Het is maandag en net zoals er een nieuwe werkweek start is het alsof er ook een nieuwe trainingsweek start. Het is dan ook snel beslist dat er tijdens de middagpauze zal gelopen worden. Afgelopen zaterdag werd er een langere duurloop afgewerkt, gevolgd door een dagje rust, waar zelfs het voetbal kijken niet voor de nodige ontspanning kon zorgen.
Het weer is schitterend, zon en een frisse wind, maar toch zijn er geen collega’s waar ik samen mee kan lopen. Het zal dus alleen lopen zijn. De natste periode hebben we achter de rug en ik ga ervan uit dan het oorspronkelijke parcours ‘Sequoia” terug goed beloopbaar is. Veel zin heb ik niet echt en dus zorg ik ervoor dat het niet te lang zal duren.… Lees verder
Vandaag mag er zeker gelopen worden. De duurloop met de loopgroep van gisteren is heel rustig verlopen en daarom is een rustdag vandaag niet vereist. Rond de middag is het vrij droog, maar het blijft vrij fris. Het wordt dus zeker lopen met lange broek en warme loopshirt.
Iets over twaalf vertrekken we met zijn drieën. Er wordt voor de start niet veel over lopen gesproken. Zonder afspraken vertrekken, houdt meestal de normale omloop ‘Sequoia’ in. De laatste maanden is het meestal ingekort omdat het verste stuk van de normale omloop onbeloopbaar was, zonder je leven te riskeren. De ondergrond is zo drassig dat je er moeilijk recht kunt blijven. Het verwijderen van vele bomen heeft ervoor gezorgd dat het water niet snel genoeg de grond intrekt.… Lees verder
Na een week met wat minder kilometers en met nog zes weken voor de boeg, is het nu opnieuw een opbouwweek. Alvorens aan tapering te denken, moet er eerst nog enkele weken goed getraind worden. Anderzijds voelen mijn benen, knieën, spieren en pezen toch wel vermoeiend aan. De pijn onderaan de kuit (of bovenaan achillespees) blijft me parten spelen. Anderzijds is het afgelopen zaterdag in Lier goed verlopen. Echt panikeren doe ik niet, maar ik moet toch de nodige voorzichtigheid aan de dag leggen.
Vandaag, maandag, eerste dag van de week, houd ik het relatief rustig. Met enkele collega’s vertrekken we om een duurloopje af te leggen tijdens de middagpauze. Het weer is vrij goed; er staat een zonnetje aan de hemel, maar het is nog steeds winter en er staat een frisse bries.… Lees verder
De toch wel zwaardere inspanning van gisteren is nog niet echt verteerd. Ondanks ik er een LSD van wou maken, wat dus Slow inhoudt, vereist deze inspanning volgens Suunto een hersteltijd van 65 uur. Dit is bijna drie dagen!!
Ik onderschat de inspanning niet, maar ik ben toch zeker niet van plan om nu drie dagen helemaal niets te doen. Het zal wel enkele dagen rustig aan zijn. Het laatste wat ik wil is nu een blessure oplopen die vermeden kan worden.
Anderzijds voel ik toch niets in mijn spieren, dus dat zit al goed. Toch voel ik mijn knieën als ik lang gezeten heb. De boodschap is dus niet te lang blijven zitten en voldoende bewegen. Een rustig loopje tijdens de lunchpauze moet dus wel kunnen, niet?… Lees verder
Door de kortere (maar snellere) loop van zondag, wil ik er op maandag geen rustdag van maken. Op deze middag is er een collega waarmee ik samen loop. Het is vrij fris en zeker op plaatsen waar de wind in het gezicht blaast.
Het tempo zit er vanaf de start al vrij goed in. De eerste kilometer wordt gelopen in 5’15” min/km en de daaropvolgende zelfs nog iets sneller. Het is pas wanneer de ondergrond het normale lopen niet meer toelaat, dat de snelheid wat zakt. Toch wordt er op dit modderige stuk nog steeds 11 km/u gelopen. Ik draag geen hartslagmeter, maar ook bij mij klopt mijn motor iets sneller.
Intussen hoor ik mijn collega al iets zwaarder ademen, maar toch de 7de kilometer opnieuw gelopen in 5’07” min/km.… Lees verder
Na de winterjogging van afgelopen zaterdag had ik toch weer last van een pijnlijke hamstring. Bovendien voelde ik opnieuw een pijn ter hoogte van de patella de kop opsteken, met een motivatiedip tot gevolg. In plaats van een rustige duurloop op zondag, was het een passieve ‘veldrijden-op-tv’ dag. De pijn verdwijnt dan niet. Zitten is dus geen optie.
Deze week wordt er dus wel gelopen op maandag. Toch zal ik lopen met een dubbel gevoel. De pijn verdwijnt niet, maar niets doen helpt ook niet. Het zal dus rustig lopen worden. Op het ongeschreven programma staat een rustig duurloopje met enkele collega’s.
Rond 12u vertrekken we met zijn drieën. Het is de bedoeling om het tempo binnen te perken te houden, zodat niemand zich moet forceren.… Lees verder
