Tag archieven: interval

Iets lichtere DCLA-training

Op woensdag staat er sinds vorige week de DCLA-training op het programma. Zoals je vorige week kon lezen, ben ik gestart als lid van een atletiekclub. Eén van de gevolgen is dat ik wekelijks een of meerdere trainingen in groep bijwoon.

’s Woensdag staat er meestal een training in het provinciaal domein van Kessel-Lo op het programma. Onze trainer, Miel, zorgt voor wekelijks voor een andere training en houdt zoveel mogelijk rekening met geplande wedstrijden en andere evenementen. Vorige week stond er een zware opdracht op het programma, zijnde 4 x 2000m. Deze week is de training, volgens hem, iets lichter. Vandaag staan er kortere afstanden op het programma. We beginnen met twee keer een 1500m aan een vlot tempo van 28 (sec op 100m) en daarna twee of drie keer een 750m, maar dan zo snel mogelijk. Voor diegene die zaterdag naar een wedstrijd gaan, stelt hij toch voor om het vandaag rustig aan te doen en zich te beperken tot enkel de vlotte loopjes van 1500m.

Om echt rustig te beginnen start ik samen met enkele anderen met rondjes op de piste. Vandaag lopen we er drie aan een echt rustig tempo. Iets later, als iedereen er is, start de eigenlijk opwarming met een loop naar het provinciaal domein en ter plaatse met een rondje rond de grote vijver. Tijdens deze ronde zijn er drie korte versnellingen van om en bij de 150m.  Daarna krijgen we de uitleg van Miel en kunnen we starten met de uitvoering van het eigenlijk programma. Vorige week heb ik echt wel doorgelopen, vandaag heb ik een minder gevoel en wil me zeker niet forceren. De eerste 1500m gaan toch vlot. Na een korte pauze starten we met de tweede reeks en ook deze gaat zonder problemen. Mijn hartslag blijft onder de 160 hs/min, dus er is nog marge. Met een snelheid van 13 km/u wordt er, zoals opgelegd, gewoon vlot gelopen.

Intussen is het tijd voor de reeks van drie snelle 750m. Hier wordt de groep als wat kleiner. Sommigen lopen deze niet meer mee, anderen vormen een tweede groepje en lopen deze iets trager. Ik probeer toch met het eerste (snelle) groepje mee te lopen. Na enkele seconden voel je al dat er deze keer wel snel gelopen wordt. Het is maar 750m en dus ongeveer drie minuten; dat moet zeker vol te houden zijn. Zelfs met een hartslag van boven de 170 hs/min kan ik de eerste goed volgen. De tweede run wordt zo goed als identiek gelopen. De derde en laatste zal waarschijnlijk iets sneller gelopen worden. Het is trouwens de laatste en dan mag het onderste uit de kast gehaald worden. Effectief, deze laatste snelle 750m wordt afgelegd in 2’48”. Dit komt overeen met een gemiddelde snelheid van 15,5 m/u.

Volgende week leg ik mijn jaarlijkse sporttesten af waar er 2400m moet gelopen worden. Deze training kwam dus juist op tijd. Nu is het afwachten of ik 15km/u kan lopen gedurende een klein 10 min.

Movescount_logo     strava


 

DCLA, eerste training in nieuw seizoen

In navolging van mijn kids heb ik mij ook aangesloten bij een atletiekclub. We hebben het geluk om een heel goede club kort in de buurt te hebben. De kinderen krijgen met de pupillen een algemene training op spelenderwijze, als lange voorbereiding op enkele wedstrijden.Ik heb mezelf ingeschreven als recreant; dit is eerder aan een atletiekclub verbonden joggingclub.

