Categorie archieven: Lopen

Middagloop met collega’s

1 december 2015 Werner Een reactie plaatsen

De herfst is nu echt in het land. Het zijn dan ook donkere dagen met veel regen en wind. Gisteren heeft het de hele dag onophoudelijk geregend. De wegen, en zeker de onverharde bospaden, liggen er vettig bij. Vandaag is het eigenlijk niet anders. Het is een grijze, donkere dag, maar vanmiddag regent het niet. Alvast niet op het moment waarop we met enkele collega’s klaar staan om te vertrekken aan ons looptochtje. De kledijkeuze is vrij moeilijk. Er is veel wind en het is zeer vochtig, maar de temperatuur ligt wel boven de 10°C. Ik kies voor een halflange tight en een shirt met lange mouwen. Uiteindelijk bljkt dit al meer dan warm genoeg te zijn.

De eerste kilometers worden vrij rustig gelopen. Omdat we geen eigenlijke opwarming doen, is dit een heel verstandige keuze. Vanaf het Dijlepad, na meer dan 2km, ligt de snelheid rond de 11,5 km/u. Met de strakke tegenwind is dit al een aardig vlot tempo. Na de tunnel onder de autosnelweg, ligt het zwaarste stuk van deze tocht. Net op dat stuk, berg op en wind op, wordt er zelfs gelopen aan 11,9 km/u. Daarna speelt de wind meer in het voordeel, tenzij je op het koelend effect rekent en ligt de snelheid soms zelfs boven de 12 km/u. In ieder geval liggen de kilometertijden maar net boven de 5′ min.

Op de karmelietenberg kan ik het niet laten en houd het tempo vrij hoog met zelfs een kleine versnelling net voor de top. Op de Naamsestraat probeer ik om mijn hartslag te laten dalen zonder echt te traag te lopen. Toch mag ik voor dit loopje, met een gemiddeld tempo van 5’18” min/km, tevreden zijn.

Lopen, Sport, Training

Carmel Highlands (CA)

29 november 2015 Werner Een reactie plaatsen

Er zijn van zo van die weekends: een tweedaagse periode om na een werkweek terug tot rust te komen. Een periode die in elk trainingsschema staat aangeduid als ideaal moment voor de langere duurloop. Meestal lukt het mij ook om enkele uren uit te trekken waarop ik de loopschoenen kan aantrekken. Dit weekend lukt het me dus niet.

Op zaterdag staat er maar één ding op de agenda en dat is ‘werken in tuin’. Er moet tegen maandag een stuk uitgegraven worden waarin maandagmorgen beton gestort kan worden. Met veel goede moed en met de nodige hulp van twee tienjarigen beginnen we er zaterdagmorgen aan. Gelukkig moet er niet te diep uitgegraven worden, maar een kruiwagen is snel vol en het wegbrengen duurt bijna even lang als hem vullen. Uiteindelijk kan ik net voor de invallende duisternis alle materieel opruimen en me omkleden om te gaan eten. Neen, dit keer moet er niet meer gelopen worden na het eten.

Op zondag staat er een namiddagconcert geprogrammeerd en moet er eerst thuis nog wat Frans geoefend worden met de twee schoolgaande kinderen. Alleen brengen ze er nog niet veel van terecht. Tussen 12u en 13u maak ik dan toch vlug wat tijd om toch nog iets te trainen. Dit keer blijf ik binnen en start de loopband op. Zonder veel tijd te verliezen kies ik voor een stukje van 10K ergens in Californië ten zuiden van San Jose:

In dit stukje zitten zowel afdalingen als enkele hellingen (tot 8%) en zorgt dus voor de nodige afwisselingen. De snelheid moet ik natuurlijk zelf aanpassen. Vanaf de vierde kilometer probeer ik op de hellingen niet onder de 11,5km/u te zakken, op de dalende stukken loop ik zo goed als 13 km/u.

Met de inspanningen van de dag voordien was dit zeker geen slechte training. De hamstrings hebben nu echt wel rust verdiend.

Duurloop, Lopen, Sport

Trop is wel te veel

27 november 2015 Werner Een reactie plaatsen

Vanavond is het, zoals elke vrijdag, training van DCLA, meer bepaald een duurloop van 14km. Vooraleer het zover is, mag ik vanmiddag aanschuiven aan de korpsmaaltijd van OPL. Een korpsmaaltijd is een maaltijd naar aanleiding van het Feest van de koning dat op 15 november valt. De maaltijd zelf bestaat uit een veelgangen menu met ergens een toast op de koning. Ook dit jaar hebben de koks weer een schitterende menu samengesteld. Als gezonde eter heb ik telkens mijn bord helemaal leeg gegeten. Bij het hoofdgerecht heb ik zelfs nog wat extra stukken everzwijnfilet van mijn buur gekregen. Na het dessert had ik dan ook een opgeblazen gevoel.

