Tag archieven: Tibo

ZooRun 2016

6 maart 2016 Werner Een reactie plaatsen

Na de langere duurloop van afgelopen vrijdag, was het zaterdag wedstrijddag in Opwijk. Vandaag staat de ZooRun van de Olmense Zoo op het programma. DCLA maakt van deze kindvriendelijke jogging een georganiseerde uitstap voor het ganse gezin. Er is voor ieder wat wils. Er is geen vast startuur en ook geen tijdsaanduiding. Er kan dus over de verschillende afstanden (5, 10 of 15km) gewandeld, gejogd of gelopen worden. In de groep van DCLA wordt elke discipline beoefend.

Bij aankomst valt onmiddellijk de populariteit op van dit evenement. Twee grote parkings staan helemaal vol. Parkeerwachters begeleiden elke auto naar een geschikte plaats. Op een medewerker wordt niet gekeken; overal word je de weg gewezen en de inschrijving verloopt supervlot. Na de groepsfoto rond 10.15u vertrekt iedereen van onze groep voor zijn omloop. Ik kies de 15km en de kids mogen de 5km lopen. Zij vertrekken dan ook als een pijl uit een boog voor hun parcours door het bos. Achteraf blijkt dat ze dit toch te weinig vonden en besluiten om deze omloop nog maar eens te lopen.

Ik kies voor de langste afstand en vertrek heel rustig. Het is zeker geen wedstrijd, maar te rustig lopen is ook mijn ding niet en dus loop ik iets sneller zonder te forceren. De smalle weggetjes tussen de bomen zijn perfect aangeduid. Bij het inhalen van enkele andere lopers wacht ik rustig af tot ik er zonder problemen voorbij kan. De langste afstand bestaat eigenlijk uit een combinatie van de omlopen van de 5km, gevolgd door de omloop van de 10km. Deze laatste omloop bestaat uit bredere wegen waar inhalen gemakkelijker gaat en waar ook veel minder bochten in voorkomen. Hier ligt mijn snelheid dan ook nog wat hoger.

Fout lopen is hier echt onmogelijk. Er staan echt meer dan genoeg wegwijzers. Bovendien werden de natste stukken toch beloopbaar gemaakt met behulp van stro en boomschors. Dit is echt perfect voorbereid. Ook al loop ik de afstand alleen, nooit voelde ik me alleen. Er waren meer dan genoeg deelnemers zodat ik van het ene groepje naar het andere kon lopen. Een praatje kon er niet echt af, daarvoor bleef ik niet lang genoeg in hun buurt.

Kortom, de ZooRun van de Olmense Zoo is een perfecte jogging die je met het hele gezin kan doen en waar je achteraf nog ‘gratis’ de dierentuin kan bezoeken. Om het helemaal compleet te maken, zorgen ze voor douches en heeft het restaurant voldoende capaciteit om iedereen van eten te voorzien.

Lopen, Sport, Wedstrijd

Eindejaarscorrida Leuven 2015

27 december 2015 Werner 2 reacties

De eindejaarscorrida in Leuven vindt steevast plaats op de laatste zondag van het jaar. Dit jaar zijn de weersomstandigheden perfect. Het is fris. Voor een 27ste december is het eerder heel zacht te noemen. Er staat een mooi zonnetje aan de hemel en er is niet te veel wind.

Vorig jaar heb we, ikzelf en de kinderen Tibo en Tobi, deelgenomen aan de 8km. Door een slechte startpositie zat een goede tijd er niet in en hebben we er toen een prettig en plezierig loopje van gemaakt. Dit jaar is het menens. Ik ben niet ingeschreven en door de lange en intensieve duurloop zal ik mij ook niet ter plaatse inschrijven. Alle aandacht gaat dit jaar naar de kids. Door hun lidmaatschap van DCLA zijn ze ingeschreven voor de 4km dit jaar. De ingeschreven jeugd warmt in groep op vanaf half tien en vanaf dan heb ik ze ook niet meer gezien. Net voor de start kan ik ze ook niet vinden en ik hoop dan maar dat ze er ergens tussen staan.

