Categorie archieven: Lopen

Heverleebos op snelheid

27 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Dinsdag zou eigenlijk als rustdag kunnen/moeten gebruikt worden. Nadat ik gisteren een extra rondje “Sequoia” gelopen heb aan iets meer dan een rustig tempo én met de wetenschap dat er morgen een intervaltraining op de kalender staat, mag er vandaag gerust worden. Het mooie weer is te uitnodigend om niet binnen te blijven, dus wordt er vandaag toch opnieuw gelopen. Van de drie collega’s die me gisteren vergezelden, is er maar eentje vandaag beschikbaar.

Met zijn tweeën vertrekken we zoals gewoonlijk iets over twaalf vanuit de Parkstraat, richting sportkot. Het idee om eens een ander parcours te kiezen, as vanmorgen al gerijpt. In plaats van de vertrouwde Sequoia-toer, kiezen we ervoor om net voorbij het Arenbergkasteel richting Heverleebos te lopen. Het is niet de bedoeling om er een duurloop van te maken, we proberen de afstand te beperken tot 10-11 km. Na één kilometer was al duidelijk dat het tempo hoger ligt dan anders. De eerste kilometer wordt afgelegd aan 5’05” en zelfs met de afdaling van de Karmelietenberg is dit een aardig tempo om erin te komen. Vergeet niet dat deze eerste kilometer ook dienst doet als opwarming.

De eerste helft ligt de snelheid net onder de 12 km/u, ondanks er meer stijgende hoogtemeters zijn dan dalende. Het tempo zit er dus goed in. Ik ga er nu al van uit dat het vandaag even intensief wordt dan gisteren, ook al gaan we minder kilometers afleggen. Gelukkig heb ik gekozen om in T-shirt te lopen. Eind oktober en lopen in T-shirt, er zijn ergere dingen. Bovendien komen de eerste zweetdruppels al tevoorschijn. Het is allesbehalve koud, eerder vrij warm. Zoals het hoogteverschil al doet vermoeden, wordt er de tweede helft nog wat sneller gelopen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er enkele PR’s (personal records) sneuvelen, al is het met enkele seconden. De gemiddelde snelheid per kilometer in de tweede helft ligt tussen de 12,5 – 13 km/u. Een ander mooi resultaat is de constante cadans. Als je op Movescount kijkt naar de gemiddelde cadans, gemeten per kilometer, merk je over de volledig loop een gelijke tred van 164 stappen per minuut.

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Start met dubbele Sequoia

26 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Na een rustig weekend met slechts één kort loopje op zondag is het deze week terug tijd om wat meer kilometers te lopen. De nadruk ligt enkel op afstand en zeker niet op intensiteit of snelheid. Het is dan ook de bedoeling om met enkele collega’s samen te lopen en daarna loop ik hetzelfde rondje nog eens. Vandaag is het 12°C à 13°C en schijnt er een mooi zonnetje. Het is dus weer moeilijk om de juiste kledij te kiezen. Het wordt sowieso een korte tight, maar loop ik in een shirt met korte of lange mouwen. Uiteindelijk kies ik voor een shirt met lange mouwen omdat dit toch wel iets dikker is dan een T-shirt en ik toch van plan ben om niet helemaal door te lopen.

Op de middag staan we met vier klaar om onze vertrouwde omloop aan te vatten. Het heeft al enkele dagen niet meer geregend, dus het parcours moet nu wel goed beloopbaar zijn. Zonder concrete afspraken wordt er geopteerd om de volledige Sequoia te lopen. Deze omloop bedraagt iets minder dan 9km en dus perfect af te leggen tijdens de middagpauze. Reeds vanaf de start ligt de snelheid op een mooi ritme. We lopen iets sneller dan 10 km/u en houden die snelheid alle vier zonder problemen aan.

Na een twintigtal minuten gaat de snelheid iets de hoogte in en wordt er, dan nog met drie, 11km/u gelopen. Er wordt op dat ogenblik iets minder gebabbeld, maar ieder loopt toch zonder zich te forceren. Ik hoor niemand zwaar ademen. Nadatik voorstel om er nog een rondje bij te doen, draai ik toch als enige rechtsaf in plaats van links. Vanaf nu loop ik alleen verder en werk het grootste deel van onze dagelijkse toer af. Het is, zoals eerder gezegd, niet de bedoeling om er een zware training van te maken. Toch trek ik iets de snelheid op naar 12 km/u en blijf vanaf dan toch wat op mijn hartslag letten. Zolang deze laatste niet te hoog oploopt, blijf ik deze snelheid aanhouden. Ik blijf, op de vlakke stukken, dan ook schommelen vooraan in de 140. Met die hartslag aan 12 km/u kan ik goed leven. Op de lichte helling ter hoogte van de IMEC-toren, gaat mijn hartslag wel lichtjes omhoog tot boven de 150 hs/min, maar mijn snelheid blijkt dan ook iets hoger te liggen, zijnde 12,6 km/u. Onmiddellijk daarna zakt de hartslag terug naar 144 hs/min bij dezelfde snelheid.

