Tag archieven: voeding

Lopen, Training

Opnieuw een marathon???

Een reactie plaatsen

Intussen ligt mijn eerste marathon al twee weken achter me. Vergeten doe ik deze zeker niet. Door omstandigheden heb ik er geen positief gevoel aan overgehouden. De enige manier om dit slecht gevoel weg te krijgen, is door opnieuw en beter te doen.
Op dit ogenblik ben ik voorzichtig terug gestart met lopen. Ik herstart het lopen alsof ik jaren niet meer gelopen heb. Deze week houd ik me dus enkel aan enkele rustige (5’50min/km) en korte (8km) loopjes. Als alles goed gaat, dan varieer ik vanaf volgende week terug snelheid en duurlopen, zijnde maximun één keer snelheid per week en maximum één duurloop per week.
De komende weken zijn er enorm veel georganiseerde loopwedstrijden en joggings. Via Go Running vind je er elk weekend meerdere in je eigen buurt. Voorlopig houd ik het enkel bij joggings en hoop dat ik niet te veel verleid word tot echte snelheid. Mezelf kennende houd ik mij toch weer niet in, maar ik ambieer de eerste weken zeker geen ‘personal best’ te lopen. Mijn beste manier om niks te forceren is om samen met de kids te lopen. In Linden vind je daar het ideale scenario voor. Het parcours van de 14km bestaat uit twee ronden van 7km. De kids lopen dus hun ‘wedstrijd’ van 7km, terwijl ik bij hen blijf. De tweede ronde loop ik dan mijn eigen tempo. Voorlopig ligt dit nog iets hoger, maar hoe lang zal dat nog duren?

De laatste dagen bekijk ik dagelijks onderstaande links.
– Worldmarathons Calendar
– 2015-2016 Marathon Calendar
  – Marathon Kalender Nederland (en Europa)
Ik ben echt op zoek naar een nieuwe marathon! Ik wil hoe dan ook een betere marathon lopen. Ik weet dat ik onder de 4 uur moet kunnen lopen, dus wil ik dat ook bewijzen. De moeilijkheid is nu welke marathon kies ik daarvoor uit. In oktober zijn er echt wel veel waaruit je kan kiezen. Dit overaanbod maakt de keuze nog iets moeilijker. Je hoeft er zelfs niet echt ver voor te reizen. In België heb je er al een aantal, maar in Nederland heb je keuze te over, om deze van Eindhoven of Amsterdam niet te vermelden. Amsterdam is veruit de grootste van Nederland. Op 18 oktober 2015 zijn er meer dan 40.000 lopers te vinden in en rond het oude olympische stadion. Voor de lange afstand, de volledige marathon, verschijnen er meer dan 10.000 lopers aan de start. De limiet ligt op 16.000 en ik denk zelfs dat ze er dit jaar niet ver af zullen blijven. Is dit nog wel doenbaar. Mijn ambitie, 3u45′, ligt net waar de meeste amateurs zullen naar mikken. Het zal dan ook een kluwen zijn tot minstens halfweg. is dit wel te doen? Is het dan niet beter om in Eindhoven te gaan lopen waar er maar één tiende lopers (1200 à 1400) aan de start verschijnen? In antwerpen waren er ongeveer het dubbele van Eindhoven en dat was toch goed te doen. Eénmaal de startlijn gepasseerd kon er toch al wat gelopen worden en dit zonder op de hiel getrapt worden. In Amsterdam wordt er vertrokken op de piste van het olympische stadion; ik vrees dat je daar pas echt kunt lopen als je buiten het stadion komt. Het zal dus echt een afweging worden van ambiance over het volledige parcours en loopbaarheid de eerste kilometers. Ik ga er bij deze van uit dat een marathon met veel deelnemers ook zorgt voor meer en betere sfeer langs het volledige 42km-traject. In Amsterdam loop je wel een lange lus langs de Amstel, waar het waarschijnlijk rustiger is, maar een groot deel loop je in het stadscentrum waar ik heel veel volk aan de kant verwacht.
De komende maanden zullen toch moeten toegespits worden op een degelijk voorbereiding. Er zullen meerdere en langere duurlopen moeten geprigrammeerd worden. Dit keer moet ik op deze lange duurlopen (in de zomer) voldoende moeten drinken. Een drinkbus van 500ml meenemen lukt nog wel, maar meer is toch moeilijk. Een oplossing hiervoor is in een lus lopen zodat ik op geregelde tijdstippen op een plaats passeer waar ik wat drinken kan klaarzetten. Een andere oplossing is een trail-rugzag met een grotere voorraad aan drank. Deze moet je dan wel de hele training meedragen. Heeft er hier iemand goede tips of betere oplossingen?
Enkele marathonlinks:
Worldmarathons Calendar
2015-2016 Marathon Calendar
Marathon Kalender Nederland (en Europa)

