Categorie archieven: Duurloop

Duurloop, Lopen, Sport, Training

DCLA-Duurloop, eerste wintertoer

Een reactie plaatsen

Na de intervaltraining van afgelopen woensdag had ik behoefte aan een dagje rust. Tijdens de training en zeker bij de laatste versnelling had ik echt alles gegeven met stijve spieren tot gevolg. De afgelopen week heb ik meerdere intensieve sessies achter de rug. Nu wordt het tijd om wat rustige dagen in te lassen. Vandaag staat er voor de training een zware maaltijd op het programma, allesbehalve ideaal om daarna een snelle duurloop te lopen.

Gelukkig valt de maaltijd nog mee en geraak ik net op tijd thuis om samen met de kids naar de training van DCLA te vertrekken. Het is amper 7°C en er vallen zelfs enkele druppels. Genoeg redenen om thuis te blijven. Anderzijds heb ik een lange rustige duurloop gepland op zondag, met op zaterdag een rustdag. Er moet dus wel gelopen worden vandaag. Zonder veel nadenken trek ik een warme korte tight aan met daarboven een T-shirt en een vrij dun shirt met lange mouwen. Omdat we op de openbare wegen lopen en het al donker is bij het vertrek, draag ik ook nog een fluo vestje zonder mouwen.

Tegen kwart over zes vertrekken we voor onze toer. Voor de eerste keer dit seizoen wordt de wintertoer gelopen. Vermits ik nog niet vaak meegelopen heb en dit enkel in de zomer, heb ik geen idee waar deze toer me zal brengen. De afstand zou ongeveer 15K zijn; sommigen zeggen zelfs iets minder. We vertrekken aan een relatief rustige snelheid van om en bij de 11,5 km/u. Het uitgebreide middagmaal zit me gelukkig niet in de weg. Ik volg achteraan de groep en laat me niet verleiden om met de eerste mee te lopen. Op de eerste en ook op de tweede helling van de dag, lopen enkelen iets sneller en komen zo wat voorop te liggen. Over de top laten ze zich gewoon weer inlopen. Zelfs op de hellingen loop ik, achteraan de groep nooit trager dan 10 km/u.

Vanaf ongeveer halfweg zijn er minder hellingen en afdalingen en komt de snelheid toch iets hoger liggen. Vanaf dan wordt er eerder 12 km/u gelopen. Hier had ik vroeger problemen mee, maar vandaag lukt me dit al heel wat beter. Eénmaal voorbij de kerk van Linden en de neuzen in de richting van Kessel-Lo komen te staan, gaat het tempo stevig de hoogte in. Vanaf dan ga ik mee versnellen en probeer zo de eerste langzaam in te halen. Hiervoor moet ik wel mijn snelheid opdrijven van 13,5 tot zelfs 14 km/u. Ik ben blij dat me het lukt om zo helemaal vooraan te eindigen. Op dat ogenblik heb ik zeker warm genoeg en stoort de regen helemaal niet meer. De laatste kilometer wordt gebruikt om rustig uit te lopen.

Twijfelend of ik wel zou gaan lopen vanavond, ben ik toch wel blij dat ik het gedaan heb en zeker met dit goed gevoel. Morgen wordt een rustdag. Zondag staat er een duurloop gepland. Dan loop ik van thuis naar mijn schoonzus, ongeveer 25k.

Movescount_logo     strava

 

Duurloop, Lopen, Snelheid, Sport, Training

Duurloop tijdens de middag

Een reactie plaatsen

Na de intervaltraining met de collega’s van DCLA, is het vandaag waarschijnlijk best om niet te forceren. Bovendien staat er morgen een aflossingsuurloop op het programma. Dit is zeker te vergelijken met een stevige intervaltraining van 8 x 400m. Zondag staat er zelfs een wedstrijd op het programma: Loop zonder dope. Dit wordt afzien op een heuvelachtig parcours over drie ronden van vijf kilometer, 15K afzien!!

Eénmaal klaar om te vertrekken, blijkt dat we dit keer met twee zijn. S. en ik besluiten al vrij vlug om er een duurloop van te maken, iets verder dan onze standaard omloop van 8 à 9 km. Al van bij de start zit het tempo er vrij snel in. We lopen al vanaf de eerste kilometer aan een tempo van 5’15” – 5’20” of ongeveer 11,3 km/u. Zonder hindernissen, zoals tunnels en wegen oversteken, blijven we deze snelheid goed aanhouden. Ondertussen kunnen we blijven praten, wat betekent dat we zeker niet aan het overdrijven zijn. De ademhaling blijft rustig.

