Categorie archieven: Lopen

Zware intervaltraining (3x2700m) #NYCmarathon

Als voorbereiding op #NYCmarathon kies ik vandaag voor langere intervallen.

Vanavond staat de training van DCLA op de agenda en in voorbereiding van de aflossingsuurloop zullen het kortere intervallen zijn. Ik ben slechts een zestal weken van de marathon verwijderd en houd het dus op langere intervallen. Iets over zessen, ongeveer op hetzelfde tijdstip van de start van de training van DCLA vertrek ik van thuis richting het provinciaal domein. Deze 4,65 km loop ik in minder dan 22 min of gemiddeld in 4’40” min/km. Dit is, voor mij, toch al een stevige opwarming.

Op mijn “schema” staan 3 dubbele ronden van de grote vijver op het programma met één ronde van de kleine vijver (=600m) om even te bekomen. Eén vijverronde bedraagt 1360m; een dubbele bedraagt dus 2720m. Na de opwarming start ik onmiddellijk met mijn eerste sessie. Het is moeilijk om de juiste snelheid in te schatten. Bij dergelijke trainingen is Jeroen de ideale gangmaker. Ik probeer om net onder de 4’00” min/km te blijven. Tijdens het lopen moet ik hiervoor regelmatig controleren of ik snel genoeg loop. Zolang er niet te veel wandelaars de halve weg innemen, lukt het me aardig om dit tempo te blijven lopen. Na een tijdje heb ik het gevoel in mijn benen en voel min of meer aan wanneer ik begin te vertragen.

Het eerste snelle gedeelte is vrij goed gelukt en ik ben toch blij dat ik even mag uitblazen langs de oevers van de kleine vijver. Amper 3′ min later passeer ik opnieuw de startlijn van mijn volgend snelle stuk. Zonder veel te twijfelen begin ik vol goede moed aan een snelle 2,7k. De snelheid boven de 15 km/u houden lukt me toch nog. Ik besef wel dat een tweede ronde aan dezelfde snelheid iets meer moeite zal kosten, maar is dat net niet de bedoeling? Dit keer leg ik de twee ronden in ongeveer dezelfde tijd af. Dit is alvast al gelukt. Ik heb echt niet veel overschot en heb dus het juiste tempo gekozen.

De tweede recuperatie komt als geroepen. Wetende dat er dadelijk opnieuw een zwaar stuk volgt, wil ik zo veel mogelijk op adem komen, zonder echt te traag te lopen. De derde snelle sessie verloopt analoog de vorige, maar toch wel met iets meer moeite. Ik draag geen hartslagmeter, maar ik ben ervan overtuigd dat deze nu wel richting maximum neigt. Anderzijds is dit de laatste snelle interval en moet ik geen reserve houden. De snelheid blijft zoals gepland en ik nijp er nog een versnelling uit.

Bij aankomst na deze twee laatste snelel ronden, druk ik mijn horloge even op pauze om aan Miel uit te leggen wat ik net gedaan heb. Bij het terug vertrekken, richting huis, dus opnieuw 4,65 km al sik dezelfde weg kies. Ik loop dan ook exact dezelfde weg naar huis. Net voorbij halfweg zie ik pas dat ik op de horloge nooit gestart ben. En ik was juist vrij intensief aan ’t lopen!?! Beter laat dan nog later druk ik opnieuw op start en kan zo nog 2,2 km registreren. Deze loop ik aan een gemiddeld tempo van 4’35” min/km. Ik vind dat alvast helemaal niet slecht na een dergelijke training, wetende dat ik eindig bovenaan een zware helling.

Toch was dit een goede training, al zeg ik het zelf.

Movescount_logo     strava


 

Gezellige middagloop

Vandaag heb ik een afspraak gemaakt met iemand van buiten mijn werk om samen een lunchloopje te doen.