Niet veel later is het hoog tijd om, samen met Tibo en Tobi, naar de training DCLA te vertrekken. De temperatuur bedraagt om en bij de 5°C en met T-shirt, dunne shirt met lange mouwen en fluo-vest zonder mouwen ben ik hopelijk voldoende warm aangekleed. Enkele minuten voor de start van de duurloop kan ik enkel denken aan mijn volle maag. Ik heb duidelijk te veel gegeten, net voor een duurloop. Hopelijk ligt het tempo niet al te hoog en krijg ik geen last van mijn te volle maag.

De eerste kilometers verlopen vrij rustig, rustiger dan de vorige weken. Gelukkig maar. Het blijft nodig om me te concentreren op mijn maag. Gelukkig kan ik af en toe eens een boer laten om de overtollige lucht kwijt te raken. Mijn aandacht gaat de volledige duurloop naar mijn spijsvertering tot ik opeens een losse veter voel. Ik moet nu wel even halt houden om deze terug vast te knopen. Ik ben nochtans van overtuigd dat ik er een dubbele knoop ingelegd heb. Na dit korte oponthoud, net voor de helling richting het ‘Bed van Napoleon’, moet ik de groep terug zien in te halen, maar het lukt me toch zonder problemen.

De rest van de duurloop blijf ik wel achteraan de groep hangen, maar kan gelukkig zonder problemen goed volgen. Ter hoogte van de kerk van Linden, na de afdaling van de Steenveldstraat, wordt meestal versnelt. Net op dat ogenblik voel ik mijn andere schoen veel te los zitten. Ik moet dus weeral eventjes aan de kant om aan dit euvel te verhelpen. Terug recht, begin ik mijn tweede achtervolging van de dag. Ook nu kan ik de groep vrij goed bijbenen. Op dat ogenblik zie ik dat er enkele ver voorop lopen. Ik blijf toch maar in de groep lopen en laat die eerste in de verte voorop lopen. Voorbij de Kastaar beslis ik toch om een snel stuk in te lassen. Ik schakel een versnelling hoger en houdt een vrij hoge snelheid aan ter hoogte van de abdij van Vlierbeek waar we rechts draaien en waar ik mijn snelheid laat zakken om de laatste kilometer rustig uit te lopen. Op dat ogenblik zie ik de koplopers al niet zo ver meer voor me lopen.

Vandaag kan ik maar één wijze les trekken: niet te veel eten net voordat je gaat lopen, want trop is wel degelijk te veel.

Interval, Lopen, Sport, Training

DCLA-training (200-500-800)

25 november 2015 Werner Een reactie plaatsen

Het is woensdag en dan staat er natuurlijk een training van DCLA op het programma. Vooraleer te vertrekken richting de atletiekarena komt de kledijkeuze. Het weer vandaag is rustiger dan gisteren, maar toch vrij fris. De regen is nooit ver weg. Dit keer kies ik voor een T-shirt en dunshirt met lange mouwen. Hierboven draag ik een dus fluovestje mét mouwen.
(Achteraf blijkt dit aan de binnenkant toch vrij vochtig te zijn, natter van het zweet dan van de regen dus.)

Traditioneel, in de winter, starten we met een opwarmingsronde richting Linden van bijna 5K. De eerste helft lopen we net iets meer dan 11 km/u en de tweede helft van deze opwarming wordt er zelfs aan 12 km/u gelopen. Na de opwarming krijgen we van Miel te horen wat ons te wachten staat. Vandaag staat er 3x200m, 3x500m gevolgd door een 3x800m op het programma. Zonder te veel tijdverlies gaan we aan de start. Er worden niet eerst enkele korte versnellingen gelopen. We starten sowieso met 3 x 200m en deze worden dan maar beschouwd als de versnellingen, nodig om de snelle spieren eens los te wekken. Deze korte sprintjes worden ‘snel’ gelopen.

Het volgende gedeelte, de iets langere versnellingen, worden minder snel gelopen, maar eerder vlot. De laatste weken worden deze vlotte stukken toch wel vrij snel gelopen. Het lijkt telkens op een kleine wedstrijd. In ieder geval houdt iedereen min of meer zijn eigen snelheid aan, zodat de interval toch voor iedereen gepast wordt gelopen.

Na de laatste versnelling loop ik rustig verder om nog een rondje op de Finse piste uit te lopen. Ik zorg ervoor dat ik tijdig terug in de Elfkamper (de kantine) ben. De training van Tibo en Tobi zit er dan ook op. Toevallig is vandaag ook de shop open, normaal enkel op vrijdag, en zijn er spikes beschikbaar voor onze jonge, nieuwe wedstrijdatleten. De volgende wedstrijd (Wespelaar, 6 dec) kunnen Tibo en Tobi dus met spikes lopen. We’ll see.

Kledij, Lopen, Sport

Eens iets anders tijdens lunchbreak

24 november 2015 Werner Een reactie plaatsen

Na een verdiend rustdagje gisteren, is het vandaag weer tijd om nog eens wat te hardlopen. De meteorologische condities zijn niet ideaal te noemen. Het is amper 3°C, er is vrij veel wind en het regent. De meeste mensen zouden er tegenaan zien om met zo’n weer buiten te komen. Voor lopers, als ik, komt het er enkel op neer goede keuzes van kledij te maken. Het wordt sowieso een lange broek en bovenop een T-shirt, een iets dikker shirt met lange mouwen. Omdat de natte wind echt koud kan zijn en omdat het niet de bedoeling is om heel intensief te lopen, kies ik ook voor een licht vestje met lang mouwen en zelfs voor een paar handschoenen.