In tegenstelling tot andere keren lopen we na vier kilometer rechtdoor en draaien we aan de Sequoia-bomen niet rechtsaf om terug te keren naar Leuven. We blijven het Dijlepad volgen en na de E40 gekruist te hebben en een saaie lus om de spoorweg te kruisen, komen we aan in Heverleebos. Hier hebben we ontzettend veel mogelijkheden. We lopen zonder veel nadenken over de brede bospaden, zodat we aangenaam met twee naast elkaar kunnen verder lopen. De snelheid wordt mooi aangehouden. Waar de ondergrond goed beloopbaar is, blijven we sneller dan 11 km/u lopen.

De laatste kilometers zijn spijtig genoeg langs en op asfaltwegen. We zoeken nog een klein omweggetje op langs de abdij van ’t Park om via de Philipssite terug Leuven Centrum binnen te lopen.  Deze afwijkende toer opens perspectieven om meer richting Heverleebos te lopen. Het volstaat om een iets ‘groenere’ terugweg te vinden en ik denk dat we wel meermaals in die richting zullen lopen. Het hangt natuurlijk allemaal af van wie er meeloopt en welke afstand we bereid zijn om te lopen.

Ondanks de stelling dat ik niet wou forceren, hebben we er toch mooi tempo op zitten. Gelukkig heb ik niet moeten forceren en kan ik morgen zonder te zware benen aan de aflossingsuurloop deelnemen.

Movescount_logo     strava

 

Duurloop, Lopen, Sport, Training

21K in het weekend, nog eens

Een reactie plaatsen

Afgelopen vrijdag eindigde de DCLA-duurloop nogal pittig. Ik heb de laatste twee kilometers sneller gelopen dan ik eigenlijk voor mogelijk hield. Kortom, deze week heb ik al meer getraind op snelheid dan de hele vorige maand.

Gisteren, zaterdag, heb ik een rustdag ingelast. Vandaag is het dan tijd om het langer, maar rustig aan te doen. In elk trainingsschema en zeker in dat voor langeafstandslopers, horen voldoende trage kilometers. Deze week bestond voor een groot deel uit snelheid en daarom is het nu hoogtijd voor een duurloop. In het verleden is al duidelijk gebleken dat ik vaak te snel loop tijdens mijn duurlopen. Om mijn hartslag tijdens het lopen naar beneden te krijgen, zijn dus rustige en langere trainingen vereist. Hoogtijd om eraan te beginnen.

Een uurtje na het zondag-ontbijt sta ik klaar in short en T-shirt. Toch nog vlug eens checken wat de temperatuur is en gaat worden. Voorlopig is het nog vrij fris, maar de zon schijnt volop, dus bij 13°C en wat zon moet deze kledij volstaan. Effectief, na enkele honderden meters heb ik al echt warm genoeg. De kledij is alvast geen reden om vroeger te stoppen. Het is alleen maar te hopen dat de zon van de partij blijft. Na de eerste kilometer en dus ook na enkele licht stijgende wegen, voel ik het zweet al uitbreken. De volgende kilometer en dus na nog meer en iets zwaardere hellingen, kan ik al het zweet uit mijn ogen wrijven. Zou ik dan toch iets te veel pintjes gedronken hebben tijdens de voetbalwedstrijd van OHL??

Tot aan het centrum van Pellenberg en dat is ongeveer na 8K, zijn er voornamelijk stijgende hoogtemeters. Tot daar blijft het dan ook iets meer letten op de hartslag. Ik ben duidelijk iemand die bij de aanvang van een loop moet uitkijken om niet met een te hoge hartslag te lopen. Daarna blijft de hartslag wel binnen de perken. Het is ook vanaf daar dat de snelheid omhoog gaat, zonder grote toename van de hartslag. Tot daar ligt mijn gemiddelde snelheid rond de 11 km/u. De grote tweede helft loop ik aan een gemiddelde snelheid van om en bij de 12 km/u. Toegegeven, hier zitten veel minder stijgende hoogtemeters in, zelfs meer dalende.