 

Duurloop, Lopen, Sport, Training

Sterven tijdens duurloop (Horstroute)

Een reactie plaatsen

Intussen is de voorlaatste week voor mijn eerste marathon aangebroken. Hoog tijd dus om nog eens een lange duurloop te doen. Toch blijken ’s morgens de omstandigheden niet ideaal en toch. Het weer wordt zonnig en niet te warm, dus dat is ideaal om enkele uren te gaan lopen. ’s Morgens voel ik nog de gevolgen van de toch wel intensieve loop van gisterenavond. Hopelijk is dit bij het beëindigen van de werkdag helemaal hersteld en kan ik mijn training goed aanvatten en afsluiten.
Voor het vertrek van deze duurloop voel ik me eigenlijk allesbehalve klaar. Ik heb nog steeds een lichte pijn in mijn voet en mijn rechterdij is ook niet blij met de geplande training. Toch wil ik vandaag profiteren van de ideale weersomstandigheden: mooi zonnetje, niet te warm en weinig wind. Voor de start drink ik nog vlug enkele glazen water en neem wat druivensuiker. Hopelijk is dit genoeg. Deze training is niet alleen mijn laatste lange duurloop, maar dient tevens als ultieme test voor mijn kledij, gaande van kousen, onderbroek, nieuwe short en T-shirt.
Bij de start voel ik onmiddellijk dat mijn bovenbenen zeker de nodige opwarming moeten krijgen. Ik wandel dan ook de eerste helling op, zodat ik toch niet moet starten met een hartslag van boven de 150 hs/min. Na enkele honderden meter ben ik boven en kan ik op start drukken en mezelf in loopmodus zetten. De temperatuur is goed, fris, maar niet te koud. De snelheid zit vrij snel goed in een stevig tempo en toch met een niet te hoge hartslag. Zou de conditie dan toch al goed zijn? Ook de volgende kilometers kan ik mijn hartslag in de 130 hs/min houden. Toch voel ik dat het minder vlot gaat. Zolang mijn hartslag zo blijft, moet ik mij geen zorgen maken. Ik neem nog een blokje druivensuiker zodat mijn suikergehalte op peil blijft. Hierdoor voel ik toch dat extra drinken geen overbodige luxe is; de druivensuiker lost moeilijk op en het slikken gaat allesbehalve vlot. In ieder geval, de ogeving is echt wel schitterend en het parcours -Horstroute- is echt wel een aanrader. Rond de achtste kilometer zakt mijn hartslag zelfs regelmatig onder de 130 hs/min en ook later blijft hij er maar net boven. Dit is wat ik betrachtte.
In Nieuwrode zorgt de Panoramalaan niet enkel voor een schitterend uitzicht, maar eerst voor een meer dan korte klim. Je hoort me helemaal niet klagen; ik loop aan een mooi tempo naar boven en voel niet echt dat ik diep moet gaan om dit te doen. Daarna, op een lang vlak stuk, blijft mijn snelheid constant (5’33 min/km) en schommelt de hartslag nog steeds rond de 130 hs/min. Dit voorspelt dat ik tijdens de marathon sneller kan lopen, zonder een te hoge hartslag. Zou het dan toch lukken??
Rond 20km begint het iets zwaarder te gaan. De snelheid blijft wel vrij  gelijklopend, maar ik voel toch wel dat het minder vlot en soepel gaat. Hier zou een glas water wel deugd doen. Het gaat van kwaad naar erger; nu heb ik echt wel dorst. Ik houd mijn snelheid heel constant, dus daarvan heb ik geen klagen, maar het dorstgevoel steekt nu wel de kop op. Aan iedereen die ik tegenkom heb ik zin om een glas water te vragen. Het wordt steeds moeilijk om de benen vlot rond te krijgen. Door een slechte uitstippeling van het parcours, geraak ik opeens de spoorweg niet over of onder en moet ik rond lopen via de brug van het Vuntcomplex en deze helling maakt het opeens echt zwaar. Het zullen nog een zware vijf kilometer worden. Voor het vertrek had ik er nog aan gedacht om een rondje in het provinciaal domein te lopen, maar nu wil ik echt wel zo snel mogelijk thuis zijn. De beenspieren zeggen me duidelijk dat dit het einde is. Ze zijn net niet in kramp, maar het scheelt echt niet veel. Dit is nu al afzien en ik moet nog een eind. De laatste vijf kilometer zijn een echte hel, nog erger dan de vorige vijf. Ik weet hoe het me lukt om de snelheid gelijk te houden, maar ik ben helemaal leeg. Alleen de motivatie om thuis te komen, houdt me nog op de been. Het enige waar ik aan denk, is stoppen. Stoppen is geen optie, want wandelen gaat niet beter gaan. Ik vrees dat mijn benen dan helemaal gaan verkrampen, dus kan ik beter nog wat doorlopen. Gelukkig heb ik dit stuk al vaak gelopen en weet ik perfect wat me nog te wachten staat. Ik loop puur op karakter de laatste kilometers, smekend dat het huis naar mij komt in plaats van dat ik tot daar moet lopen. Had ik mijn telefoon bij gehad, zou ik nu gebeld hebben om te komen oprapen. Uiteindelijk houd ik het uit tot aan het begin van de Houwaartsebaan. Die helling wil of kan ik gewoonweg niet meer aan. Nadat ik mijn chrono op stop gedrukt hebt, wandel ik voorovergebogen, stapje voor stapje de helling op. Ook al moet ik de steile helling van de Bovenstraat nog doen, mijn hoofd hangt steeds lager en lager.
Met nog meer moeite krijg ik mijn schoenen uit en probeer ik te herstellen door te drinken en de kuitspieren te rekken om krampen te verhinderen. Zelfs in de douche kan ik mij niet recht houden en moet ik gaan zitten. Een uur na aankomst, op restaurant, kan ik amper iets eten.
Dit was niet goed! Hier heb ik me pijn gedaan. Hiervan moet ik herstellen én uit leren.
Het is dus onvoldoende om enkele boterhammen te eten en wat water te drinken vooraleer een (intensieve) duurloop te doen. Bovendien is het in dergelijk geval onontbeerlijk om te drinken tijdens langere duurlopen.