Na het startschot schieten de eerste lopers met een grote snelheid weg. Ook op dat moment zie ik Tibo en Tobi niet passeren. Ik vrees dat ze weer ingesloten zijn en dus niet echt kunnen doorlopen. Ik verplaats me richting het Ladeuzeplein waar ze na ongeveer twee kilometer een eerste keer passeren. Natuurlijk heb ik niet geteld, maar mijn eerste indruk is toch dat deze twee tienjarigen aardig meekunnen met de grote jongens. Veel langer kan ik hier niet wachten om naar de rest te kijken, want 4km duurt niet lang en ik wil tijdig aan de aankomst zijn om de eerste te zien toekomen en deze te fotograferen.

Voor de twaalfde minuut is de eerste al aan de aankomst. Vanaf dan is het eigenlijk uitkijken naar Tibo en Tobi. Net voorbij de zestiende minuut is Tobi al in zicht en komt als 77ste over de finish in een nettotijd van 16’01”. Dit betekent dat hij de 4K heeft gelopen aan 15km/u.

17″ later passert Tibo de eindmeet. Ook hij loopt dus maar net boven de 4′ min/km.

Als vader kan ik alleen maar supertrots zijn op hun prestatie.
CHAPEAU !!

Uitslag

Lopen, Sport, Tempoloop, Wedstrijd

Loop zonder Dope 2015

12 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Een jaar na mijn ‘eerste’ wedstrijd nemen ik en de kids op zondag 11 oktober 2015 opnieuw deel aan de Loop zonder Dope. Ingeschreven op de laatst mogelijke dag van de voorinschrijving, zit er niets anders op dan aan de start verschijnen.

De laatste voorbereiding is, in tegenstelling met vorig jaar, niet goed geweest. In de afgelopen weken heb ik voldoende gelopen en getraind, waardoor de conditie wel voldoende is om deze recreatieve loop tot een goed einde te brengen. Op vrijdagavond hebben we alledrie deelgenomen aan de aflossingsloop van DCLA. De kinderen hebben gedurende een half uur telkens 200m aflossing gedaan. Dit zijn dus sprintjes van 200m. De anderen, gaande van jongvolwassenen tot minder jong-volwassenen, liepen gedurende een uur rondjes van 400m. Deze korte afstanden zijn eerder abnormaal te noemen, zeker voor de sporters in mijn leeftijdscategorie die eerder rond de 50 jaar ligt dan rond de 20. Op zaterdag was er dan wel de verplichte rust. In tegenstelling tot een verstandig sporter lag ik niet vroeg in mijn bed. Door een verplichting was ik zaterdagavond aanwezig op het jaarlijks bal van LC De Lakenpoortse in Herentals waar ik veel te veel recht gestaan heb.

Na een verschoven nacht en een minder goede slaap, voel ik meer spierpijn dan gisteren na de sprintjes van 400m. Dit voorspelt niets goeds voor vanmiddag. Het is nu duidelijk dat een opwarming van levensbelang is voor de stijve spieren. Gelukkig is het mooi weer en heeft een mens sowieso zin om te lopen. Een klein uur voor de start komen we aan de inschrijvingsbalie waar we de klaargemaakte enveloppen met nummer en bonnetje voor een T-shirt in ontvangst nemen. Vooraleer de nummer op te spelden, gaan we ons gratis katoenen T-shirt afhalen. Dit jaar zijn het zwarte. Ook al zijn het katoenen shirts, deze vind ik wel mooier dan de purperen van vorig jaar en wie weet draag ik deze wel af en toe.

Na het opspelden van de nummers zijn de kinderen al moeilijk rustig te houden en zij zijn al volop aan het springen op het springkasteel. Het is dus hoogtijd om de beentjes los te gooien en aan de opwarming te beginnen. Samen met de Tibo en Tobi lopen we enkele kilometers aan 11 km/u en lopen we toch al eens het eerste stuk van de Vertommensberg, door mij de Spiegelberg genoemd, omdat deze leidt naar het gebouw van VZW De Spiegel, de organisator van deze wedstrijd. Vanaf nu is het enkel nog wachten op het startsignaal.