Ter hoogte van de Diestsesteenweg moet ik me beginnen afvragen of ik wil de omloop wil uitbreiden. Als ik de ‘normale weg naar huis loop, kom ik aan ongeveer 18km. Als ik dus 20 of meer kilometer wil lopen, moet ik dus eerst wat extra kilometers doen. Ik besluit om vandaag toch ook minimum 21K te lopen. en ga dus een extra ronde van het provinciaal domein doen. In het provinciaal domein loop ik altijd iets sneller dan gepland. Dit keer is dat niet anders. De snelheid blijft weliswaar schommelen rond de 12 km/u. Het is er vrij druk en het is dan ook goed uitkijken om iedereen te ontwijken. De ondergrond van de weg rond de grote vijver zou eens een onderhoudsbeurt kunnen verdragen. De stenen die uitsteken vergemakkelijken het lopen zeker niet, integendeel.

Voor de laatste drie kilometer houd ik me aan de routine en loop dus via het Negenbunderpad en de Nachtegalenstraat terug huiswaarts. Het tempo blijft er goed inzitten, ondanks de tegenwind. De eerste halve marathon van de maand oktober zit erop. Strava laat me er mooi aan herinneren.

Movescount_logo     strava

 

Duurloop, Lopen, Snelheid, Sport, Training

DCLA-duurloop met pittig einde

Een reactie plaatsen

Op vrijdag staat er natuurlijk een training van DCLA op de agenda. Het blijft steeds een uitdaging om op het einde van een werkweek nog voldoende energie over te houden om deze training tot een goed einde te brengen. Na de intervaltraining van afgelopen woensdag volgt een rustdag. Gisteren was ik als fotograaf van dienst in Brussel en ook ’s avonds heb ik de prioriteit gegeven aan het verwerken van de foto’s. Ik heb de rustdag dan ook heel letterlijk genomen en heb gisteren geen sport gedaan. Echten rusten is dat natuurlijk ook niet. Het was dan toch wel een dag van veel rechtstaan en rondlopen en dat met een zwaar fototoestel in de armen.

Vandaag stonden er, naast enkele vergaderingen, nog twee items in mijn agenda. Op de middag stond er een Breugeliaans buffet op het menu. Dit is duidelijk niet een normaal middagmaal. Ik passeer dan ook meermaals aan en neem telkens ook voldoende brood. Als het op eten aankomt, sta ik nog steeds vooraan in de rij. Toch laat ik mij niet verleiden om achteraf nog veel wijn en/of bier te drinken. Ik begin steeds meer te denken aan mijn volgende afspraak: de training van vanavond met de collega’s van DCLA. Normaal staat er op vrijdag een 15K gepland. Voor de zomer heb ik deze duurloop een keer meegelopen en met een gemiddelde boven de 12 km/u is dit voor mij echt wel zwaar. Dit is echt meer dan een training.

De afgelopen dagen heb ik, voor mijn gevoel, steeds goed gelopen. Ik ga er dan ook van uit dat ik vandaag mee kan volgen. Samen met Tibo en Tobi vertrekken we tijdig naar DCLA. Daar hoor ik snel dat het geen training is voor de jeugd en dus staan mijn twee zoontjes daar voor niks. Vermits we afgezet werden, kunnen we niet terug naar huis. Opeens stellen de twee tienjarigen voor om zelf terug naar huis te lopen, dan hebben ze toch ook een training gehad. En weg waren ze. Op dat ogenblik stond er niets meer in de weg en kon ik, na enkele maanden, nog eens testen of ik in de juiste groep zat. Kan ik hen goed volgen op deze vijftien kilometer?

Vandaag stelt D. voor om eens een ander parcours te lopen. Niemand is daar natuurlijk tegen en dus vertrekken we eens de andere kant op, richting Pellenberg en Korbeek-Lo. Degenen die de regio wat kennen, weten onmiddellijk dat dit een geaccidenteerd parcours is. Langs smalle wegen en nog smallere bospaadjes en veldwegeltjes lopen we een langs menig hellingen en afdalingen. Het tempo ligt niet te hoog. Op de meeste paden is het goed uitkijken waar je je voeten zet. Ik heb enkele weken geleden al twee keer mijn voet omgeslagen. Gelukkig zonder erg. Het nadeel van ’s avonds te lopen is dat het natuurlijk steeds donkerder wordt. Als je dan nog in bossen loopt, is het op sommige plaatsen echt wel donker en moet je dubbel en dik uitkijken. Bovendien is het geen zomer meer en koelt het na zonsondergang vrij fors af. Bij de start scheen nog volop de zon en was het vrij warm. Intussen is het al vrij fris.