Vandaag staat voor mij de eerste training op het programma. Op woensdag wordt er meestal een specifieke training georganiseerd en op vrijdag wordt een duurloop van 15K gelopen, tenminste de groep waar ik voor gekozen heb. Als je op de website kijkt, zie je dat er voor elk wat wils is. Het is dan ook van belang om de juiste groep te kiezen. Ik heb gekozen voor de groep van Miel. Dit is de groep van 12km/u en sneller met afstanden tot de marathon. Op dit ogenblik is 12km/u of 5’00” min/km al een vrij intensief tempo. De duurloop van 15K aan die snelheid, meestal toch iets sneller dan 12 km/u, komt te dicht in de buurt van wedstrijdsnelheid. De duurlopen zijn dus eigenlijk té intensief om als training te dienen. Het wordt dus nog wat afwachten hoe ik die ga verteren. Deze week kan ik er niet aan deelnemen, maar dat excuus heb ik niet elke week.

Vandaag is het woensdag en dan lopen we naar het provinciaal domein van Kessel-Lo, waar Miel al op ons staat te wachten. De verplaatsing vanuit de Atletiek Arena Gaston Roelants dient als opwarming. Je kan bijna zeggen dat, zoals vroeger in het leger, elke verplaatsing in looppas gebeurt. In dit geval wordt er nog een extra lus rond de vijver gelopen, om toch voldoende opgewarmd te zijn vooraleer de ‘echte’ training aan te vatten. De inleiding is heel kort: Je gaat deze training voelen. Vandaag staat er een 4 x 2000 meter op het programma. Begin er maar aan.

De eerste start wil ik mezelf niet helemaal forceren, maar als de groep vertrekt, splitst deze zich al vrij snel op. Ik blijf eigenlijk kort in de buurt van de eerste groep hangen, maar ik vrees dat dit iets te snel voor mij is. We moeten hierna nog drie keer deze afstand lopen. Bij gebrek aan ervaring op deze intervalafstand, speel ik op zeker en doe geen moeite om deze kopgroep te volgen. Mijn hartslag zit al vrij ver in de 160 hs/min en ik weet niet of ik dit kan blijven volhouden. Op die manier loop ik wel alleen.
De tweede snelle 2K verloopt volledig gelijkaardig. Tijdens het lopen maak ik me de bedenking dat ik weer alleen loop en dat ik niet daarom bij een club aansluit. Na de tweede run wacht ik iets langer en sluit me aan bij een tweede groepje. Hier ligt de snelheid iets trager maar slaagt mijn hart al wel 170 keer per minuut. De invloed van de twee vorige keren, wordt al duidelijk voelbaar. Is dit een goed idee geweest om iets trager te lopen, of had ik toch moeten proberen om even snel te lopen? De vierde keer is de eerste groep al vertrokken eer ik terug aan de start kom en ik loop dan ook met het overgebleven groepje mee. Intussen waren al enkele andere lopers gestopt wegens tijdsgebrek. Bij dit laatste rondje ligt de snelheid nog iets lager dan bij het vorige. De tweede kilometer versnel ik zachtjes, maar gestaag. Eén iemand volgt nog net en daardoor blijf ik tot het einde versnellen. Op het einde van deze ‘snelle’ ronde bereik ik dan ook een hartslag van 180 hs/min, toch heel intensief dus.  Na afloop loop ik nog met iemand een extra rondje rond de grote vijver om tegen 19.45u toe te komen aan de Elfkamper waar ze al een kwartier op me aan ’t wachten zijn.

Movescount_logo     strava


 