Met enkele minuten vertraging volgt dan toch het signaal dat iedereen in beweging zet. Vanop de derde rij begin ik aan mijn eerste ronde en dus ook aan de eerste beklimming van de fameuze Spiegelberg. De professionele omroeper verwittigt alle lopers om niet te snel van start te gaan; hij kent dus duidelijk ook het gevaar van een beklimming na amper 300m wedstrijd. De snelste lopers schieten als een pijl vanachter de startlijn tot aan de bocht naar links waar we beginnen aan de beklimming. Ik loop de aanloop ook iets te snel, maar op die manier zit ik vrij snel in een goede positie en is er een kleine kans dat er tragere lopers voor mij lopen. na iets meer dan 500m bedraagt mijn hartslag al 170 hs/min. Het is opletten om niet te forceren. Ik probeer dan ook om de hartslag niet te veel te laten oplopen. Het is nog ver en ik weet niet of diegene die me inhalen gestart zijn voor 5km, 10km of net zoals ik 15km en dus ook drie keer deze berg op moeten. Zonder te veel reserve te houden, maar toch zonder te verzuren, houd ik mijn tempo. Ik ben dan ook al blij dat ik mijn keerpunt genomen heb vooraleer Tibo en Tobi er zijn. Zij hebben hun 5K erop zitten na 22 min. Super gelopen van hen!!

De tweede en derde ronde verlopen analoog. ik word door niemand meer ingehaald. Zelf haal ik nog twee personen in die ook aan hun derde ronde bezig zijn en voor de rest passeer ik nog verscheidene lopers van de 10km. Vorig jaar waren er echt niet veel 10km-lopers achter me na aankomst van de 15km. Dit jaar zijn er dit duidelijk meer. Het blijft afwachten op welke plaats ik geëindigd ben en wat mijn officiële tijd is. Mijn laatste, min of meer vlakke kilometer loop ik toch nog in 4 min. Dat was vorig jaar zeker niet het geval (4’25”).

Nieuwsblad

Uitslag op Stratenlopen.be

Lopen, Sport, Training

Bosloop met Tibo

5 oktober 2015 Werner Een reactie plaatsen

Op maandag begint voor de meeste een normale werkweek. Vandaag is het geen routine, want ik ben een dag thuis met de kids. De school blijft een dagje dicht wegens pedagogische studiedag.

Na enkele uren saai werken voor school en wat spelletjes spelen, vraagt Tibo zelf om een toertje te gaan lopen. Het is buiten te goed weer en dus verkiest hij om buiten te lopen in plaats van enkele kilometers op de loopband. In de namiddag trekken we beide onze loopkleren aan en gaan op pad. Zijn voorkeur is om in het bos te gaan lopen, dus lopen we in het bos. In de bossen van Linden lopen, betekent wel dat er weinig paden vlak zijn. Het zal dus klimmen of dalen worden.

De eerste kilometer is er al direct eentje waar enkel bergop gelopen wordt. We zijn dus onmiddellijk opgewarmd en bij deze vrij warme temperaturen en hoge vochtigheid komen de eerste zweetdruppels al snel op de proppen. Wanneer er minder moet geklommen worden, komt mijn hartslag toch naar beneden. Het tempo ligt nooit echt hoog, maar echt traag loopt mijn partner van 10 jaar toch ook niet. Enkele hellingen verder en met wat meer kilometers op de teller begint hij toch enkele tekenen van vermoeidheid te tonen. Hij vraagt dan ook om niet te veel omweg meer te maken en stilaan huiswaarts te lopen. Met nog één omweg door het Lindenbos komt de teller toch op bijna 7,5 km te staan.
Knap gedaan van hem.

