loopbaan heeft hij meerdere keren per week (en weekend) gelopen. Mede dankzij hem ben ik drie jaar geleden begonnen met mijn eerste stappen in Heverleebos. Net voor hij alles inpakt, willen we met enkele lopende collega’s nog eens zijn rondje lopen. Bij aankomst wacht een fles bubbels.

Met zijn vijven lopen we steeds rond hem. Natuurlijk wordt er ook over het werk gepraat. Toch blijft hij in het middelpunt van de belangstelling staan, al was het maar dat we allemaal op zijn tempo lopen. Meestal doet hij er alles aan opdat de snellere lopers verder vooruit lopen; vandaag geeft hij toe en tolereert ons gezelschap.

        

Na de gezellige borrel aan de bosrand, is het opnieuw tijd voor de verdere training. In Heverleebos hebben we twee veelgebruikte omlopen. Na de kortere (7,5K) die we net samen gelopen hebben, ga ik nu voor de iets langere (10,7K) en ook iets sneller. Het eerste rondje is dan ook een mooie opwarming voor deze tweede loop.

Zonder echt te weten hoever ik nog ga lopen, houd ik het tempo nog binnen de perken. Het wordt wel een extensieve duurloop met een hartslag net onder de 150 hs/min. Op de hellingen verandert het extensieve naar het intensieve.

Uiteindelijk maak ik er toch nog een loopje van 16K van. Dit brengt het trainingstotaal op 23,5 km.

        

 

 

Citytrip Londen, dus lopen in Hyde park (deel 2)

Mooie liedjes duren niet lang en vandaag is het al de laatste dag van onze city-trip naar Londen. Toch nog eerst een nuchtere ochtendloop door Hyde park alvorens de koffers terug in te pakken.

Op deze zondagmorgen sta ik weer vroeger op dan mijn kamer-genoten en vertrek in stilte voor een nuchtere duurloop. Het is dit keer een druilige ochtend, gevolgd door gietende regen. Wat kan er nu typischer zijn dan lopen in Hyde Park door de gietende regen?

Dit keer gebruik ik mijn oriëntatievermogen om zonder begeleiding van mijn horloge naar Hyde Park te lopen. Ook dit keer loop ik via de noordrand tot aan de oostrand. Daarna volg ik de vijver (The Serpentine) die centraal in Hyde Park ligt. Zonder het zelf goed te beseffen blijf ik deze volgen, ook al was ik helemaal te noorden. Door de hevige regenval had ik geen besef meer wat noord en zuid was en dit keer liep ik dus al opnieuw oostwaarts, terwijl ik nog steeds ervan uitging dat ik westwaarts liep. Gelukkig was ik in het oosten al geweest en herkende ik dat ik nu opnieuw op het verste punt aangekomen was.

Er zat dus niets anders op dan opnieuw in de goede richting verder te lopen. Als ik voor de derde keer (op één dag) de noordrand van de vijver passeer, kies ik voor een route naar het centrum van Kensington Gardens om het standbeeld van de fysicus Watts te bekijken. Na 13,5K ben ik terug aan de zuidwest-corner om verder richting hotel te lopen. Ik vind dat ik vandaag nog wat extra kilometers kan gebruiken en loop dan eens op en af The Board Walk. Door wind, regen en vooral door het hoogteverschil wordt dit nog een pittig gedeelte van de nochtans semi-rustige, maar natte, duurloop.

Na iets meer dan 15K verlaat ik dan Hyde Park richting hotel. Helemaal doorweekt van regen en zweet bereik ik de hotelkamer en is het ook voor de andere tijd om zich klaar te maken voor een laatste dagje Londen.

        

Citytrip Londen, dus lopen in Hyde park

Het is krokusverlof en we gaan er met de kids eens even tussenuit. London, here we come!

Na vele jaren erover te spreken, is de reis naar Londen eindelijk geboekt en zijn de valiezen gemaakt. De loopschoenen zitten er natuurlijk ook in. We gaan maar enkele dagen, maar ik hoop toch om minstens één keer de loopschoenen aan te trekken en te gaan lopen in Hyde Park.

De eerste ochtend in Londen zet ik mijn wekker iets vroeger en op nuchter maag vertrek ik in alle stilte uit de hotelkamer. De avond voordien had ik een weg geprogrammeerd om toch niet verkeerd te lopen. Een parcours op de horloge bestaat enkel uit lijnen zonder richting. Te veel lijnen die mekaar kruisen of in elkaars buurt liggen, zorgen alleen maar voor verwarring.

Ik loop in ieder geval via het kleine Holland Park en Notting Hill (Gate) naar het wereldberoemde Hyde park. In Hyde park probeer ik zoveel mogelijk te zien en loop dan ook tot aan de oostelijke kant, aan park Lane. Bij het terugkeren valt pas op hoe dit park is aangepast voor lopers. Je vindt er zowel asfaltwegen als onverharde wegen, exclusief voor lopers. Fietsen zijn echt niet toegelaten. Het valt me achteraf pas echt op hoe populair het lopen hier is via Strava Flybys en door het aantal segmenten dat hier dagelijks gelopen wordt. Indrukwekkend!

Na 11K kom ik terug aan de zuidwest hoek en kan dan teruglopen richting hotel. De private road tussen Kensington Palace en Palace Green wil ik toch nog zien en ik loop hierlangs. Via de volgende laan keer ik dan terug naar het zuiden om langs de grote weg (Kensigton High Street en Hammersmidt Road) opnieuw het hotel op te zoeken.