Eerste intervaltraining met DCLA

Vorige week was ik op woensdag te laat en kon dus niet meetrainen met de recreanten van DCLA. Vandaag ben ik erop voorbereid en zal dus zeker op tijd zijn. Ik sta dan ook al van voor 18u in de Elfkamper uit te kijken naar de personen die ik nog ken van afgelopen vrijdag. Van hen hoor ik dat er op woensdag meestal een training op de kalender staat en dat er op vrijdag gewoon een toer gelopen wordt. Het wordt dus vandaag mijn eerste, echte training. Op het programma staat een intervaltraining. Miel, onze jogbegeleider, stelt het scenario vast en begeleidt ons ter plaatse.
We starten met een opwarming van om en bij de drie kilometer. het eerste gedeelte van de training bestaat uit 1′ snel, 1′ traag, 2′ snel, 2′ traag en aansluitend 3′ snel en 3′ traag. Deze laatste drie minuten zijn sneller voorbij dan gedacht. Nu lopen we 1500m aan een redelijk hoge snelheid, ‘rollen’ genoemd. Bij deze 1500m probeer ik gewoon aan te klampen en dat lukt toch vrij redelijk. De snelheid schommelt tussen de 13 en de 14 km/u. Mijn hartslag blijft toch onder de 170 hs/min, dus dat valt nog wel mee. Na deze 1500 werken we opnieuw hetzelfde scenario af als voordien, zijnde telkens 1, 2 en 3 minuten snel-traag. De laatste drie minuten gaan toch wel echt snel. Iedereen weet dat dit de laatste opdracht is en loopt dan ook zo. Mijn snelheid ligt dan ook rond de 16km/u!! Mijn hartslag bereikt dan ook zijn bovengrens. Toch ben ik al blij dat ik niet te veel moest lossen. Toch zie ik meerdere lopers voor mij uit lopen. En neen, deze zijn niet jonger !

Movescount_logo


 

Interval rond grote vijver

Vandaag heb ik (eindelijk) nog eens écht getraind. Met echt bedoel ik dit keer echt doorgetraind. In principe en ook volgens mijn overtuiging is elke loopsessie, hoe kort en traag ook een training. Gisteren heb ik bewust een rustdag ingelast. Vandaag wou ik echt eens diep gaan. Het is dan ook al te lang geleden dat ik nog eens een echte interval- of fartlektraining gedaan heb. Op dit ogenblik heb ik nog een kleine week om intensief te trainen, daarna begin ik aan mijn weekje ’taperen’ naar de marathondag van 26 april.
Heel veel verstand van interval heb ik niet, maar ook zonder persoonlijke trainer denk ik wel dat ik een interval kan en mag lopen. Op dit ogenblik heb ik niet echt een snelheid waar ik naartoe wil werken, maar als voorbereiding op een marathon weet ik wel dat ik geen te korte intervalafstanden moet lopen. Anderzijds moet je ook niet zomaar aan elke interval beginnen. Ik kies voor vandaag een iets langere loop. De vijvers in het provinciaal domein van Kessel-Lo zijn daarvoor een ideaal decor. Een rondje rond de grote vijver bedraagt om en bij de 1,4 km en dat lijkt me een mooie afstand als interval. Het herstelrondje rond de kleine vijver is een goede 500m en met een uitlooptempo van 6’00 min/km is dit amper 3 minuten rust. Voor een beginner als ik zit dit voor vandaag wel goed. Later en dit is dan een tijdje na mijn eerste marathon, ga ik mij wel eens toeleggen een deftige intervalreeks, beginnend met kortere afstanden en daarna stilaan verhogen naar langere, tot 2km.
Vandaag is het weer eigenlijk perfect. De zon schijnt volop. Er is niet te veel wind. Het is zelfs al vrij warm, om en bij de 16°C (onder thermometerhut). Het is dan ook de eerste keer dit jaar dat ik loop in short en T-shirt. Enof dat deugd doet!!
De weg naar het provinciaal domein ken ik natuurlijk van andere keren en bedraagt om en bij de 4,5km. Dit is dus eigenlijk iets te veel als normale opwarming. Bovendien gaat het vrij vlot en loop ik die afstand onder de 5′ min/km, wat voor mij eigenlijk al relatief snel is. Het zal dus geen gemakkelijke interval worden. Eénmaal in het provinciaal domein moet ik wel uitkijken naar de weg die rond de grote vijver gaat, want die heb ik wel nog niet gedaan. Gelukkig brengt de voorbereiding via Google Maps hier soelaas. Ik kan dus onmiddellijk starten met mijn eerste snelle ronde. Door gebrek aan ervaring in dit soorten interval is het vrij moeilijk om de snelheid in te schatten. Ik merk dat mijn hartslag al gestaag omhoog is gegaan, dus ik loop zeker een stevig tempo. Dat het geen ontspannende loop zal worden is bij deze al heel snel duidelijk. Naast het controleren en op peil houden van de snelheid, (ja, ik moet mezelf regelmatig aanmoedigen om de snelheid aan te houden). Tijdens de eerste ronde besef ik maar al te goed dat het moeilijkste nog moet komen. Die 1,4 km is echt wel lang.  De herstelloop rond de kleine vijver verloopt toch vrij goed; de hartslag herstelt zich redelijk. Dit scenario herhaalt zich dan ook, zoals gepland, 4 keer. Toch blijken de resultaten zoals verwacht: telkens iets trager. Het verschil tussen de eerste en de tweede is meer dan duidelijk merkbaar; de verschillen tussen ronde 2, 3 en 4 zijn veel kleiner. De herstelling na de vierde snelle ronde verloopt ook veel moeizamer. Nu is het nog gewoon naar huis lopen. Ondanks de zware intervaltraining probeer ik de snelheid op peil te houden. Ondanks de tegenwind en de positieve hoogtemeters houd ik toch de snelheid analoog als de eerste kilometers, 12 km/uur. De hartslag ligt nu wel duidelijk hoger.
Dit weekend wordt weer eentje van rust, of toch zeker relatieve rust.

