DCLA duurloop met stevige stukken

12 februari 2016 Werner Een reactie plaatsen

Ook tijdens de schoolverloven lopen de trainingen van DCLA gewoon door. Bovendien is slecht weer nooit een reden om een training af te gelasten. Vandaag valt de regen weer mat bakken uit de lucht en is het amper 4°C. Samen met één van de kids worden we netjes op tijd afgezet aan de Leuvense atletiekarena. Om 18.15u, het uur waarop de meeste loopgroepen effectief vertrekken, regent het niet meer. We kunnen dus in ‘goede’ omstandigheden onze duurloop van 14km aanvatten.

Vorige week lag het tempo de eerste kilometers lager dan normaal en hebben we met enkelen de laatste twee kilometer vrij snel gelopen. Vandaag is dat niet echt anders. De eerste kilometers worden gelopen aan bijna 11km/u. op de helling van de Martellekensweg loop ik iets sneller naar boven, maar éénmaal boven wacht ik terug op de rest. Iets verder neemt de groep een iets kortere weg via de Leming en lopen we met twee het normale parcours. Het tempo wordt dan wel stevig opgetrokken om de groep zo snel mogelijk opnieuw in te halen, gaande van 12,5 km/u tot zelfs 14km/u. Ondanks de twee hellingen en de 400m extra halen we de groep 2km verder opnieuw in. De hartslag flirt dan wel al met de grens van 170 hs/min.

Terug in de groep lopen we iets trager dan 12 km/u en zakt de hartslag ook terug naar +/- 140 hs/min. Na het verste punt gaat er opnieuw eentje wat sneller lopen en hierin krijg ik ook wel zin. Ik haal hem snel in en samen verhogen we de snelheid naar 12,5-13 km/u. Na de afdaling van Steenveld en de kerk van Linden lopen we nog wat sneller, zijnde 13,7 km/u. Voorbij de Kastaar verhoog ik stelselmatig de snelheid, van 14, naar 15 en verder tot zelfs 16 km/u. Op dat ogenblik loop ik opnieuw alleen en haal zelfs nog iemand in van een andere (snellere!) groep.

Daarna is het enkel nog één kilometertje uitlopen. Deze duurloop met afwisselend tempo heeft echt wel deugd gedaan. De hamstring was nauwelijks voelbaar en andere pijnen bleven uit. De #roadtorotterdam is open.

Interval, Lopen, Sport, Training

Natte intervaltraining DCLA

10 februari 2016 Werner Een reactie plaatsen

Op deze natte dag staat er ook een DCLA training op het programma. Gelukkig voel ik nu niets meer van mijn ochtendtraining. Ik kan dus met een goed gevoel naar de training vertrekken. Het vraagt met dit weer een klein beetje extra motivatie: het regent pijpenstelen en daardoor is het vrij fris. Het is dan ook bewonderenswaardig dat Tobi zonder problemen zich klaarmaakt en meegaat naar de training, ondanks hij een week ziek is geweest.

Naar goede gewoonte starten we om 18.15u met de opwarming. Dit is een tochtje van 5 km via diverse straten. De opwarming wordt vandaag uitgebreid met enkele korte versnellingen op de helling net achter de atletiekpiste. Intussen is het opgehouden met regenen en kan er ‘droog’ gestart worden met de eigenlijke training.

Eerst lopen we een 500m en een 1000m vlot. De 500m wordt relatief voorzichtig gelopen, net onder de 15 km/u; de 1000m wordt iets sneller gelopen. Hier komt de hartslag niet boven de 170 hs/min. Dit is natuurlijk al wel vrij hoog voor een gewoon vlotte loop, maar op een training is vlot sowieso iets sneller dan op een vlotte duurloop. Bij de jogging net na de 1000m komt mijn hartslag vrij snel terug naar de 140 hs/min.

Hierna volgt een reeks van 5 x 200m. Deze gebeuren allemaal met een snelheid net boven de 20km/u. De hartslag gaat hierbij naar de 175 hs/min en zakt tijdens de 200 joggende recuperatie terug naar 140, ook na de vijfde keer. Deze korte snelle sprintjes liggen mij precies wel. Ik vind het zelfs leuk. In de toekomst wil ik wel eens intervaltrainingen doen met meerdere korte versnellingen van 200m of 400m.

Na deze korte explosies komt er nog een reeksje van een 500m en een 1000m vlot, opnieuw in de gietende regen! De 500m wordt gelopen aan 15,5 km/u en bij de 1000m wordt er de tweede helft verder versneld tot boven de 16km/u, in ongeveer 3’50”. Hierdoor bereikt mijn hartslag wel een top van 180 hs/min. Ondanks de regen lopen we toch nog een drietal rondjes over het gras als cooling down. Nu is het tijd voor een heerlijke warme douche.