Het wordt dan ook een relatief rustige loop waarbij we steeds blijven praten. Het is niet zo dat we continu aan het babbelen zijn, maar als je aan iets denkt kan je het gezegd krijgen zonder dat je naar adem hoeft te snakken. Dat zijn de typische rustige duurlopen.

Toch ligt de snelheid niet echt laag.

Movescount_logo     strava


 

Duurlopen (2/2) voor #nycmarathon

Daags na de eerste duurloop doe ik net dezelfde duurloop. Een uurtje vroeger en dit keer met minder stress vertrek ik voor mijn tweede duurloop van dit Berlijn-weekend. De lopers in Berlijn zijn al 1,5 uur ver en ik begin aan mijn rustig, doch niet al te trage duurloop. Gewapend met een gevulde drinkbus en minder warm dan gisteren, loop ik toch iets vlotter dan gisteren. De eerste 5k lig ik zelfs een minuut sneller af. Met ongeveer dezelfde hartslag, net boven de 140 hs/min, loop ik elke kilometer net iets sneller.

Het wordt opnieuw geen al te lange duurloop en dus houd ik de snelheid boven de 12km/u. De kilometertijden liggen zelfs onder de 4’50”. De gordel met drinkbus blijft niet goed op dezelfde plaats hangen en begint me echt wel te irriteren. Gelukkig moet ik daarmee niet lopen tijdens de marathon. Dit doet me er trouwens aan denken dat ik moet opzoeken welke dranken, naast water, we voorgeschoteld krijg in New York en dat ik me daarvoor op kan voorbereiden. Bovendien moet ik nog een duurloop doen mét het gebruik van gels.

Op de weg van aan het provinciaal domein naar huis, welke ik al zo vaak gelopen heb, wil ik de snelheid nog wat opdrijven. Ik probeer de 13 km/u vast te houden, ondanks de positieve hoogtemeters. De hartslag klimt tot niet boven de 150 hs/min, maar blijft binnen de perken. Afsluiten doe ik net als gisteren met een zware klim. Hier wordt pas echt getest of er nog wat energie beschikbaar is.

Ik kan alleen maar tevreden terugkijken op dit loopweekend.

Movescount_logo     strava

Duurlopen (1/2) voor #nycmarathon

De TCS NYCMarathon komt nu wel echt kortbij. Het is dan ook hoogtijd voor de lange duurlopen. Dit weekend kies ik voor een ‘gesplitste’ duurloop.

Onlangs las ik iemands mening over de langere duurlopen. Deze zijn echt wel belastend en kunnen zorgen voor een dramatische overbelasting. Hij stelde voor om twee duurlopen na elkaar te doen. Dit weekend is er ook de marathon van Berlijn met daaraan gekoppeld een aparte ‘uitdaging’ op Strava. Het lijkt me inderdaad een mooie uitdaging om de afstand van de marathon in dit weekend af te leggen. Op Strava heb je er trouwens vier dagen voor.

Niet helemaal ontspannen, vertrek ik net voor de middag voor mijn eerste langere duurloop. In plaats van de geplande Horstroute (=33K) kies ik voor een verkorte versie. Ik blijf het te moeilijk vinden om echt langzaam te lopen en kies dan maar voor een tussenoplossing. Ik loop rustig, zijnde met een hartslag in de 140 hs/min. Veel te snel lees ik al hartslagen af in die buurt. Het blijft een kwestie van opletten. Ik probeer dan vooral op gevoel te lopen en minder naar de hartslag te kijken.

Het is vrij warm. Dit excuus gebruik ik misschien enkel om de hartslag te verantwoorden. Anderzijds loop ik vandaag maar iets meer dan 20K en dus moet ik niet echt langzaam lopen, niet? Het moet toch iets opbrengen? Zijn die echte LSD’s niet pas echt rendabel als je meer dan twee uur loopt? Na enkele kilometers kan ik toch iets sneller lopen met deze hartslag. Hiermee moet ik alvast rekening houden. De eerste kilometers moet ik echt beschouwen als een opwarming. Hier moet ik zeker rustig blijven. Bij de marathon doe ik geen aparte opwarming. De opwarming gebeurt tijdens de eerste kilometers en dan moet ik er ook zo naar handelen. Bovendien lopen we in New York de eerste kilometers over een brug waar het echt koud kan zijn. Het is daar zelfs van belang om nog wat extra kledij aan te houden en deze pas uit te doen voorbij de brug.