Movescount_logo     strava

30 Jan – vrijdag

Op vrijdag zijn we traditioneel met heel wat collega’s om de lunchpauze te gebruiken als looptraining. Dit keer was enkel Rik – de rots in de branding – van de partij. Het was vandaag echt wel de bedoeling om het rustig aan te doen, dus met hem zat dat zeker goed. Hij laat zich niet opjagen door iemand die opeens versnelt of zelfs gewoon wat sneller begint te lopen.
Voor de start, wanneer ik mijn horloge wou klaarmaken om mijn gegevens te laten registreren was het weer zover: er zat weer een knop geblokkeerd. De laatste weken heb ik daar al meermaals last van gehad, nu dus ook weer. Zelfs na de start bleef ik nog enkele malen proberen, maar telkens tevergeefs. Na een kleine 10′ probeerde ik nog eens en uiteindelijk lukte het. Dit probleem had ik ook voor bij de start van de Leuvense Eindejaarscorrida en dat is dus echt wel een slecht moment. Als ik dit voor heb bij de start van een marathon, word ik gek. Dan start ik zelfs niet !!
Door de regen van de laatste dagen, lagen de wegen extreem nat en dus glad. We zouden ons dus beperken tot de korte versie van ons vertrouwde parcours. Telkens ik loop denk ik wat mijn eerste marathon moet worden en dat ik dus vééél kilometers moet lopen. Mijn horloge deed het weer; ik had tijd om wat langer te lopen; eigen had ik dus geen excuus om verder te lopen. Bij het teruglopen richting Leuven, besloot ik om er nog wat kilometers bij te doen. In de buurt van de Finse piste kwam de idee om hier één ronde op 90-95% te lopen en daarna opnieuw dezelfde toer te lopen. Op 8 januari heb ik hier ook enkele snelle rondjes gelopen, dus nu eens zien of ik nog sneller kan. Na enkele honderden meters piepte mijn horloge om een kilometer (van de totale looptocht) aan te duiden en tijdens het lopen wou ik tot daar zo hard lopen. Het zou dus wat meer worden dan één rondje Finse piste.
Na de serieuse versnelling heb ik opnieuw het parcours gelopen zoals we oorspronkelijk vertrokken waren. Totaal dus 11km.

Movescount_logo   strava