De week is al bijna voorbij, de werkweek althans en ik heb nog maar één keer gelopen deze week. Het weekend zal nog veel moeten goedmaken als ik het aantal kilometers per week wil doen oplopen. Gelukig stond op vrijdagmiddag geen vergadering gepland en kon ik, de eerste keer deze week, de vertrouwde Sequoia lopen.
Het is dan wel vrij koud, maar onder een stralend winterzonnetje én met een dun laagje sneeuw op de bevroren ondergrond is het heerlijk lopen. Reeds voor de start hield ik in mijn achterhoofd om vandaag nog een tweede sessie te lopen. Het zou dus een rustig loopje worden. We waren met zijn drieën en hielden het echt op een rustig tempo. Ik moet nu wel een tweede keer mijn loopschoenen aantrekken vandaag.… Lees verder
Dinsdag zal er ook al niet gelopen worden. Dat wordt dus geen geen goede start van de week. Er zullen nog kilometers moeten gelopen worden in de tweede helft van de week om dit goed te maken.
In ieder geval heb ik zondag geleerd wat het is om een lange duurloop te lopen. Er moet dus echt wel rustig gelopen worden; de hartslag moet sowieso beperkt blijven tot 135 à 140 slagen per minuut, ongeacht bij welke snelheid. Het nadeel hieran is wel dat je voor een duurloop van 25km minstens 2,5 uur nodig hebt. Het zal dus plannen worden. Update: Niet dat ik verslaafd ben aan lopen, maar als je kilometers in de benen wilt, moet je elk beschikbaar moment gebruiken.… Lees verder
Een nieuwe week is aangebroken.
Na twee dagen niet gelopen te hebben, is de honger naar lopen er klaarblijkelijk uit. De klok tikt richting 12u en het is alsof ik geen zin heb om te gaan lopen. Het regent buiten, het is koud, de wegen in het bos liggen er zeker slecht bij, … Kortom een hele resem excuses om binnen te blijven. Daarbij komt nog dat de collega’s die normaal meelopen er vandaag niet zijn. Toch beslis ik om niks van die nep-excuses aan te trekken, maar wel mijn sportkleren !!
Iets over twaalf vertrek ik dan toch maar alleen, de koude, natte wereld in. Vastbesloten om niet alles te geven, maar toch wel een vlot tempo te lopen, vertrek ik richting Sportkot en bos van Heverlee.… Lees verder
Dit weekeinde was weer eentje zonder rust. Zaterdag heb ik de hele dag gefotografeerd. ‘s Morgens iets over 8u ben ik vertrokken naar Brugge en ‘s avonds rond 18.30u was ik terug thuis. Wij hadden vrienden op bezoek en gelukkig zorgt mijn vrouw voor alles. Ze moesten voor niets op mij wachten, gelukkig !!
Zondagochtend stond gepland om nog eens een duurloop te doen, maar wijziging van plannen strooide roet in het eten. Er moesten nog kasten verhuisd worden en bij dergelijke activiteiten ben ik al blij dat we op steun kunnen rekenen. Zondag voormiddag hebben we in zowel sneeuw als regen kasten geladen en ontladen, bed gedemonteerd en op een andere plaats terug naar boven gebracht. De laatste kast stond iets over twee in elkaar, hoog tijd dus om naar het WK veldrijden te gaan kijken.… Lees verder
Op vrijdag zijn we traditioneel met heel wat collega’s om de lunchpauze te gebruiken als looptraining. Dit keer was enkel Rik – de rots in de branding – van de partij. Het was vandaag echt wel de bedoeling om het rustig aan te doen, dus met hem zat dat zeker goed. Hij laat zich niet opjagen door iemand die opeens versnelt of zelfs gewoon wat sneller begint te lopen.
Voor de start, wanneer ik mijn horloge wou klaarmaken om mijn gegevens te laten registreren was het weer zover: er zat weer een knop geblokkeerd. De laatste weken heb ik daar al meermaals last van gehad, nu dus ook weer. Zelfs na de start bleef ik nog enkele malen proberen, maar telkens tevergeefs.… Lees verder
Woensdag was weer zo’n dag dat het werk geen loop tijdens de lunchpauze toeliet. Ook ‘s avonds was er geen mogelijkheid om buiten of binnen te lopen. Deze dag moet dus gecatalogeerd worden als rustdag.
De donderdag mag dus geen tweede rustdag worden. Ook al begint mijn lunchpauze wat later, toch trek ik mijn sportkleren aan en begin mijn standaard ronde. Het is niets te warm, dus toch maar met T-shirt, shirt met lange mouwen en windjasje. Door de, toch wel harde, tegenwind, kon ik de hartslag niet onder de 140 houden, dus kon ik beter het tempo voldoende hoog houden en iets intensiever trainen. Ongeveer halfweg, wanneer de wind eerder in het voordeel speelt, zou ik wel onder de 140 kunnen lopen, maar nu ik toch al aan het doorlopen was, wou ik de snelheid niet meer laten zakken, integendeel.… Lees verder