Lopen, Nuchter, Sport, Training

Nuchtere ochtendloop

10 februari 2016 Werner Een reactie plaatsen

Op een vrije dag slaapt een mens al wat langer, tenminste ik toch. Onmiddellijk bij het wakker worden, komt het idee bij me op om een ochtendloop te doen. Op die manier voldoe ik aan één van de trainingen, zijnde de nuchtere ochtendloop. Dit type loop bevordert de vetverbranding tijdens het lopen. Mijn ontbijt neem ik dan na het lopen, samen met de rest van het gezin. Recent onderzoek heeft uitgewezen dat mannen niets mogen eten voor ze een nuchtere ochtendloop doen, terwijl vrouwen best wel eerst iets eten.

Met enkel een glas water, vertrek ik voor een rustig loopje over een vertrouwde omloop. Het is zeker de bedoeling om het rustig te houden omdat het lichaam zijn energie moet halen uit vetverbranding. Het blijft voor mij een moeilijke uitdaging om rustiger te lopen. De eerste kilometers worden relatief rustig gelopen, maar toch nog steeds met een hartslag boven de 130 hs/min. Het feit dat de regen en de wind er voor iets tussen zitten, mag geen reden zijn. Vetverbranding gebeurt beter bij een lagere inspanning en dito hartslag.

Om wat afwisseling te hebben loop ik een extra rondje van de grote vijver in het provinciaal domein aan een iets hoger tempo. Hierdoor heb ik een iets hoger snelheid in de benen en houd deze ook (bijna) verder aan richting huiswaarts. De drie kilometer die ik dan nog doe verlopen met een hartslag net boven de 140 hs/min.

Ondanks de regen en de wind heeft dit ochtendloopje deugd gedaan. Nu ben ik wel benieuwd of ik er vanavond nog iets van zal voelen bij de wekelijkse training van DCLA.

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Lange bosloop met wind, zonder regen

8 februari 2016 Werner 1 reactie

Met minder dan 10 weken verwijderd van de Rotterdamse marathon, moeten er kilometers gelopen worden. Gisteren stond ik als vader aan de kant tijdens de provinciale kampioenschappen (PK) veldlopen en was er geen tijd meer om zelf nog de loopschoenen aan te trekken. Een week uitstel is niet aan de orde en dus ruil ik de rustdag van maandag in voor een langere duurloop.

Samen met enkele collega’s vertrekken we iets over twaalf richting sportkot. Om het zeker rustig te houden, blijf ik bij hen zo lang we dezelfde richting blijven uitgaan. Na een goede 3,5 km slaan zij rechtsaf en blijf ik rechtdoor lopen. Vanaf het kasteel van Arenberg liepen we hetzelfde tempo als een vrouwelijke studente. Met haar loop ik nog een vijftal kilometer mee. Leuke anekdote: ze was er gisteren ook bij op het PK in Vilvoorde. Daarna begon ik aan mijn eenzaam tochtje, bijna identiek aan dat van vorige week. Dit keer wil ik rustig lopen. Het enige waar ik af en toe naar kijk is mijn hartslag. Deze mag niet te veel oplopen, zelfs niet op de hellingen.

De ondergrond ligt er nog steeds heel modderig bij. Net voor ik vertrok heeft het enorm hard geregend. De brede boswegen zijn zelfs onbeloopbaar op enkele plaatsen. Het is dan een weg zoeken langs een kant van de weg of zelfs eventjes in het bos. Hier is het meer dan opletten. Je ziet helemaal niet wat er onder de bladeren ligt.

Bij het terugkeren, net voorbij de Poggio hangt er een dikke zwarte wolk dreigend boven mijn hoofd. Gelukkig draait mijn weg naar rechts en loop ik iets verder weg. Achteraf blijkt dat er op dat ogenblik een wolkbreuk met hagel losgebarsten is boven Leuven. Ik ben er van gespaard gebleven en heb enkel een tijdje geen zon gezien, maar heb het wel droog gehouden. Intussen heb ik mijn doel van deze loop bijgeschaafd naar 25 km en loop daarom tot aan de Naamsesteenweg. Op dat ogenblik (voorbij de 17 km) blijft de hartslag schommelen rond de 135-139 hs/min en hangt mijn snelheid steeds boven de 11,5 km/u. Hopelijk kan ik dit verder aanhouden.

Uiteindelijk begint mijn lichaam dorst te krijgen. Natuurlijk heb ik ook dit keer geen bevoorrading mee en zal ik het dus zonder water moeten stellen tot na mijn aankomst. Het blijkt te lukken.

