Na twee komt drie

Intussen is het jaar al verder gevorderd en zijn we minder dan drie maanden voor de marathon van Rome. Er moet dus dringend schemagewijs aan de marathonvoorbereiding gewerkt worden.

Een schema opstellen is eigenlijk grof werk met chirurgische precisie. Je moet rekening houden met heel veel zaken, zoals werk- en privékalender, fysieke conditie, maximum belasting en opbouwend zodat de piek op de dag van de marathon valt. Dit is voor mij 8 april. Met amper enkele jaren ervaring en veel lezen tracht ik om zelf een schema op te stellen. Eigenlijk begon mijn schema reeds vorige week en hier heb ik zeker de nodige kilometers en intensiteit gehaald. Deze was het andere koek.

Op maandag, na de zware trail training had ik nog zeker voldoende energie om de week goed te starten en liep naar The Shelter. De eerste helft was met veel tegenwind en hield ik de snelheid juist hoog genoeg om de terugweg, met rugwind, zo snel mogelijk te lopen. Van km 7 tot 11,6 liep ik heel wat sneller dan marathontempo met een hartslag van hoog in de 170 hs/min, kort tegen het maximum.

Daags nadien had ik het geweten. Mijn kuiten waren net Ardense rotsblokken. Het heeft dus geen zin om deze vandaag nog verder te belasten. Erger zelfs, op woensdag was het nog steeds het geval. De intervaltraining heb ik dus ook aan mij laten voorbijgaan. Zou dit een overbelasting zijn?

Op donderdag (14k @ 4’31”) en vrijdag (16k @ 4’23”)  lukt het wel weer terug en loop ik telkens hetzelfde parcours, zijnde op en af naar The Shelter in Korbeek-Dijle. Hiermee kom ik aan amper 44km op vijf dagen.
    

Op zondag staat er een langere duurloop op het programma, maar moet er ook naar een veldloop gereden worden. Het zal dus een gesplitste loop worden met een deel in de voormiddag en een deel in de avond. Echt vroeg opstaan is nooit mijn ding geweest en nu al loper nog steeds niet. Mijn nuchter ochtendloopje vang ik aan rond 9u met enkel een glas water in de maag. De wegen liggen er extreem glad bij en dus moet ik wat inventief zijn en lopen langs de grote wegen. Na 50 min ben ik terug thuis en kan ik met Tobi naar de veldloop van AC Herentals rijden.

Na terugkeer van de veldloop moet ik mijn duurloop nog doen en het begint intussen al donker te worden. Met fluo vest en de nodige verlichting vertrek ik om 17u voor iets meer dan 20km. Ik probeer de snelheid voldoende hoog te houden. het blijft gelukkig al iets langer licht, maar het blijft toch vooral een donkere loop. Het wordt een zalig loopje. Met een tempo rond de 4’20″/km blijft mijn hartslag goed onder de 150 hs/min. Dit doet goed.

Het wordt dan toch nog een week van bijna 80km en met zelfs een gemiddelde van 4’25″/km. Er zijn al slechtere weken geweest.

(102 keer bezocht, waarvan 1 vandaag)

Comments

comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.