Voor 9u, maar toch met 15K op de teller, kom ik terug op de kamer en kan me samen met de rest klaarmaken voor het ontbijt. Ondanks de stramme spieren heeft het me toch deugd gedaan om hier ’s morgens te kunnen lopen.

        

Individuele intervaltraining: 3 x 3000m

We zijn weer een nieuwe maand en nu komt de marathon wel heel dichtbij.

De afgelopen maand februari heb ik toch alweer 340km afgelegd, wat neerkomt op meer dan 12km per dag. Overtraining, overbelasting en ziekte hangen als een donderwolk boven me. Ik moet dus voorzichtig blijven. Na elke lange of intensieve training neem ik een dag rust. Maandag deed ik een langere duurloop en vandaag, woensdag, is het tijd voor het snellere werk. Na een warming up, lopen naar provinciaal domein, probeer ik drie keer 3000m af te leggen aan een tempo van 3’45” min/km.

Tijdens het traject naar het provinciaal domein is het al duidelijk dat de wind de grote spelbreker gaat zijn. Excuses zijn inderdaad snel gevonden. Anderzijds is het rondje van de grote vijver niet zo ideaal als een looppiste. Toch probeer ik er een goede training van te maken. De GPS heeft me een beetje bedrogen, waardoor zijn kilometer iets langer was dan de reële. De grafiek van de hartslag toont wel duidelijk waar ik snel en minder snel gelopen heb.

Ik heb misschien de gehoopte snelheid niet gehaald. Ik zat toch heel kort in de buurt en heb uiteindelijk wel mijn doel bereikt, zijnde 3 x 3000m.

        

LSD langs de vaart

De marathon komt steeds dichterbij en dus moeten er meer kilometers gelopen worden. Ondanks het slechte weer staat er vandaag een lange duurloop op het programma.

De middagpauze zal vandaag iets langer moeten duren. Na de kortere duurloop van gisteren is het vandaag het geschikte moment voor de langere versie.  De buienradar duidt een periode van quasi geen regen aan en daarvan wil ik profiteren. De wind blaast vrij fel vanuit het westen en hopelijk heb ik daar niet te veel last van.

Mijn vorige duurloop langs de vaart bedroeg 20K of 1u25min en deze keer wil ik toch nog iets verder lopen. Bij een duurloop langs de vaart is het dan ook gemakkelijk om de afstand en de tijd te bepalen: halfweg draai je 180° om en keer je langs dezelfde weg terug. Vandaag plan ik dus om na 12,5K of na 1u terug te keren.

Iets vroeger dan de eigenlijke start van mijn middagpauze vertrek ik aan deze iets langere duurloop. Van bij de start ligt de snelheid rond de 13 km/u. Dit is eigenlijk veel te hoog voor een LSD (long-slow-distance). Ooit zal ik het nog wel leren. Anderzijds staat de wind vanaf de zijkant fel te blazen en werkt dit toch in mijn voordeel. Het is te hopen dat deze langs de zijkant blijft en niet veel in het nadeel werkt tijdens de tweede helft, in omgekeerde richting. Na 58min bereik ik het keerpunt van 12,5km.

Na dit keerpunt kan ik de snelheid aanhouden met een hartslag die steeds onder de 140 hs/min blijft. De wind is duidelijk beter voelbaar. Hoe verder ik loop, hoe meer de vaart naar het zuiden draait en hoe meer de wind in het nadeel blaast en hoe meer last ik ervan ondervind. De laatste kilometers langs de vaart is het echt vechten tegen de wind. Op sommige momenten moet ik zelfs mijn mond wegdraaien om nog te kunnen ademen. De hartslag is intussen gestegen om in hetzelfde ritme te blijven.

Na iets minder dan 2u (1:57) ben ik terug aan mijn startpunt en kijk ik toch tevreden terug op deze duurloop, weliswaar veel te snel gelopen om een goede duurloop te zijn. Ooit …

        


 

geveld door ziekte en weer opgestaan

Na de wedstrijd van donderdag hebben de virussen me klein gekregen, maar na enkele dagen platte rust, toch terug enkele duurlopen gedaan.

Het staat overal beschreven: zware training doet je immuunsysteem geen goed. De avond van de wedstrijd hebben enkele virussen een mijn immuunsysteem gehackt en zijn ze binnen geraakt. Bij het vertrek op het werk war er niets aan de hand, maar wanneer ik een half uur later thuis kwam, was platliggen de enige optie. Het was alsof het griepvirus me op heel korte tijd geveld had. Na enkele medicamenten en een nachtrust zou het wel weer opgelost zijn.

Niet dus. Reeds lang voor dag en dauw lag ik badend in het zweet. Tegen de ochtend zat er niets anders op dan een hele dag bedlegerig blijven. Op zaterdag ging het heel lichtjes beter, maar de zetel bleef toch nog steeds mijn enige vriend. Op zondag overwon het loopvirus op het griepvirus, met een duurloopje tot gevolg.

Zonder te overdrijven kies ik voor ronde via Pellenberg. Doel is enkel overleven en wat rustige kilometers afleggen. De belangrijkste training voor de naderende marathon is en blijft kilometers lopen zonder blessures op te lopen en hier komt nu nog bij: zonder ziek te worden. Ik probeer de snelheid te beperken zodat de hartslag ook laag genoeg blijft en mijn lichaam genoeg energie overhoudt om de ziekte verder te verdrijven. Het lukt me toch aardig goed.

Met aardig bedoel ik hier enkel dat ik de 13,4K vlot uitloop zonder echt moe te worden en zonder ik me schuldig voel omdat ik na twee dagen rust al opnieuw de loopschoenen het aangetrokken. Met dit gevoel wil ik morgen een langere duurloop doen, nog steeds rustig.