Lopen, Training

Jogging met de kids op zondag

19 april 2015 Werner Een reactie plaatsen

Intussen is het weer drie dagen geleden dat ik nog gelopen heb en eigenlijk ben ik nog steeds niet volledig hersteld. Er is duidelijk iets meer aan de hand. Vandaag wil ik toch nog eens proberen. Het is zondag en het weer is ideaal. Het zal dus toch een klein toertje worden; perfect om de kids te doen dus. Na een ‘luie’ zondagochtend kleden we ons samen om en zijn iets na 12u klaar om wat te gaan lopen. Zoals gezegd moet het sowieso voor mij rustig gebeuren.
We vertrekken richting Pellenberg en lopen voorbij hun beste vriendjes. Gelukkig is er daar niemand die ons ziet, want anders was het moeilijk om niet te stoppen. Iets verder komt er een serieuse helling aan. op de helling lopen we heel rustig naar boven en ik merk dat de hartslag reletief goed onder controle blijft. Dat zit dus toch goed.
Iets later krijgt Tibo een steek en wordt het moeilijk voor hem om nog aan dit tempo verder te lopen. Gelukkig zijn er overal binnenwegen en dus nemen we maar de kortste weg naar huis. Tobi daarentegen voelt zich prima en is dan ook moeilijk tegen te houden. Waarschijnlijk ook omdat zijn broer pijn heeft dat hij extra gemotiveerd is om sneller te lopen. Zodra we de grote baan overgestoken hebben, mag hij wat voorop lopen en een extra rondje lopen rond Sliepersveld. Zelfs als we bijna thuis zijn, is hij vragende partij om een extra rondje te lopen. Via de Bovenstraat valt dit natuurlijk tegen, want dit is een echt wel steile helling. Ik probeer er zelf eens wat sneller op te lopen en dat lukt toch aardig.
Toch blijf ik pijn hebben in mijn rechterbeen. Ik word nu echt wel ongerust. Volgende week staat de marathon om mijn agenda.

Lopen, Sport, Wedstrijd

Ziek, dus geen halve marathon

29 maart 2015 Werner Een reactie plaatsen

Zoals je vrijdag al kon lezen zat dit eraan te komen. Gisteren voelde ik me ook verre van goed, maar het ging nog wel. Hoe verder de dag vorderde, hoe slechter ik me voelde. Toch geef ik me niet gewonnen. Ik eet mijn spaghetti op zaterdagavond zoals gepland. Ik heb de hele dag al koolhydraatrijk gegeten. Voor een halve marathon is dit misschien niet echt noodzakelijk, maar alles blijft in het teken staan van de Marathon van Antwerpen op 26 april. Zaterdagavond voel ik mij nog wat minder goed, het lijkt alsof ik grieperig ben. Alle spieren doen pijn alsof ik de halve marathon al achteruit gelopen heb. Hopelijk helpen de geneesmiddelen tegen griep.

De nacht belooft niet veel goeds. Heel de nacht heb ik liggen draaien en keren en ik vrees dat ik echt forfait moet geven voor de wedstrijd van vandaag. Toch blijf ik proberen. Ik eet en drink alsof er niets aan de hand is. Beginnend met een smoothie en cornflakes, gevolgd met peperkoek en koffie heb ik weer een dosis koolhydraten binnen en zou het moeten lukken straks. Mijn tweede koffie is nog niet binnen en mijn benen laten mij duidelijk verstaan dat het niet zal lukken vandaag.

Toch wordt er vandaag naar Lier gereden. Mijn kinderen zijn ingeschreven in de 5km-loop en zij zijn wel in staat om te lopen. Zonder deftige voorbereiding en zelfs eentje zonder deftige schoenen vertrekken we op gezinsuitstap naar Lier. Vanmorgen was het enkel grijs. Intussen is er nog wind en regen bijgekomen. Na wat zoeken toch een parkeerplaats gevonden en dus kunnen we ons in regen en wind naar de inschrijvingen begeven om de nummers af te halen. Ik heb mijn nummer niet afgehaald en sta dan ook in de uitslag vermeld met NO TIME. Spijtig.

Intussen kan ik mij bezig houden met de opwarming van de kinderen. Ik krijg zelfs de opmerking dat de kidsrun gaat starten, maar dan kan ik trots meedelen dat ze niet deelnemen aan de kidsrun, maar gaan opwarmen voor de 5km. Nu pas besef ik des te meer dat ik nooit had kunnen vertrekken voor de halvemarathon. Ik kan zelfs niet meelopen met hun opwarming. Na enkele rondjes met wisselend tempo is het hoogtijd om ons naar hun start te begeven. Vlug de overtollige kledij uit en dan maar de koude, regen en wind trotseren. Ze zijn misschien wel de jongste, maar er zijn toch nog wel deelnemers van hun ‘generatie’. Benieuwd hoe ze het ervan af brengen.

Nadat de eerste van de 10km en de 5km passeerden, zien we ze samen aankomen. Na enkele aanmoedigingen lopen ze het stadion binnen en starten ze aan het rondje op de piste. Hun eindtijd bedraagt 22’35” !! Helemaal niet slecht op een 5km in deze omstandigheden. Goed gedaan jongens !

Link naar uitslag en foto’s:
Tobi
Tibo

Hesy's Blog