Twee dagen voor een halve marathon en één dag na een intensieve training ga ik toch nog eens rustig lopen. We spreken gewoontegetrouw met enkele collega’s af om tijdens de middagpauze wat te gaan joggen. Vandaag is dat niet anders. Meer zelfs, we zijn met zijn zessen. Een mooi groepje om het gezellig te houden en hopelijk ook om het rustig te houden. De intensieve training van gisteren zit duidelijk nog in mijn benen.
Met dit gezelschap én als niemand er echt aan trekt, lopen we normaal een tempo dat ver boven de 5’30 min/km ligt. Het is dus ideale rustige loop als voor bereiding van de halve marathon van zondag. Op zaterdag loop ik helemaal niets en zorg dat mijn koolhydraatniveau op peil komt. Tijdens deze jogging draag ik geen hartslagmeter en krijg opeens de indruk dat het tempo opgedreven wordt. Er trekt inderdaad iemand aan het groepje, maar we laten hem voor ons uit lopen. Toch kan ik mij niet van de indruk ontdoen dat het iets sneller gaat.
Na aankomst zie ik dat w een gemiddeld tempo liepen van 5’37 min/km. Dat is niet echt snel te noemen. In acht genomen dat in het begin trager gelopen werd, hebben we dus toch wat versneld. Iets in me geeft me toch geen goed gevoel.
