Hoe combineer ik best een langere duurloop met een familiebezoek op zondag? Juist, door en naartoe te lopen.
Een ochtendmens ben ik nooit geweest en zal ik ook nooit worden. Het is dus een heel zware opgave om ‘s morgens vroeger op te staan, zelfs om te gaan lopen. Als je in de voormiddag een langere duurloop wil doen en enkele uren voordien goed wil ontbijten, moet je dus ook vroeg genoeg opstaan. Deze zondag heb ik dus gekozen, om wat langer te blijven liggen. Mijn duurloop zou dus een loop worden van thuis naar de familie in Rijmenam.
In mijn voorbereiding naar de Marathon van Antwerpen, op 26 april, zit ik nog niet ver, dus er moet regelmatig langer gelopen worden. Volgens Google Earth is het al 12km tot in Werchter. Op dat ogenblik zal ik moeten beslissen of ik verder loop via de normale weg, of ik verder loop via de Dijle. Langs de Dijle lopen heeft tal van voordelen, zoals geen auto’s, mooie natuur, rustig, …
In de voormiddag heb ik alvast mijn best gedaan om een iets steviger ontbijt te nemen. Na het kommetje Muesli heb ik dan toch mijn best gedaan om nog een boterham te eten met banaan. Na het ontbijt heb ik de kinderen nog wat geholpen met hun spreekbeurt (over lopen).
Intussen is het tijd geworden om mij voor te bereiden en de juiste kledij te kiezen. Niet eenvoudig! De thermometer wijst slechts 2°C aan, met een gevoelstemperatuur van -1°C. Na wat twijfelen toch maar gekozen voor een T-shirt met daarboven een vrij dunne shirt van Nike, met langemouwen.
Iets over 13u ben ik begonnen aan mijn lange toch. Niette snel, maar toch een mooi tempo. De eerste kilometers gaan door hoog-Linden wat inhoudt dat er moet geklommen worden. Daarna gaat het verder door Holsbeek en dus langs de werken aan de Rotselaarsebaan. De kilometers door Rotselaar naar Werchter zijn niet de meest ontspannende. Je loopt er langs een vrij drukke weg en moet dus ook stoppen aan rode lichten van de spoorwegovergang en kruispunten.
In Werchter aangekomen, moet er dus gekozen worden. Er staan reeds 12km aangeduid op mijn Suunto Ambit2. Het feit dat ik toch liever niet langs een weg loop waar veel auto’s passeren, kies ik voor het jaagpad langs de Dijle (noordkant). Nog 15km dus. De eerste kilometers langs deze kronkelende rivier gaan goed. Toch voel ik dat ik dit keer al 12km in de benen heb. Bovendien waait er een stevige bries en door het kronkelen van dit jaagpad, heb ik deze wind zowel in het voordeel als in het nadeel. Mijn eerste flesje is al een tijdje leeg en ik voel mezelf ook stilaan meer en meer vermoeid geraken. Erger nog, ik krijg het opeens heel koud. Mijn handen hebben koud; iets wat ik nog nooit eerder gehad heb: koude handen na een hele tijd lopen. Het wordt dus hoogtijd voor het tweede flesje.
Het zullen nog lastige kilometers worden. Ik voel me steeds leger worden. Heb ik dan toch niet genoeg gegeten? Was die week ‘verplichte’ rust er dan toch niet goed aan? Lag de korte nacht van vrijdag op zaterdag aan de oorzaak van deze vermoeidheid? Kortom, het zal doorbijten worden.
Na 2u19′ bereik ik dan toch eindelijk mijn bestemming. Leeg en uitgeput. Ik voel nu al waar het morgen pijn zal doen. Wat moet ik nu drinken of eten om zo snel mogelijk te herstellen? Ik heb hier nooit eerder bij stilgestaan, maar dit keer heb ik wel drankjes nodig om mijn reserves terug aan te vullen.
Deze duurloop meer in detail:
