Het verlof is intussen afgelopen. De eerste werkdag na het verlof is dus al een feit. Nu komt pas de echte routine terug. In de toekomst zullen dus weer enkele Sequoia’s per week gelopen worden.
De eerste dag en we zijn toch alweer met drie om deze bekende omloop af te leggen. De enkele druppeltjes die bij de start uit de lucht vallen, zijn niet talrijk genoeg om ons nat te maken. Na enkele minuten geven ze hun poging al op en komt de zon zelfs terug. De snelheid ligt de eerste kilometers vrij laag, zelfs het zweet breekt niet uit. Na 3,5 kilometer gaan we met twee iets sneller lopen waardoor de hartslag ook wat sneller is en ook het zweet zijn weg naar buiten gevonden heeft.… Lees verder
Er zijn zo van die dagen. Ik moet toegeven, een dag zoals vandaag heb ik nog niet eerder gehad. Zelfs met het ‘gras afrijden’ niet meegeteld, kom ik vandaag aan VIER ‘moves’ of activiteiten. Het begon door vanmorgen met de fiets naar het werk te rijden. Het is misschien niet ver, maar het zijn toch de beentjes die elke ronde van de pedalen moeten uitvoeren. Met de fiets heb ik hetzelfde probleem als met lopen: langzaam is echt heel moeilijk. Voor mijn vertrek had ik voorgenomen om niet snel te fietsen en ervoor te zorgen dat ik niet bezweet zou toekomen. Mislukt. Zelfs met een oude, slechte fiets doe ik nog moeite om steeds een degelijke snelheid te handhaven. Als je dan nog af en toe wat hellingen hebt, breekt het eerste zweet toch wel uit.… Lees verder
Waarschijnlijk zal het woord ‘testherstelloopje’ niet bestaan, maar dat is wel exact wat ik vandaag ga proberen. Sinds afgelopen zondag maak ik mij toch wel wat zorgen met de pijn in mijn rechterbeen. Zelfs tijdens een lichte jogging met de kids verdwijnt deze pijn niet na de opwarming. Wat heb ik fout gedaan?
Vandaag spreek ik af met enkele collega’s om tijdens de middagpauze wat te gaan lopen. Het wordt weer een schitterende dag: mooie zon, niet te veel wind en toch niet te warm. Tegen 12u zijn we zelfs met zeven om aan ons rondje via het Leuvens sportkot aan te vangen. Spijtig genoeg verliezen we al iemand na km 2 en iets verder draait een collega rechtsomkeer om onze verloren zoon te gaan zoeken.… Lees verder
Over de afgelopen week mag ik niet ontevreden zijn. Graag had ik er een langere duurloop bij gehad, maar door gebrek aan tijd is het er niet van gekomen. Ik ben nu op vijf weken van mijn eerste marathon en het wordt toch wel tijd dat ik meer kilometers doe. Het doel wordt nu om het aantal kilometers op te drijven, maar toch voldoende te rusten. Rustig en veel kilometers doen wordt nu wel de boodschap. Ik zal mijn agenda heel goed moeten beheren om hieraan tegemoet te komen.
Vandaag ben ik door een werkvergadering iets te laat aan de afspraak verschenen zodat ik tijdens mijn lunchpauze alleen moet lopen. Gelukkig is lopen geen straf en zie ik er niet tegen op.… Lees verder
Intussen is het alweer dinsdag en we zijn iets minder dan 7 weken verwijderd van het eerste grote doel van 2015. Een marathon voorbereiden betekent toch wel meer dan lopen alleen. Vandaag besefte ik dat het bij de start wel eens veel kouder kan zijn dan verder in de wedstrijd. In dit geval wordt de start gegeven om 9u ‘s morgens. Zelfs lopers die er (maar) drie uur over doen, moeten lopen tot ‘s middags. Wat is het temperatuursverschil tussen start en aankomst? Hoe moet je je kleden? Op deze vragen probeer ik een antwoord te vinden. In één van mijn volgende artikels probeer ik hierop een antwoord te vinden. Het meest voor de hand liggend antwoord is natuurlijk is uitdoen onderweg.… Lees verder
In het midden van de werkweek, op woensdag, is het vaak iets moeilijker om collega’s te vinden om de lunchbreak al lopens door te brengen. Vandaag is het niet anders. Gisteren had ik een duurloop van 16km gedaan en voelde me toch wel moe bij thuiskomst. Vandaag zou ik het dus beter rustiger aan doen. Anderzijds is dit misschen ook het moment om nog eens door te trekken.
Bij mijn vertrek besliste ik pas welke richting ik zou uitgaan. Niet dat ik twijfelde over via welke weg, maar wel dat het dit keer in de richting van de -voor mij- hoge snelheid met bijhorende hogere hartslag zou gaan. Ik vertrok dus iets sneller dan anders en zeker de Karmelietenberg naar beneden ging ik, ondanks de vele wandelende hindernissen, vrij snel over de kasseien.… Lees verder