Zoals je gisteren kon lezen, ben ik zo goed als genezen. Het is waar; ik heb gisteren amper 7 kilometer gelopen, maar het voelde echt goed om opnieuw te kunnen lopen. Deze namiddag staat het voetbal centraal. Tibo en Tobi moeten een Paastornooi voetballen in Meerbeek. Voorlopig blijft het regenen, maar deze namiddag zou het toch droog moeten blijven. Spijtig genoeg kan ik daarop niet wachten en rond 11u heb ik toch een moment gevonden om zelf wat te sporten. Het weer is vergelijkbaar met gisteren, dus kleed ik me identiek. Dit maal is het wel de bedoeling om wat rustiger te lopen. Zeker niet zo intensief lopen zoals mijn eerste loop na de ziekte. Het blijft voor mij quasi onmogelijk om echt heel rustig te lopen. Ik moet het echt nog leren om een lange duurloop af te leggen aan een hartslag langzamer dan 130 hs/min. Intussen blijft er nog heel weinig tijd over om me hierop toe te leggen voor de Marathon van Antwerpen binnen drie weken. Vandaag wordt het dus een rustig loopje van om en bij de 11km. Rustig betekent dus niet heel traag, maar toch ook wel niet forceren.
Tijdens het lopen voel je enerzijds dat je warm bent aangekleed, en dus vrij snel begint te zweten. Anderzijds voel ik ook dat de ziekte nog niet volledig uit het lichaam is. Er komen nog heel regelmatig slijmen vrij en gelukkig zijn er genoeg plaatsen om deze achter te laten waar ze niemand kunnen storen. Het tempo zit er toch goed in en ik voel me al blij dat ik terug kan lopen. Het wordt hoog tijd om nog eens een lange duurloop af te leggen. Morgen is het dé dag van De Ronde van Vlaanderen en die zou ik toch wel willen volgen (op TV). Op Paasmaandag is er weer een voetbaltornooi en dus niet te veel tijd om uren alleen te gaan lopen.