Iets over twaalf vertrekken we en onmiddellijk valt op dat het tempo er goed inzit. De eerste kilometer (met afdaling) wordt afgelegd in minder dan vijf minuten. Meestal lopen we deze toch wel iets trager. De volgende kilometers worden rustig, en zeker niet te traag gelopen. In plaats van na vier kilometer rechts af te draaien richting restaurant Arenberg, kiezen we ervoor om verder rechtdoor te lopen richting Oud-Heverlee. Het stukje langs de spoorweg gaat niet alleen omhoog, we krijgen er volop de ijzig koude en natte wind in het gezicht en houden toch een snelheid van 11,9 km/u. Ondanks wat de snelheid doet vermoeden, is dit toch wel een intensief te noemen. Omgekeerd, dalend en met de wind in de rug, wordt in het begin dezelfde snelheid gelopen. Iets verder neemt de snelheid toch wel toe naar 12,6 km/u. Ook de volgende kilometers worden gelopen onder de 5′ min/km. Op de Finse piste voel je onmiddellijk de weerstand van de (te) zachte ondergrond en gaat de snelheid er wat uit.

De laatste kilometer worden we wat gehinderd door te veel leerlingen van de naburige school. De Karmelietenberg wordt dit keer niet gebruikt om eens extra de weerstand te testen.

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Zondagse intensieve duurloop

24 november 2015 Werner Een reactie plaatsen

Dit weekend stond helemaal in het teken van sport, meer bepaald lopen en atletiek, passief en actief. Op zaterdag had DCLA hun jaarlijkse jeugd-indoormeeting. Voor Tibo en Tobi was dit een allereerste kennismaking met de andere disciplines van atletiek. Ik beschouw het voor hen dan ook eerder als een eerste kennismaking.

Na deze middag binnen in een sporthal, kijkend naar jeugdig talent, was het ’s avonds tijd voor eerste-klas-voetbal. Ook hier beperkt het zich tot het passief kijken naar een aantal sporters op het veld. Het sportieve gedeelte bestaat voor mij enkel uit twee uur rechtstaan met meer dan voldoende bevoorrading aan drank, bier.

Na een nacht slecht slapen was het mijn beurt om sportief op te treden. Nadat ik zaterdag beslist heb om deel te nemen aan de NN Marathon Rotterdam in april 2016, wil ik geen week zonder lange duurloop. Bovendien heb ik deze week niet echt veel gelopen en daarom moet deze duurloop zorgen voor een normaal weekvolume. De meeste mensen doen op een zondag één of ander familiebezoek. Voor mij is dit het uitgelezen moment om enkele uren te sporten. Het is dan ook pas als iedereen het huis uit is dat ik vertrek voor mijn duurloop.

Voor het vertrek stelde ik als doel om er een rustige duurloop van te maken, maar na 100m voelde ik al aankomen dat het tempo iets hoger zal liggen. Zonder te overdrijven, ligt mijn tempo toch wel iets hoger dan bij de vorige duurlopen. Na 5K ligt mijn gemiddelde km-tijd op 5’06” min/km of 11,8 km/u. De hartslag blijft, op de hellingen na, vrij goed onder de 150 hs/min. Dat is natuurlijk al behoorlijk hoog, maar aan deze snelheid lijkt dit voor mij nog aanneembaar. Hoeveel mag de hartslag zijn voor iemand die sneller loopt dan zijn verwachte marathonsnelheid?? Zoals steeds daalt mijn hartslag naarmate ik verder gelopen heb. Van km 9 tot 14 loop ik 5K aan een snelheid van 12,4km/u met een hartslag die schommelt rond de 144 hs/min. Voor dergelijke waarden tijdens mijn volgende marathon wil ik nu al tekenen.

Om wat afwisseling te brengen in het eentonig ritme, gebruik ik enkele korte trajecten om wat versnellingen in te lassen. Een lichte versnelling op het stuk van de Zavelstraat en een zwaardere versnelling van 1,5km, met en hartslag rond de 165 hs/min rond de grote vijver in het provinciaal domein van Kessel-Lo. Gedurende de terugweg naar huis, vind ik dat er nog enkele kilometers bij kunnen en zelfs een versnelling op de iets zwaardere helling van de Steenveldstraat. Boven aangekomen zat ik echt wel op de limiet. Mijn hart klopte op dat ogenblik dan ook 180 keer per minuut. In plaats van dan de kortste weg naar huis te lopen, beslis ik om nog even door te lopen en de weg zo te kiezen dat ik minstens 25K zal gelopen hebben.
Zo gezegd, zo gedaan. Uiteindelijk klok ik af na 25,6 km en na 2u03’50” wat neerkomt op een gemiddelde snelheid van 12,42 km/u met een gemiddelde hartslag van 150 hs/min. Toch wel een intensieve zondag namiddag, maar steeds met plezier !!

Hesy's Blog