Categorie archieven: Allerlei

Berichten zonder specifiek onderwerp worden onder Allerlei geklasseerd.

Initiatie golf

Vandaag wordt er niet gelopen. Toch staat er sport op het programma. Deze voormiddag wordt er gegolft.

Golf course Duisburg
Golf course Duisburg

Met enkele collega’s van het werk krijgen we vandaag een initiatie golf. Onder een mooi ochtendzonnetje, maar op nat gras, krijgen we de eerste instructies aangeboden. Het begint allemaal met een uitleg over de verschillende clubs, gaande van hout, stalen en kunststoffen, zoals grafiet. Zonder tegen een balletje geklopt te hebben, zijn de verschillen wel in te beelden, maar niet te toetsen aan de werkelijkheid. Het tweede verschil tussen de clubs is te vinden a.h.v. het nummer of de letter onderaan. Hiermee zie jet hot onderscheid tussen en vlakke baan, waar het balletje nog veel verder rolt, en een eerder hoge baan, waarmee preciezer kan geklopt worden omdat het balletje sneller stil ligt als het de grond raakt.

Het volgende is ‘de swing’. De beweging van de club en het lichaam om de eigenlijke slag uit te voeren. Alles begint met de juiste grip en met de juiste lichaamshouding. Om het verschil tussen de sterke en de minder sterke hand (links en rechts) te compenseren, moeten beide handen mekaar wat overlappen, tenminste de wijsvinger en de pink. Vervolgens is de lichaamshouding van belang. De club moet een grote zwaai uitvoeren, maar het lichaam voert de beweging mee uit. Bovendien bepaalt het lichaam ook de afstand met de grond waarop het balletje ligt en waardoor je dit perfect kunt raken. De eerste slagen bewijzen dat er toch oefening bij komt kijken. Bij de eerste slagen zie ik soms de graszode verder vliegen dan het balletje. Na enkele mislukte pogingen komt het er toch van dat mijn balletje in de juiste richting vrij ver weg vliegt. Hoe meer ik kracht wil zetten achter mijn slag, hoe moeilijker het is om de lichaamshouding goed te houden. Bij een rustige slag, en dus met een stabiel bovenlichaam, lukt het vrij goed. Het balletje vliegt dan toch een 50 m ver.

Het tweede gedeelte van deze eerste praktijkles zit hem in de ‘finish’, de afwerking van de swing. Je lichaam draait iets verder door, waardoor je rechterhiel omhoog komt en de club kan doordraaien tot achter je hoofd. Je gezicht komt daarmee in de richting waarin het balletje zou moeten vliegen, maar dit is nog niet bij elke slag het geval.

De initiatie beperkt zich tot het aanleren van de swing. Volgende lessen houden nog in om na de lange slagen, korter bij de vlag te komen, het eigenlijke ‘putten’ en hoe je uit de bunker moet geraken. Pas als je dit alles onder de knie hebt en een deftig parcours kunt afleggen, kan je proberen het brevet te halen dat je toelating geeft om op de eigenlijk golf course te golfen, zonder te veel de anderen te hinderen. Beschouw als een rijbewijs eer je op de weg mag rijden. Na de eerste initiatieles begrijp ik maar al te goed dat je niet zomaar de green op kunt, zonder enige kennis van zaken en zonder enige ervaring waardoor je de anderen niet ophoudt.

Veel golfplezier!!

Botscan na enkele weken pijn

Zoals je kan merken, loop ik de laatste weken steeds minder en minder. Het is nochtans de mooiste periode van het jaar om te lopen. Het weer is ideaal: niet te warm, droog, weinig wind, kortom geen weer om binnen te blijven zitten. De pijn in mijn rechter dijbeen blijft me parten spelen. Na lang aarzelen heb ik toch een afspraak gemaakt bij een sportdokter en heeft me voor verder onderzoek doorverwezen naar een ziekenhuis voor een botscan. Gelukkig moet je daar niet te lang op wachten en vandaag kon ik al terecht in het Heilig Hart ziekenhuis van Leuven.
Om twaalf uur krijg ik de noodzakelijk spuit met het radioactieve goedje en twee uur later mag ik terug komen voor de eigenlijke scan. Tijdens de scan moet je stil blijven liggen en mag je de ogen sluiten. Dit maakt het heel gemakkelijk. Intussen heb ik mijn middagdutje kunnen doen. Het mocht van mij nog wat langer duren. 🙂
Natuurlijk krijg je de uitslag pas van je eigen dokter. Nadat ik zei dat ik dus nog steeds mocht blijven trainen, heeft er een dokter een vlugge diagnose gesteld. Volgens hem is er toch wel iets te zien, maar hij kon niet zo snel zeggen of het de gevreesde stressfractuur is of enkel een beenvliesontsteking.
Tegen mijn zin pas ik dus vandaag voor mijn DCLA-training. Op het programma staat een gewone duurloop van 15km en bij deze uitzonderlijke temperatuur van 30°C is het misschien niet onverstandig om toch maar wat te rusten. Nu blijft het afwachten tot donderdag eer ik meer weet.
Tijdens het onderzoek van mijn klachten (pijn) stelde Dr. Parys ook vast dat mijn benen een verschillende lengte hebben. Mijn rechterbeen is iets langer dan mijn linker. In het goede geval, geen fractuur dus, zal ik een loopanalyse ondergaan. Hieruit moet dan blijken welke schoenen ideaal zijn en welke steunzool of steunzolen ik best draag. We zijn dus nog niet verlost van de doktersbezoeken, maar als ik dan toch van plan blijf om nog veel kilometers te lopen, kan ik het beter in de goede omstandigheden. Ik wil echt nog wel jaren blijven lopen. Een andere oplossing om geen snelheid of lange afstanden meer te trainen en enkel nog wat te gaan joggen. Voorlopig blijf ik kiezen voor het intensievere werk. Ik zou toch nog graag enkele marathons lopen.