Wanneer we terug richting atletiekstadion lopen en iedereen zijn weg zelf kan terugvinden, gaat de snelheid stelselmatig omhoog. Er komt zelfs een afscheiding in de groep. Ik loop dan toch met het kopgroepje mee. Voor mij is de omgeving en de te volgen weg naar de Gaston Roelants Arena niet echt gekend, dus ik loop in de tweede lijn. Bij elke bocht moet je dan wat inhouden en terug aansluiting vinden. Toch kan ik de koplopers net volgen en wordt het toch nog een pittige training. Ondanks de sterke afkoeling, heb ik toch genoeg zweet nodig om mijn lichaam op de juiste temperatuur te houden. Een laatste (volledige) kilometer lopen in 4’06” (=14,6km/u) is me nog niet vaak gelukt. E na een uur lopen, nog nooit denk ik.

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Halve marathon, lang geleden

Een reactie plaatsen

Na twee dagen zonder intensieve training, is het vandaag tijd om er nog eens in te vliegen. Eergisteren heb ik enkel rustig een herstelloopje afgelegd en gisteren stond ik op een golfterrein om te leren kloppen tegen een balletje. Van dit laatste ging mijn hart niet veel sneller kloppen. Vandaag staat er een duurloop op het ongeschreven programma. Het weer is perfect, een mooie zon, een 16-tal graden en het heeft de laatste dagen bijna niet geregend, dus zullen de wegen er ook wel goed bijliggen.

In het weekend heb ik natuurlijk niet alleen mezelf waarmee ik rekening moeten houden. Niet dat dit tijdens de week wel het geval is, maar dan is er sowieso te weinig tijd. Nadat de kinderen wat voor de school gewerkt hebben, waar de hulp van hun papa toch wel bij vereist is, kunnen we gaan middageten. Daarna ben ik wel verplicht om mijn eten wat te laten zakken. Iets over 14u wordt het dan wel tijd om aan mijn looptocht te beginnen. Afgelopen week heeft een buurman een mooie 21K afgelegd en dat parcours zou dus een mooie referentie zijn om ook een een halve marathon-afstand te lopen. Het blijkt toch iets te moeilijk te zijn om op 1-2-3 van buiten te leren en ik wil het nu ook weer niet opslaan in mijn Suunto horloge, dus ik besluit om mijn gekend parcours via Pellenberg en Kessel-Lo te gebruiken. Als ik mij ter hoogte van het Heuvelhofpark, waar de Finse piste ligt, nog goed voel, kan ik daar een extra rondje doen (+1K) en hetzelfde geldt voor het provinciaal domein. Hier heb ik verschillende mogelijkheden, zodat ik zonder problemen daar kan blijven lopen tot ik aan 18K kom. Van daaruit is het nog drie kilometer om thuis te geraken.

Rond kwart over twee vertrek ik in zomerse kleren aan mijn duurloop van de week. Spijtig genoeg ben ik mijn hartslagmeter op het werk vergeten en moet deze langeafstandsloop dus zonder lopen. Hopelijk laat mijn gevoel me niet in de steek en heb ik voldoende reserve om de laatste kilometers ook nog met veel plezier af te leggen. De zon geeft toch voldoende warmte en de eerste kilometers blijft mijn snelheid dan toch onder de 11 km/u. Na enkele hellingen ben ik goed opgewarmd en draait de motor al wat soepeler, waardoor de snelheid rond en boven de 11 km/u ligt.

Er is in de rustige straatjes van Pellenberg weinig tot geen verkeer (daarom loop ik er ook) en heb dus niet al te veel afleiding. Gelukkig kan ik al genieten van het lopen zelf, anders zou het een saaie bedoening zijn. Zelfs ik het iets drukkere Kessel-Lo is het vandaag vrij rustig. Op de Finse piste kom ik natuurlijk enkele andere lopers tegen, maar veel heb je daar ook niet aan. Tegenwoordig loopt iedereen met luidsprekers in de oren. Toch blijf ik halsstarrig elke andere hardloper vriendelijk een goede dag zeggen en steek daarbij mijn hand op. Je kan het vergelijken met motorrijders die elkaar ook steevast een handje zwaaien. In het provinciaal domein is het met dit weer natuurlijk iets drukker en hier moet ik dan wel goed uitkijken en af en toe zelfs uitwijken om niet in botsing te komen. Op dit moment ligt mijn snelheid nog iets hoger, rond de 11,5 km/u.

