Het moest er eens van komen. Vandaag ben ik dan eindelijk gaan zwemmen. Gisteren heb ik dan toch wijselijk besloten om niet te gaan lopen, omdat mijn benen echt wel wat rust konden gebruiken. Op één dag zijn ze nog duidelijk niet hersteld en dus kan ik ze beter vandaag ook niet forceren.
Op het werk zijn er enkele collega’s die op donderdag de lunchpauze gebruiken om te gaan zwemmen. Al vaker heb ik het idee gehad om hen te vergezellen naar het zwembad. Tot voor vandaag heb ik telkens gekozen om toch te gaan hardlopen in plaats van baantjes trekken in het zwembad. Vandaag kies ik resoluut voor het zwembad.
Het is intussen al jaren geleden dat ik nog meerdere lengtes gezwommen heb. Ik vrees dan ook het ergste. Onderweg naar het zwembad broed ik op een plan om om de tien lengtes (250m) een korte rustpauze in te lassen. Op die manier kan ik het hopelijk een uurtje volhouden.
Na het kiezen van de juiste baan begin ik aan mijn eerste 10 lengtes. Al vlug geraak ik de tel kwijt. Na een kleine tiental minuten besef ik dat ik mijn horloge nog aan heb en die kan ook de lengtes bijhouden. Pas op dat ogenblik schakel ik de Suunto in zwemmodus en kan zij aan het tellen beginnen. Na vier lengtes check ik even en, ja hoor, er verschijnt 100m bovenaan het schermpje. In het midden staat 2’00”. Ik zwem dus aan een snelheid van 100m op 2 min.
Na jaren niet meer ‘echt’ gezwommen te hebben, blijf ik het goed volhouden. Ik pauzeer niet om de tien lengtes. Ik leg de prioriteit dan ook volledig in de ademhaling en zorg ervoor dat ik rustig blijf zwemmen met een regelmatige luchtinname.
Tegen alle verwachtingen in kan ik zo blijven zwemmen tot het tijd is om het zwembad te verlaten zodat de schoolkinderen het water kunnen overnemen. Het is duidelijk dat mijn algemene conditie sterk verbeterd is dankzij het lopen. Nu is het aan mij om het zwemmen regelmatig op te nemen in mijn trainingskalender.
Fijn dat je conditie zo verbeterd is! De mijne ben ik ook weer aan het opbouwen in het zwembad. Gelukkig is het niet zo koud deze winter, anders heb ik er altijd zo’n hekel aan. Ik vind het altijd zo typisch dat na het avondzwemmen ik zo heerlijk ‘rozig’ben en heerlijk in slaap val. Dus twee vliegen in een klap!