Het is opnieuw maandag; een nieuwe week breekt aan. Vorige week heb ik afgesloten met 48 km op de teller. Deze week zou dus minimum evenveel moeten worden.
Hoe meer je leest over looptrainingen, hoe meer verschillende meningen je voorgeschoteld krijgt. Gisteren las ik een artikel over een trainingsmethode die uitsluitend uit rustige duurlopen bestaat. Er wordt dus 100% aeroob gelopen. Toch bevatten de meeste trainingsschema’s afwisselend interval, met snelheid en duurlopen. Afhankelijk van de afstand waarvoor getraind wordt zijn het langere of kortere intervalafstanden, en zijn het langere duurlopen. In ieder geval moet er steeds voldoende aandacht besteed worden aan rustige duurlopen.
Tijdens de middagpauzes is er te weinig tijd voor langere duurlopen, maar een minder lange duurloop kan zeker en vast. Het is dan ook altijd mogelijk om rustig (9 à 10 km/u) te lopen. Vandaag zijn we met zijn vieren en zolang we allemaal samen blijven, wordt er ook rustig gelopen. Nadat twee van de vier afdraaien, lopen we met zijn tweeën verder en wordt er onmiddellijk versneld. We trekken zelfs een tussensprint van ongeveer 400m met een snelheid boven de 16km/u. Daarna blijft mijn hartslag steeds hoger dan voor de tussensprint. De snelheid ligt daarna ook hoger dan de eerste 3 km. Zonder echt te forceren, moet deze training toch gecatalogeerd worden onder snelheid of sterkte. De eerste helft was echt rustig lopen met een hartslag onder de 130 hs/min. De tweede helft was intensiever met een hartslag boven de 150 hs/min.