Hoe het niet moet, …

Dit weekend ziet er weer allesbehalve ideaal uit. Het weer is niet meer zo zonnig dan de laatste dagen. Ze voorspellen grijs weer met koude oostenwind. Als dit het enige was, zou dit natuurlijk nooit het onderwerp van dit artikel zijn. Bij koud grijs weer kan je evengoed lopen dan bij mooi zonnig weer, misschien zelfs beter.
Dit weekend is een weekend waar de avonden goed gevuld zijn met feestjes die gewoon slecht zijn voor elke sporter. Er zijn twee motto’s in mijn sportief leven en dat zijn in eerste plaats: “Run for Fun!” en in de tweede plaats:”Ik train ervoor, maar ik leef er niet voor.” Het is net deze laatste regel die ik dit weekend twee keer overtreed. Op vrijdagavond vierden we met enkele vrienden een uitgestelde Nieuwjaar. Het is een sportman, wat ik bij deze dus niet ben, niet waardig om een avond op die manier door te brengen. Het is zelfs een doodzonde om pas tegen het ochtendgloren het bed te vinden. Bij deze wil ik het nog niet hebben over het gebruik van alcohol. Mag een sportman enkele glazen alcohol drinken? Ik ben overtuigd van wel, zolang je niet overdrijft. Enkele glazen wijn bij het eten en daarna enkele glazen (sterk) bier, is waarschijnlijk iets wat een sportman, die er wél voor leeft, nooit zal doen. Bij mij gebeurt dit dus wel. Ik mag, vanaf nu, mezelf géén sportman meer noemen.  Anderzijds belet dit mij niet om de dag nà dergelijke uitspattingen toch nog wat te gaan (hard-)lopen of joggen. Dit keer werd de zaterdag helemaal ingepalmd in ‘klussen’. Na een dagje klussen zou een uurtje lopen een ideale ontspanning zijn, maar als je klust tot het tijd is om naar een volgend feestje te gaan, ben je opnieuw fout bezig. Een feestje zou nog niet schadelijk zijn, als je niet te veel (fout) eet én als je niet te laat naar bed gaat. Gisteren heb ik beide regels meer dan met de voeten getreden. Op zaterdagavond heb ik nog maar eens veel te veel én fout gegeten. Ik denk niet dat een kaas & wijn-avond op het dieet staat van een hardloper, zelfs niet bij amateurs.
Voor zij die graag van cijfers houden, ik ben 3 kg aangekomen op minder dan 24 uur. Ja, ik ben een man en ik weeg me geregeld. Op vrijdagnacht woog ik dus effectief 3 kg meer dan op vrijdagochtend. Voor iemand die zich voorbereidt op een marathon is dit echt wel ‘niet goed bezig’. Na een dagje zonder te lopen en toch met een kaas & wijn-avond achter de kiezen, kwam ik toch opnieuw één kilogram lichter uit.
Morgen, zondag, MOET er dus gelopen worden.
Als dat maar lukt!!

Eerste bericht

Zoals elke blog begint ook deze met een eerste bericht.

Ik weet maar al te goed hoe moeilijk het is om een blog vol te houden, vooral als je geen geboren ‘schrijver’ bent. Met deze blog wil ik voor mezelf een archief hebben en dan vooral toegespitst op mijn sportieve ‘ik’.

Sinds april 2013 heb ik opnieuw het goede voornemen gehad om wat te gaan lopen. Tot op vandaag houd ik dit nog steeds vol. Met  volhouden heb ik het dan niet alleen over de wil om af en toe te gaan lopen, maar vooral over mijn lichaam (knieën, …). In het verleden heb ik meermaals problemen gehad met mijn knieën. Dit keer lukt het aardig om zonder kniepijn door het leven te gaan. Toch blijft het een gevoelig punt en zal ik de nodige aandacht moeten besteden aan dit kwetsbaar onderdeel.

In de eerstkomende berichten probeer ik wat achterstand in te halen en wat te schrijven over mijn ervaringen van afgelopen jaar (2014).  Daarnaast wil ik ook regelmatig schrijven over ervaringen van wat ik doe en gebruik, zowel voeding, schoenen, kledij, … Heb je zelf vragen, stel ze gerust en wie weet kan ik er wel een pasklaar antwoord op geven.

Bij deze is de eerste post een feit en kan ik beginnen aan interessante stek met allerlei ervaringen en weetjes.

Hesy