Vanaf IMEC is het iets moeilijker om een vast tempo te lopen wegens het kruisen van wegen, drukte aan de ALMA en allerhande fietsers. Op de Karmelietenberg probeer ik, zoals steeds, niet te vertragen, eerder iets te versnellen en daarna op de stijgende Naamsestraat niet stil te vallen. Mede dankzij het goede weer en dankzij de rustige start is dit weer een mooie en goede training geweest.

Lopen, Sport

Rustig zondagloopje

25 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Het zou een rustweekend zijn en dat is het ook geworden. Op zaterdag heb ik niks gelopen en dat was eigenlijk ook het plan voor de zondag. Maar als de kids vragen of ik met hen mee wil gaan lopen, kan ik toch niet weigeren. We besluiten om ons tochtje te combineren met het uitlaten van de honden. We wandelen eerst naar de overkant van de weg, richting de dijk van de Dijle. Van daaruit lopen we richting Muizen, tot aan de eerstvolgende brug. De snelheid lag niet zo hoog en iedereen voelt zich nog fris om minstens even snel terug te lopen.

De terugkeer gaat dan ook iets vlotter dan de heenweg. De eerste die de snelheid te hoog vindt, is de kleinste hond. Die heeft problemen om te volgen en blijft achter zo lang de leiband het toelaat. We besluiten zelfs om hem op te pakken en de laatste honderden meters te dragen.

Het was een mooi rustig loopje, alleen spijtig dat de honden een vertragend effect hadden.

Duurloop, Lopen, Snelheid, Sport, Training

DCLA-duurloop met snel einde

24 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Na de intervaltraining van woensdag en de minder rustige middagloop van gisteren, is het eigenlijk onverstandig om vandaag opnieuw een intensieve duurloop te doen. Even heb ik dan ook getwijfeld of ik er wel zou aan beginnen. Anderzijds voel ik me de laatste weken nog vrij goed na de vrijdag-trainingen met de collega’s van DCLA. Tot daar de twijfel: ik loop vandaag gewoon mee en houd me in. Gelukkig zijn de mosselen van vanmiddag goed verteerd en hopelijk geven ze me voldoende energie om de groep te volgen.

De benen voelen toch wel iets zwaarder aan dan anders, dus ga ik vooraleer de weg op te gaan, enkele rondjes opwarmen op de piste, in een echt rustig tempo. Om stipt 18.15u vertrekt de groep van Miel, en mét Miel als begeleider (op de fiets). De eerste kilometers ligt het tempo niet al te hoog. Op de hellingen wordt er niet echt doorgetrokken, wat vorige week bij sommige wel het geval was. Van stramme spieren is er nu al helemaal geen sprake meer. Integendeel, ik voel me echt goed. Ik blijf weliswaar achteraan de groep hangen, maar op die manier loop ik ontspannender en moet ik geen rekening houden met anderen die voor , achter of naast me lopen. Achteraan loop ik rustig en maak zelfs een praatje met de trainer. Hij heeft intussen mijn loop bekeken en wijst me erop dat mijn rechtervoet wat naar binnen draait bij de afrol.

In de tweede helft wordt er duidelijk sneller gelopen. Dit kan enerzijds te maken hebben met meer afdalingen en minder hellingen, maar toch vooral omdat iedereen goed opgewarmd is en zin heeft om de snelheid op te drijven. Na de afdaling van de Steenveldstraat, waar nog rustig gelopen wordt, komen we ter hoogte van de kerk in Linden en hier voel je dat er sneller gelopen wordt. Ik nestel me hier al wat meer vooraan. Ondanks de stramme spieren voor het vertrek en het plan om het rustig te houden, zie ik de versnelling de volgende kilometers nu al zitten. Op de weg lopen is toch wel wat te gevaarlijk en daarom blijf vooral op het voetpad lopen waar mogelijk. De echte versnelling komt aan de beurt in de Kortrijkstraat richting de abdij van Vlierbeek. Op dat moment lopen er twee naast elkaar op het smalle voetpad en ondanks wat opdringerige pogingen raak ik er niet voorbij. De laatste 200m besluit ik om toch op de weg te lopen en versnel nog wat meer, tot boven de 16km/u zelfs.