Lopen, Sport, Tempoloop, Training

Rustig tempoloopje #MR16

6 februari 2016 Werner Een reactie plaatsen

Na de DCLA duurloop van gisteren, met stevige versnelling, heb ik vandaag eigenlijk een rustdagje verdiend. Toch wil ik met het mooie weer niet blijven binnenzitten. Nadat de jongens afgezet zijn aan de tennis, heeft de papa wat tijd om zelf te sporten.

Het is de bedoeling om het rustig aan te doen. Morgen zou er eigenlijk een lange duurloop moeten gelopen worden, maar de kans bestaat dat er geen tijd voor is, dus kies ik vandaag voor een rustig tempoloopje. De eerste kilometer loop ik vlot onder de 5 min en zelfs met een hartslag onder de 130 hs/min. Dit is perfect. Dat er een sterke afdaling inzit en waarschijnlijk een gunstige wind, laat ik even terzijde.

De volgende kilometers verlopen allemaal vrij goed. Steeds blijf ik onder de 5 min en blijf ik gemakkelijk onder de 140 hs/min. Dit ziet er echt wel goed uit. Dan begin ik aan twee rondjes rond de grote vijver in het provinciaal domein in Kessel-Lo en hier gaat de snelheid iets omhoog. Het spijtige is dat de hartslag iets meer omhoog gaat. Waarschijnlijk speelt de stevige wind hierbij een belangrijke rol. Het tweede rondje loop ik nog wat sneller, net iets sneller dan 12,5 km/u, maar dan ook met een hartslag van 150 hs/min.

De weg naar huis probeer ik een evenwicht te vinden tussen voldoende snelheid (12 km/u) en een niet te hoge hartslag (<150hs/min). Rekening houdend met de nadelige wind en het iets hellend karakter mag ik dit niet slecht noemen.

Duurloop, Lopen, Snelheid, Sport, Training

DCLA duurloop met snel einde

5 februari 2016 Werner Een reactie plaatsen

Geen verrassing: het is vrijdag en dan loop ik samen met de joggers van Miel een duurloop. Het weer is echt goed, helemaal niet koud en het regent eens niet. Toch kies ik voor een T-shirt en dun loopshirt. Voor de start gaan we met enkele een kleine opwarming doen op de piste. Op die manier weet ik of de kledij goed is en of alles in orde is om te starten met de eigenlijke duurloop. Alles zit goed, de schoenen zijn goed geknoopt, toiletbezoek afgelegd, …

Enkele minuten later starten we dan met onze duurloop. Het is toch een vrij omvangrijke groep vandaag. Wat nog meer opvalt, is het aantal vrouwen. Het blijkt dat onze groep vandaag bestaat uit evenveel vrouwen als mannen. De vrouwen zetten zich aan de kop en bepalen het tempo. Ik houd mij gedeisd achteraan en babbel wat met diegene die naast mij loopt. Zo kom ik o.a. te weten hoe B. de Meerdaalwoudtrail heeft afgelegd, hoe hij zich heeft voorbereid en wat hij nog allemaal op zijn agenda heeft staan.

De start en zelfs de eerste kilometers verlopen echt rustig. Met een snelheid van 11 km/u en een hartslag onder de 140 hs/min mag dit een rustige duurloop genoemd worden. De tweede helft daarentegen is dit niet. De snelheid wordt stilaan opgetrokken richting 12 km/u. In het begin van de Steenveldstraat zie ik vooraan een kleine afscheuring en krijg ik zin om me te vervoegen met hen. Na een kleine versnelling kom ik erbij. Met zijn vieren trekken we de snelheid nog wat op. Na de afdaling door het centrum van Linden blijven we nog met twee over. Met een snelheid van 14 km/u lopen we richting Kessel-Lo en de Kastaar. Als ik de snelheid nog wat verhoog, naar 14,4 km/u, loop ik alleen voorop.

De eigenlijke versnelling, van de Kastaar tot aan de abdij van Vlierbeek, moet nu beginnen, maar ik loop intussen al 2 kilometer aan 4’10” min/km!! Mijn eerste achtervolger hoor ik nu niet meer, maar toch wil ik de snelheid hoog houden tot aan de Molenstraat, ter hoogte van de abdij van Vlierbeek. Het lukt me zelfs om de snelheid nog wat op te drijven. De laatste halve kilometer loop ik steeds sneller van 15,8 tot zelfs 16,6 km/u. De hartslag moet op dat ogenblik wel kloppen aan 180 hs/min.

Over een negatieve split gesproken; dit was zeker eentje.

Hesy's Blog

Maandelijks archief: februari 2016