Intussen kan ik nu blijven lopen aan kilometertijden rond de 4’50”. Met de wetenschap dat mijn hoofd niet volledig rustig was, moet ik hiermee toch tevreden zijn. Het is dus van belang om stressloos aan een training of wedstrijd te starten als je wilt presteren. Hopelijk lukt het morgen beter.

Movescount_logo     strava

 

DCLA intervaltraining 800m

De wonden na de val van afgelopen zondag zijn intussen redelijk in orde, maar deze aan de enkel blijft echt wel pijnlijk en zorgt voor een onaangenaam gevoel bij het lopen. Toch probeer ik mee te trainen.

Echt goed loopt het niet en dus vertrek ik met de groep van Miel. Ik ben echt van plan om het rustig aan te doen. Bij de opwarming, een loopje naar het provinciaal domein, worden we ingehaald door de groep van Jeroen en na een kort gesprekje, sluit ik me toch aan bij de training van de brokkenlopers.

Op het programma staat een kortere intervaltraining: 800m. Een ronde van de grote vijver bedraagt 1360m waardoor we wel genoodzaakt zijn om een de resterende 560m te gebruiken als rust-loopje. Met een tempo van ongeveer 23″/100m lopen we met een klein groepje o.l.v. Jeroen. Hij kan echt lopen als een klok. Door de drukte is het soms moeilijk om echt een constant tempo te lopen, maar ik doe mijn best om en zijn buurt te blijven.

De volgende rondjes worden quasi analoog afgelegd. Vanaf het vijfde rondje loop ik alleen. Ik probeer om het tempo even constant te houden, maar vooral even hoog te houden. Het blijft me redelijk lukken om de 800m rond de 3′ min af te leggen. Na het zesde rondje zou ik al kunnen stoppen, maar ik ga er toch nog eentje bijdoen. Dit keer ga ik proberen om de volledige ronde aan deze snelheid uit te lopen. Zonder hartslagmeter voel ik toch dat ik in het rood aan ’t lopen ben. Toch houd ik de snelheid een volledige ronde ongeveer even hoog.

Ondanks de pijnlijke wonden is het me toch gelukt om een deftige training neer te zetten. Het doet dan ook echt deugd.

Movescount_logo     strava


 

Sequoia: wonden likkend

Zoals je hier al kon lezen, ben ik niet zonder kleerscheuren aan de aankomst van de Crescendoloop geraakt. Ondanks de zware inspanning en het vallen, zijn de spieren in orde, maar zorgen de schaafwonden voor de nodige hinder.

Het is sowieso niet slecht om na een wedstrijd een dagje rust in te lassen, maar dit keer is het echt wel tegen mijn zin dat ik niet kan lopen. Op dinsdag wil ik het toch wel opnieuw proberen. Met de nodige pijnen trek ik mijn loopschoenen aan. Echt snel zal het zeker niet gaan, maar toch probeer ik zo normaal mogelijk te lopen.

img_3645-2De eerste kilometers gaan niet echt vlot. Na een tijdje loopt het minder stroef en kan ik opnieuw min of meer normaal lopen. De snelheid komt dan boven de 12 km/u liggen. De vermoeidheid is toch niet volledig verdwenen. Mijn hartslag ligt toch wel iets te hoog, vind ik.

Ik ben alvast tevreden dat ik, ondanks de wonden, vrij normaal kan lopen. Hopelijk lukt het me morgen om te trainen met DCLA.

Movescount_logo     strava