Ter hoogte van de Molenstraat houd ik me terug in en wacht op de rest. Van daar lopen we rustig terug naar de Gaston Roelants Atletiek Arena.

Lopen, Snelheid, Sport

Wat begon als Sequoia, …

22 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Tussen de twee trainingen van DCLA in, op donderdag dus, is het best dat ik mij rustig houd of, nog beter, dat ik niet loop. Een alternatief is om met enkele collega’s mee te gaan zwemmen. Er is dus een alternatief beschikbaar. Vandaag maak ik weeral geen gebruik van deze mogelijkheid. Na een kleine rondvraag zijn we vanmiddag, tijdens de lunchbreak, met vier om te gaan lopen. De afspraak is om samen te blijven en dus rustig te lopen. Soms halen we de start nog niet om samen te vertrekken, maar vandaag is dat niet het probleem.

De eerste kilometers wordt er braaf samen gelopen. Met een snelheid van 10,5 km/u is er nog de mogelijkheid om een rustig gesprek te voeren, gaande over de voetbal van de afgelopen dagen. Halfweg het Dijlepad draaien twee van de vier af om zo een iets kortere versie van de Sequoia te lopen. Met twee lopen we verder om de eigenlijke Sequoia-toer te lopen. Eer het zover is dat wij hiervoor rechts moeten afdraaien, hebben we al beslist om verder door te lopen richting Heverleebos. We zien dan wel waar we uitkomen, rekening houdend met de huidige regen die al sinds gisterenavond zonder ophouden uit de lucht valt. Onmiddellijk wordt ook de snelheid opgevoerd tot zo goed als 12 km/u.

In Heverleebos kiezen we voor goed beloopbare wegen, zodat we naast elkaar kunnen lopen en niet te veel snelheid verliezen om plassen en putten te ontwijken. Op die manier kunnen we de snelheid boven de 12 km/u houden. Enkel op de helling zakken we eventjes tot net onder de grens van de 12 km/u. Het hele traject door Heverleebos lopen we in de buurt van de 12 km/u of de 5′ min/km. Eénmaal terug in de buurt van het kasteel van Arenberg en door het sportkot lopen we nog steeds aan die snelheid. Op de Karmelietenberg probeer ik de snelheid niet te laten zakken en blijf dus 12 km/u lopen (op het einde zelfs een beetje sneller, sorry S.).

Ondanks het voornemen om het rustig aan te doen, hebben S. en ik er toch een relatief stevige training van gemaakt. Het voordeel van iets intensiever te lopen, is dat je de regen niet voelt en je niet weet of je nu nat bent van de regen of van het zweet? Of beide?? De onaangenaamste verrassing kwam achteraf: door een vermoedelijk lek in de waterleiding is er geen water dat uit de kraan loopt, dus ook niet uit de douche.

Interval, Lopen, Sport, Training

DCLA-training, bijna winter

21 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Op woensdag staat er steevast een training bij DCLA op de agenda. Vandaag is dat niet anders. Na een hele dag droog weer, begint het net voor de training al wat te regenen. Het zal dus toch weer een natte training worden. Bovendien wordt het steeds vroeger donker en zelfs bij aanvang van de training is het al aardig donker. Toch wordt er gekozen voor een opwarmingsronde volgens het zomerse principe, zijnde een toer rond de grote vijver in het provinciaal domein. De training zelf zal wel starten in het Heuvelhofpark op de Finse piste. De opwarming wordt dus verlengd tot aan het oude gemeentehuis, midden in het vermelde park.

Na iets meer dan vier kilometer komen we allemaal samen aan de trappen van het oud gemeentehuis. Hier ligt Miel uit wat er op de agenda staat. Het blijkt vrij ingewikkeld te zijn en hij heeft zelfs enkele papieren versies van gemaakt, zodat we achteraf nog eens kunnen kijken wat er van ons verwacht wordt.

Omdat we op de Finse piste lopen, wordt alles uitgedrukt in rondes van 1km met het vertrek aan de 500m. Over de volledige omloop staat om de 100m een paaltje met de aanduiding van 0 mtot 1000m. De eerste ronde bestaat uit 500m rollen en daarna 500m vlot. Elke volgende ronde begint met 100m wandelen en 200m joggen als recuperatie. Bij de tweede ronde moet er, na de 300m, eerst 200m vlot gelopen worden en daarna 500m snel. De twee volgende ronden moet er, na de recuperatie, 700m snel gelopen worden. Deze training valt al bij al nog mee en zelfs na anderhalf extra rondje hebben we 11km op de teller staan en voel ik me nog vrij goed. Ik ben dit keer minder ‘diep’ gegaan dan vorige week.

Hesy's Blog