Na de prachtprestatie van Tibo en Tobi op de Eindejaarscorrida in Leuven is het voor mij terug back to basics. Afgelopen zaterdag heb ik een lange duurloop gedaan en vandaag staat er dan een rustige kortere duurloop op het programma.
In de namiddag staat er weer een mooie winterzon aan de hemel en met 12°C is het ideaal loopweer te noemen. Toch is het de bedoeling om het rustig te houden vandaag. Wetende dat de eerste meters bergaf zijn, moet ik er echt op letten om niet te snel van start te gaan. Ik controleer dan ook iets regelmatiger mijn hartslag en let erop dat deze niet te hoog komt. Toch blijkt dat de eerste kilometer onder de 5′ min blijft. Beter nog, de volgende kilometers blijven ook onder de 5′ min/km. In tegenstelling tot zaterdag blijft mijn hartslag nu vlot onder de 140 hs/min, zelfs onder de 135 !! Dit is al een situatie die ik volgend jaar op 10 april ook zou willen kennen.
Toch gaat de daarna iets minder vlot. Om de snelheid niet te veel te laten zakken, moet mijn hartslag wat omhoog. iets dramatisch, maar de hoopvolle situatie van daarnet is nu niet meer aan de orde. In plaats van mijn gewone toer van 11km loop ik nu via een andere weg naar huis en maak hiermee mijn te lopen afstand iets langer en, wat belangrijker is, iets zwaarder. De weg van Kessel-Lo naar Hoog-Linden, Leming, is voor het grootste stuk stijgend. Hier maak ik weer mijn traditionele fout. In plaats van rustig te blijven lopen, probeer ik hier langzaam te versnellen. Het rustige duurloopje krijgt hierdoor wel een veel minder rustig karakter.
De laatste twee kilometer probeer ik mijn hartslag terug onder controle te krijgen zonder de inspanning te laten verwateren.