Movescount_logo     strava

 

Allerlei, Sport

Hoe het niet moet, …

Een reactie plaatsen

Dit weekend ziet er weer allesbehalve ideaal uit. Het weer is niet meer zo zonnig dan de laatste dagen. Ze voorspellen grijs weer met koude oostenwind. Als dit het enige was, zou dit natuurlijk nooit het onderwerp van dit artikel zijn. Bij koud grijs weer kan je evengoed lopen dan bij mooi zonnig weer, misschien zelfs beter.
Dit weekend is een weekend waar de avonden goed gevuld zijn met feestjes die gewoon slecht zijn voor elke sporter. Er zijn twee motto’s in mijn sportief leven en dat zijn in eerste plaats: “Run for Fun!” en in de tweede plaats:”Ik train ervoor, maar ik leef er niet voor.” Het is net deze laatste regel die ik dit weekend twee keer overtreed. Op vrijdagavond vierden we met enkele vrienden een uitgestelde Nieuwjaar. Het is een sportman, wat ik bij deze dus niet ben, niet waardig om een avond op die manier door te brengen. Het is zelfs een doodzonde om pas tegen het ochtendgloren het bed te vinden. Bij deze wil ik het nog niet hebben over het gebruik van alcohol. Mag een sportman enkele glazen alcohol drinken? Ik ben overtuigd van wel, zolang je niet overdrijft. Enkele glazen wijn bij het eten en daarna enkele glazen (sterk) bier, is waarschijnlijk iets wat een sportman, die er wél voor leeft, nooit zal doen. Bij mij gebeurt dit dus wel. Ik mag, vanaf nu, mezelf géén sportman meer noemen.  Anderzijds belet dit mij niet om de dag nà dergelijke uitspattingen toch nog wat te gaan (hard-)lopen of joggen. Dit keer werd de zaterdag helemaal ingepalmd in ‘klussen’. Na een dagje klussen zou een uurtje lopen een ideale ontspanning zijn, maar als je klust tot het tijd is om naar een volgend feestje te gaan, ben je opnieuw fout bezig. Een feestje zou nog niet schadelijk zijn, als je niet te veel (fout) eet én als je niet te laat naar bed gaat. Gisteren heb ik beide regels meer dan met de voeten getreden. Op zaterdagavond heb ik nog maar eens veel te veel én fout gegeten. Ik denk niet dat een kaas & wijn-avond op het dieet staat van een hardloper, zelfs niet bij amateurs.
Voor zij die graag van cijfers houden, ik ben 3 kg aangekomen op minder dan 24 uur. Ja, ik ben een man en ik weeg me geregeld. Op vrijdagnacht woog ik dus effectief 3 kg meer dan op vrijdagochtend. Voor iemand die zich voorbereidt op een marathon is dit echt wel ‘niet goed bezig’. Na een dagje zonder te lopen en toch met een kaas & wijn-avond achter de kiezen, kwam ik toch opnieuw één kilogram lichter uit.
Morgen, zondag, MOET er dus gelopen worden.
Als dat maar lukt!!