Deze snelheid probeer ik dan ook vol te houden tot thuis. Ondanks de lichte helling van het Negenbunderpad, waar ik trouwens drie andere hardlopers kruis, houd ik de snelheid goed aan. Verder, langs de Nachtegalenlaan, ook licht stijgend, blijf ik dezelfde snelheid lopen. Toch wel moe, maar voldaan, druk ik mijn horloge af aan het begin van de Houwaartsebaan. Op dat ogenblik staat de teller op 21,8K, dus toch wel een doel bereikt: ng eens een halve marathon-afstand lopen. Deze helling loop ik heel rustig op, om toch wat cooling down te doen, wat niet altijd eenvoudig is als je juist op een helling woont.

Movescount_logo     strava

 

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Duurloop in’t weekend

Een reactie plaatsen

Zoals elke lange afstandsloper probeer ik ook regelmatig een langere duurloop te doen. Tijdens de week is het vaak te moeilijk door gebrek aan tijd. Een duurloop vraagt toch al gauw enkele uren, douchen en omkleden niet inbegrepen. Zelfs tijdens het weekend is het voor een vader van twee jonge kinderen vaak moeilijk.

Dit weekend is dat niet anders. Op zaterdag vind ik met moeite twee uren enkele uren voor mezelf. Het is dan ook al bijna 16u eer ik mijn loopschoenen aantrek en aan mijn looptocht begin. Het heeft de laatste dagen, en ook vandaag, al vrij veel geregend en daarom kies ik voor een parcours met voornamelijk verharde wegen. Anderzijds moet ik al om 19u in Brussel Centrum zijn. Zonder te veel tijd te steken in douchen en omkleden, blijft mijn tijd beperkt tot minder dan twee uur lopen. Het parcours via Pellenberg en Kessel-Lo is ongeveer 18km en dat moet dus  gemakkelijk te doen zijn op minder dan twee uur.

Het heeft net geregend, maar intussen schijnt er een mooi zonnetje en liggen de wegen er terug vrij goed bij. Na de eerste afdaling zit de snelheid (voor een duurloop) er al vrij goed in, maar mijn hartslag krijg ik moeilijk naar beneden. Ik wil echt niet te traag lopen en blijf dus maar met een hartritme net boven de 140 hs/min doorlopen. Tijdens de diverse beklimmingen richting Pellenberg stijgt de hartslag niet overdreven, dus ik maak me geen zorgen en loop rustig verder. Net voor het dorpscentrum passeer ik de spiegeltent van Heerendaal. Op dit ogenblik is het er natuurlijk nog rustig; vanavond zal het hier veel drukker zijn. Net voorbij Kapelstraat-Ganzendries verdwijnt de zon achter een extreem donkere wolk. Dit voorspelt niets goeds. Weinige minuten later is het dan ook zover: de hemelsluizen gaan open. Het regent op enkele minuten zo hard dat de straten worden herschapen tot rivieren, waardoor mijn schoenen al vrij snel omgedoopt worden tot zompige schoenen. Mijn broek en shirt kleven dan ook helemaal vast rond mijn lichaam. Gelukkig houdt het vrij snel op met regenen. Het loopje kan dus verdergezet worden. In de tweede helft kan bij dezelfde hartslag de snelheid nog omhoog. Het gevoel blijft goed. Uiteindelijk heb ik er een goed gevoel aan overgehouden.

Na de loop heb ik geen tijd meer te verliezen. Na een vluchtige douche, kleed ik mij om en maak me verder klaar om in Hotel Plaza in Brussel een fotoreportage te gaan maken van Miss Brussel en Miss Vlaams-Brabant voor Miss België 2016. Om pijnlijke benen te vermijden, draag ik mijn compressiekousen onder mijn jeansbroek en zelfs onder mijn normale sokken.
Als ik ’s nachts thuiskom, draag ik nog steeds de compressiekousen en ben nog steeds tevreden van dergelijke sokken. Ik heb helemaal geen plan om ze te dragen tijdens een training of wedstrijd, maar ik zal ze wel blijven gebruiken na een intensieve inspanning.

Movescount_logo     strava